.
POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA |
||
Laboratorium metrologii |
||
Ćwiczenie nr
3 |
Temat ćwiczenia:
Badanie watomierzy.
|
Zespół nr 1
2. Piotr Włodarczyk 3. Andrzej Wolański 4. Paweł Ziętarski |
23.05.98 |
Ocena
|
Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki |
1. Układ do sprawdzania watomierzy metodą porównawczą.
Pf -przesuwnik fazowy
At -autotransformator
2. Tabele pomiarowe.
Tabela pomiarów dla cos ϕ=1
Lp. |
I |
U |
|
Pw |
|
Pb |
p. |
|
A |
V |
α |
cw |
W |
W |
|
1 |
0,12 |
200 |
9 |
2 |
18 |
20 |
2 |
2 |
0,21 |
200 |
19 |
2 |
38 |
40 |
2 |
3 |
0,33 |
200 |
30 |
2 |
60 |
60 |
0 |
4 |
0,42 |
200 |
40 |
2 |
80 |
80 |
0 |
5 |
0,51 |
200 |
49 |
2 |
98 |
100 |
2 |
6 |
0,62 |
200 |
59,5 |
2 |
118 |
120 |
2 |
7 |
0,71 |
200 |
69,5 |
2 |
139 |
140 |
1 |
8 |
0,81 |
200 |
80,5 |
2 |
160 |
160 |
0 |
9 |
0,92 |
200 |
89,5 |
2 |
179 |
180 |
1 |
10 |
1,1 |
200 |
99 |
2 |
198 |
200 |
2 |
11 |
0,915 |
200 |
90,5 |
2 |
180 |
180 |
0 |
12 |
0,81 |
200 |
79,5 |
2 |
159 |
160 |
1 |
13 |
0,71 |
200 |
69,5 |
2 |
139 |
140 |
1 |
14 |
0,60 |
200 |
59,5 |
2 |
118 |
120 |
2 |
15 |
0,51 |
200 |
49,5 |
2 |
99 |
100 |
1 |
16 |
0,40 |
200 |
39,5 |
2 |
79 |
80 |
1 |
17 |
0,31 |
200 |
29 |
2 |
59 |
60 |
1 |
18 |
0,20 |
200 |
15 |
2 |
38 |
40 |
2 |
19 |
0,10 |
200 |
9 |
2 |
18 |
20 |
2 |
Tabela poprawek dla cos ϕ=1
WSKAZANIA |
dz |
20 |
40 |
60 |
80 |
100 |
120 |
140 |
160 |
180 |
200 |
180 |
160 |
140 |
120 |
100 |
80 |
60 |
40 |
20 |
POPRAWKI |
dz |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0,5 |
0 |
0,5 |
1 |
0 |
0,5 |
0,5 |
1 |
0,5 |
0,5 |
0,5 |
1 |
1 |
Tabela pomiarów dla cos ϕ=0,5
Lp. |
I |
U |
|
Pw |
|
Pb |
p. |
|
A |
V |
α |
cw |
W |
W |
|
1 |
0,18 |
200 |
9 |
2 |
18 |
20 |
2 |
2 |
0,38 |
200 |
19,5 |
2 |
39 |
40 |
1 |
3 |
0,56 |
200 |
29,6 |
2 |
58 |
60 |
2 |
4 |
0,75 |
200 |
39 |
2 |
78 |
80 |
2 |
5 |
0,95 |
200 |
49 |
2 |
98 |
100 |
2 |
6 |
1,14 |
200 |
59 |
2 |
118 |
120 |
2 |
7 |
1,34 |
200 |
69 |
2 |
138 |
140 |
2 |
8 |
1,15 |
200 |
59 |
2 |
118 |
120 |
2 |
9 |
0,94 |
200 |
49 |
2 |
98 |
100 |
2 |
10 |
0,75 |
200 |
39 |
2 |
78 |
80 |
2 |
11 |
0,58 |
200 |
29,5 |
2 |
58 |
60 |
2 |
12 |
0,38 |
200 |
19,5 |
2 |
39 |
40 |
1 |
13 |
0,19 |
200 |
9 |
2 |
18 |
20 |
2 |
Tabela poprawek dla cos ϕ=0,5
WSKAZANIA |
dz |
20 |
40 |
60 |
80 |
100 |
120 |
140 |
120 |
100 |
80 |
60 |
40 |
20 |
POPRAWKI |
dz |
1 |
0,5 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0,5 |
1 |
3. Przykładowe obliczenia.
3.a. Obliczanie poprawki p :
Przeliczając tę wartość na poprawkę w działkach otrzymujemy:
3.b. Obliczanie klasy badanego watomierza :
ΔP max- największa wyznaczona poprawka w działkach
Wykresy p=f(α)
4.a. dla cosϕ=1
W przypadku mocy rosnącej:
Dla mocy malejącej:
4.b. dla cosϕ=0.5
Dla mocy wzrastającej:
Dla mocy malejącej:
5. Wnioski
Celem ćwiczenia było poznanie zasad i techniki sprawdzania watomierzy metodą porównawczą. Sprawdzanie watomierza polega na porównaniu wskazań watomierza badanego ze wskazaniami watomierza wzorcowego przy cosϕ=1, cosϕ=0.5 i znamionowym napięciu. Watomierz wzorcowy służy jako przyrząd kontrolny, którego dokładność jest o dwie klasy lepsza od klasy przyrządu badanego.
Istotny wpływ na dokładność wskazań watomierzy ma błąd częstotliwości. Jego źródłem jest przede wszystkim indukcyjność cewki napięciowej, indukcyjność ta jest rzędu kilku mH. Już przy częstotliwościach sieciowych wywołuje ona odczuwalne opóźnienie prądu Iu w cewce względem napięcia U na zaciskach obwodu napięciowego. Stąd przy indukcyjnym obciążeniu obwodu do którego włączono watomierz wskazania zależą nie od
cosϕ lecz od cos(ϕ-θ), gdzie θ - kąt przesunięcia między napięciem U i prądem Iu. Kąt ten zależy od częstotliwości.
Ćwiczenie polegało na wyznaczeniu klasy watomierza. Wyznaczona klasa wynosi 2. Klasa ta różni się od klasy podanej na obudowie watomierza (kl. 0.5) , utrata klasy przez miernik spowodowana jest długoletnim okresem użytkowania ( jeżeli uznamy za poprawne wskazania watomierza wzorcowego) . Poprawność wyznaczenia klasy potwierdzają wyniki pomiarów przy zmieniającym się cosϕ, prądzie i napięciu w obwodzie watomierza. Błąd bezwzględny przy tych pomiarach nie przekroczył 4 W tj. błędu wynikającego z wyznaczonej klasy watomierza równej 2.
W oparciu o wyznaczenie poprawki wykreślono krzywe p=f(α). Na podstawie krzywych możemy stwierdzić, że wartość poprawki rośnie wraz ze wzrostem wychylenia watomierza.