Temat marca: WartoϾ dziecka

"S¹ tylko dwie rzeczy, w które mo¿na wyposa¿yæ w³asne dzieci: pierwsz¹ s¹ korzenie, a drug¹ - skrzyd³a".

Im bardziej przejrzyste s¹ zasady, stanowi¹ce o stylu ¿ycia rodziców i nauczycieli oraz im jaœniejsze s¹ ustalone przez nich regu³y i wyraŸne granice tego, co wolno robiæ, tym bardziej wzrasta poczucie w³asnej wartoœci u dzieci. Im wiêcej swobody ma dziecko, tym bardziej czuje siê zagubione i ni¿sza staje siê jego samoocena. Tak twierdzi S. Coopersmith, psycholog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis.

Zdanie powy¿sze potwierdza intuicjê o dobroczynnym wp³ywie dyscypliny wewnêtrznej rodziców i nauczycieli na poczucie w³asnej wartoœci wychowywanych dzieci. W refleksji o wychowaniu jednak przesadnie zaczêto wi¹zaæ poczucie w³asnej wartoœci z dobrym samopoczuciem.

Oczywiste jest, ¿e ka¿demu cz³owiekowi do pe³ni zdrowia potrzebna jest wiara w swoj¹ sprawnoœæ prze¿ywania (akceptacja pojawiaj¹cych siê uczuæ), w swoj¹ umiejêtnoœæ myœlenia oraz radzenia sobie z podstawowymi wyzwaniami, jakie stawia przed nami ¿ycie. Poczucie bycia osob¹ wartoœciow¹, to wa¿ny element dobrego samopoczucia.

Pokonywanie w³asnych ograniczeñ, frustracji, znu¿enia, zwyciê¿anie samego siebie, trwanie w obliczu targaj¹cych i niewygodnych uczuæ - to jedyny i wspania³y budulec g³êbokiego poczucia w³asnej wartoœci. Ono nigdy nie bêdzie prawdziwe, dopóki nie "zderzy siê" z powszechnie obowi¹zuj¹cymi zasadami. Z Dekalogiem, którego wa¿nym sformu³owaniem jest: "Kochaj bliŸniego swego, jak siebie samego".

Jesteœmy skazani na pracê. Cudowne by³oby, gdyby by³a ona znakiem mi³oœci. Wed³ug Arystotelesa szczêœcie nie jest emocj¹, któr¹ mo¿na oddzieliæ od tego, co robimy. Szczêœcie jest niczym gracja w tañcu. Nie jest ono czymœ, co czuje tancerz po zakoñczeniu dobrze wykonanego tañca, ale nieod³¹cznym elementem dobrego wykonywania tañca. Szczêœcie jest stanem, który mo¿na osi¹gn¹æ podczas dobrego wykonywania zadania.

Tak wiêc je¿eli jako rodzice i nauczyciele bêdziemy potrafili urzeczywistniaæ w³asn¹ postaw¹, skuteczne i z mi³oœci¹ wykonywanie zadañ, poprawimy w³asne samopoczucie i tym samym, samopoczucie wychowywanych przez nas dzieci. Tego, czego dzieci i my potrzebujemy najbardziej, to budowanie wytrwa³oœci, gotowoœci do nieustannego uczenia siê dobrej roboty. Uczmy siê, jak siê uczyæ i róbmy to z gracj¹!

Spo³eczeñstwo uznaj¹ce za najwy¿sz¹ wartoœæ dobre samopoczucie napotyka na podstawow¹ trudnoœæ, jak¹ jest znalezienie sensu ¿ycia. Im wiêksza jest wartoœæ nadrzêdna, z któr¹ ³¹czymy swoje ¿ycie, tym wiêkszy ma ono dla nas sens. Prowadz¹ca konsumpcyjny styl ¿ycia, pozbawiona wy¿szych wartoœci jednostka ma marne szanse na znalezienie sensu swej egzystencji - pisze Martin E. P. Seligman w ksi¹¿ce pt. Optymistyczne dziecko.

We wspó³czesnej psychologii funkcjonuje termin "uskrzydlenie". Doœwiadczamy uskrzydlenia, kiedy podejmujemy wyzwanie, któremu z trudem mo¿emy sprostaæ. Jeœli zadanie jest zbyt ³atwe, wywo³uje nudê. Jeœli jest zbyt trudne albo jeœli nasze umiejêtnoœci s¹ zbyt ma³e, abyœmy mogli je wykonaæ, ogarnia nas bezradnoœæ i depresja. Nie mo¿na jednak doznaæ uskrzydlenia bez frustracji, zawodu i rozczarowania.

Co mo¿emy zrobiæ, aby otaczaj¹cym nas ludziom pomóc pogodnie trwaæ w niedosycie, rozczarowaniu, niepokoju, ze smutkiem, niekiedy ze z³oœci¹? To boli. Nikt nie mo¿e mieæ z³udzeñ. I paradoksalnie, w³aœnie ten ból, przyjêty i g³êboko prze¿yty, mo¿e staæ siê zaczynem pracy nad wewnêtrzn¹ dyscyplin¹, która uskrzydla, zwiêkszaj¹c szansê rozwi¹zywania problemów, które zawsze bêd¹.

Zadanie dla Rodziców:

Staram siê nie wyrêczaæ dziecka przy czynnoœciach samoobs³ugowych, je¿eli wiem, ¿e potrafi je wykonaæ samodzielnie.

---