Czym jest muzyka techno ?
Pochodzenie nazwy
Gatunek muzyczny, jakim jest muzyka techno jest bardzo różnie interpretowany. Ściśle rzecz ujmując, jest to bardzo wąski gatunek muzyczny, który narodził się w latach osiemdziesiątych w Detroid.
Słowo techno już na stałe weszło do naszego codziennego języka, jednak tak naprawdę niewielu z nas do końca zdaje sobie sprawę z tego, skąd wzięła się taka nazwa gatunku muzycznego. Czym zatem jest muzyka techno i skąd wzięła się jej nazwa? Przede wszystkim wyjaśnienia warto zacząć od tego, iż w Stanach Zjednoczonych muzyka techno również nazywana jest oficjalnie techno, nazwa ta być może wywodzi się od słowa technology, nie da się bowiem ukryć, iż jak na lata osiemdziesiąte muzyka ta mogła brzmieć nieco futurystycznie. Z tego też względu właśnie tu upatrywałabym etymologii tej nazwy. Choć to państwo bardzo często bywa wyznacznikiem gustu masowego, bo nie da się ukryć, iż to właśnie z tego państwa pochodzą najbardziej popularni piosenkarze i piosenkarki, muzyka techno tak naprawdę nigdy się tu nie przyjęła. Większość popularnych artystów tego gatunku tworzy w obrębie Europy, bowiem to właśnie na tym kontynencie cieszy się on największą popularnością.
Warto również wspomnieć o tym, iż muzyka techno nie tylko w USA, ale również w wielu innych krajach takich jak Francja, Hiszpania czy Niemcy, nazywana jest po prostu mianem techno, przy czym o ile w naszym kraju na niektórych stronach internetowych można przeczytać o muzyce techno jako odrębnym gatunku nie do końca związanym z popularną muzyką taneczną, o tyle przeglądając zagraniczne strony internetowe bardzo łatwo można dostrzec, iż techno i muzyka taneczna łączone są w jedno, przy czym muzyka techno uważana jest za gatunek wyjściowy dla nowych nurtów w muzyce tanecznej.
Obserwując kierunki rozwoju muzyki współczesnej, rozrywkowej czasem trudno mi uwierzyć, że muzyka to „sztuka połączenia, zestawienia dźwięków, które dają przyjemność uszom”.
Muzyka, to jednak niezaprzeczalnie rodzaj sztuki, a termin sztuka niesie za sobą : piękno, harmonię, talent artystów i przede wszystkim ponadczasowe przesłanie. Mając świadomość, że gusta ludzkie są różnorodne, dalszy rozwój muzyki jest konieczny, a nowości zawsze przechodzą falę krytyki, postaram się nie kierować własnymi upodobaniami estetycznymi w zgłębianiu wartości obcego mi gatunku - techno.
Kiedy młody człowiek staje się dorosły i sam próbuje radzić sobie z codziennością, rady starszych, ich wzorce i ideały wydają mu się przestarzałe i nieaktualne. Nowe pokolenie chce budować świat lepszy. Dlatego może tak łatwo wśród młodzieży tworzą się grupy zwane subkulturami. Subkultura inaczej podkultura to „zespół symboli i aksjologicznych odniesień określających odrębność danej grupy względem innych grup społecznych. (...) W ramach subkultury kształtują się wzory zachowań i wyglądu jej uczestników ,charakterystyczny język (gwara) , system wartości. (...) Pojęcie subkultury odnoszono najczęściej do zjawisk składających się na kulturę młodzieżową, przede wszystkim dlatego, że prócz elementów podległych kontroli systemu społecznego oraz regulowanych przez odpowiednie instytucje, o jej specyfice decydowała cecha spontaniczności i opozycji do „kultury dorosłych”, czyli dominującej.”
