Rak zywi sie cukrem - Now a dieta antyrakowa cz1

Oprac. Sylwia Horosz.

Cukier to podstawowy pokarm komórek nowotworowych. To twierdzenie zostało udowodnione naukowo i nie dotyczy już tylko wiadomości zdobytych na seminariach z medycyny naturalnej. Istnieją dowody na to, że decydujące znaczenie dla złośliwości komórki nowotworowej ma nie jej typ czy lokalizacja lecz rodzaj metabolizmu. Zdrowa komórka czerpie energię ze spalania glukozy, komórka rakowa robi to w inny sposób. Fermentuje ona glukozę i wytwarza w ten sposób kwas mlekowy.

Naukowcy odkryli, że w naszym organizmie zachodzi nieznany dotąd rodzaj fermentacji, który ma decydujący wpływ na powstawanie agresywnych rodzajów nowotworów tzw. metabolizm TKTL1 komórek rakowych (transketolase-like1). TKTL1 to gen (lub białko).

Dla osób bardziej wnikliwych podaję obszerniejsze źródła wiedzy o genie TKTL1 >

1. Weizmann Institute of Science

2. TKTL1

Aktywacja fermentacji TKTL1 została jak dotąd stwierdzona we wszystkich badanych rodzajach nowotworów> jest to zatem w przypadku raka zjawisko powszechne, czyli poszukiwany do tej pory bezskutecznie wspólny mianownik różnych rodzajów raka.

Otto Heinrich Warburg, założyciel Instytutu Fizjologii Komórki Maxa Plancka został uhonorowany Nagrodą Nobla za “odkrycie budowy i działania enzymów oddechowych”. Odkrył on, że komórki rakowe nie spalają glukozy do dwutlenku węgla i wody, lecz metabolizują ją w procesie fermentacji do kwasu mlekowego, mimo że mają odpowiednio dużo tlenu, aby mogła zajść normalna reakcja spalania. Na podstawie tych danych w 1924 r. sformułował on hipotezę, że właściwą przyczyną powstawania komórek nowotworowych jest zaburzenie funkcji mitochondriów i wyzwalania energii w procesie fermentacji. Po odkryciu genu TKTL1 stało się jasne w jaki sposób przebiega metabolizm w komórce rakowej. Fermentacja przebiegająca z pomocą tego genu powoduje, że komórki rakowe nie potrzebują tlenu i stają się bardziej agresywne powodując przerzuty. Komórki rakowe nie spalają cukru, lecz metabolizują go w kwas mlekowy. Powstały kwas mlekowy blokuje ataki komórek zwanych naturalnymi zabójcami (natural killer - komórki NK) i hamuje układ immunologiczny. Na skutek obecności kwasu mlekowe bezpośrednie otoczenie komórek rakowych zmienia się i staje się bardzo kwaśne. Ten “sztucznie” stworzony kwaśny odczyn (do pH 2) utrudnia komórkom immunologicznym aktywne atakowanie komórek rakowych.

Tak więc kwas mlekowy okazuje się być tarczą ochronną komórki nowotworowej.  Ponadto ogromna zmiana pH w obrębie komórki rakowej dramatycznie niszczy sąsiednie zdrowe komórki i w końcu wywołuje nawet zaprogramowaną śmierć komórki (samobójstwo). Poprzez nadmierną produkcję kwasu mlekowego przez komórkę rakową, toruje ona sobie drogę do swobodnego rozprzestrzeniania się (inwazyjny wzrost komórek rakowych). Badania wykazały, ze prawdopodobieństwo wystąpienia przerzutów jest tym większe, im więcej kwasu mlekowego produkuje dany nowotwór.

Komórki rakowe wykazują często ogromny wskaźnik podziałów komórkowych. Chemioterapia i radioterapia próbuje właśnie wykorzystać tę prawidłowość i uśmiercić komórki w fazie wzrostu. Jednak rodniki, które tworzą się w trakcie napromieniowania, są neutralizowane przez produkty przemiany materii powstające w komórkach rakowych w procesie fermentacji, tak że komórki te nie podlegają zaprogramowanej śmierci komórki. Również toksyczne substancje czynne obecne w chemioterapeutykach nie powodują pożądanej śmierci komórek nowotworowych, ponieważ fermentacja prowadzi do odłączenia mitochondriów i przez to blokady programu samozniszczenia komórki. Udaje się to tylko w przypadku komórek rakowych, które nie fermentują i nie są inwazyjne.

Naukowcy wykazali, że pozbawienie glukozy prowadziło agresywne komórki rakowe do śmierci.

