Holandia
System emerytalny w Holandii ma strukturę trójfilarową.
II filar, czyli pracownicze programy emerytalne, jest finansowany kapitałowo i opiera się na formule zdefiniowanego świadczenia. Pracodawca nie ma obowiązku utworzenia programu emerytalnego dla swoich pracowników, za to oni są zobligowani do uczestniczenia w programie oferowanym przez pracodawcę. II filar może występować w postaci zakładowych/branżowych funduszy emerytalnych oraz polis ubezpieczeniowych na życie zakupionych w zakładach ubezpieczeniowych. Fundusze mogą inwestować środki w ziemię i nieruchomości, akcje, papiery dłużne, pożyczki gwarantowane przez kredyty hipoteczne. Składki nie są opodatkowane, świadczenia - tak. W II filarze występuje automatyczna waloryzacja. Prawo do emerytury nabywa się w wieku 60-65 lat. Przy wcześniejszym kończeniu aktywności zawodowej, może być wprowadzony wymóg 10-letniego uczestnictwa w funduszu (przy czym uzyskane w ten sposób świadczenie będzie niższe). Wysokość składki jest ustalana indywidualnie dla poszczególnych programów.
III filar to indywidualne systemy emerytalne inicjowane przez pracownika. Mogą one występować w formie ubezpieczeń rentowych lub ubezpieczeń na życie z rentą kapitałową (wykupione w towarzystwach ubezpieczeń na życie). Osoby oszczędzające w III filarze mogą liczyć na ulgi podatkowe. Składki są zwolnione z podatku, zaś świadczenia - nie.