Ostatnio na lekcjach języka polskiego rozmawialiśmy o przyjaźni . O tym jaka jest , jaka powinna być itp. Pani zadała nam prace aby opisać ,,jak poznałem swojego przyjaciela ” . mi od razu bez chwili zastanowienia na myśl przyszedł Jasiek .

A wiec było to tak .

Byłem mały i dopiero zacząłem chodzić do przedszkola , a przez to ze byłem o kilka miesięcy młodszy od rówieśników czułem się nie swoja . Minęło kilka tygodni zanim przywykłem do nowego otoczenia , a gdy to się stało do naszej grupy doszedł nowy kolega.

Miał na imię Jan Nowak i był ode mnie młodszy . Byłem strasznie zadowolony ze nareszcie pojawił się ktoś, komu ja mogę podokuczać , jak mi dokuczano na początku. Tak właśnie robiłem zabierałem zabawki którymi akurat chciał się bawić , brudziłem krzesełko na którym siadał ,a w piaskownicy sypałem mu piasek za bluzkę . on na to wcale nie reagował, stal spokojnie i próbował bawić się dalej . Po kilku dniach nie wiedziałem co mam robić aby mu dokuczyć , wiec wpadłem na pomysł ze zepsuje jego prace które zrobił z plasteliny . zrobiłem to . Jednak to również go nie zdenerwowało , wręcz przeciwnie zaczął się śmiać z kolorowych brył które powstały z jego zadania . rozłościłem się i podszedłem do niego zacząłem krzyczeć co z nim jest nie tak ze nic a nic mu nie przeszkadza . on powiedział mi ze robiąc mu na złość wcale nie staje się starszy ani bardziej lubiany , ale zupełnie odwrotnie . na początku , jak każdy przedszkolak obraziłem się . Dopiero po chwili dotarło do mnie ze miał racje . Następnego dnia zaraz po wejściu do Sali usiadłem na krzesełko i czekałem na jaska . gdy tylko się pojawił od razu do niego podbiegłem i go przeprosiłem . On przyjął moje przeprosiny i zaczęliśmy się bawić . Okazało się ze mamy wiele z sobą wspólnego Jaś również tak jak ja kochał malować i lepić różne figurki i nienawidził leżakowania .

Od tamtej chwili jesteśmy nierozłączni . Choć wyjechał to i tak nadal utrzymujemy kontakt i odwiedzamy się w wakacje lub ferie .Myślę ,ze nasza przyjaźń będzie trwać wiecznie .

---