Subkultura spaja swoich członków na wiele sposobów. Najbardziej widocznym znakiem przynależności do niej jest strój, słownictwo, sposób zachowania się. Najważniejsze, to jednak wspólne działanie, poczucie jedności i stosunek do świata - często niestety agresywny . Ideologia subkultury wyrażana jest też przez muzykę.
Lata 90-te przyniosły eksplozję nowych mód młodzieżowych i stylów życia. Pojawiły się subkultury o charakterze często chuligańskim jak tzw. : dresiarze, szalikowcy, a także grupy młodych ludzi interesujących się muzyką typu hip- hop, metal, techno.
„Techno to zarówno cała współczesna kultura, jak i subkultura młodzieżowa. Subkultura techno dotyczy pokolenia, dla którego komputer był jedną z pierwszych zabawek, pokolenia mówiącego językiem reklamy (...). Techno jest bodaj pierwszą subkulturą młodych, którzy się nie buntują. Są oni pokoleniem, które stworzyło swój osobny, równoległy świat za pomocą zabawek, jakie wymyślili ich rodzice. Świat, w którym granice pomiędzy rzeczywistością realną a rzeczywistością wirtualną stają się coraz mniej wyraźne.”
„Jednym z wyznaczników kultury techno jest nowa formuła wspólnej zabawy. Krótko rzecz ujmując jest to zabawa odbywająca się przy muzyce opartej na dominacji rytmu, rozgrywająca się w specyficznej, zindustrializowanej scenerii która rządzi się niepisanymi prawami (...). Jak łatwo zauważyć, praktyki, które w sposób znaczący kształtują oblicze kultury techno, zrodziły się z zabawy i w niej się rozwijają. Innymi słowy, zabawa stanowi jej źródło.
Udział w technoparty ma przybierać charakter obrzędowy, ma być czymś więcej niż tylko odbiorem muzyki, przy okazji którego można potańczyć. Technoparty ma przypominać jaka jest pierwotna natura muzyki. (...) Technoparty było przez wielu odbierane jako połączenie zabawy i rytuału, miejsce, gdzie można doznać oczyszczających przeżyć w czasie kilkugodzinnego, transowego tańca według jednostajnego rytmu wygenerowanego przez komputer.(...). Dziś chodzi raczej o uniknięcie stanów stresowych i osamotnienia. (...) Klub, gdzie odbywa się impreza, przyjmuje rolę miejsca oczyszczającego ze wszystkich stresów, jakie przynosi życie miejskie.”
„Termin „ techno” pojawił się po raz pierwszy w piśmie „The Face” (w 1988r. ) w odniesieniu do nagrań prekursorów tego gatunku - „Big fun”Kevina Saundersona; „Strings of live” Derika Maya i „No UFO's” Juana Atkinsa”. „Nie byłoby techno, bez specyficznego instrumentarium, rozwoju techniki komputerowej i systemów przetwarzania dźwięku, a przede wszystkim bez nowatorskich poczynań kompozytorskich, podjętych w latach sześćdziesiątych (...)
Można mówić o wielorakich źródłach dzisiejszej muzyki techno. Do podstawowych zaliczyć należy trzy podstawowe:
wynalezienie instrumentarium elektronicznego,
eksperymenty z dźwiękiem na gruncie awangardowej muzyki współczesnej,
twórczość artystów przenoszących zdobycze kompozytorów awangardowych do elektronicznej, eksperymentalnej muzyki rozrywkowej.
Momentem przełomowym było wynalezienie syntezatora - aparatu przeznaczonego do wytwarzania wyłącznie dźwięków elektronicznych, mogącego konstruować procesy muzyczne i przetwarzać je dzięki wielofunkcyjnej automatyzacji.
„Kultura techno zaczęła się kształtować pod koniec lat osiemdziesiątych. Miejscem jej narodzin były Stany Zjednoczone i Wielka Brytania. W sposobie spędzania wolnego czasu przez brytyjską młodzież dał się wówczas zauważyć pewien nowy i nieco zaskakujący trend - młodzi ludzie jako miejsce spotkań upodobali sobie opuszczone hale fabryczne, niszczejące magazyny. Tam bawili się do rana, słuchając ulubionej muzyki, stopniowo coraz bardziej ewoluującej w stronę tego co dziś nazywa się muzyką techno.”
