ROLA GIER I ZABAW W NAUCZANIU JĘZYKA ANGIELSKIEGO W SZKOLE PODSTAWOWEJ

WPROWADZENIE

Jestem nauczycielką języka angielskiego w szkole podstawowej w Kolnie. Klasy, które uczę są raczej duże, liczą po 30-35 uczniów. W szkole, w której pra­cuję nie ma żadnych pomocy dydaktycznych, które mogłabym używać podczas lekcji, nie ma też pracowni językowej. Zdarza się że uczniowie nie mają nawet swojego miejsca przy stoliku. Jedyna pomoc z której mogę skorzystać to kreda i tablica. W klasach są uczniowie o różnych zaangażowaniu językowym, w tym również drugoroczni, którzy w roku poprzednim uczyli się języka niemieckiego. Trudności z motywacją uczniów stały się moim największym problemem. W ta­kiej sytuacji postanowiłam poszukać takiej metody dydaktycznej, która pomo­głaby mi w rozwiązaniu problemów. W książkach metodycznych znalazłam wiele propozycji, jedna z nich dotyczyła gier i zabaw, a ponieważ jest ona bliska mo­jemu sercu ze względu na dwoje dzieci w domu postanowiłam właśnie ją wyko­rzystać.

W trakcie przygotowań do lekcji okazało się, że nie jest to takie proste. Pro­pozycji gier i zabaw jest w literaturze bardzo dużo, ale wszystkie wymagały za­adoptowania, a czasem zupełnej zmiany ze względu na specyfikę sytuacji moich klas. Z czasem sama zaczęłam tworzyć gry, które pasowały do lekcji. Początkowo wykorzystywałam je jedynie przy wprowadzaniu nowego słownictwa, z czasem zauważyłam że ten typ lekcji jest przez dzieci dużo łatwiej zapamiętywany i po­stanowiłam przygotować lekcje gramatyczne oparte na grach i zabawach. Ideą przewodnią wszystkich moich lekcji jest nauka posługiwania się językiem angiel­skim w różnych sytuacjach. To sytuacje właśnie muszą być interesujące do mó­wienia. Dlatego też podczas moich lekcji przedstawiam dzieciom gry i zabawy tak często jak to tylko jest możliwe.

W pracy konkursowej postawiłam przedstawić trzy jednostki lekcyjne. Do­tyczą one różnych etapów lekcji, po to aby wykazać, że ten typ działań metodycz­nych można wykorzystać z powodzeniem na każdej lekcji. Jest on motywujący i akceptowany przez dzieci. Dzięki tej metodzie uczniowie uczą się szybciej i ła­twiej, a ponieważ jedyną rzeczą, którą dzieci traktują poważnie jest zabawa, na­leży ją rozpowszechniać w każdy możliwy sposób.

Krótki przegląd przedstawionych w pracy lekcji.

	TEMAT	RODZAJ GIER
Lekcja nr 1	Kolory	„PINK Elephant" karty gra wyrazowa zgadywanka „Co się zmieniło" „Słuchaj i zrób"
Lekcja nr 2	Przymiotniki	karty łączenie par zabawa w przedstawianie postaci
Lekcja nr 3	Czas teraźniejszy ciągły	karty literowanka pantomima

Lekcja nr l

Temat: Jaki jest twój ulubiony kolor?

Cel lekcji: Przedstawienie i nauka kolorów.

Dodatkowe cele: Powtórzenie słownictwa związanego z ubraniem

Materiały: Balony w różnych kolorach

Gra „Pink Elephaint"

Gra „Twister"

Gra „ Bingo"

Struktury gramatyczne wykorzystywane podczas lekcji znane przez uczniów: have/ has got

Struktury konwersacyjne wykorzystywane podczas lekcji znane przez uczniów:

