Rak żywi się cukrem!

Czy wiesz, że:

Cukier odżywia pasożyty i guzy, sprawia, że rosną szybciej.

Biała mąka + cukier = wzrost komórek, pożywka dla guzów, grzybów, bakterii patogennych
(np.

gronkowiec

,

paciorkowiec

).

„Nie zanudzajcie nas dietą!"

"Bardzo niepokojący jest fakt, że w akademiach medycznych prawie w ogóle nie poświęca się
uwagi diecie. W większości uczelni pojęcia z zakresu żywienia rozsiane są po innych
dyscyplinach, takich jak biochemia i epidemiologia. Moja wiedza na ten temat przed podróżą
do Tybetu była znacznie mniejsza niż wiedza przeciętnego czytelnika „Cosmopolitan". Z
niewielką przesadą w taki oto sposób można streścić to, czego mnie nauczono:

-

Pożywienie składa się z węglowodanów, lipidów, białek, witamin i minerałów.

-

Ludzie cierpiący na otyłość powinni spożywać mniej kalorii.

-

Chorzy na cukrzycę muszą jeść mniej tłuszczu, nadciśnieniowcy mniej soli, a ci, którzy

cierpią na choroby sercowe - mniej cholesterolu.

Moja ignorancja w dziedzinie żywienia długo kazała mi traktować pogardliwie leczniczą rolę
pokarmów."

Prof. David Servan-Schreiber, Antyrak Nowy styl życia.

Wywiad z prof. D. Servan-Schreiberem film>>

Rak spoczywa uśpiony w każdym z nas

Nasze ciała produkują wadliwe komórki, jak wszystkie inne żywe organizmy. Tak powstają
guzy. Nasze ciała zostały jednak wyposażone przez Boga (inni uważają że przez naturę) w
mechanizmy, które wykrywają takie komórki i kontrolują ich rozwój. W świecie tzw.
zachodnim, na raka umiera jedna osoba na cztery, ale trzy na cztery nie. Ich mechanizmy
obronne spełniają swoje zadanie i osoby te umierają z innych przyczyn.

Rak jest coraz bardziej rozpowszechniony na Zachodzie; wzrost liczby zachorowań
obserwuje się od lat czterdziestych ubiegłego wieku.

W ciągu minionych pięćdziesięciu lat trzy zasadnicze czynniki w sposób drastyczny zmieniły
nasze środowisko naturalne:

1.

1. W naszej diecie zwiększyła się ilość oczyszczonego cukru.
2. Nastąpiły zmiany w uprawie roślin i hodowli zwierząt, które spowodowały

zmiany w składzie chemicznym spożywanej przez nas żywności.

3. Stykamy się z ogromną liczbą produktów chemicznych, które nie istniały

przed 1940 rokiem.

Walka z rakiem zaczyna się w kuchni!

Prof. David Servan-Schreiber

Spożycie rafinowanego cukru poszybowało w górę

Nasze geny rozwijały się w środowisku, w którym rocznie na osobę przypadały najwyżej
dwa kilogramy cukru w miodzie. W 1830 roku spożycie cukru wynosiło pięć
kilogramów, a pod koniec XX wieku osiągnęło szokującą wartość siedemdziesięciu
kilogramów.

Zmiany w ilości spożycia oczyszczonego cukru:

5 kg

rocznie w 1820 roku;

70 kg

rocznie w 2000 roku/na osobę

Spożycie cukru (w kg)

1820 1840 1860 1880 1900 1920 1940 1960 1980 2000

Zmiany w ilości spożycia oczyszczonego cukru:

5 kg rocznie w 1820 roku; 70 kg rocznie w 2000 roku/na osobę

Niemiecki biolog Otto Heinrich Warburg zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za
odkrycie, że metabolizm guzów złośliwych jest w dużej mierze uzależniony od spożycia
glukozy. (Glukoza to odmiana strawionego cukru w organizmie). Badania typu PET,
stosowane w celu wykrycia raka, często polegają na zidentyfikowaniu w ciele obszarów
pochłaniających najwięcej glukozy. Jeśli jakiś jego fragment wyróżnia się na tle reszty
wchłanianiem zbyt wielkiej ilości glukozy, bardzo prawdopodobną przyczyną tego zjawiska
jest rak.

