HISTORIA FIZJOTERAPII
KONFUCJUSZ - (551-479 p.n.e.) - uznawany za największego chińskiego filozofa.
Konfucjusz nie pozostawił pism - jego nauczanie zebrano w księdze Dialogi Konfucjańskie. Głównym tematem rozważań było codzienne życie ludzi i stabilność społeczeństwa. Jego zdaniem podstawowymi cnotami są: humanitaryzm, praworządność, poprawność, mądrość i lojalność. Cnoty te realizują się w pięciu powinnościach, czy też fundamentalnych relacjach społecznych: między panującym i urzędnikiem, ojcem i synem, starszym i młodszym bratem, mężem i żoną oraz między przyjaciółmi. Moralność jednostki i podstawowa rola rodziny jest fundamentem i gwarantem stabilności państwa. Konfucjusz dużą rolę w kształtowaniu ładu społecznego przypisywał wykształceniu, które obejmowało także kwestie ducha i serca.
Doktryna Konfucjusza (konfucjanizm) była rozwijana początkowo przez uczniów, a później przez filozofów-następców i komentatorów (Mencjusz, Xunzi, neokonfucjanizm). Myśl konfucjańska objęła zasięgiem obszar Chin, Japonii, Korei i Wietnamu.
HIPOKRATES Z KOS - okres jego życia przypada około na lata 460 - 377 p.n.e.. Urodził się na wyspie Kos, zmarł w Larysie.
Jeden z najwybitniejszych prekursorów współczesnej medycyny. Zyskał sobie przydomek "ojca medycyny". Zawodu nauczył się u swego ojca, a wiedzę pogłębiał podróżując m. in. po Egipcie i Azji Mniejszej, zwiedzając Tesalię i Ateny.
„Corpus Hippocrateun”
„Prognozy koskie”
„aforyzmy”
ASKLEPIADES Z BITYNNI - ur. około 124 p.n.e. lub 129 p.n.e., zm. w 40 r.) - rzymski lekarz i filozof greckiego pochodzenia. Zwolennik atomizmu Epikurejskiego i mechanicznego objaśniania czynności organizmu, zalecał wino jako uniwersalny środek leczniczy.
GALEN - CLAUDIUS GALENUS - (ok. 130 - 200 n.e.), rzymski lekarz greckiego pochodzenia, wybitny anatom, utalentowany badacz i pisarz, jeden z najznakomitszych starożytnych lekarzy, wywarł olbrzymi wpływ na rozwój nauk medycznych w średniowieczu i odrodzeniu.
Opisał 7 nerwów czaszkowych, zastawki serca oraz różnice między tętnicami i żyłami; między innymi wykazał, że tętnicami płynie krew, a nie powietrze, jak sądzono dotychczas. Opisy jego są jasne i przekonujące - zachwycał się nimi Huxley. W pracach swoich zebrał Galen wiedzę anatomiczną poprzedników, do której dołączył obserwacje własne. Kiedy nie miał do dyspozycji ciał ludzkich, opierał się na sekcji zwierząt, w tym makaków. Opisał dodatni wpływ ćwiczeń fizycznych na rozwój ciała. Usystematyzował wady postawy i jako pierwszy wprowadził terminy: scoliosis, kyphosis, lordosis. Twierdził, że zdrowie wymaga równowagi między czterema składnikami organizmu: śluzem, czarną żółcią, żółtą żółcią oraz krwią. Wprowadził termin temperatury obojętnej, dla której Galen przyjął 0 stopni ( wg. Galen zależała ona od szerokości geograficznej). Na podstawie obserwacji wpływu różnych środków na ludzki organizm wprowadził on cztery stopnie zimna.
1