Zgadzam się z tobą

Nie zgadzam się z tobą

Konspekt lekcji nr l

Etap lekcji	Czas	Rodzaj aktywności	Cel i środki dydaktyczne
Rozgrzewka językowa	5-7 minut	Gra "Pink Elephant"	Praca grupowa Cele: 1) Powtórzenie słownictwa związa­nego z ubraniami 2) Powtórzenie struktury gramatycznej have/got 3) Powtórzenie liczby pojedynczej i mnogiej rzeczownika
Ćwiczenia pod kontrolą nauczyciela	25 min	Zgadzanie się lub nie z opinią nauczyciela	Przy przedstawianiu kolorów nauczyciel pokazuje kolorowe balony. Dzieci powta­rzaj ą nazwy kolorów za nauczycielem, po czym nauczyciel pyta o ulubiony kolor ucznia i pozwala dzieciom na dmuchanie przyniesionych przez dzieci balonów i nazywanie ich kolorów. Następnie nauczyciel mówi zdanie np.: „Jasia balon jest zielony", uczniowie na­tomiast zgadzają się lub nie z wygłoszoną kwestią. Jeśli nie zgadzaj ą się muszą po­dać poprawne zdanie. Następnie nauczyciel przedstawia grę „Co się zmieniło" w której wykorzystuje struk-turę gramatyczną have/has got oraz nazwy kolorów i ubrań. Uczniowie uczestnicząc w tej grze tworzą zdania twierdzące, pyta-jące i przeczące
Praca własna ucznia	10 min	Gra „Twister"	Klasa jest podzielona na grupy. Każda grupa wybierze lidera, którego zadaniem jest kręcić wskazówką umieszczoną na tablicy przedstawiającej różne kolory. Przedstawiciele współzawodniczących grup stają na wybranym kolorze i głośno nazywają go._

Praca domowa: Narysuj swoje ulubione ubranie i pokoloruj je ulubionymi kolorami.

Omówienie lekcji.

Pierwsza lekcja na której uczę dzieci kolorów jest zawsze pełna gier i za­baw. Dzieci z reguły znaj ą już pojedyncze nazwy kolorów i są bardzo chętne aby swoją wiedzę przedstawić. Zaczynam lekcję od rozgrzewki. Jest to stały element nowych lekcji, ponieważ uważam że dzieci potrzebują czasu aby przestawić się na inny język i uspokoić po głośnej i aktywnej przerwie. Wykorzystuję rozgrzewkę do powtórzenia struktury gramatycznej i słownictwa potrzebnego w dalszej części lekcji. W lekcji o kolorach do rozgrzewki używam gry „Pink Elephant". dzieci znają już tę grę i bardzo chętnie w nią grają. Celem gry jest znalezienie zestawu czterech kart. Rozdaję każdemu uczniowi jednakową ilość kart. Każdy gracz układa je w swojej ręce. Na karcie znajduje się jeden duży obrazek (tym razem przedstawiający ubranie) oraz kilka małych (również ukazujących ubranie), które należy skompletować, aby wygrać grę. Podczas tej gry uczniowie zadają pytania partnerom wykorzystując strukturę have/has got.

- Have you got a sweater?

- Czy ty masz sweter?

- No, i haven't got.

- Nie, nie mam.

Podczas tej gry, która przynosi dzieciom dużo radości nauczyciel musi być bardzo uważny. Musi przez cały czas obserwować i uważnie słuchać uczniów, poprawiając ewentualne usterki.

Następnym etapem lekcji jest zabawa z balonami i tutaj dzieci wykazują dużo aktywność i chętnie dmuchaj ą balony i odpowiadaj ą na zadawane przez na­uczyciela pytania, powtarzając nazwy kolorów i łatwo je zapamiętując. Po tej zabawie przedstawiam dzieciom propozycje drugiej gry zatytułowanej: „Co się zmieniło". Cała klasa jest znowu podzielona na grupy. Jeden uczeń z każdej grupy wychodzi z klasy, ale za nim wyjdzie ma minutę na dokładne przyjrzenie się członkom swojej grupy. W momencie, kiedy osoba ta pozostaje za drzwiami dzieci w grupie zamieniają ubrania, swetry, buty, itp. Celem tej gry jest znalezie­nie różnic i określić co się zmieniło z użyciem struktury have/has got np.