Głównym motorem agresywności komórek rakowych jest cukier ! Nowo powstające komórki rakowe mogą początkowo, jak większość zdrowych komórek, pozyskiwać energię w procesie spalania albo fermentacji, zmieniając dowolnie szlak metaboliczny na jedno lub drugie. Dopiero kiedy wciąż mają do dyspozycji dostatecznie dużo cukru, tracą zdolność do ponownej aktywacji spalania. Od tej chwili stają się zależne od cukru; teraz on jest ich jedynym źródłem energii. A komórka rakowa wykorzystuje proces fermentacji, aby skutecznie chronić się przed znanymi obecnie rodzajami terapii. Jednak mechanizm ten, pomimo całego wyrafinowania ma jedne słaby punkt - i właśnie z tego należy wyciągnąć dla siebie korzyści: otóż komórka rakowa wykazuje niezwykle duże zapotrzebowanie na glukozę. Jest w stanie zaopatrywać się w energię z procesu fermentacji tylko, gdy ma do dyspozycji dużo cukru. Ponieważ fermentacja jest pod względem pozyskiwania energii o wiele mniej efektywna niż proces spalania, komórka rakowa musi pobierać o 20 do 30 razy więcej glukozy. Tak powstaje bezpośrednia zależności komórki rakowej od cukru.

Dr Johannes F. Coy odkrywca genu TLKTL1 podaje, że próbując uśmiercić komórki rakowe za pomocą napromieniowania lub chemioterapii, oddajemy fermentującym komórkom przysługę. Podczas, gdy komórki które czerpią energię ze spalania, giną na skutek leczenia, te w których zachodzi proces fermentacji, mogą się bez przeszkód rozprzestrzeniać.  Każdy cykl napromieniowania lub chemioterapii zmienia stosunek ilościowy między komórkami na korzyść komórek fermentujących; w końcu pozostają tylko one. Ma to fatalne konsekwencje: teraz mamy do czynienia z nowotworem złośliwym, który jest chroniony zarówno przed atakami układu immunologicznego, jak i przed dostępnymi metodami leczenia. Należy przy tym pamiętać, że agresywne komórki rakowe mogą przeżyć tylko wtedy, kiedy mają wystarczająco dużo glukozy na potrzeby fermentacji. Jeśli więc stosowane obecnie terapie połączy się z odpowiednią zmianą sposobu odżywiania się, tak aby znacznie zmniejszyć podaż glukozy, rak może się nie tylko znowu uwrażliwić na leczenie, ale nawet “umrzeć z głodu”.

Jeśli zahamuje się proces fermentacji, komórki rakowe muszą przestawić się na spalanie i na nowo uaktywnić mitichondria, a takie komórki są wrażliwe na dostępne dziś terapie przeciwnowotworowe. W wyniku konsekwentnego braku glukozy, komórka rakowa umiera.

Podsumowując:

Na skutek fermentacji cukru komórki rakowe są w stanie:

• za pomocą powstałego kwasu mlekowego zbudować tarczę obronną przeciwko atakom układu immunologicznego

• rosnąć niezależnie od zaopatrzenia w tlen

• za pomocą kwasu mlekowego rozpuszczać sąsiednie tkanki, rosnąć inwazyjnie i powodować przerzuty

• stać się oporne na formy leczenia, w których powstają wolne rodniki, np radioterapię

• rozwinąć odporność na leczenie, zwykle prowadzące do śmierci komórki (chemioterapię)

Nasza dieta opiera się głównie na białkach, tłuszczu i węglowodanach. Przy czym przeważające ilość to właśnie węglowodany, które w przewodzie pokarmowym są rozkładane do cukrów. Węglowodany, które nie są trawione (błonnik) to zaledwie niewielka część naszej diety.

Większość spożywanych węglowodanów to cukry proste, takie jak glukoza (cukier gronowy) lub fruktoza (cukier owocowy), dwucukry (sacharoza, laktoza, maltoza) i wielocukry (skrobia). Wszystkie te związki glukozy określa się mianem cukru.

Fatalne jest to że w wielu przypadkach cukier jest “ukryty” i nie można go łatwo rozpoznać. Wiele podstawowych produktów zawiera dużo skrobi, m.in.: makarony, chleb, ziemniaki, ryż. Glukoza, która uwalnia się z tych produktów w procesie trawienia, przedostaje się do krwi i prowadzi do szybkiego wzrostu stężenia cukru. Ponieważ jest to stan groź ny dla naszego organizmu, to trzustka produkuje insulinę, hormon który sprawia, że glukoza jest aktywnie przenoszona z krwi do wnętrza komórek. W ten sposób poziom cukru we krwi powraca do normy, jednak stanowi to zarazem doskonałe źródło energii dla komórek nowotworowych.

