54.W czym dostrzegam specyfikę przestrzenną mojego miasta.
SPECYFIKA MIATSA ZWIĄZANA Z JEGO HISTORIĄ
Łódź swoje rozplanowanie zawdzięcza historii, która toczyła się w przeszłości na tych terenach. Rozwój osady Łódki rozpoczął się już w XV wieku by osiągnąć swoje apogeum w XIX wieku, gdzie osada przemieniła się w miasto przemysłu włókienniczego- Łódź.
Łódź uzyskała prawa miejskie w 1423 roku za sprawą króla Władysława Jagiełły. Na osada stanowiącą dzisiejsze stare miasto składały się dwa place (stary rynek, plac kościelny) otoczone nieregularną zabudową. Wokoło znajdowały się pola miejskie przeznaczone dla mieszczanców. Rozwój osady polegał na dolączaniu sąsiadujących wsi, których układy stanowiły klasyczne średniowieczne założenia ( mileszki, Zarzew).
W XIX wieku wraz z rozwojem przemysłowym przebiega dalszy etap rozwoju miasta. W 1820 r. decyzją władz rządowych nastąpiło włączenie Łodzi do grona osad przemysłowych i przeznaczenie jej roli ośrodka tkackiego i sukienniczego. Decyzja ta była początkiem okresu rozwoju "Łodzi przemysłowej". Do Łodzi przybywali głównie niemieckojęzyczni tkacze z Wielkopolski, Śląska, Saksonii, Czech, Brandenburgii i Moraw. Rejony te posiadały długą tradycję rzemiosła tkackiego, która jednak powoli chyliła się ku upadkowi wskutek procesów industrializacji, jak i utraty rynków zbytu związanej z nowym podziałem politycznym Europy.
Aby sprostać potrzebom osadników, władze miejskie - w latach 1821-1823 - rozplanowały i wytyczyły osadę sukienniczą Nowe Miasto. Ulokowano ją na południe od istniejącego Starego Miasta, a najważniejszym jej elementem był centralnie położony, ośmioboczny rynek, z czterema wylotowymi ulicami na jego osiach (dzisiejszy Plac Wolności) - Północną, Zachodnią, Południową (dziś ul. Rewolucji 1905 r. i ul. A. Próchnika) oraz Wschodnią
W latach 1824-1827 wytyczono koleją osadę-łódka położoną na południe od nowego miasta, wzdłuż osi którą stanowiła ulica piotrkowska. Nastąpił gwałtowny rozwój łodzi i przeobrażenie jej w ciągu kilkudziesięciu lat z małej mieściny w przemysłową metropolię.
Wzdłuż głównej osi wytyczonej przez ulicę piotrkowską wykształciły się kwartały zabudowy przeznaczone dla tkaczy. Charakterystyczne ze względu na swoją długość (około 280m) . Ze względu na przyjęty wówczas kształt działek, rozwój miasta w dzisiejszych czasach jest znacznie utrudniony.
Zakończenie osi stanowi górny rynek (plac niepodległości), rozwidlając drogę na trakt fabryczny prowadzący w kierunku Pabianic i trakt piotrkowski.
Osiedlanie się na terenie miasta głównie niemieckich przemysłowców wpłynęło na bardzo szybki rozwój miasta. Z inicjatywy fabrykantów powstawały wielkie manufaktury, kompleksy fabryczne czy też linia kolejowa Fabryczno-łódzka. Łódź stała się miejscem wielkich szans, głównie dla Żydów, Niemców, Polaków i Rosjan - przysłowiową Ziemią Obiecaną.