Zielarskie sposoby

na różne choroby.

Roślinne środki lecznicze, wspomagające i profilaktyczne

Spis

1. Przeziębienie, kaszel, katar, ból gardła

2. Dolegliwości żołądkowe, bóle brzucha

3. Reumatyzm, stawy, bóle mięśni i nerwobóle

4. Gojenie ran, użądleń owadów

5. Bezsenność, ból głowy, zdenerwowanie, wyczerpanie

6. Pielęgnacja oczu

Przepisy i receptury - spis

1. Maść z nagietka

2. Herbatka z nagietka

3. Nalewka nagietkowa

4. Wino nagietkowe

5. Oliwka z nagietka lekarskiego

6. Uodparniająca nalewka czosnkowa

7. Czosnkowy eliksir regenerujący

8. Nalewka czosnkowa

9. Czosnkowa nalewka jeszcze inaczej

10. Olej z dziurawcem

11. Nalewka z owoców dzikiej róży

12. Sok z czarnego bzu

13. Ziołowa mieszanka „kręgosłupowa”

14. Ziołowa mieszanka odtruwająca

15. Ziołowa mieszanka „antyreumatyczna”

16. Syrop na wrzody żołądka i dwunastnicy

17. Syrop z chrzanu

18. Miazga chrzanowa

19. Żel łagodzący na skórę wokół oczu

20. Żyworódka pierzasta - przepisy

Na początek krótka, ale bardzo ważna uwaga ogólna dotycząca ziołowych herbatek leczniczych. Występują jako:

Napar - tej metody przyrządzania ziół używamy w stosunku do kwiatów i liściastych części roślin. Zioła zalewamy wodą chwilę po zagotowaniu. Gotująca się woda powoduje ulatnianie się olejków lotnych w formie pary, nie powinna być więc stosowana. Zaleca się jednak, aby woda użyta do naparu gotowała się około pół minuty. Używać należy tylko naczyń szklanych lub emaliowanych. Woda powinna być najczystsza, jaką można zdobyć. Bardzo twarda woda utrudnia uwalnianie się roślinnych składników.

Przykrywamy zalane zioła i odstawiamy na ok. 10 minut do naciągnięcia. Przecedzamy napar do filiżanki i pijemy ciepły lub zimny. Przy przeziębieniu wskazany jest napar ciepły. Napar można słodzić miodem lub cukrem. Napary należy pić tylko świeże, najlepiej przygotować porcję na jeden dzień i przechowywać w termosie ewentualnie w lodówce i przed użyciem podgrzać w szklanym lub emaliowanym naczyniu.

Czasami lepszy jest zimny wyciąg: moczymy zioła w podwójnej ilości płynu przez 8-12 godzin, przecedzamy i pijemy.

Standardowe ilości

- 30 g suchych ziół lub 75 g świeżych roślin na 500 ml wody

Standardowa dawka

- Jedna filiżanka 3 razy dziennie.

Odwar - metoda ta jest silniejszą formą ekstrakcji aktywnych substancji roślinnych i jest używana w przypadku twardych części roślin, które powinny być rozdrobnione, takich jak korzenie, kora, gałązki, nasiona i niektóre jagody. Metodę tą można zastosować także do zielonych części roślin, jeśli chcemy pozyskać sole mineralne (np. odwar z ziela skrzypu).

Zioła wkładamy do rondla, zalewamy zimną wodą i powoli doprowadzamy do wrzenia. Zmniejszamy płomień i gotujemy na małym ogniu, tak by odparować do 1/3 objętości (10 minut lub dłużej), przykrywamy i odstawiamy do ostygnięcia. Przecedzamy i pijemy gorący lub zimny. Można dosłodzić miodem lub cukrem.

Standardowe ilości

- 30 g suchych ziół lub 60 g świeżych roślin zalewamy 750 ml wody i gotujemy do momentu aż objętość wody zmniejszy się do ok. 500 ml.