- Kate has got a blue sweater.

- Kasia ma niebieski sweter.

- She has not sot red shoes.

- Ona nie ma czerwonych butów.

Jeżeli uda mu się odgadnąć poprawnie, powiedzieć co zostało zmienione i u kogo, grupa otrzymuje punkt. Wygrywa grupa z największą ilością punktów.

Na tym etapie lekcji gra „Co się zmieniło” jest bardzo wskazana. Po 30 minutach pracy większość dzieci traci już zainteresowanie i ich koncentracja jest osłabiona. Aby trochę odpoczęły i jednocześnie skoncentrowały się na nowo, używam tej właśnie gry. Pozwolą ona również na zorientowanie się czy temat lekcji jest zrozumiały i dobrze używany. Połączenie nazwy kolorów i ubrań jest tu celowe, aby łatwiej było je zapamiętać.

Ostatnia gra, którą przedstawiam uczniom podczas tej lekcji jest związana tylko z kolorami. Jej celem jest uważne słuchanie koloru nazwanego przez lidera grupy i wybranie go z kilku innych przedstawionych kolorów. Dodatkowe atrakcję tej gry, jest fakt że uczniowie stoją nogami na kółkach pomalowanych na różne kolory. W momencie wybrania przez lidera koloru członkowie grupy muszą sta­nąć na nim i nazwać go. Grupa która popełniła najmniej błędów wygrywa. Gra ta może być używana z różnymi regułami, a ponieważ dzieci bardzo ją lubią, uży­wam jej również podczas lekcji powtórzeniowej. Podczas tej lekcji dzieci uczą się używać nazw kolorów bezwiednie, grając i bawiąc się, co było podstawowym celem lekcji. Uważam, że cel został osiągnięty, uczniowie pracowali solidnie i chętnie, a ich wiedzę sprawdziłam na następnej lekcji rozpoczynając ją grą Bingo, również związaną z kolorami. Celem jej było sprawdzenie nowego słownictwa jak również intonacji.

Uważam, że organizacja lekcji była prawidłowa na wszystkich jej etapach aczkolwiek zauważyłam że niektórzy uczniowie celowo unikali nie zgadzania się z opinią nauczyciela, ponieważ nie pamiętali jak należy to robić. Po niewielkiej pomocy wykonywali to poprawnie. Myślę, że przygotowane ćwiczenia dobrze pasowały do etapów lekcji, były dobrą metodą na drodze do zapamiętania kolorów.

Materiały wykorzystywane podczas lekcji

Rozgrzewka językowa

Lekcja nr 2

Temat: Kto jest twoim ulubionym bohaterem

What is your favourite character

Cel lekcji: Ćwiczenia w użyciu przymiotników.

Dodatkowy cel: Nauka czytania

Powtórzenie przymiotników

Użycie struktur konwersacyjnych

Materiały: 1) Obrazki z dobrze znanych bajek, takich jak:

Śpiąca Królewna, Kopciuszek, Piękna i bestia, Czerwony Kapturek.

2) Obrazki rzeczy, które są związane z bajkami.

3) Rysunki używane do nauki piosenki: „Uncle Paul”

4) Mapa wypowiedzi

Struktury używane podczas lekcji:

