Cechy poetyki romantycznej

Romantyzm wyrósł z opozycji do klasycyzmu, przeciwstawiał się poetyce klasycystycznej, która segregowała gatunki literackie. Romantycy zbuntowali się przeciw wszelkim ograniczeniom formalnym, co przyniosło ogromne zmiany. I tak na przykład romantyczny bohater pochodzący z ludu mówi prostym językiem, podczas gdy w oświeceniu ten sam bohater ludowy występujący w sielankach mówił wyszukanym językiem literackim (dworskim, na przykład u Franciszka Karpinskiego - "Laura i Filon").
Przede wszystkim romantyzm doprowadził do zatarcia granicy między rodzajami i gatunkami literackimi. Możemy wyróżnić synkretyzm rodzajowy i gatunkowy.
"Pan Tadeusz" - epopeja (czyli jeden z gatunków epickich). Jednak odnaleźć tu można inne rodzaje literackie:

 lirykę - przepojona nią jest cała akcja fabularna, liryczne są też na przykład inwokacja, epilog i opisy przyrody.

 dramat - dramatyczna "Rada" w Dobrzyniu.
"Pan Tadeusz" zawiera też wiele gatunków literackich:

 baśń - zakończenie opowiadania o mateczniku z księgi IV.

 pogadanka (pouczenie) - Podkomorzego, Sędziego, na przykład o grzeczności.

 gawęda - opowieść Wojskiego o pojedynku Domeyki z Doweyką

 anegdota - anegdoty petersburskie Telimeny

 romans - historia Jacka i Ewy, perypetie Tadeusza, Telimeny i Zosi

 opowiadanie - Gerwazego o dziejach Horeszków

 powieść romantyczna - dzieje Jacka Soplicy

 humoreska - spór o Kusego i Sokoła

 poemat opisowy - księga "Zaścianek"

 obrazek - posiłki, polowanie, grzybobranie

 poemat heroikomiczny - "Zajazd"

---