„Z czysto muzycznego punktu widzenia techno to taneczna muzyka mechaniczna, oparta na instrumentarium elektronicznym wykorzystującym do generowania i przetwarzania dźwięku syntezatory, komputery, automaty perkusyjne, samplery, sekwencery. Najbardziej charakterystyczne cechy gatunku to mocne wyeksponowanie rytmu w powtarzających się frazach (...) powtarzanie motywów, melodyka zredukowana na korzyść wyeksponowanego rytmu, wykorzystywanie brzmień generowanych przez komputery - industrialne odgłosy pracy maszyn czy dźwięki tętniącego życiem miasta.
Tworzenie muzyki techno polega głównie na miksowaniu gotowego materiału dźwiękowego. O komponowaniu raczej nie może być mowy, najczęściej bowiem twórcy techno nie znają podstawowych zasad muzyki, nie mówiąc o zasadach kompozycji. Często też pozostają anonimowi. Jeśli już poznaje się ich pseudonimy to i tak nikt nie przywiązuje do nich wagi.
Muzyka techno szybko się rozwarstwiła i podzieliła. Wiodące to: styl trance charakteryzujący się bogactwem falujących, powtarzających się linii melodycznych w stosunkowo szybkim tempie; hard core, który można poznać po agresywnych, wyjątkowo szybkich i ostrych efektach dźwiękowych. Ambient jest spokojną, wyciszoną muzyką, gdzie wykorzystuje się dźwięki natury. Styl ten jest także nazywany „muzyką atmosfery” i czasem trudno go zdefiniować jako gatunek techno. Drum'n'bass składa się wyłącznie z dźwięków perkusyjnych i pulsacyjnej, intensywnej melodii basowej. Można tu też spotkać odniesienia do muzyki jazzowej. Jungle to bardzo dynamiczna, synkopowa muzyka z maksymalnie głębokim basem. Widoczne są tu też wpływy innych gatunków muzyki rozrywkowej: rapu, reggae, hip hopu. Tribal to odmiana techno nawiązująca do elementów etnicznych afrykańskich i arabskich. I najbardziej komercyjna odmiana - pop techno w której występuje głos wokalny co jest rzadkością w techno.
„Muzyka techno od początków swego istnienia (...) zakłada, że światło, dźwięk i rytm muszą być tak użyte, aby działały na podświadomość, wprowadzały w trans, jednocząc w ten sposób tancerzy, co w konsekwencji prowadzi do kształtowania się wspólnoty (...). Dodatkowo połączeni zostają oni wspólną myślą, aby jak najszybciej zapomnieć o świecie pozostawionym za drzwiami technoklubu i oddać się odprężającemu masażowi rytmu. (...)
Mówi się że kultura techno jest „kulturą równych szans”. I być może to ma decydować o poczuciu wspólnoty, bowiem przyjmuje się, że nie ma podziału na my i oni, czyli na wyróżnienie tych, którzy są od nas inni, nie przynależą do naszej grupy (...) Nie interesuje nikogo fakt, kim jesteś i co masz do powiedzenia. Twoja prywatność nie może być przekroczona. A to przynosi uczucie pewności i wyzwala od obaw, że ktoś cię będzie oceniał.” Brak poczucia wstydu, zacieranie się granic między płciami uwydatniają się przede wszystkim w doborze specyficznych strojów.
Techno lansuje modę bardzo nowoczesną, futurystyczną. Ogólna zasada brzmi : kolorowo, błyszcząc, świecąc. „Moda w technotece ma być przede wszystkim ekstrawagancka. To tutaj trafiają nowinki haute couture: neonowe sztuczne futerka, odważne łączenie kolorów, nade wszystko błyszczące materiały... Co ciekawe, od tych pomysłów nie stronią także panowie. Ale jak się okazuje kanon jest uniwersalny.”
Miejscem w którym, poza technopartami, można zobaczyć tę kolorową tańczącą masę młodzieży jest organizowana raz w roku w Niemczech tak zwana „parada miłości.” Zabawa w technoklubach i na paradach polega na tańcu wprawiającym w trans. „Trans jest niezwykle istotną kategoria tej subkultury. W nim zawiera się przesłanie techno, wychodzące poza samą muzykę. Rytmiczny, transowy taniec ma umożliwić zapomnienie, wejście w siebie. Rytm, traktowany jako sposób na osiągnięcie odmiennego stanu świadomości, duchowego wyzwolenia, każe przestać myśleć, włączyć się w pulsowanie.”
Być może każde źródło dźwięku jest pewnego rodzaju instrumentem muzycznym, czy można jednak nazwać muzyką wytwór komputera, kierowanego przez disc jockey'a, często pozbawionego poczucia estetyki i poczucia piękna, nie mówiąc już o podstawowych wiadomościach z zasad muzyki ? Nie można oprzeć się wrażeniu, że wiele tu sztuczności i środków dopingujących po to tylko, by poddać się fali pulsującego rytmu. Muzyka ma nieść radość, pozwalać na ukojenie nerwów, przeniesienie w świat lepszy , ale też musi posiadać jakąś wartość, bo inaczej kontakt z nią będzie się mijał z celem.
Współczesne społeczeństwo nastawione na konsumpcję niechętnie sięga do sztuki, woli raczej dzieła o wątpliwych walorach estetycznych, ale za to prostych w odbiorze. Niestety muzyka techno, również nie niesie ze sobą żadnych wartości. Nawet deklarowana równość w świecie techno, budzi wątpliwości. „Chodzi oto, że dla zgromadzonych w klubie techno odbywająca się w nim impreza nie oznacza tego samego. Nie wszyscy zapadają w trans, nie wszyscy tańczą, niektórzy po prostu pracują. Osobą wyraźnie stojącą ponad resztą jest DJ, który „zawiaduje” nagraniami. I choć kultura techno z początku zabiegała, aby nie kreować idoli i gwiazd typowych dla kultury rocka, wyprodukowała wzorzec społeczny, który wyznacza szczyt aspiracji technomanów. (...)
Jak zostać DJ ?
Muzyka techno inspiruje bardzo wiele osób, stąd z pewnością wzięła się moda na bycie djem. Nie da się bowiem ukryć, iż dla fanów klubowych brzmień nie ma lepszego sposobu na pracę niż rozkręcanie wielkich imprez w modnych klubach. Większości z nas wydaje się zapewne, iż bycie DJem to bardzo łatwa i przyjemna praca tak naprawdę jednak nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wiele pracy i praktyki wymaga ta profesja. Zacznijmy od tego, jak rozumiemy słowo DJ, bowiem dla jednych jest to osoba, która włącza na szkolnej potańcówce kolejne piosenki i dba o to, by wszyscy mogli dobrze się bawić. W rzeczywistości tak właśnie pracuje wielu DJ, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach, gdzie trudno jest o dobrego muzyka. Okazuje się jednak, iż prawdziwy DJ zajmuje się czymś więcej, on tworzy muzykę, miksuje różne brzmienia, stara się, by całość wypadała jak najlepiej. To właśnie od niego zależeć będzie czy ludzie będą dobrze się bawić, czy też nie. DJ powinien być przede wszystkim przebojowy, obeznany w muzycznych gustach, musi mieć również poczucie rytmu i smykałkę do muzykowania.