Standardowa dawka

- Jedna filiżanka 3 razy dziennie.

Macerat (zimny wyciąg) - niektóre zioła, jak kłącza kozłka, ziele jemioły, nasiona gorczycy, korzeń prawoślazu często lepiej macerować niż przygotowywać w formie naparów czy odwarów. Rozdrobnione zioła należy namoczyć w podwójnej ilości płynu (25 g suchych ziół i 0,5 l zimnej wody) i odstawić w chłodnym miejscu pod przykryciem na 8-12 godzin (na noc). Rano cedzimy przez nylonowe sitko i używamy tak jak naparów lub odwarów. Pić przecedzony wyciąg. Do sporządzania herbatek należy używać naczyń szklanych lub emaliowanych, stosować jak najlepszą wodę.

Inne postaci leków ziołowych:

Sok - wyciśnięty ze świeżych ziół działa jeszcze silniej niż świeże zioła przygotowane w formie naparów czy odwarów. Najpopularniejsze są świeże soki wyciśnięte z pokrzywy. Do kuracji wiosennej zalecane są ponadto: rukiew wodna, werbena, krwiściąg i różne zioła dzikie, jak mniszek, tasznik pospolity, jasnota, rzepik i pędy dzikiego chmielu.

Sok wyciska się z możliwie najświeższej oczyszczonej masy roślinnej. Do przygotowania soku można użyć sokowirówki lub miksera do robienia pulpy. Rozgnieciony miąższ wyciskamy przez gęste nylonowe sitko lub lniany woreczek. Na przygotowanie soku potrzeba dużych ilości ziół - 10-litrowy pojemnik świeżych ziół daje zaledwie do 100 ml soku.

Na pewien czas można zamrozić sok w postaci kostek lodu. Świeży sok trzeba zawsze rozcieńczyć wodą, mlekiem, jogurtem, kefirem itp. Zasadniczo zarówno świeży sok, jak i roztopione kostki lodu z soku należy spożyć tego samego dnia.

Wyciąg alkoholowy - W przeciwieństwie do ziółek, wyciągi alkoholowe zawierają substancje czynne rozpuszczalne w alkoholu. Do sporządzenia wyciągu używa się ziół świeżych lub suszonych, rozdrobnionych lub sproszkowanych, które zalewa się spirytusem winnym w butelce. Po zamknięciu pozostawia się ją na 10-14 dni, wstrząsając od czasu do czasu. Następnie filtruje się, wyciska resztę płynu i wlewa do małych buteleczek.

Pije się je po kilka kropli w niewielkiej ilości wody albo używa do podniesienia mocy mieszanek ziołowych, kiedy wzmocnione działanie jest konieczne.

Proszek - Posiekane, rozdrobnione suche części roślin (korzenie, kora, kawałeczki drewna, suche kwiaty lub liście) tłuczemy w moździerzu lub mielimy na proszek w młynku do kawy. Proszku można dodawać do naparów, zup lub posypywać nim jedzenie.

Możemy też wsypać gotowy proszek do kapsułek żelatynowych, co jest wygodniejsze w podróży i w przypadku niektórych, mniej przyjemnych w smaku ziół.

Uwaga: Młynki domowe, rozgrzewające się podczas mielenia, mogą powodować zmiany chemiczne ziół, a twarde korzenie ziół mogą dodatkowo uszkodzić młynek. Dlatego zalecane jest stosowanie babcinego moździerza zamiast młynka.

Ekstrakt olejowy - Jednym z najstarszych sposobów pozyskania z roślin substancji czynnych jest użycie w tym celu olejów. Do najbardziej znanych należą: olej miętowy z mięty pieprzowej, olej lawendowy, czerwony olej dziurawcowy, olej koprowy, olej tymiankowy, olej melisowy i olej rozmarynowy. Olejki eteryczne rozpuszczają się w olejach tłustych, np. oliwie czy oleju słonecznikowym, więc można je nimi ekstrahować.