Coraz więcej badań wskazuje na bezpośredni związek między spożywaniem produktów zawierających glukozę i skrobię, a rozwojem chorób.

Spożycie cukru i skrobi, dodatkowo sprzyja rozwojowi grzybic i drożdżycy, szczególnie Candida lubi cukier i przetwarza go w procesie fermentacji na toksyczne alkohole, które docierają do całego organizmu. Grzyby dodatkowo uszkadzają błonę śluzową jelit, w taki sposób że wywołują zapalenie, co z kolei w znacznym stopniu obciąża układ immunologiczny. Dodatkowo pomniejszenie liczby dobrych bakterii jelitowych i rozrost grzybów prowadzą do zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (pH); powstający w procesach przemiany materii amoniak, nie może być już usuwany przez jelita w postaci niegroźnego jonu amonowego, lecz musi być eliminowany przez nerki. Ta trucizna komórkowa hamuje ponadto mitochondrialną produkcję energii i sprzyja w ten sposób transformacji komórek w komórki rakowe. Jednocześnie amoniak działa prozapalnie. Zmniejszając ilość węglowodanów w pożywieniu, nie tylko wystąpimy przeciwko komórkom rakowym, lecz też wzmocnimy florę jelitową i unikniemy inwazji grzybów oraz szkodliwego działania amoniaku.

PORA ZASTANOWIĆ SIĘ NAD TYM - CO JEMY !?

Poniżej przedstawiam listę produktów, które są ZABRONIONE z uwagi na wysoką ilość węglowodanów:

ZIEMNIAKI w każdej postaci
PIECZYWO w każdej postaci
ŚRODKI SŁODZĄCE

• cukier

• cukier gronowy (glukoza)

• cukier inwertowany

• cukier mleczny

• galaretka

• konfitura

• maltodekstryna

• maltoza

• miód

• syrop fruktozowy

• syrop melasowy

• syrop z agawy

W zasadzie jednym dozwolonym słodzikiem stosowanym w chorobie nowotworowej jest stewia.

OWOCE:

• banany

• daktyle

• figi

• jabłka suszone

• morele suszone

• owoce suszone

• rodzynki

• śliwki suszone

• winogrona

MAKARONY I RYŻ - wszelkie, nawet naturalne i pełnoziarniste

NAPOJE I ALKOHOLE:

• Cola i inne słodzone napoje

• czekolada

• herbata mrożona

• herbata słodzona

• kakao  słodzone

• kawa mrożona

• lemoniada

• mleko ryżowe

• mleko sojowe słodzone

• napoje izotoniczne

• napoje ze słodu jęczmiennego

• napoje z soków owocowych

• nektary owocowe

• piwo słodowe

• sok marchwiowy

• soki owocowe

• ajerkoniak

• likiery

• jasne wódki

• piwo

• wino deserowe

• wino grzane

• wino musujące

• wino półwytrawne

WARZYWA:

• ciecierzyca

• fasola, czerwona i biała

• groch

• kukurydza cukrowa

MUESLI I PŁATKI:

• muesli

• otręby pszenne

• płatki kukurydziane

• płatki wielozbożowe

• pszenica prażona

• zarodki pszenne

ORZECHY:

• orzechy nerkowca

• mieszanka “studencka”

SERY:

• ser topiony

• ser żółty

MLEKO I PRODUKTY MLECZNE:

• jogurt z dodatkiem owoców

• maślanka z dodatkiem owoców

• mleko zagęszczone

• serki z dodatkiem owoców

• serwatka z dodatkiem owoców

INNE:

• gotowe dania

• gotowe dressingi

• ketchup

• kremy orzechowe

• seitan

• słodka musztarda

• sosy

• tapioka

• zupy zagęszczone

• czekolada

• puddingi

• słodycze

• przekąski: chipsy, paluszki słone, krakersy, popcorn, ryż preparowany, krakersy etc

ZBOŻA:

• bulgar

• kasza jęczmienna

• kukurydza

• kuskus

• mąka pszenna typ 1050

• mąka pszenna typ 405

• panierka

• polenta

• pszenica

• skrobia kukurydziana

• skrobia pszenna

W kolejnej części uzupełnię artykuł o listę produktów dozwolonych i dodatkowe informacje

Opracowanie Sylwia Horosz
na podstawie książki “Nowa dieta Antyrakowa” Dr Johannes F. Coy, Maren Franz, wyd. Świat Książki

---