Plemiona Starożytnego Wschodu
Cele lekcji
Uczeń powinien:
wiedzieć, że Starożytny Wschód zamieszkiwało wiele narodów;
wiedzieć, że panowało wśród nich wielobóstwo;
rozumieć, że nie znały one jedynego Boga; znać wyznanie wiary - „Credo mszalne".
Metody
pokaz, rozmowa kierowana
Środki dydaktyczne
podręcznik, mapa
Przebieg lekcji
1. Dzieci oglądają mapę ilustrującą rozmieszczenie plemion Starożytnego Wschodu i wymieniają nazwy ludów zamieszkujących ten rejon.
2. Czytają tekst zawarty w bloku interpretacyjnym i odpowiadają na pytanie:
Co wspólnego miały ze sobą wymienione narody?
3. Zwracamy uwagę na to, że Starożytny Wschód zamieszkiwało wiele plemion, dla których charakterystyczne było ustanawianie i czczenie swoich bóstw. Ludzie sądzili, że w ten sposób zapewnią sobie bezpieczeństwo i szczęście. (Możemy porozmawiać z dziećmi o bogach greckich
lub słowiańskich, o których słyszały na innych lekcjach).
4. Przypominamy, że był tylko jeden naród, który wierzył w Boga Prawdziwego.
Pytamy:
Jaki naród wyznawał wiarę w jedynego Boga?
5. Czytamy Iz 43, 10-11 i zastanawiamy się nad odpowiedzią na pytania:
Co Bóg mówi o sobie?
Co Bóg mówi o bóstwach wymyślonych przez człowieka?
6. Podkreślamy, że jest jeden Bóg wszystkich ludzi. On to właśnie objawił się Narodowi Wybranemu. On jest też naszym Bogiem.
7. Czytamy Iz 45, 21b-23 i Wj 20, 3.5a i pytamy:
Do czego wzywa nas jedyny Bóg?
8. Zastanawiamy się:
W jaki sposób wyznajemy wiarę w jedynego Boga? (Omawiamy podawane przez uczniów przykłady).
9. Modlitwą kończącą może być „Wyznanie wiary".
1