Czołg PT-91  jest  najnowocześniejszym  polskim  czołgiem.  Został  opracowany  na  bazie  czołgu T-72M1 w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach przy współpracy wielu polskich placówek naukowo-badawczych oraz Zakładów Mechanicznych „Bumar-Łabędy”. Został wprowadzony do uzbrojenia Wojska Polskiego w 1995 r. W czołgu PT-91 zastosowano m.in.: silnik S-1000 (o mocy 735 kW przy 2000 obr./min), system kierowania ogniem „Drawa”, pancerz reaktywny „Erawa” (rozpraszający strumień pocisków kumulacyjnych oraz zmniejszający głębokość penetracji rdzenia pocisków podkalibrowych), pokrycie kadłuba i wieży absorberem mikrofalowym (zmniejszającym prawdopodobieństwo wykrycia czołgu za pomocą stacji radiolokacyjnych) oraz system ostrzegania przed opromieniowaniem laserowym i szybkiego stawiania zasłony dymnej. Ponadto wzmocniono dno kadłuba, przekonstruowano właz ewakuacyjny i zastosowano nowy układ przeciwpożarowy. Czołg jest wyposażony m.in. w telefon wewnętrzny R-124, radiostację R-173 i odbiornik R-173P oraz zestaw do jazdy podwodnej. Masa  bojowa  czołgu  wynosi - 43,5 t,  długość  z  lufą  skierowaną  do  przodu - 9,53 m, długość  kadłuba - 6,67 m,  szerokość  bez  osłon - 3,7 m,  wysokość  do  stropu  wieży -
2,19 m, prześwit - 0,47 m, maksymalna prędkość jazdy - 60 km/h,  zasięg - 400 km, zdolność pokonywania przeszkód: wysokość ściany pionowej - 0,8 m, głębokość brodu (bez przygotowania) - 1,2 m, szerokość rowu - 2,8 m, przechył boczny - 40%.  Uzbrojenie  główne jest  takie  jak  w  czołgu
T-72.

---