Kiedy spożywamy cukier lub białą mąkę - substancje odznaczające się wysokim indeksem
glikemicznym - poziom glukozy we krwi gwałtownie rośnie, ponieważ organizm natychmiast
uwalnia dawkę insuliny pozwalającą glukozie wniknąć do komórek. Wydzielaniu insuliny
towarzyszy uwalnianie innego związku zwanego IGF (insulinopodobny czynnik wzrostu),
którego zadaniem jest stymulowanie wzrostu komórek. Innymi słowy cukier odżywia tkanki
i sprawia, że rosną szybciej. Ponadto insulina oraz IGF wywołują pewien wspólny efekt:
podsycają procesy zapalne, które - o czym przekonaliśmy się w rozdziale 4 - stymulują
wzrost komórek i służą jako odżywka dla guzów.

Obecnie wiadomo już, że nagłe skoki poziomu wydzielania insuliny i IGF nie tylko
podsycają wzrost komórek rakowych, lecz także ich zdolność wnikania do sąsiadujących
tkanek.

Profilaktycznie zastosuj

Nopalin

Nopalin

dostarcza organizmowi cenny błonnik, który pobudzając perystaltykę jelit

przyspiesza wydalanie stolca, a wraz z nim toksyn i zbędnych substancji. Opuncja wiąże i
wydala z organizmu nadmiar kwasów żółciowych, tłuszczów oraz

glukozy. Jest

niezastąpiony w profilaktyce cukrzycy, otyłości, nowotworów i miażdżycy.

Eksperyment naukowy

Naukowcy wszczepili myszom komórki raka piersi i okazało się, że są one mniej podatne na
chemioterapię, kiedy wydzielanie insuliny w ich organizmie zostało wzmocnione za pomocą
cukru. Badacze wyciągnęli z tego wniosek, że do zwalczania raka potrzebny jest nowy rodzaj
leków: takich, które będą zmniejszać wydzielanie do krwi insuliny oraz IGF.

Każdy może zredukować ilość oczyszczonego cukru i białej mąki w diecie. Wykazano, że
zwyczajne zmniejszenie zawartości tych składników błyskawicznie oddziałuje na poziom
insuliny i IGF we krwi. Innym efektem takiego działania jest poprawa stanu zdrowia skóry.

Spożycie cukru a trądzik

Związek między poziomem cukru we krwi i stanami zapalnymi może się wydawać naciągany.
Jak bowiem cukierek, kostka cukru w filiżance kawy lub kromka białego chleba z dżemem
miałaby wpływać na fizjologię ludzkiego organizmu? Tymczasem, gdy przeprowadzimy
analizę wyprysków na skórze, stwierdzimy, że związek ten jest oczywisty.

Doktor Loren Cordain zajmuje się badaniami nad odżywianiem na Uniwersytecie Kolorado.
Usłyszawszy, że pewne społeczności, których styl życia bardzo różni się od naszego, nie
cierpią na trądzik (trądzik jest między innymi efektem zapalenia naskórka), postanowiła
zbadać to zagadnienie, gdyż to twierdzenie wydało jej się niedorzeczne. Trądzik jest czymś w
rodzaju rytuału przejścia w dorosłość, dotykającego od 80 do 95% nastolatków w krajach
zachodnich. Doktor Cordain zgromadziła zespół dermatologów, którzy mieli zbadać skórę
tysiąca dwustu nastolatków żyjących na odciętych od świata wyspach Kitavan w Nowej
Gwinei oraz stu trzydziestu Indian z plemienia Ache w Paragwaju. Badacze nie wykryli w
tych grupach ani śladu trądziku. W artykule zamieszczonym w czasopiśmie „Archives of
Dermatolo-gy" przypisują to sposobowi odżywiania przebadanych nastolatków. Diety tych
współczesnych odosobnionych populacji ludzkich przypominają diety naszych dalekich
przodków, nie zawierają bowiem cukru i białej mąki, a - co za tym idzie - w ich krwi nie
dochodzi do nagłych skoków poziomu insuliny i IGF.

NOWOTWÓR

- optymalny zestaw profilaktyka i wspomaganie terapii>>

Stosuj profilaktykę, systematycznie, przynajmniej raz w roku oczyszczaj organizm z
pasożytów i toksyn>>

Czym bezpiecznie słodzić?

