H. Markiewicz „Rodzaje i gatunki literackie” (genologia literacka)
→ Podział literatury pięknej na EPIKĘ, DRAMAT i LIRYKĘ wywodzi się z TRADYCJI STAROŻYTNYCH
Poezja → do czasów romantyzmu nazwa szeroka - obejmująca twórczość literacką (1830 - nowożytne pojęcie liryki)
PODZIAŁ → ze względu na charakter podmiotu mówiącego
genus dramaticum - wypowiedź postaci stworzonych przez autora
genus enarnativum - wypowiedź samego poety
genus commune - utwór łączący narrację autorską i przytoczone wypowiedzi postaci kreowanych przez poetę
LITERATURA NAUKOWA → TENDENCJE:
DIAGNOSTYCZNA: Definiując rodzaj literacki poprzestaje na wskazaniu cech obiektywnych i łatwo dostrzegalnych
ESENCJALNA: stara się wyliczyć cechy dla danego rodzaju ISTOTNE
Ad. 1 - Zorientowana sprawdzawczo, analitycznie tworzy pojęcia klasowe, treściowo ubogie.
Ad. 2 - Prowadzi do pojęć typologicznych, nieraz - typów idealnych.
STAIGER:
W każdym utworze, z niejednakową siłą, działają wszystkie trzy pierwiastki rodzajowe.
KLEINER:
Liryka - zindywidualizowany podmiot mówiony
Epika - nieokreślony, znika poza światem przedstawionym
Dramat - Zobiektywizowanie; ukształtowanie samoistne podmiotu.
J. PETERSEN/E. HIRT:
Liryka - monologiczna prezentacja stanu
Epika - monologiczna relacja o czynności
Dramat - dialogiczna prezentacja czynności
Prezentacja: cecha wspólna liryki i dramatu.
Monologiczność: cecha wspólna epiki i liryki.
Akcyjność: cecha wspólna epiki i dramatu.
Hegel, Schelling:
Liryka - subiektywność
Epika - obiektywność
Dramat - subiektywność + obiektywność
Rozróżnienie na podstawie odmienności świata przedstawionego:
Liryka - uczucie, przeżycie
Epika - zdarzeniowość, akcyjność
Dramat - zdarzeniowość, akcyjność
Wspólna cecha tych rodzajów pragmatycznych.
Kate Hamburger:
Liryka - wypowiedź egzystencjalna o rzeczywistości
Epika i dramat - kreują rzeczywistość funkcjonalną
ODRĘBNOŚC CZASU - rozróżnienie:
Jean Paul:
Liryka - teraźniejszość
Epika - przeszłość
Dramat - przyszłość
→ Częste koncepcje przypisujące któremuś z rodzajów:
- bezczasowość
- niewspółmierność z czasem realnym
Kleiner:
Liryka - poezja subiektywnego ujęcia tematu, poezja wyraźnie określonego podmiotu mówiącego
Epika - poezja zobiektywizowanego tematu
Dramat - poezja subiektywnego słowa zobiektyzowanych, odrębnych podmiotów mówiących
N. FRYE → klasyfikacja
↓
- sposób komunikowania dzieła literackiego
- obecność/nieobecność w nim autora, postaci i audytorium
|
autor |
postaci |
Audytorium |
Epika (wygłasz.) |
+ |
- |
+ |
Fiction (napis.) |
- |
- |
+ |
Dramat (odgr.) |
- |
+ |
+ |
Liryka (spiew.) |
+ |
- |
- |
Frye: rozróżnienie w literaturze dwóch trybów:
- Fikcjonalny
- Tematyczny - górują znaczeniem autor i odbiorcy
na 1 planie: postacie fikcyjne
WYZNACZNIKI POEZJI
→ (dawniej) forma metryczna, mimesis
→ odrębność języka poetyckiego (ozdobność, konkretność, obrazowość, dominująca funkcja autoteliczna)
LITERATURA PIĘKNA
→ Łączy się z przynajmniej jedna z następujących cech:
fikcjonalna modyfikacja wypowiedzi
obrazowość bezpośrednia - wywoływanie wyrazistych wyobrażeń
obecność funkcji autotelicznej
UTWÓR EPICKI
Tekst monologiczny o funkcji przedstawiającej, z niewielkim nasileniem funkcji emotywnej.
DRAMAT
Tekst wielopodmiotowy; funkcje: przedstawiająca, wolicjonalna, silny udział funkcji emotywnej i wyróżniającej.
LIRYKA
Utwory krótkie, wyrażane językiem poetyckim, wypowiadające uczucia, przeżycie lub choć subiektywne ujęcie tematu.
Tekst monologiczny o funkcji przedstawiającej lub wolicjonalnej; duże nasilenie funkcji emotywnej i autotelicznej.
Granice między zakresem odmian rodzajowych - płynne
Istnieją utwory o charakterze pośrednim, mieszanym.
Liryka:
liryka bezpośrednia
liryka pośrednia
liryka indywidualna
liryka zbiorowa
liryka „ja” autorskiego
liryka maski, roli
KAYSER:
- liryka opisu
- liryka apelu
- liryka pieśniowa
SKWARCZYŃSKA:
- liryka osobista
- medialna (skierowana do 2 osoby)
- sytuacyjna
EPIKA
Wielkie formy epickie
Małe (ewentualnie średnie) formy epickie
FRYE - odmiany rodz. FICTION:
powieść (postaci ukazane w sposób realny)
romans (postaci stylizowane)
wyznanie (powieść zindywidualizowana, introwert.)
anatoma (satyryczna panorama społeczna)
DRAMAT:
Dominująca jakość emotywna i charakter rzeczywistości przedstaw.
- tragedie
- komedie
- farsa
- gatunki mieszane
Przeznaczenie realizacyjne
- dz. teatr.
- dz. operowe
- dz. filmowe
- dramat książkowy
Kompozycja
- otwarta
- zamknięta
Dominanta
akcja - postać - kronika
Charakter „dziania się”
- dramat o akcji jednolitej
- dramat epizodyczny
- dramat statyczny