SCENARIUSZ ZAJĘCIA

OTWARTEGO DLA RODZICÓW

DATA: 8 XI 2006r.

GRUPA WIEKOWA: DZIECI 5-letnie

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY: Magdalena Szyniszewska

Jolanta Zaporowska

TEMAT KOMPLEKSOWY:

JESIEŃ W SADZIE I OGRODZIE WARZYWNYM

TEMAT ZAJĘCIA: „Imieniny marchewki”

CELE OGÓLNE:

1. Utrwalenie zdobytych wiadomości o warzywach

2. Rozumienie konieczności jedzenia warzyw dla zdrowia

3. Umiejętne posługiwanie się nożem w czasie krojenia warzyw

4. Umiejętność recytacji wiersza z podziałem na role

5. Odkrywanie uczucie radości z możliwości dawania - wspólne organizowanie uroczystości

6. Wzmacnianie więzi rodzinnych

PRZEBIEG ZAJĘCIA

Opis sytuacji edukacyjnej

Cele operacyjne, zakładane efekty w zakresie zdobywania przez dzieci doświadczeń, wiadomości, umiejętności

1. Powitanie rodziców i zaproszenie do zabawy z piosenką „Na marchewki imieniny” 2. Imieninowy prezent dla marchewki - inscenizacja wiersza J. Brzechwy „Na straganie” z użyciem sylwet warzyw 3. Imieninowa zabawa integracyjna „Gość” - z piosenką, przy muzyce (KLANZA) 4. Rozwiązanie dylematu marchewki (jedna z nauczycielek) - rozmowa dzieci ze zmartwioną marchewką, która nie ma czym poczęstować gości. Propozycja dzieci wspólnego wykonania sałatki warzywnej, która jest o wiele zdrowsza niż słodycze 5. Wykonywanie sałatki warzywnej: a) objaśnienia sposobu wykonania sałatki, zachowania bezpieczeństwa w czasie krojenia b) mycie rąk, założenie fartuszków c) wspólnie z rodzicami krojenie, mieszanie, dekorowanie 6. Wspólny imieninowy poczęstunek 7. Imieninowe zabawy ruchowe przy muzyce: „Orzeszki”, „Wężyk”, „Autobus”.

1. Dzieci witają rodziców i zapraszają do zabawy, znają zabawę i uczestniczą w niej 2. Dzieci znają wiersz, potrafią przedstawić go w formie inscenizacji 3. Dzieci znają zabawę, powtarzają ruchy inicjowane przez wybrane dziecko, które czuje się w tym momencie najważniejsze 4. Dzieci zauważają zmartwienie marchewki, próbują znaleźć wyjście. Wiedzą, że warzywa są zdrowsze od słodyczy. Podejmują wspólny trud wykonania sałatki. Zapraszają do pomocy rodziców. 5. Dzieci znają zasady wykonywania sałatki: a) myją ręce i zakładają fartuszki b) wspólnie z rodzicami kroją warzywa w kostkę z zachowaniem zasad bezpieczeństwa mieszają i dekorują 6. Dzieci czują zadowolenie i radość ze wspólnie wykonywanej pracy i radości marchewki, że ma czym poczęstować gości 7. Dzieci znają zabawy i biorą w nich udział, czerpią radość ze wspólnych zabaw

SCENARIUSZ ZAJĘCIA

DATA: 14 XI 2006r.

GRUPA WIEKOWA: DZIECI 5-letnie

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY: Magdalena Szyniszewska

TEMAT KOMPLEKSOWY:

Wszyscy przygotowują się do zimy

TEMAT ZAJĘCIA : Młoda wiewiórka

CELE OGÓLNE:

1. Rozumienie znaczenia przysłów ludowych

2. Poznanie zwyczajów i wyglądu wiewiórki

3. Umiejętność słuchania krótkich utworów literackich

4. Umiejętność prowadzenia rozmowy w formie dialogu

5. Integracja grupy w czasie zabaw ruchowych

6. Posiadanie wiedzy, że zawsze można się zwrócić do kogoś o pomoc

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

Opis sytuacji edukacyjnej

Cele operacyjne, zakładane efekty w zakresie zdobywania przez dzieci doświadczeń, wiadomości, umiejętności

1. Zabawa integracyjna: „Jeśli nie znasz mnie” (KLANZA), na przerwę w mu-zyce dzieci przyklejają się różnymi częściami ciała i przedstawiają się sobie 2. Wyjaśnienie znaczenia przysłowia ludowego: „kto na jesieni robi zapasy, ten w zimie jada frykasy” 3. Ruchy naprzemienne wg P. Dennisona ręka-nos; ręka-ucho 4.Wysłuchanie wiersza C. Niewiadom-skiej pt. „Młoda wiewiórka” 5. Rozmowa w formie dialogu o treści wiersza: czego nie robiła wiewiórka? kto jej pomógł w zimie? na kogo pomoc my możemy liczyć? (kolegi, rodziców, pani) dlaczego nie można nadużywać pomocy innych 6. Oglądanie ilustracji przedstawiających wiewiórkę. Rozmowy o wyglądzie i zwyczajach wiewiórki 7. Zabawa ruchowe przy muzyce „Orzeszki” (KLANZA) uderzanie o podłogę z prawej i lewej strony w rytm przyspieszającej muzyki 8. Oferty plastyczne: wykonywanie spiżarni wiewiórki wg określonego wzoru (rysowanie orzeszków i żołędzi określonej wielkości i w określonym rytmie) rysowanie lub odrysowanie sylwety wiewiórki: kolorowanie, wykonywa-nie ogona z pociętej wełny 9. Urządzenie wystawy prac

1. Dzieci znają zabawę i biorą w niej czynny udział 2. Dzieci rozumieją przysłowie, potrafią wytłumaczyć jego przesłanie 3. Dzieci sprawnie wykonują ćwiczenie, skupiają swoją uwagę, koncentrują się 4. Dzieci w skupieniu wysłuchują treści wiersza 5. Dzieci znają odpowiedź na zadane przez nauczycielkę pytania 6. Dzieci potrafią opisać wygląd wiewiórki, znają jej zwyczaje 7. Dzieci znają zabawę, rozpoznają strony: prawą i lewą, uderzają dłońmi o podłogę w rytmie przyspieszającej muzyki 8. Dzieci wybierają ofertę plastyczną: dzieci rysują orzeszki i żołędzie wg określonego wzoru i rytmu dzieci rysują lub odrysowują sylwetę wiewiórki, kolorują odpowiednim kolorem, wykonują ogon z wełny, którą wcześniej tną na kawałki 9. Dzieci sprzątają po zajęciach plastycznych i zawieszają swoje prace

---