Pod żadnym pozorem nie słodź aspartamem, ani nie spożywaj żywności zawierającej
aspartam!

Zastosuj:

Nektar z agawy, ksylitol, stevia, fruktoza

Nektar z agawy

Niedawno zespół uczonych z Uniwersytetu w Sydney, który wprowadził pojęcie indeksu
glikemicznego, wskazał naturalny substytut białego cukru o bardzo niskim indeksie
glikemicznym.

Jest nim nektar z agawy. Wyciąg z soku kaktusa

(wykorzystywany przy produkcji teguili) ma wspaniały smak, porównywalny ze słabym
miodem. Jest trzy razy słodszy od białego cukru, lecz jego indeks glikemiczny jest cztery do
pięciu razy niższy niż indeks miodu. Można go wykorzystywać do słodzenia herbaty, kawy,
owoców i deserów zamiast cukru lub syropów.

zdj. Blue Agave (Agave tequilana)

Syrop z agawy to syrop pozyskiwany z meksykańskiego kaktusa, ze specjalnej jego odmiany
Agave tequilana oraz Agave Salmiana, zupełnie naturalny, przefiltrowany, a następnie
zagęszczony przez podgrzanie do konsystencji syropu.

Indeks

glikemiczny

bardzo

niski

wynosi

15

(IG:

15).

W smaku przypomina bardzo delikatny miód o posmaku naturalnych landrynek.

Syrop a nektar z agawy

Syrop i nektar pozyskiwane są z tego samego soku, ale zagęszczane przez podgrzewanie w
innej

temp.

stąd

różnica

w

smaku,

konsystencji

i

barwie.

Z reguły oba produkty różnią się nazwą. Nektar z agawy ("agave nectar") może też być
nazywany surowym syropem z agawy ("raw agave syrup") lub surowym ciemnym syropem z

agawy ("raw dark agave syrup").

Jeśli mamy

przed sobą dwie butelki, jedną z syropem, drugą z nektarem, bez trudu rozróżnimy, o który
chodzi. Syrop, w butelce jasno-złoty, wylany na biały talerzyk jest niemal przezroczysty,
rozlewa się szybciej. Nektar jest ciemno bursztynowy, rozlewa się wolniej.

fot. Agave salmiana

Syrop z agawy jest bardzo delikatny w smaku, neutralny, lejący, nieco jak bardzo delikatny w
smaku miód lub jasne karmelki. Nektar z agawy jest trochę gęstszy, w smaku bardziej
korzenny,

pikantniejszy,

przypominający

miód

gryczany

i

nieco

muscovado.

Oba mają niski indeks glikemiczny, więc polubią je osoby dbające o sylwetkę, te które mają
problem z przyswajaniem cukrów lub alergię na miód. I syrop i nektar świetnie nadają się do
słodzenia deserów, placków, naleśników, zup, sosów, herbaty, kawy, kompotu, ciast, budyniu
itp. Oba są przepyszne.

Ksylitol cukier brzozowy posiada wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza
czy sacharoza indeks glikemiczny dziewięciokrotnie niższy od cukru (sacharozy). Ksylitol
nie fermentuje w przewodzie pokarmowym tak jak glukoza, fruktoza, sacharoza czy laktoza.
Podobnie jak cukier może być stosowany do przeróbki w wysokich temperaturach. Ksylitol
jest powoli przetwarzany w organizmie z minimalnym udziałem insuliny, wskutek czego
posiada ponad dziewięciokrotnie niższy indeks glikemiczny od cukru. Dzięki temu jest
bardzo bezpieczny dla diabetyków. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała
procesom przedwczesnego starzenia się. Ponadto zawiera prawie 2-razy mniej kalorii niż
cukier!

Ksylitol znajduje się w

Lion Kids Multiwitamin + D

Stevia (Stevia Rebaudiana) to zioło zwane "słodkim zielem", bardzo popularne w Brazylii i
Paragwaju

(mniej

więcej

tak

jak

u

nas

szałwia

czy

mięta).

Znane tam od setek lat, a od ok. 40 lat niezwykle popularne w Japonii, ostatnio również w
USA - prowadzono nad nią badania na kilku Uniwersytetach. W Europie stevia nie otrzymała
atestu mimo, że po 15 latach obowiązkowych badań nie wykazała żadnych skutków

ubocznych. Kupić ją można w Polsce, pod

postacią

fluidu (koncentrat z liści stevii o najbardziej neutralnym smaku), soku (o posmaku drzewa
sandałowego) czy suszonych liści. Fluid jest, wydaje się, najbardziej neutralny w smaku.