Zalety muzyki techno
Podobno o gustach nie wolno dyskutować, nie da się jednak zaprzeczyć, iż wszystko ma zarówno swe wady jak i zalety. Jeśli chodzi o muzykę techno to zarówno za jej wadę jak i zaletę można uznać swoiste nieskomplikowanie. Bowiem w tej muzyce nie chodzi o głębszą refleksję, nie ma tu tekstu nad którym można snuć rozważania i rozwodzić się w środku nocy, nie ma tekstu, który moglibyśmy zadedykować naszej ukochanej osobie na romantycznej randce czy też ustawić w opisie na jednym z popularnych komunikatorów. Niemniej jednak muzyka techno została stworzona po to, by dawać nam dużo radości i pokazać, iż za pomocą nowoczesnych wynalazków również można tworzyć muzykę. Kiedy używamy do gry komputera czy też innych elektronicznych urządzeń, możemy tworzyć najrozmaitsze bity. Niemniej jednak wydaje mi się, iż dużą zaletą muzyki techno jest fakt, iż każdy może próbować w niej swoich sił, nie trzeba mieć tu ani specjalnych muzycznych uzdolnień, ani niepowtarzalnego głosu, by móc zaistnieć na scenie muzyki techno. Poza tym niekwestionowaną zaletą tej muzyki jest fakt, iż daje ona ludziom możliwość zapomnienia o codziennych troskach, warto bowiem czasem dać ponieść się tanecznym rytmom.
Wady muzyki techno
Fani muzyki techno mogą bywać czasami bezkrytyczni, jednak nie da się ukryć, iż muzyka techno jak i każdy inny rodzaj muzyki ma swoje niepodważalne wady. Jeśli chodzi o mnie to z pewnością za główną wadę tego rodzaju muzyki uznałabym brak tekstu, zdaje się jednak, iż większości osób to nie przeszkadza. Faktem jest, iż czasem lepiej posłuchać muzyki bez słów niż ubolewać nad marnym tekstem, jednak wydaje mi się, iż obecnie większość z nas przyzwyczajona jest do tego, iż piosenka ma jakieś słowa. Poza tym nie da się ukryć, iż muzyka techno może być bardzo monotonna, co negatywnie wpływa na jej odbiór. Bowiem, jak łatwo zauważyć większość utworów w stylu techno ma tylko jedną linię melodyczną, która powtarza się następnie przez kilka, a nawet kilkanaście minut. Mogłoby wydawać się czasem, iż takie zabiegi są odrobinę bezsensowe, niemniej jednak jest to cecha dość charakterystyczna dla tego gatunku. Jeśli zatem uważamy, za piosenka powinna posiadać tekst, albo przynajmniej winna być wariacja wokół jednego motywu z pewnością nie polubimy muzyki techno.
ODPOWIEDZ NA PYTANIA (całymi zdaniami ...........)
GDZIE I KIEDY NARODZIŁA SIĘ MUZYKA TECHNO?
SKĄD POCHODZI NAZWA TECHNO
DO JAKIEJ MUZYKI ZALICZA SIĘ MUZYKĘ TECHNO?
CO TO JEST SUBKULTURA?
JAKIE SĄ ZNAKI PRZYNALEŻNOŚCI DO SUBKULTURY?
CZEGO DOTYCZY SUBKULTURA TECHNO?
CO JEST ŹRÓDŁEM MUZYKI TECHNO?
CO TO JEST I NA CZYM POLEGA TECHNOPARTY?
CO BYŁO MOMENTEM PRZEŁOMOWYM DLA MUZYKI TECHNO?
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE MUZYKI TECHNO?
NA CZYM POLEGA TWORZENIE MUZYKI TECHNO?
STYLE TECHNO, TO ....:
OPISZ TRZY WYBRANE STYLE MUZYKI TECHNO:
JAKIE BYŁY ZAŁOŻENIA MUZYKI TECHNO?
JAK WYGLĄDA MODA TECHNO?
JAK TRAKTOWANY JEST RYTM W TYM GATUNKU MUZYKI?
KTO TO JEST DJ ?
JAKIE SĄ ZALETY MUZYKI TECHNO?
JAKIE SĄ WADY MUZYKI TECHNO?
6