Wyprawa na Baranią Górę i Polanę Przysłop

Cel wycieczki: Barania Góra (1220 m n.p.m.), Polana Przysłop
Początek trasy: Wisła Czarne Fojtula (PKS)
Koniec trasy: Wisła Czarne I (PKS)
Wejście: szlak niebieski (2 h 30 min)
Zejście: szlak czerwony (1 h) + szlak czarny (1 h 15 min)

Wycieczkę na Baranią Górę najlepiej rozpocząć od przystanku PKS Wisła Czarne Fojtula, do którego kursują liczne autobusy z dworca PKS w Wiśle. Można też tam dotrzeć niebieskim szlakiem spacerowym, który rozpoczyna się przy przystanku PKS Malinka Spółdzielnia (około 1 h 30 min).

Z Czarnego Fojtula wyruszamy niebieskim szlakiem turystycznym, który w 2 h i 30 min powinien doprowadzić nas na Baranią Górę. Warto podkreślić, że wraz z niebieskim szlakiem biegnie Ścieżka Przyrodniczo - Leśna.

Przez pierwsze 2,5 kilometra trasy idziemy asfaltem, a wędrówkę umila widok i szum płynącego obok potoku. Następnie niebieski szlak odbija w prawo, gdzie rozpoczyna się niezbyt strome podejście drogą gruntową.

Podążając błotnistą i kamienisą drogą, po kilku minutach docieramy do słynnych kaskad Białej Wisełki. Ten niewielki wodospad wygląda uroczo i warto zrobić sobie tutaj postój.

Dalej szlak wiedzie w całości przez las, ale trasa nie jest monotonna. Podłoże pełne jest kamieni i korzeni, a wzdłuż drogi płynie górski potok, który kilkakrotnie przekraczamy. Po kilkudziesięciu minutach marszu wchodzimy na teren Rezerwatu Barania Góra im. K. Buzka. Rezerwat utworzony został w 1953 roku, w celu zachowania w stanie naturalnym okolic Baraniej Góry, skąd bierze początek Wisła.

Na obszarze Rezerwatu szlak prowadzi typową górską ścieżką, biegnącą przez las po zboczu góry. Odcinek ten nie jest stromy, a wedrówka nim to czysta przyjemność. Niedaleko szczytu Baraniej Góry znajduje się niewielki punkt widokowy, przy którym warto zrobić postój. Samo podejście na szczyt jest strome, ale krótkie.

Barania Góra liczy 1220 m n.p.m., a na jej szczycie znajduje się ogólnodostępna (bezpłatna i zawsze otwarta) wieża widokowa oraz drewniane ławy, na których można odpocząć.

Z 15 metrowej wieży roztacza się wspaniały widok na okoliczne szczyty i pasma górskie.

Doskonale widać m.in. Stożek Wielki, Cieślar, Wielką Czantorię, Równicę, Skrzyczne, Babią Górę, a przy ładnej pogodzie także Tatry.
Barania Góra stanowi bez wątpienia jeden z najpiękniejszych punktów widokowych w Beskidzie Śląskim.

Dalej podążamy za znakami czerwonego, niebieskiego i zielonego szlaku. Początkowo szlaki wiodą gładką drogą lekko w dół, lecz później nachylenie wzrasta i pojawia się mnóstwo kamieni i wystających korzeni.
Po około 45 min marszu docieramy do Polany Przysłop, na której mieści się schronisko PTTK, Muzeum Turystyki w Beskidzie Śląskim oraz Izba Leśna.

Schronisko dysponuje bufetem, a posiłek zjeść można na tarasie, z którego roztacza się ładny widok.
Muzeum Turystyki czynne jest w weekendy, od maja do października. Zobaczyć w nim można bogaty zbiór pamiątek i dokumentów związanych z turystyką górską.
Izba Leśna jest obecnie nieczynna, z powodu remontu.

Polana Przysłop stanowi duży węzeł szlaków turystycznych. Można z niej podążyć niebieskim szlakiem do Koniakowa (2 h 30 min), zielonym szlakiem do Istebnej (2 h), czerwonym, niebieskim i zielonym szlakiem na Baranią Górę (1 h), niebieskim szlakiem do Wisły Czarne (3 h), zielonym szlakiem na Skrzyczne (4 h 30 min), czerwonym szlakiem na Przełęcz Kubalonkę (2 h 15 min).

W dalszą drogę wyruszamy czerwonym szlakiem, w stronę Kubalonki. Początkowo idziemy szeroką, utwardzoną drogą, która wkrótce ostro skręca w lewo, a szlak biegnie dalej leśną ścieżką w dół.

Pokonawszy dosyć stromy, lecz niezbyt długi odcinek, docieramy do asfaltowej drogi, wzdłuż której płynie Czarna Wisełka. Po kilkunastu minutach marszu dochodzimy do miejsca, w którym rozpoczyna się czarny szlak, prowadzący do Wisły Czarne. Chociaż szlak wiedzie w całości asfaltem, wędrówka jest przyjemna z uwagi na malowniczą Czarną Wisełkę, płynącą wzdłuż drogi. Po około 1 h i 15 min marszu docieramy do przystanku PKS Wisła Czarne I, gdzie kończy się nasza wycieczka. Można stąd dojechać autobusem do Wisły centrum, Malinki oraz Czarnego Fojtula.

 
 
  Wyprawa na Skrzyczne, Malinowską
Skałę, Malinów oraz Przełęcz Salmopolską (5 h 30 min)

Cel wycieczki: Skrzyczne (1257 m n.p.m.), Malinowska Skała (1152 m n.p.m.), Malinów (1117 m n.p.m.), Przełęcz Salmopolska (934 m n.p.m.)
Początek trasy: Szczyrk Skalite PKS lub Buczkowice Skrzyżowanie PKS
Koniec trasy: Przełęcz Salmopolska (Biały Krzyż) PKS
Wejście: szlak czerwony na Skrzyczne (3 h) + szlak zielony na Malinowską Skałę
(1 h 15 min)
Zejście: szlak czerwony z Malinowskiej Skały do Przełęczy Salmopolskiej
(1 h 15 min)

Czerwony szlak prowadzący na Skrzyczne rozpoczyna się w Buczkowicach, przy przystanku PKS Buczkowice Skrzyżowanie.
Wycieczkę rozpocząć można jednak w Szczyrku. Z przystanku PKS Szczyrk Skalite kierujemy się w stronę Buczkowic, przechodzimy przez mostek nad Żylicą, mijamy Camp Skalite i podążamy prosto ul. Graniczną. Po około 15 minutach marszu docieramy do dużego kościoła, przy którym skręcamy w prawo. Pojawiają się tutaj oznaczenia czerwonego szlaku. Początkowo idziemy asfaltem, a na końcu drogi odbijamy lekko w lewo i rozpoczynamy wędrówkę przez las. Pokonujemy niezbyt męczące podejście i docieramy do ścieżki, biegnącej zboczem góry. Ścieżka prowadzi niemalże zupełnie płasko, a więc wędrówka nie jest męcząca.

Co jakiś czas, między drzewami, pojawiają się ładne widoki. Należy pamiętać, żeby ze ścieżki nigdzie nie odbijać i podążać przez cały czas prosto. Po kilkunastu minutach marszu dochodzimy do rozwidlenia szerokich dróg. Odbijamy tutaj w prawo, w szeroką drogę biegnącą lekko pod górkę. Wkrótce docieramy do Siodła pod Skalitem (746 m n.p.n.), z którego roztacza się wspaniały widok. Warto zrobić sobie tutaj postój i w spokoju popatrzeć na piękne stoki Magury oraz Klimczoka.

Za Siodłem rozpoczyna się strome i męczące podejście przez las, kończące się rumowiskiem skalnym. Trzeba tutaj uważać, gdyż przez kilkadziesiąt metrów szlak prowadzi przez głazy i skały. Pokonawszy "odcinek specjalny" docieramy do miejsca, w którym do szlaku czerwonego przyłącza się szlak zielony. Czeka nas teraz dosyć męczący fragment drogi. Leśna ścieżka jest momentami bardzo stroma, a w dodatku pełna kamieni. Na szczęście po chwili wychodzimy z gęstego lasu, a naszym oczom ukazuje się wspaniała panorama.

Pięknie widać stąd Babią Górę, Jezioro Żywieckie i okoliczne tereny. Niebawem docieramy do trasy narciarskiej, z której dla odmiany podziwiać można góry leżące na północ od Skrzycznego. Szczególnie okazale prezentuje się potężny masyw Magury i Klimczoka.
Dalej szlaki znów prowadzą przez las. Pokonujemy krótkie, lecz bardzo trudne podejście i przez kilka minut wędrujemy leśną ścieżką.

Wkrótce docieramy do kolejnej trasy narciarskiej i skręcamy w lewo. Pojawiają się tutaj oznaczenia niebieskiego szlaku, które towarzyszyć nam bedą aż do samego szczytu. Podchodzimy kilkadziesiąt metrów w górę i tuż przed wyciągiem odbijamy w lewo. Po chwili po raz kolejny przecinamy trasę narciarską i rozpoczynamy wędrówkę wąską, kamienistą ścieżką.

Jest to bez wątpienia najpiękniejszy i najbardziej widokowy odcinek drogi na Skrzyczne. Ścieżka prowadzi tutaj niezalesionym górskim stokiem, z którego roztacza się malownicza panorama. Przepięknie widać Magurę, Beskid Mały, Jezioro Żywieckie, okolice Żywca, Babią Górę i wiele innych szczytów.
Wkrótce ponownie przecinamy trasę narciarską (a jakże!), z której podziwiać można kolejny wspaniały widok, a następnie docieramy do wyciągu krzesełkowego.

Pokonujemy ostatnie podejście, mijamy stację wyciągu, odbijamy w prawo i po chwili stajemy na samym szczycie Skrzycznego - 1257 m n.p.m. Ze szczytu pięknie widać okoliczne pasma górskie, a przy ładnej pogodzie - nawet Tatry.
Na Skrzycznym znajduje się schronisko PTTK, niewielki taras widokowy, górna stacja kolejki linowej, a także Radiowo - Telewizyjny Ośrodek Nadawczy z charakterystycznym biało - czerwonym masztem.

Ze Skrzycznego zejść można do Szczyrku na trzy sposoby: szlakiem niebieskim przez Jaworzynę (1 h 45 min), szlakiem zielonym przez Podskrzyczeńską (2 h), a także szlakiem czerwonym prowadzącym do Buczkowic (2 h 30 min). Można też iść niebieskim szlakiem do Lipowej Ostre PKS (1 h 30 min) lub podążyć zielonym szlakiem na Malinowską Skałę (1 h 15 min).

Wybieramy tą ostatnią możliwość i rozpoczynamy wędrówkę zielonym szlakiem. Zejście ze Skrzycznego nie jest zbyt strome, ale dosyć kamieniste. Pokonawszy krótki odcinek przez las, wychodzimy na otwartą przestrzeń, gdzie zaczynamy cieczyć oczy przepięknymi widokami. Szczególnie piękny krajobraz podziwiać można w trakcie łagodnego podejścia na Małe Skrzyczne (1211 m n.p.m.) i z samego jego szczytu.

Po kilkunastu minutach marszu docieramy na Kopę Skrzyczeńską (1189 m n.p.m.), a następnie wchodzimy w las. Początkwo szlak wiedzie w dół, lecz później czeka nas dosyć strome i bardzo kamieniste podejście na Malinowską Skałę. Nagrodą za wysiłek są wspaniałe skałki, znajdujące się pod samym szczytem góry.

Na Malinowskiej Skale (1152 m n.p.m.) rozstajemy się z zielonym szlakiem, który odbija w lewo i biegnie dalej na Baranią Górę (3h). Wycieczkę kontynuujemy szlakiem czerwonym, prowadzącym do Przełęczy Salmopolskiej (1 h 15 min). Przez moment idziemy prosto przez las, a następnie skręcamy w prawo, gdzie rozpoczynamy zejście niezalesionym stokiem góry. Roztacza się stąd wspaniały widok na odległe pasma Beskidów, co czyni wędrówkę bardzo przyjemną.

Po kilkunastu minutach marszu docieramy do przełęczy pod szczytem Malinów. Podziwiać stąd można kolejny wspaniały widok. Przepięknie widać Stożek Wielki i Kiczory, a także inne, niższe góry w okolicach Wisły.
Dalej czeka nas dosyć strome i męczące podejście na Malinów. Tuż pod szczytem, w miejscu, w którym kończy się las, można na moment odbić w lewo (jest biała strzałka na drzewie). Kilkadziesiąt metrów dalej znajduje się bowiem niewielka (przynajmniej z zewnątrz) jaskinia, którą warto zobaczyć.

Wracamy na szlak, pokonujemy ostatni fragment podejścia i stajemy na szczycie Malinów (1117 m n.p.m.), z którego roztacza się malownicza panorama. Wspaniale prezentuje się pasmo Czantorii Wielkiej i Stożka, a także liczne, niekiedy bardzo odległe szczyty i pasma górskie. Pięknie widać także Skrzyczne. Śmiało można powiedzieć, że Malinów stanowi jeden z najpiękniejszych punktów widokowych w okolicach Szczyrku.

Z Malinowa schodzimy dalej czerwonym szlakiem. Trasa pełna jest wspaniałych widoków. Po około 15 minutach marszu docieramy do Przełęczy Salmopolskiej, zwanej także Białym Krzyżem.

Wspaniale widać stąd stoki górskie otaczające Szczyrk od strony zachodniej. Dodatkową atrakcję przełęczy stanowi klimatyczny zajazd oraz bar.

Z Przełęczy Salmopolskiej zjechać można do Szczyrku autobusem PKS (uwaga! ostatni autobus odjeżdża o godz. 17.10, aktualny rozkład jazdy: www.pks.bielsko.pl) lub zejść żółtym szlakiem do przystanku PKS Szczyrk Salmopol (45 min), skąd kursuje wiele autobusów.
Kto chce, może podążyć dalej czerwonym szlakiem do Przełęczy Karkoszczonki
(2 h 30 min) i na Klimczok (4 h).

---