Ćw. 64 Badanie powierzchni stołu pod względem anomalii magnetycznych uniemożliwiających wyznaczenie składowej poziomej natężenia ziemskiego pola magnetycznego
1. Wstęp teoretyczny
Składowa pozioma natężenia ziemskiego pola magnetycznego może być wyliczona z zależności:
gdzie:
α - kąt wychylenia wskazówki busoli
Hz - składowa pozioma natężenia ziemskiego pola magnetycznego
n - liczba zwojów cewki
2r - średnica cewki
Ic - natężenie prądu płynącego przez cewkę
Aby wyznaczyć składową poziomą natężenia ziemskiego pola magnetycznego, należy znaleźć miejsce, w którym nie istnieją żadne anomalie magnetyczne mogące zakłócić pomiar. W tym celu w różnych miejscach stołu należy znaleźć taki kąt α, aby wartość natężenia prądu była taka sama przy wychyleniu igły w lewo i w prawo od położenia początkowego. Busolę stycznych trzeba podłączyć do źródła prądu, a następnie zwiększać stopniowo natężenie, aż igła busoli wychyli się o kąt 45̊ od położenia początkowego. Jeżeli natężenie prądu przy wychyleniu igły w lewo jest równe natężeniu przy wychyleniu igły w prawo, można w tym miejscu wyznaczyć składową poziomą natężenia ziemskiego pola magnetycznego.
2. Przebieg ćwiczenia
Mapa stołu
a - źródło prądu stojące na stole
X - kolejne miejsca pomiaru
L - wartość natężenia prądu przy wychyleniu igły w lewo [w mA]
P - wartość natężenia prądu przy wychyleniu igły w prawo [w mA]
Pomiar |
L |
P |
Wartość średnia |
|L - P| |
1 |
5,15 |
6,78 |
5,97 |
1,63 |
2 |
6,16 |
6,22 |
6,19 |
0,06 |
3 |
7,56 |
7,89 |
7,72 |
0,33 |
4 |
10,14 |
9,24 |
9,69 |
0,9 |
5 |
5,35 |
5,52 |
5,44 |
0,17 |
6 |
7,99 |
7,61 |
7,80 |
0,38 |
7 |
9,20 |
7,18 |
8,19 |
2,02 |
8 |
5,57 |
6,94 |
6,26 |
1,37 |
3. Opracowanie wyników pomiaru
Obliczenie niepewności pomiaru natężenia:
dokładność multimetru: (0,8% rdg + 1dgt)
Pomiar |
L [mA] |
P [mA] |
1 |
(5,15±0,05) |
(6,78±0,06) |
2 |
(6,16±0,06) |
(6,22±0,06) |
3 |
(7,56±(0,07) |
(7,89±0,07) |
4 |
(10,14±0,09) |
(9,24±0,08) |
5 |
(5,35±0,05) |
(5,52±0,05) |
6 |
(7,99±0,07) |
(7,61±0,07) |
7 |
(9,20±0,08) |
(7,18±0,07) |
8 |
(5,57±0,06) |
(6,94±0,07) |
4. Wyniki końcowe
Uporządkowanie wyników pod względem siły anomalii magnetycznych:
Pomiar |
L |
P |
Wartość średnia |
|L - P| |
7 |
(9,20±0,08) |
(7,18±0,07) |
(8,19±0,08) |
2,02 |
1 |
(5,15±0,05) |
(6,78±0,06) |
(5,97±0,06) |
1,63 |
8 |
(5,57±0,06) |
(6,94±0,07) |
(6,26±0,06) |
1,37 |
4 |
(10,14±0,09) |
(9,24±0,08) |
(9,69±0,09) |
0,9 |
6 |
(7,99±0,07) |
(7,61±0,07) |
(7,80±0,07) |
0,38 |
3 |
(7,56±0,07) |
(7,89±0,07) |
(7,72±0,07) |
0,33 |
5 |
(5,35±0,05) |
(5,52±0,05) |
(5,44±0,05) |
0,17 |
2 |
(6,16±0,06) |
(6,22±0,06) |
(6,19±0,06) |
0,06 |
W miejscu X2 różnica między wartościami natężeń dla wychylenia w lewo i w prawo jest najmniejsza, a w miejscu X7 największa.5. Wnioski
W żadnym miejscu w którym wykonane zostały pomiary wartość natężenia prądu przy wychyleniu igły w lewo od położenia zero nie jest równa wartości przy wychyleniu w prawo. Na podstawie wartości różnicy natężeń prądu można określić występowanie największych i najmniejszych anomalii magnetycznych. Miejsce X2 jest miejscem w którym anomalie są najmniejsze, a w miejscu X7 - największe.
α
Hz (składowa pozioma natężenia ziemskiego pola magnetycznego)
a
X3
X4
X1
X5
X2
X6
X7
X8
X2
X7