Oleje ziołowe nadają się przede wszystkim do użytku zewnętrznego w postaci olejów do masażu, kremów i maści. Dodawane są również do kąpieli i używane w naturalnej kosmetyce. Do pielęgnacji skóry służą głównie: olej nagietkowy, dziurawcowy, prawoślazowy i rozmarynowy.

Oleje ziołowe domowej roboty można przechowywać do roku, jeśli trzymamy je w chłodnym i ciemnym miejscu. Jednakże mniejsze ilości przygotowywane na bieżąco są bardziej skuteczne.

Istnieją dwie techniki przygotowania oleju ziołowego:

Ekstrakcja na gorąco - Ta metoda ekstrakcji stosowana jest w przypadku żywokostu lekarskiego, gwiazdnicy lub rozmarynu.

Zioła zalewamy olejem w szklanej miseczce ustawionej na rondlu wypełnionym wrzącą wodą (lub w podwójnym rondlu) i podgrzewamy delikatnie przez około 3 godziny. Przecedzamy przez muślinowy woreczek, odciskamy i zlewamy zawartość do butelek.

Standardowe ilości

- 250 g suchych lub 750 g świeżych ziół wrzucamy do 500 ml oleju

Ekstrakcja na zimno - stosujemy głównie w przypadku nagietka i dziurawca.

Duży słój ciasno wypełniamy kwiatostanami i zalewamy olejem (najlepiej słonecznikowym), zamykamy i ustawiamy na słonecznym parapecie okiennym lub w szklarni na okres 2-3 tygodni. Po tym czasie przecedzamy olej przez muślinowy woreczek i odciskamy.

W miarę możliwości proces ekstrakcji olejowej na zimno należy powtórzyć przez zalanie już otrzymanym ekstraktem nowej partii ziół, pozostawiając zalewę na dalszych kilka tygodni przez ostatecznym odcedzeniem i zlaniem do butelki.

Krem - Krem jest mieszaniną wody z tłuszczami lub olejami, która zmiękcza skórę i łączy się z nią. Można go łatwo zrobić używając emulgujących maści (dostępnych w większości aptek), będących mieszaniną olejów i wosków łączących się z wodą. Zamiast maści emulgującej można również stosować mieszaninę białego wosku pszczelego, bezwodnej lanoliny i oleju słonecznikowego. Możemy także sporządzić krem zagęszczając wcześniej przygotowany ekstrakt olejowy woskiem pszczelim i bezwodną lanoliną. Kremy domowego wyrobu można przetrzymywać przez kilka miesięcy, ale ich trwałość można przedłużyć przechowując je w zimnej spiżarni lub w lodówce. Możemy też zakonserwować je dodając kilka kropli nalewki benzoesowej.

Sposób wykonania:

Krem na bazie maści emulgującej

150 g emulgującej maści mieszamy z 70 ml gliceryny i 80 ml wody w miseczce nad rondlem z wrzącą wodą (lub podwójnym rondlu), dodajemy 30 g suchych ziół i delikatnie podgrzewamy przez 3 godziny. Wyciskamy mieszaninę przez woreczek muślinowy do rondelka i mieszamy aż do ostygnięcia. Za pomocą małej szpachelki napełniamy słoiki, w których będziemy przechowywać krem. Najpierw wypełniamy kremem zewnętrzną część i brzegi słoika, następnie środek.

Krem na bazie ekstraktu olejowego

Topimy 25 g pszczelego wosku z 25 g bezwodnej lanoliny, dodajemy 100 ml ekstraktu olejowego i 50 ml nalewki ziołowej. Przecedzamy, mieszamy i nakładamy do słoiczków w sposób podany wyżej. Do tego rodzaju kremu możemy wykorzystać zarówno ekstrakt sporządzony na gorąco jak i na zimno.

Substytuty organiczne maści emulgujących

Do sporządzenia kremu zamiast maści emulgującej, możemy użyć kombinacji olejów organicznych i wosków. Roztapiamy 25 g białego wosku pszczelego i 25 g lanoliny bezwodnej, dodajemy 100 ml oleju słonecznikowego, 25 g gliceryny, 75 ml wody i 50 g suchych ziół. Podgrzewamy i przecedzamy jak przy kremie na bazie maści emulgującej, ale mieszamy ostygłą miksturę z 5 kroplami nalewki benzoesowej lub mirry jako środka konserwującego, przedłużającego trwałość kremu.

Maść - Maść zawiera wyłącznie oleje lub tłuszcze, bez dodatku wody. W przeciwieństwie do kremu nie jest wchłaniana przez skórę, lecz tworzy na niej odrębną warstwę. Maści znajdują zastosowanie w przypadku osłabionej lub miękkiej skóry, gdy potrzebna jest pewna ochrona przed dodatkowym jej zawilgoceniem, np. przy silnej wysypce. Maści robiono kiedyś z tłuszczu zwierzęcego, ale wazelina lub wosk parafinowy są niewątpliwie lepsze do tego celu.

Sposób wykonania:

Maść na bazie suchych ziół

Mieszamy 500 g wazeliny lub miękkiego wosku parafinowego z 60 g suchych ziół w miseczce nad rondlem z wrzącą wodą lub w podwójnym rondlu i podgrzewamy przez około 2 godziny lub do czasu aż zioła staną się kruche. Zakładamy gumowe rękawice, gdyż mieszanina jest gorąca i wyciskamy ją przez muślinowy woreczek do dzbanka. Szybko zlewamy wyciśnięta mieszaninę póki jest gorąca i roztopiona do czystych słoiczków.

Maść na bazie ekstraktu ziołowego

Topimy 25 g pszczelego wosku z 25 g bezwodnej lanoliny, a następnie dodajemy 100 ml ekstraktu olejowego. Gorącą mieszankę zlewamy do czystych słoiczków z ciemnego szkła i odstawiamy do ostygnięcia.

Kompres - jest prostym tamponem z tkaniny zamoczonym w gorącym lub zimnym ekstrakcie ziołowym i przyłożonym na bolące miejsce. Gorący kompres używany jest często celem przyspieszenia leczenia ran lub obrażeń mięśni. Zimny kompres natomiast jest niekiedy stosowany przy bólach głowy. Do robienia kompresów używamy naparów, odwarów lub rozcieńczonych nalewek ziołowych. Tampon najlepiej zrobić z miękkiej bawełny, lnu, gazy lub wełny.

Moczymy czysty kawałek tkaniny w gorącym naparze lub innym ekstrakcie z ziół. Wyciskamy nadmiar płynu i - tak gorącą jak można wytrzymać - nakładamy na bolące miejsce. Dla zachowania ciepła kładziemy na kompres ceratkę lub folię i przykrywamy kocykiem. By kompres nie ostygł, możemy na nim położyć również butelkę z gorącą wodą. Zimny kompres przygotowujemy tak jak gorący, trzeba tylko przed przyłożeniem odczekać aż wystygnie.

Okład - Okłady (kataplazmy) są podobne do kompresów, z tym że zamiast płynnego wyciągu z ziół używa się samych ziół. Okłady stosujemy na ogół gorące, ale świeże liście przykładane na zimno mogą być niekiedy również bardzo skuteczne (np. świeży liść babki lancetowatej na rany). Kataplazmy są bardziej skuteczne od kompresów. Używane są do pobudzenia krążenia krwi, łagodzenia bólów, gojenia stanów ropnych. Podobnie jak masaż z olejkami eterycznymi, kataplazmy wprowadzają aktywne składniki roślin do krążenia, z pominięciem układu pokarmowego.

Sposób wykonania:

Świeże zioła należy posiekać lub zagotować w małej ilości wody przez 2-5 minut. Suche zioła można zagotować lub sproszkowane zmieszać z małą ilością wody dla zrobienia pasty. Po zagotowaniu ziół i odciśnięciu nadmiaru płynu przykładamy je - tak gorące jak to możliwe - na chore miejsce i przymocowujemy bandażem. Wcześniej skórę nacieramy lekko olejem, by zapobiec przyklejaniu się ziół. Jeśli papka z ziół drażni skórę, należy osłonić ją gazą. Zmieniamy okład co 2-4 godziny lub częściej jeśli to konieczne.

Inhalacje - Są idealne w przypadku kataru, astmy czy stanów zapalnych zatok.

Umieszczamy dwie garście świeżych lub 2-3 łyżki stołowe suszonych ziół w misce i zalewamy 6 szklankami wrzącej wody. Pochylamy się nad miską, z ręcznikiem okrywającym głowę i miskę równocześnie.

Wdychamy napar tak długo, jak jesteśmy w stanie wytrzymać lub do czasu wystygnięcia mikstury. Po parówce spłukujemy twarz letnią wodą a potem zimną. Przez około godziny po inhalacji należy unikać kontaktu z zimnym powietrzem. Parówki ziołowe używane są często w kosmetyce do oczyszczenia skóry.

Zielarska miarka domowa:

1 łyżka stołowa= 20ml

1 łyżka stołowa wody = 15g

1 łyżka stołowa wyciągu wodnego = ok. 15 g

1łyżka stołowa ziół = 7-8g

1 łyżka stołowa ziół (rozdrobnionych kwiatów lub liści) = ok. 4 ½ g

1 łyżka stołowa ziół (rozdrobnionych korzeni, kłączy lub nasion) = ok. 9 g

1 łyżeczka = 5ml

1 łyżeczka wody = 5g

1 łyżeczka wyciągu wodnego = ok. 5 g

1 łyżeczka ziół (rozdrobnionych kwiatów lub liści) = 1,5-2g

1 łyżeczka ziół (rozdrobnionych korzeni, kłączy lub nasion) = ok. 3 g

1ml = 20 kropli

1 kieliszek wyciągu wodnego = ok. 15 - 20 g

150ml = 1 filiżanka

200-250g = szklanka wody

1. Przeziębienie, kaszel, katar, ból

gardła

Zioła na przeziębienie: tymianek (Thymus officinalis), podbiał (Tussilago farfara), mniszek lekarski (Taraxacum officinale), fiołek leśny (Viloa odorata), ślaz piżmowy (Malva moschata), pierwiosnek lekarski (Primula veris), anyż (Illicium verum), rumianek (Matricaria chamomilla), macierzanka (Thymus serpyllium), babka lancetowata (Plantago lanceolota), dziewanna (Verbascum thapsus/ verbascum nigra), lipa (Tilia cordata), bez czarny (Sambucus nigra), ogórecznik (Borago officinalis), prawoślaz lekarski (Althaea officinalis)

Przykłady leczniczych herbat ziołowych stosowanych przy przeziębieniu i kaszlu

Mieszanki:

• tymianek-podbiał-babka lancetowata: sporządzić napar, pić 3 x dziennie

• korzeń fiołka leśnego-ślaz piżmowy-korzeń pierwiosnka lekarekisgo: maceracja

• macierzanka-dziewanna-anyżek-rumianek: napar

• kwiat bzu czarnego-kwiatostan lipy-rumianek: napar

Kąpiel tymiankowa: 100g suszonego tymianku zalać 1litrem wrzącej wody, odstawić na

10-15 minut pod przykryciem, odcedzić, dolać do wody w wannie - tak przygotowana kąpiel łagodzi Bronchit, stosowana też profilaktycznie przy pierwszych objawach drapania w gardle.

Syrop z cebuli : obraną, dużą cebulę drobno posiekać, włożyć do szklanego naczynia, przesypać cukrem, przykryć, odstawić na noc. Powstały syrop przecedzić przez gazę i sitko. Można dodać łyżeczkę miodu i kilka kropel cytryny. Robić małe porcje, syrop można przechowywać krótko (1-2 dni) w chłodnym miejscu.

Mleko z czosnkiem, masłem i miodem pomaga również w przypadku grypy

Na przeziębienie stosuje się często sok z owoców bzu czarnego czy miodek z mniszka lek.

Przykłady leczniczych mieszanek stosowanych przy grypie:

Odwar z kwiatów bzu

1 - 1,5 łyżki kwiatów zalać 1 szklanką zimnej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować łagodnie pod przykryciem 3 minuty. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Pić 1/3 - 1/2 szklanki odwaru 2-3 razy dziennie między posiłkami jako środek moczopędny. Jako środek napotny i przeciwgorączkowy wypić wieczorem po posiłku szklankę odwaru z dodatkiem 1-2 łyżek syropu malinowego.

Sok z owoców bzu

Dojrzałe, umyte i przebrane owoce bzu czarnego ogrzewać w naczyniu, stale mieszając, aż popękają i puszczą sok. Wówczas rozetrzeć je na miazgę i małymi porcjami wyciskać w płóciennym woreczku. Otrzymany sok pozostawić do odstania, przecedzić, dodać cukru w proporcji 1:1, gotować kilka minut i rozlać do butelek. Pozostały miąższ włożyć do naczynia, dodać cukru, gotować powoli kilka minut i gotowe powidła przełożyć do słoików. Sok pić 2-3 razy dziennie po 1-2 łyżek jako środek pomocniczy w nerwobólach, zapaleniu korzonków nerwowych, grypie, przeziębieniach i lekkich zaburzeniach trawiennych. Powidła spożywać w tym samym celu 1-4 razy dziennie po 1 łyżeczce.

Napar z kwiatów lipy

1 łyżkę stołową kwiatów lipy zalać szklanką wrzątku. Odstawić do naciągnięcia. Pić zawsze możliwie na gorąco. Można dodać soku malinowego, miodu i soku z cytryny. Napar ten działa napotnie.

Napar z owoców maliny

2 łyżki suszonych owoców zalać 1 szklanką wrzątku i naparzać pod przykryciem 15 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Dorosłym można dodać 1 łyżkę rumu lub 1-2 łyżki syropu malinowego. Wypić wieczorem cały, gorący napar jednorazowo w chorobach z podwyższoną temperaturą. Wskazane jest równoczesne przyjmowanie Polopiryny oraz witaminy C.

Dzieciom do naparu sporządzonego jak wyżej można dodać miodu, syropu z czarnej porzeczki lub syropu malinowego, a dawkowanie dla niemowląt rozpoczynać od 2 łyżeczek naparu.

Miód pokrzywowy

Sproszkować równe ilości liści pokrzywy i liści orzecha włoskiego w młynku elektrycznym. Do 500 g miodu płynnego i ogrzanego dodać 3-4 łyżki sproszkowanych ziół i starannie wymieszać. Przyjmować doustnie po 1 - 1,5 łyżeczki 2-3 razy dziennie po jedzeniu jako środek wzmacniający mechanizmy obronne organizmu.

Odwar z owoców dzikiej róży

1 do 1,5 łyżki rozdrobnionych owoców z róży zalać 1 szklanką ciepłej wody i gotowac powoli pod przykryciem 5 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić, przepłukując na sitku przegotowaną ciepłą wodą aby otrzymać pełną szklankę odwaru. Pić po 1/3 - 2/3 szklanki 2-4 razy dziennie po jedzeniu jako środek witaminowy i regulujący przemianę materii.

Napar napotny z kwiatów wiązówki i lipy

1 łyżkę kwiatów wiązówki i 1 łyżkę kwiatów lipy zalać 2 szklankami wrzątku i naparzać pod przykryciem 15 minut. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Pić możliwie gorący po 1/2 szklanki 3 razy dziennie między posiłkami jako środek przeciwgorączkowy i napotny, dodając każdorazowo 2-3 łyżki syropu malinowego. Bez soku malinowego napar ten służy jako środek przeciwzapalny i moczopędny w chorobie reumatycznej.

Odwar z kory wierzbowej

3 łyżeczki rozdrobnionej lub sproszkowanej kory wierzby zalewa się 1 szklanką wrzątku, podgrzewa i gotuje od 5-10 minut, odstawia do ostudzenia, cedzi i pije 2-3 razy dziennie po pół szklanki.

Ziółka przeciw przeziębieniu dla dorosłych

20 g owoców dzikiej róży, po 15 g kwiatów bzu czarnego, rumianku i lipy, po 10 g liści jeżyny, szałwii i kory wierzby i 5 g hibiskusa. kopiastą łyżkę stołową tej mieszanki zalać szklanką wrzątku. Odstawić do naciągnięcia. Pić zawsze możliwie na gorąco z dodatkiem soku malinowego lub soku z porzeczki lub też miodu, najlepiej lipowego, oraz cytryny.

Ziółka przeciw przeziębieniu dla dzieci

Zmieszać po 20 g kwiatów bzu czarnego, dziewanny i lipy, owoców dzikiej róży i ziela tymianku. Naparzać i pić jak wyżej. Ziółka te działają przeciwzapalnie i napotnie.

Kąpiel stóp przy przeziębieniu

Chcąc przywrócić dobre samopoczucie w chłodnej porze roku po przemoczeniu stóp, przemarznięciu i napadach przejmujących dreszczy, bierze się ciepłą kąpiel stóp z dodatkiem kwiatów lipy i bzu czarnego. Przygotowuje się mieszankę obu ziół w filiżance, zalewa wrzątkiem i pozostawia na 10 minut. Następnie wlewa się napar do miednicy i dopełnia gorącą wodą aż po łydki. Stopy wstawia się na 10-15 minut, potem lekko obsusza i wkłada ciepłe wełniane skarpety.

Na podeszwach stóp znajdują się niezwykle wrażliwe punkty refleksyjne, które można stymulować masażami lub bodźcami cieplnymi. Są one energetycznie związane ze wszystkimi narządami ciała. Dlatego zioła zwiększające odporność użyte w kąpieli wpływają bardzo skutecznie - za pośrednictwem podeszew stóp - na cały organizm, często nawet silniej od wypitych ziółek. Najlepiej zresztą połączyć oba zabiegi i podczas kąpieli stóp wypić 2 filiżanki ziółek z kwiatów lipy i bzu czarnego z dodatkiem miodu.

Kąpiel tymiankowa

Kąpiel tymiankowa jest wypróbowanym środkiem opanowania przeziębienia w początkowym stadium. Do przygotowania takiej kąpieli używa się bądź gotowego wyciągu tymiankowego, bądź sporządza się mocny napar z 2 filiżanek suszonego ziela i 2 l wody, pozostawiając napar pod przykryciem na 10 minut. Po przecedzeniu wlewa się do wanny i - dodając ciepłej wody - doprowadza do temperatury ciała. Po kąpieli nie należy się wycierać, lecz po włożeniu płaszcza kąpielowego lub owinięciu ręcznikiem pójść do łóżka i dobrze przykryć! Przez pół do jednej godziny trzeba leżeć spokojnie i pocić się. Jest to bardzo ważne! Bez odpoczynku kąpiel nie ma sensu. Ponieważ tymianek przyspiesza obieg krwi, można mieć trudności z zaśnięciem zaraz po kąpieli. Nie należy brać kąpieli częściej niż raz dziennie.

Podczas kąpieli tymiankowej olejki eteryczne wchłaniane są przez wszystkie pory skóry. Jednocześnie lecznicze pary dostają się do zaognionych błon śluzowych nosa i gardła i działają tam przeciwbakteryjnie. Łagodzą również ostry katar. Przy kaszlu i zapaleniu oskrzeli kąpiel działa odflegmiająco i rozkurczowo.

Uwaga: Zapobiegawczo, gdy tylko pojawi się niebezpieczeństwo grypy lub przeziębienia należy stosować zioła zwiększające odporność organizmu.

Katar

- parówka z rumianku: suszony kwiat rumianku (1- 2 garści) wsypać do miski, zalać gotującą wodą. Nachylić głowę nad miską, okryć ręcznikiem, Parę wdychać przez nos i usta 5-10min., ręcznik pozostawić na głowie, aż ostygnie (głowa naturalnie!) - rumiankowa parówka działa leczniczo na katar, usuwa również zalegający śluz, działa przeciwzapalnie na podrażnione śluzówki i to bez żadnych skutków ubocznych (w przeciwieństwie do wszelkich sprayów)

- parówka z suszonych liści eukaliptusa przepis jak wyżej

- napary z : majeranku, podbiału, ogórecznika

Ból gardła:

- ostudzony napar rumianku do płukania jamy ustnej

- lecznicza herbatka z szałwii (sporządzić napar do picia i płukania gardła)

- napar z szałwi i rumianku (działa dodatkowo przeciwzapalnie)

- napar z szałwi i hyzopu (hyzop wzmacnia działanie szałwii)

Doskonałym środkiem wzmacniającym odporność organizmu jest nalewka czosnkowa a także nalewka z jeżogłowu (Echinacea).

Angina, zapalenie jamy ustnej i gardła:

- liść aloesu świeży, liść babki lancetowatej i zwyczajnej, kwiat bzu czarnego, kwiat nagietka, kwiat rumianku, liść szałwi.

Napar aloesowy

Obrywa się kilka większych liści z roślin co najmniej trzyletnich, myje, osusza i przechowuje w lodówce 7-10 dni. Bierze się 50 dag liści, usuwa brzeżne kolce, kroi liście na kilkucentymetrowe kawałki, wkłada do termosu, dodaje po łyżeczce szałwi i kwiatów nagietka lub liści babki lancetowatej, zalewa 1/2 szklanki wrzącej wody, zakręca termos i pozostawia na godzinę. Napar stosuje się do płukania jamy ustnej i gardła.

Napar arnikowo-rumiankowy

Zmieszać po 30 g kwiatów arniki i kwiatów rumianku. Zalać 2 łyżki mieszanki 1 /2 l wrzącej wody, przykryć a po ostudzeniu przecedzić i płukać gardło i jamę ustną.

Odwar z liści babki

1 łyżkę liści babki zalać 1/2 szklanki ciepłej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować łagodnie pod przykryciem 5 minut. Odstawić na 10-15 minut, przecedzić i płukać gardło i jamę ustną.

Odwar z kwiatów bzu

1 - 1,5 łyżki kwiatów zalać 1 szklanką zimnej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować łagodnie pod przykryciem 3 minuty. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Jako środek napotny i przeciwgorączkowy wypić wieczorem po posiłku szklankę odwaru z dodatkiem 1-2 łyżek syropu malinowego.

Napar z kwiatów lipy

1 łyżkę stołową kwiatów lipy zalać szklanką wrzątku. Odstawić do naciągnięcia. Pić zawsze możliwie na gorąco. Można dodać soku malinowego, miodu i soku z cytryny. Napar ten działa napotnie.

Napar liści mięty

1 łyżkę liści mięty zalać szklanką wrzątku i naparzać pod przykryciem 10 minut. Odstawić na 5 minut i przecedzić. Stosować do płukania jamy ustnej i gardła.

Syrop z kwiatów mniszka

Zebrać świeżo rozwinięte koszyczki, wyskubać z nich żółte kwiaty, włożyć do słoika, przesypując warstwami cukrem, nieco je ugnieść, by zaczęły puszczać sok, wlać na wierzch łyżkę spirytusu, dosypać cukru i odstawić na tydzień. Później przechowywać w lodówce nie dłużej niż 3-4 miesiące. