ELEKTROSKOP

Elektroskop to aparat do wykrywania ładunku elektrycznego, a właściwie napięcia elektrycznego.

Prosty elektroskop listkowy składa się z pionowego metalowego pręta, na którego końcu są przymocowane przegubowo dwa prostokątne listki z cienkiej i lekkiej folii przewodzącej prąd. Wykorzystuje zjawisko odpychania się jednoimiennych ładunków elektrycznych. Przy zetknięciu pręta z obiektem naładowanym elektrycznie część ładunku przepływa z tego obiektu do elektroskopu, listki folii odpychają się, wielkość odchylenia listków zależy od zgromadzonego na nich ładunku.

Dokładnie skonstruowany oraz wycechowany taki przyrząd nazywa się elektrometrem. Może on służyć do mierzenia wysokich napięć stałych.

Ponieważ ładunki o tej samej wartości odpychają się, po naelektryzowaniu wskazówka elektroskopu dochyla się od pierwotnej („nienaelektryzowanej”) pozycji.

GENERATOR VAN DE GRAAFFA

Prosty generator składa się z elektrody (1) w kształcie czaszy, gromadzącej ładunek elektryczny oraz układu przenoszącego ładunek elektryczny na tę elektrodę. Układ przenoszący jest pasem transmisyjnym wykonanym z izolatora. Koło pasowe (3) jest umieszczone wewnątrzelektrody (1) i poprzez szczotkę (2) przekazuje ładunki do czaszy. Dzięki temu, że koło pasowe znajduje się wewnątrz czaszy, przekazywanie odbywa się na zasadzie rozpływu ładunku elektrycznego na zewnątrz metalu (puszka Faradaya). Pas transmisyjny jest elektryzowany poprzez szczotkę (7) z zewnętrznego generatora ładunku o niewielkim napięciu, w wyniku elektryzowania przez tarcie lub w wyniku zjawiska indukcji elektrostatycznej (ewentualnie obu zjawisk). Uzyskiwanie wysokiego napięcia (energii ładunków elektrycznych) następuje w wyniku mechanicznego przenoszenia ich na izolującym pasie transmisyjnym.

Generatory tego typu mogą wytworzyć napięcie do 5 MV.

MASZYNA ELEKTROSTATYCZNA

Maszyna elektrostatyczna jest to urządzenie służące do wytwarzania i gromadzenia ładunków elektrycznych (na jednej elektrodzie dodatnich, a na drugiej ujemnych).

Maszyna elektrostatyczna składa się z dwóch tarcz
izolacyjnych, które za pomocą korbki i odpowiedniej
przekładni obracają się w przeciwnych kierunkach.
Na zewnętrznych stronach tarcz są nałożone aluminiowe
segmenty, które ulegają elektryzacji. Na osi obrotu tarcz
z obu stron są umocowane metalowe pręty, zaopatrzone
na końcach w metalowe szczotki, które dotykają
segmentów aluminiowych. Na wysokości poziomej
średnicy tarcz są umocowane pręty, opatrzone ostrzami
(tzw. "grzebieniami"), które są zwrócone do obu tarcz,
ale nie dotykają ich. Ostrza te zbierają ładunki, które
są doprowadzone do iskiernika. Iskiernik stanowią dwie
kulki na prętach metalowych opatrzonych ebonitowymi 
uchwytami. Kulki iskiernika są połączone z dwiema
wewnętrznymi okładkami butelki lejdejskiej. Okładki
zewnętrzne tych butelek są połączone prętem poziomym,
którym włącza się butelki w obwód. Podczas obracania
tarcz powstają ładunki, które są zbierane przez grzebienie
i między iskiernikami powstaje duża różnica potencjałów,
co powoduje przeskok iskry.

1.3. BUDOWA ELEKTROSKOPU, GENERATORA VAN DE GRAAFFA ELEKTRYCZNOŚĆ I MAGNETYZM
I MASZYNY ELEKRTOSTATYCZNEJ 13.10.2013.

1

---