Michał Lisiecki 26.09.2007

10. ZESPÓŁ SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH I SPORTOWYCH
PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
Imię i nazwisko	Klasa	Data inicjacji	Data prezentacji
Karin Dayeh, Beata Michalak, Roman Kołodziej	III c	19.09.2007	26.09.2007
Temat lekcji: Człowiek jako istota rozumna.
Koordynator: Aleksandra Lemanik
Temat zadania:
TEORIE NATURY CZŁOWIEKA Teorie prawa natury człowieka są ściśle zespolone z filozofią człowieka, aksjologią i higieną psychiczną. Wiara w człowieka i jego możliwości rozwojowe, postulaty człowieka działającego i doskonalącego świat, zarysowane przed jednostkami i społeczeństwem powinności do spełnienia, wskazanie roli wyższych wartości - to wszystko leży u podstaw teorii praw natury człowieka formułowanych w XX w. tworzenie kolejnych teorii prawa natury ma zapewne źródło w dążeniu do bardziej sprawiedliwego rozwiązywania życia prawno państwowego. Jest wyrazem poszukiwania trwałych wartości; zmienne systemy prawnopaństwowe pozostawały by od nich zależne. W prawie natury odnaleźć można oparcie i przezwyciężyć poczucie sprawiedliwości. Odwoływanie się do tej teorii nie ustanie dopóty, dopóki w państwie, popełniane będą niesprawiedliwości oraz błędy pracodawców, które prowadzą do poczucia istnienia innej sprawiedliwości niż pozytywna. Niezależnie od klęsk i rozczarowań wizje sprawiedliwego ustroju społecznego ukierunkowują czyny jednostek, ich wyobraźnię i wytrwałość. Prawdziwość teorii prawa natury możemy mierzyć rzeczywistymi wynikami oraz stopniem zaspokojenia oczekiwań ludzkich. Prawo natury było i jest pojmowane - ujmując jego cechy łącznie - w wielu teoriach jako: - norma, - prawo niezmienne, - obowiązujące powszechnie, - mające źródło bądź w istocie człowieka, bądź w Bogu. POTRZEBY CZŁOWIEKA Potrzebę można zdefiniować jako cel działalności człowieka wynikające z jego relacji ze środowiskiem, zarówno przyrodniczym jak i społecznym. Najbardziej znaną klasyfikację potrzeb przedstawił amerykański psycholog i psychopatolog Abraham Harold Maslow. Podzielił on potrzeby człowieka tworząc logiczną hierarchię: Potrzeby wyższego rzędu: potrzeby samorealizacji, uznania, szacunku, oraz potrzeby społeczne (przynależności, uczuć). Potrzeby niższego rzędu: potrzeby bezpieczeństwa (osobistego, socjalnego), fizjologiczne (głód, pragnienie, sen, potrzeby seksualne). Hierarchia potrzeb Maslowa zakłada, że niezaspokojone potrzeby niższego rzędu uniemożliwiają zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu. Nasilenie potrzeb i sposób ich zaspokajania różni się u poszczególnych osób oraz może się zmieniać z wiekiem. Potrzeby samorealizacji: odgrywają ważną role w określeniu własnej tożsamości, zaliczamy tu potrzeby intelektualne, estetyczne oraz potrzeby własnej twórczości Potrzeby uznania: obejmują potrzeby uznania społecznego i prestiżu, czyli posiadania autorytetu i poważania u innych ludzi, zalicza się tu również potrzebne szacunku do samego siebie. Potrzeby społeczne: są to potrzeby kontaktu emocjonalnego (przyjaźni, miłość, czułość), szczególnie silnie występuje u kobiet.

Potrzeba bezpieczeństwa: występują one już u niemowląt, szczególnie ważna jest potrzeba bezpieczeństwa osobistego i socjalnego. Potrzeby fizjologiczne: są związane z koniecznością prawidłowego funkcjonowania organizmu . potrzeby energetyczne wymagają stałego dostarczania odpowiednich substancji odżywczych, wody i tlenu. WARTOŚCI CZŁOWIEKA M. Misztal (1980), zaproponował trzy rodzaje definicji wartości jako zjawiska: psychologicznego, w którym wartość jest elementem systemu przekonań jednostki o charakterze normatywnym, socjologicznego; wartość oznacza tu przekonania jednostek lub grup społecznych, określające godne pożądania cechy poszczególnych grup społecznych lub społeczeństwa jako całości, o charakterze kulturowym - wartość to przekonanie na temat norm uważanych za godne pożądania dla danego społeczeństwa Sposoby tworzenia systemu wartości moralnych Bezkrytyczne przejęcie jednej ideologii wraz z tworzącymi ją wartościami; młodzi ludzie stają się bardzo podatni na każdy rodzaj ideologii, która operuje jednoznacznymi i ostrymi kryteriami tego, co dobre i złe, co własne i cudze, co przychylne i wrogie; uwodzi obietnicami dania im przekonującej odpowiedzi na pytania, kim są i jakie jest ich miejsce w życiu (Opoczyńska). Konformizm młodzieńczy, z którym mamy do czynienia we wczesnej adolescencji, jest sposobem zdobycia tożsamości grupowej i można go uznać za jeden z etapów kryzysu tożsamości. Zanegowanie wszystkich uznanych społecznie wartości moralnych i zdefiniowanie samego siebie, swego miejsca w życiu na podstawie nieakceptowanych i odrzucanych wartości danej kultury, czyli przyjęcie tożsamości negatywnej. Bardzo często proces ten następuje nieświadomie i - co podkreśla Erikson - jest skutkiem oddziaływania środowiska. Środowisko nie tylko ponosi główną odpowiedzialność za negatywne zobowiązania się młodego człowieka, ale także jest ono tym, które dostarcza wzorów potrzebnych do zbudowania takiego negatywnego wizerunku siebie. Zdobycie wiedzy i doświadczenia na polu różnych ideologii i samodzielne kształtowanie osobistego systemu wartości moralnych, który stanie się wyznacznikiem postępowania w dorosłym życiu, a jednocześnie będzie wyrazem osiągniętej tożsamości indywidualnej. Wyniki badań młodzieży polskiej u końca XX wieku przeprowadzonych przez J. Mariańskiego, dotyczące sensu życia związanego z wartościami (wartości najważniejsze dla niej): miłość - 65%, szczęście rodzinne - 64%, zdobywanie ludzkiego zaufania i przyjaciół - 53%, praca - 41%, poczucie bycia przydatnym - 40%, wykształcenie i dążenie do wiedzy - 37%. Wartości stanowiące ostateczny cel życia to: rodzina, religia i byt w znaczeniu egzystencji.

---