23. Powieść poetycka - twórcy, cechy

George Byron

Powieść poetycka - gatunek powstały z przemieszania epiki z liryką. Jest to dłuższy utwór wierszowany, wprowadza wstępy liryczne, ukazuje postacie zwykłych ludzi, nie tylko władców

• „Giaur” to jeden z najdoskonalszych przykładów powstałego w czasach romantyzmu nowego gatunku literackiego zwanego powieścią poetycką. Właściwym twórcą gatunku był Walter Scott, jednak najwybitniejsze powieści poetyckie napisane zostały przez Byrona. akcja pełna niedomówień

• wydarzenia bez zachowania następstwa

• budowa luźna fragmentaryczna, pełna zagadek i luk kompozycyjnych

• inwersja czasowa

• obecność bohatera byronicznego (tajemniczy, zbuntowany, samotny, zacięty, moralnie dwuznaczny)

Cechy romantyczne utworu:

• romantyczna miłość - nieszczęśliwa, bunt Giaura przeciw światu i jego cierpienia duchowe

• orientalizm - akcja toczy się w Grecji w tureckim haremie, terminologia wschodu (emir, derwisz)

• tajemniczość - niejasne imię i pochodzenie bohatera. Zabicie Leili w dziwnych okolicznościach, wiele scen ma miejsce nocą

• mistycyzm - widzenie Leili

• indywidualizm Giaura - jego wyobcowanie i samotność podkreśla dramat bohatera.

„Giaur” spełnia wszystkie funkcje powieści poetyckiej:

• dramatyczna akcja opowiadana przez subiektywnych narratorów

• utwór wierszowany zawiera liczne opisy poetyckie, pełne uczuć, poetyckich przekształceń ( opis jeźdźca pędzącego po brzegu lub domu baszy po bitwie z Giaurem)

Akcja utworu pełna jest niedomówień

• główny bohater być może był piratem, nie wiadomo jak znalazł się w Grecji, a potem w klasztorze.

• Długo trwa zanim domyślamy się losów Leili.

• Nie wiemy kim jest tajemniczy jeździec

Została w pełni zastosowana inwersja czasowa, najpierw oglądamy nieznajomy statek piracki potem nieznajomego jeźdźca, następnie dom baszy Hassana przypominający cmentarz. Dopiero tu następuje cofnięcie się w czasie- scena topienia Leili.

1

---