Zgadzam się z tobą

Nie zgadzam się z tobą

Konspekt lekcji nr 2

Etap lekcji	Czas	Rodzaj aktywności	Cel i środki dydaktyczne
Rozgrzewka językowa oparta na pracy domowej	5 minut	Piosenka„Uncle Paul”	Powtórzenie przymiotników. Nauczyciel pokazuje rysunki z piosenki a uczniowie ją śpiewają.
Etap kontrolowanej przez nauczyciela wypowiedzi	20 minut	Literowanka gra„Kamienie" Przedstawienie opinii Karty przedstawiające różne postacie z bajki	Klasa podzielona na dwie grupy. Grupa która przeliteruje wszystkie podane przez nauczyciela wyrazy wygrywa. Każdy uczeń wybiera bohatera bajki, który według niego jest najlepszy. Wy-powiada swoją opinię. Gra relaksująca mająca na celu tworzenie pytań, przeczeń i zdań twierdzących przy użyciu przymiotnika.
Etap swobodnej wypowiedzi ucznia, ucznia	20 min.	Łączenie obrazów Czytanie Przedstawienie.	Celem gry jest nauka czytania. Klasa podzielona jest na grupy. Grupa po przeczytaniu tekstu musi odgadnąć jaka to bajka i kto jest głównym jej bohaterem, a następnie połączyć go z obrazkiem przedstawiającym elementy z bajki. Ostatnim etapem tej gry jest przedstawienie fragmentu bajki za pomocą mimiki i gestów. Reszta klasy odgaduje.

Praca domowa: Narysuj swojego ulubionego bohatera z bajki i napisz dlaczego go lubisz.

Omówienie lekcji.

Sposób w jaki rozpoczynam lekcję jest ściśle związany z poprzednią lekcją na której uczyłam uczniów piosenki „Uncle Paul”. Dla powtórzenia i przypo­mnienia piosenki pokazuje, swoim uczniom rysunki przedstawiające postacie z piosenki. Myślę, że jest to logiczne i pozwala im na odtwarzanie z pamięci przymiotników związanych z rysunkami i zaśpiewanie ich. Słowa piosenki są śpiewane do melodii „Old Me Donald had a farm”. Uczniowie lubią tą piosnkę i często śpiewają j ą poza lekcjami języka angielskiego.

Następny etap lekcji rozpoczynani od literowania, ponieważ słowa których dzieci uczyły się na poprzedniej lekcji muszą być powtórzone, aby w późniejszym etapie lekcji, kiedy będzie trzeba je czytać nie sprawiały trudności. Tym razem użyłam gry „Kamienie”. Klasa jest podzielona na dwie grupy. Celem grupy jest prawidłowe przeliterowanie podawanych przez nauczyciela przymiotników. Wygrywa grupa, która popełniła najmniej błędów. Jest to gra, której często używam podczas moich lekcji, raz ze względu na to, że uczniowie ją bardzo lubią, dwa że pomaga w prawidłowej wymowie wyrazów i w końcu ponieważ jest ona zorgani­zowana jako współzawodnictwo, co aktywizuje całą klasę nie wyłączając uczniów słabszych i nieśmiałych. W następnej części lekcji uczniowie muszą wybrać ulu­bioną postać z bajek, które wcześniej wybrał nauczyciel (takich jak: Śpiąca Królewna, Czerwony Kapturek, Kopciuszek, Piękna i Bestia itp.). Zadaniem uczniów jest dokonanie wyboru i uzasadnienie go. Aby przypomnieć uczniom jak to się robi nauczyciel podaje swoją opinię jako pierwszą. Następnie pokazując mapę wypowiedzi którą uczniowie poznali już na wcześniejszych lekcjach wypowiada swoją opinię raz jeszcze. Na tej lekcji uczniowie ćwiczą ten sposób wypowiadania swoich opinii. Nauczyciel pokazując mapę pyta poszczególnych uczniów o ich wybór.

Mapa wypowiedzi:

I think........

(myślę, że)

because

(że)

so .....................................

(w takim razie)

Udzielając wypowiedzi uczniowie ćwiczą nie tylko formułę wypowiadania swoich opinii, ale również użycie poznanych przymiotników.

Aby zrelaksować i odświeżyć uczniów przed trudnym zadaniem czytania przedstawiam im kolejną grę związaną z kartami. Dzieci bardzo lubią gry w karty, tym razem ich zadaniem jest odgadnąć kolejność ich ułożenia przy pomocy pytań. W grupach po cztery osoby są dwa zespoły próbujące odgadnąć prawidłowe ułożenie kart. Karty reprezentują wszystkie przymiotniki używane w poprzedniej lekcji np.:

S1) Is he/she Ugly?

Czy on/ ona jest brzydki?

S2) No, he/she is not ugly

S1) Isshe/hefat?

