Marceli Bacciarelli - Stanisław August Poniatowski w stroju koronacyjnym,
Był artystą wszechstronnie wykształconym. W swojej twórczości reprezentował typową ówczesną sztukę dworską. Mimo wpływów klasycyzmu malarstwo jego opierało się na tradycjach baroku i rokoka. Wzory czerpał zwłaszcza ze sztuki włoskiej i francuskiej XVIII w. Mistrzostwa swego dowiódł m.in. w licznych reprezentacyjnych portretach
Króla przedstawiono w długim aksamitnym purpurowym płaszczu z wyszytymi złotymi emblematami w kształcie orła - polskiego godła, w płaszczu niezwykle strojnym i bogatym - podszytym gronostajowym futrem, z łańcuchem Orderu Orła Białego na piersi, u pasa ma miecz (ten sam, który można obejrzeć w Kaplicy Królewskiej), stojącego tuż koło tronu, wspartego lekko o stół z poduszką na której spoczywają: jabłko i korona królewska. Powagi i monarszego majestatu dodają jeszcze całej kompozycji: 2 antyczne kolumny oraz ciężka, udrapowana bardzo dekoracyjnie kotara, w tle.
Stanisław August Poniatowski w stroju koronacyjnym to obraz Marcello Bacciarellego namalowany w latach 1768-71. Portret wykonany jest w konwencji typowego osiemnasto-wiecznego portretu oficjalnego. Monarcha stoi w paradnym płaszczu, obok na stole leżą insygnia władzy królewskiej, tło stanowi fotel koronacyjny, widoczna z lewej strony kolumna oraz dekoracyjnie upięta kotara. Płaszcz króla i kotara układają się w bujne, dekoracyjne fałdy podkreślając ważność przedstawionej pośród nich postaci. Sama poza króla nie ma jednak sztywności wcześniejszych wizerunków. Pełna wdzięku harmonizuje z wyrazem twarzy wskazującym raczej urodę portretowanego niż jego powagę.