Stevia jest kilkaset razy słodsza od cukru (4-5 kropli osładza kubek herbaty), ma
właściwości antybakteryjne, jest bogata w naturalne olejki i substancje odżywcze, bezpieczna
dla cukrzyków. Ma lekko mdławy posmak (jeśli próbować ją bez rozpuszczania w płynach),
jest słodzikiem w 100% naturalnym, bezpiecznym dla organizmu i dobrze znosi gotowanie,
pieczenie etc.

Stevia IG: 5

Fruktoza Pojawiły się informacje, że fruktoza nie jest tak korzystna, jak się wydawało (niski
IG, sprzyja cukrzykom i osobom dbającym o linię), gdyż podwyższa poziom cholesterolu i
powoduje tycie. Co na ten temat mówi Dominique Bertrand (konsultantka z ekipy Michela
Montignac'a):

Te informacje dotyczą fruktozy pozyskiwanej w Stanach Zjednoczonych, którą robi się ze
skrobi kukurydzianej, która jest tam niezwykle popularna, ma jednak bardzo wysoki IG, a
fruktoza z niej pozyskiwana podnosi poziom cholesterolu.

Nie dotyczy to prawdziwej fruktozy pozyskiwanej z owoców!

Informację z jaką fruktozą mamy do czynienia można znaleźć u producenta. Na polskim
rynku zdrowej żywności można dostać co najmniej dwa jej rodzaje, od dwóch różnych
producentów: pierwszy sprowadza fruktozę ze Stanów Zjednoczonych i na opakowaniu
można przeczytać, że kupuje ją od firmy zajmującej się przetwarzaniem kukurydzy (to, że jest
pozyskiwana z kukurydzy potwierdza również polski producent, sprowadzający tę fruktozę)
druga jest sprowadzana z Izraela i pozyskiwana z owoców cytrusowych o czym również
dowiedzieć się można od producenta. Sprawdzaj, czy na opakowaniu znajdziesz te
informacje!

Fruktoza z malin słodzi

Polinesian NONI

Indeks glikemiczny fruktozy jest również niewysoki i wynosi 20.

Pieczywo wieloziarniste

Spożywanie chleba wieloziarnistego (z mąki zmieszanej z owsianką, żytem, siemieniem etc.)
również odgrywa bardzo ważną rolę w spowalnianiu przyswajania cukrów pochodzących z
pszenicy. Można także wybierać tradycyjny chleb pieczony na zaczynie (zakwasie), zamiast
popularnego chleba z drożdży piekarskich, które bardziej podnoszą poziom cukru we krwi. Z
tego samego powodu powinno się unikać białego ryżu i zastępować go brązowym lub białym
ryżem basmati o znacznie niższym indeksie glikemicznym. A przede wszystkim spożywać
warzywa i owoce roślin strączkowych (fasolę, groch, soczewicę). Charakteryzują się one
niskim indeksem glikemicznym, a poza tym zawarte w nich chemiczne związki roślinne
intensywnie zwalczają raka.

Niesłychanie ważne jest unikanie cukierków i przekąsek między posiłkami. Gdy w tym
czasie podjadamy ciastka (albo cukier), nic nie powstrzymuje wzrostu poziomu insuliny.
Tylko ich łączenie z innymi produktami, zwłaszcza z włóknami warzyw i owoców lub
przyjaznymi tłuszczami (takimi jak oliwa z oliwek bądź masło organiczne), spowalnia
asymilację cukru i zmniejsza skoki insuliny. W taki sam sposób niektóre owoce i warzywa -
takie jak cebula, czosnek, jagody, wiśnie i maliny - ograniczają wzrost zawartości cukru we
krwi.

Dieta oparta na produktach o niskim indeksie glikemicznym ogranicza ryzyko wzrostu raka.
Zespół badawczy szpitala Hotel-Dieu w Paryżu wykazał, że jednocześnie pozwala ograniczyć
ilość tkanki tłuszczowej na rzecz tkanki mięśniowej.

Opracowała: Renata Kłosowicz