S2) Yes, he/she is fat.

Tworzenie pytań na tym etapie nie nastręcza trudności uczniom, pomimo to nauczyciel powinien być bardzo uważny i dokonywać niezbędnych korekt o ile taka konieczność zajdzie.

Najdłuższym etapem lekcji jest czytanie tekstu. Grupy otrzymują teksty. Są to dialogi, które mają im pomóc rozpoznać bohatera bajki oraz jej tytuł. Otrzymują oni również obrazki przedstawiające bohaterów różnych bajek. Na początku tej zabawy uczniowie muszą przeczytać dialogi i połączyć je z odpowiednimi bohaterami bajek. Następnie, ich zadaniem jest wyrażenie swojej opinii o tychże postaciach. W grupie znajdują się cztery osoby. Grupa otrzymuje cztery teksty, tak więc każdy członek drużyny jest aktywny i mają do wykonania swoje zadania. Łącząc dzieci w grupy robią to raczej w sposób przemyślany niż przypadkowy. Uczniowie słabsi lub nieśmiali łączeni są w grupy z uczniami lepszymi, którzy mogą im pomóc i grupa jako całość ma dużą szansę zdobycia punktów. Jest to niezmiernie istotne dla poprawy motywacji i zaangażowania uczniów słabych lub nieśmiałych.

Wracając do gry zadaniem każdego członka grupy jest przeczytanie tekstu głośno, zanim wyrazi on swoją opinię o nim. W ten sposób tekst jest czytany dużo razy przez wielu uczniów, ale ponieważ jest to jeden z elementów gry wykonywany jest chętnie. Po prawidłowym rozpoznaniu wszystkich postaci i przeliczeniu punktów przechodzimy do następnego etapu gry. Teraz nauczyciel pozostawia grupie tylko jeden tekst, dla każdej grupy inny. Następnie rozdaje grupom ilustracje przedstawiające różne przedmioty związane z bajkami np.: grzebień, różę, kwiaty, jabłko, koszyk. Z ilustracji tych uczniowie wybierają tylko tą, która ich zdaniem pasuje do pozostawionego tekstu. Następnie zadaniem grupy jest przygotowanie do przedstawienia otrzymanego dialogu przed klasą, dialogi zawierają poznane przez uczniów przymiotniki i nauka ich nie powinna zająć zbyt wiele

czasu. Ucząc się dialogu i aranżując przedstawienia, uczniowie powtarzają dialog i przymiotniki setki razy, poprawiając jeden drugiego. Wyboru aktorów dokonuje nauczyciel, a o ile czas pozwoli przesłuchujemy wszystkich wykonawców. Uczniowie podczas przedstawienia nie wymawiają imienia bohatera ani tytułu bajki, pokazując jedynie wybrane ilustracje. Zadaniem klasy jest odgadnąć kto to i z jakiej bajki postać ta pochodzi. Wygrywa grupa która zdobędzie najwięcej punktów.

Komentarz

Uważam że cel lekcji, którym było utrwalenie przymiotników został osiągnięty, a uczniowie swoim zaangażowaniem wykazali że lekcja była udana. Pomimo dużej ilości pracy którą nauczyciel musiał włożyć w przygotowanie materiałów do lekcji, myślę, że warto było to zrobić ponieważ jej efekty były znacznie lepsze i trwalsze niż lekcji związanej jedynie z podręcznikiem. Uważam, że organizacja lekcji była prawidłowa na wszystkich jej etapach. Szczególnie aktywnie dzieci uczestniczyły w grze podczas której mogły wstawać i przygotowywać się do przedstawienia fragmentu bajki, aranżując mimikę, gesty i emocje, które nie pozbawione były elementów humoru. Według mnie przygotowane gry dobrze były dopasowane do etapów lekcji. Po słownym przedstawieniu przymiotników i wizualnym zapoznaniu się z nimi przyszedł czas na czytanie nowych wyrazów w tekście. Lekcja nie pozbawiona była elementów współzawodnictwa, które po­zwala na lepsze zapamiętanie. Chociaż nie było tu zwyczajnego spotykanego na lekcji języka obcego czytania tekstu z książki, uczniowie po tej lekcji wiedzieli jak czytać i pisać nowe słówka, co według mnie było jej celem.

Materiały wykorzystywane podczas lekcji

TEXT NUMBER 1

A: Hello girl!

B: Hi! who are you?

A: I am your friend. I want to help you. Where are you going?

B: I promise my mother not to tell anyone.

A: What is in your basket?

B: Nothing special

A: Please, be polite, you are so beautiful and happy. Who arę you?

B: But, you are ugly and sad. Who are you?

A: I am a wolf.

B: I am a girl and I want to visit my grandmother. I have a cake and coco-cola for her. I must go now. See you!

A: See you soon!

TEXT NUMBER 2

A: I want to be beautiful. I want to have a beautiful dress and I want to go on the ball and dance with the pince.

B: I am your godmother. I will Help you. You are a good girl. This is your beautiful dress, but you have to leave at midnight.

A: Thank you very much. You are so good.

B: Now, you are so beautiful. You are thin and happy. Are you happy?

A: Yes, I am. Thanks, again.

B: Go and dance and remember your promise.

A: See you.

TEXT NUMBER 3

A: Hello my beauty!

B: Hello

A: Please, tell me why you are so sad! You are beautiful, young and very sad.

B: I am not happy, because my father is old and sick and I must stay here. But you are sad too.

A: I am sad because I am fat and ugly. Noone loves me. You want somebody who is thin and handsome.

B: No, I love you. I want to be your wife.

A: But, I am so ugly.

B: But you are so good. I love you and I promise to be happy, but at first I must see my father.

A: Okey, go and see him.

TEXT NUMBER 4

A: Good morning a beautiful girl.

B: Good morning grandma. Who are you?

A: I want to give you an apple. It is very good. Please, take one.

B: Thank you. Aplle is really good, but why am I so sleepy?

A: Now, I am the only beauty on the world Am I?

Mirrow: You are beatiful, you are thin and happy, but you are very bad.

Lekcja nr 3

Temat: Czas teraźniejszy ciągły

Cel lekcji: Przedstawienie i ćwiczenia z czasem teraźniejszym ciągłym

Dodatkowy cel: Powtórzenie słownictwa: owoce, nazwy naczyń

Przymiotniki używane dla określenia smaku: dobry, zły

Materiały: l) Karty z przymiotnikami

2) Obrazki

3) Uczniowie wcześniej byli proszeni o przyniesienie swoich własnych talerzy oraz owoców

Konspekt lekcji nr 2

Etap lekcji	Czas	Rodzaj aktywności	Cel i środki dydaktyczne
Rozgrzewka językowa oparta na pracy domowej	5 minut	Lista słów Karty ze słowami	Zabawa w parach. Uczniowie wybierają słowa które związane są z tematem. Powtórka znanych już słów.
Etap kontrolowanej przez nauczyciela pracy ucznia.	25 minut	Uczniowie robią sałatkę Zgadzanie się lub nie z nauczycielem Określanie rys. Literowanie Przymiotniki dobry, wspaniały, smaczny, okropny	Przedstawienie struktury czasu teraźniejszego ciągłego razem z wyrazami takimi jak: ciąć, mieszać, dodawać, obierać. Nauczyciel podaje przepis na sałatką, pokazuje jak ją wy-konać i robią ją razem. Uczniowie muszą wyrazić s woj ą opinię na zadany temat związany nadal z przygotowaniem sałatki. Uczniowie określające widzą na rysunku używając poznanego czasu. Ułożenie przymiotników na skali i wykazanie różnic między nimi.
Etap swobodnej pracy ucznia. ucznia	10 min.	Pantomima	Uczniowie są podzieleni na grupy. Jeden z członków grupy wybierze kartę przedstawiającą czynność i stara się ją przedstawić za pomocą pantomimy. Inni członkowie grupy odgadują.

Praca domowa: Przygotuj się do opowiedzenia swojego własnego przepisu na sałatkę.

Omówienie lekcji.

Celem rozgrzewki jest wprowadzenie uczniów w nastrój lekcji oraz uspokojenie ich po hałaśliwej i rozbieganej przerwie głównie ze względu na konieczność zachowania bezpieczeństwa w następnym etapie lekcji podczas którego musieli będą używać widelców i noży. Ważne jest tu również zachęcenie uczniów do mówienia po angielsku oraz przypomnienie poprzednio poznanego słownictwa.

Podczas pierwszego etapu lekcji uczniowie poznają nowe czasowniki w czasie teraźniejszym ciągłym. Robią to w sposób aktywny, przygotowując sałatkę owocową. W momencie przedstawiania im nowych słów takich jak cut [ciąć] add [dodawać], mix [mieszać] nie poświęcam czasu na ich literowanie, ponieważ uczniowie zajęci są wykonywaniem czynności: dodawania, mieszania, krojenia i logiczne tu było mówienie o tychże czynnościach z użyciem poznawanego czasu. Literowanie wyrazów i dodatkowe ćwiczenia zrobiłam tym razem po przygotowaniu sałatki. Taki rodzaj przedstawiania nowych struktur oraz słownictwa angażuje i motywuje uczniów, chociaż może być znacznie trudniejsze dla nauczyciela. Podczas prezentowania nauczyciel sam wykonywał czynności jako pierwszy, mówiąc jednocześnie zdania i zatrzymując się na nowych wyrazach. Uczniowie powtarzali wyrazy, a następnie były one przedstawiane na karteczkach, po czym wszyscy wykonywali przedstawioną czynność. Podczas pracy nauczyciel zadawał pytanie np:

Are you cutting? [Czy Ty kroisz?]

Yes, I am cutting [Tak, ja kroję]

What are you doing? [Co ty robisz]

I am cutting. [Ja krój ę]

Is Peter mixing

Yes, Peter is mixing.

W momencie zakończenia pracy z sałatką, robimy dodatkowe ćwiczenia. Tym razem nauczyciel pokazuje obrazki i zdania nie zawsze prawidłowe. Uczniowie pracując w parach ustalaj ą czy jest ono prawidłowe czy fałszywe. Mu­sza więc słuchać w skupieniu, patrzeć na zdjęcie i ustalić prawdziwą wersję np: nauczyciel mówi:

The girl is drinking milk.

Uczniowie patrząc na zdjęcie poprawiają:

No, you are wrong. She is eating ice-cream. [Nie masz racji ona je loda.]

Po tych ćwiczeniach organizuje ćwiczenia w literowaniu nowo poznanych wyrazów. Były one przedstawione podczas przygotowania sałatki, a więc były powtarzane, używane w zdaniu a także przedstawiane wizualnie. Kartki z tymi słowami umieszczał nauczyciel na tablicy za pomocą magnesów i towarzyszyły one całej lekcji. Tym razem zostały przez nauczyciela zebrane, a zadaniem dzieci jest odtworzenie z pamięci sposobu pisania wyrazów. W tym celu przygotowuje grę „Zgubiona litera". Dzieci pracują w parach i ich zadaniem jest umieszczenie zgubionych liter wybranych z większej ilości liter i umieszczenie ich w otrzyma­nych wyrazach. Wygrywa drużyna, która najszybciej i bezbłędnie ułoży wszystkie wyrazy, mną zabawa, która towarzyszy tej lekcji jest związana z przymiotnikami, które dzieci używają aby przedstawić swoją opinię o wybranej sałatce. Dzieci znają te słówka, ale nie były one nigdy razem łączone. Są to słówka pokrewne i logiczne jest połączenie ich w jedną rodzinę i wykazanie różnic znaczeniowych. Dlatego więc uczniowie otrzymują od nauczyciela przymiotniki napisane na papierze i pracując w parach muszą zadecydować o ich ułożeniu od najsilniejszego do najsłabszego. Limit czasu zobowiązuje do szybkiego tempa pracy. Następnie robimy to wszyscy razem na tablicy i głośno odczytujemy.

Na etapie lekcji poświęconym na samodzielną pracę ucznia wprowadzam. I znowu uczniowie pracują w grupach. Jeden z jej członków przygotowuje się do przedstawienia czynności, którą wyciągnął z pliku kart, na których znajdują się różnego rodzaju aktualności związane nie tylko z tematem lekcji: oglądanie telewizji, słuchanie radia, śpiewanie, pływanie. Zadaniem pozostałych członków grupy jest odgadnięcie i prawidłowe nazwanie przedstawionej czynności. Jeżeli grupa nie odgadnie następna grupa ma szansę zdobycia dodatkowego punktu. Jest to gra angażująca wszystkich uczniów, podsumowująca całą lekcję i wykazująca zrozumienie czasu teraźniejszego ciągłego.

Komentarz

Zgodnie z moimi założeniami uczniom podobała się lekcja i sposób jej przeprowadzenia. Nowe słownictwo zostało zapamiętane niejako automatycznie podczas przygotowywania sałatki myślę, że jest sprawą istotnej rangi ukazanie uczniom, że słowa których się uczą mogą być użyte w życiu codziennym. Grą która najbardziej się uczniom podobała była pantomima, której często towarzyszyły salwy śmiechu. Sposób w jaki dzieci mówiły o przedstawionym im obrazku zadziwił mnie. Zdania które tworzyły były prawidłowe, chociaż czasami musiały je utworzyć pierwszy raz. Podczas przygotowywania tej lekcji miałam obawy o podglądanie w czasie literowania, dlatego zrobiłam dwa zestawy aby temu zapobiec. Dzieci pracując w parach nie czuły niepokoju że robią coś źle i mogły nauczyć się jeden od drugiego. Ogólnie biorąc uważam, że osiągnęłam zamierzony cel, aczkolwiek myślę, że powinnam więcej czasu przeznaczyć na spokojne zjedzenie sałatki.

List of the worels

shirt knife chair
bowl pupil table
bali book spoon
dress fork desk
piąte father teacher

List of the words

sit balloon plate
read teacher chair
book knife father
fork pupil spoon

Materiały wykorzystywane na lekcji

Ćwiczenia pod kierunkiem nauczyciela

Ćwiczenia pod kierunkiem nauczyciela

Ćwiczenia pod kierunkiem nauczyciela

mix

cut

add

watch TV

Podsumowanie

W mojej pracy starałam się udowodnić, że uczenie języka angielskiego może być miłą zabawą, a lekcje języka mogą być interesujące i jednocześnie cenne jeżeli wykorzystujemy na nich gry i zabawy. Dzieci kochają gry, ponieważ poprzez gry dzieci uczą się jak żyć, współpracować i współzawodniczyć. W naszych dydaktycznych zadaniach powinniśmy opierać się na tym co dzieci lubią i czerpać z tego maksimum korzyści. Tak jak zaprezentowałam to w swojej pracy gry mogą być wykorzystywane na każdym etapie lekcji: czy to w prezentacji nowego słownictwa czy też struktur gramatycznych, w ich utrwaleniu bądź też powtórzeniu. Najwięcej jednak korzyści przynoszą gry w pracy z dziećmi słabymi lub nieśmiałymi. Dzięki nim uczniowie zyskują więcej śmiałości, a przede wszystkim ochoty do nauki. Jeszcze jeden fakt warty jest podkreślenia. Uczniowie grając i bawiąc się, a jednocześnie ucząc nie mają czasu na rozmowy i złe zachowanie. W tej sprawie gry są nie do pokonania.

Bibliografia

1) Dobson, 1970: Try one of my games

English Teaching Forum Vol. VII No 3

2) Lee, 1990; Language Teaching games and contest

Oxford: Oxford University Press

3) Mc Collum, 1980; 101 Word Games

Oxford: Oxford University Press

myślę że ponieważ w takim razie

I think because

so

sp_n

u

o

r

l

fo_k

d

s

b_d

a

o

go_d

good

bed

tasty

delicionus

---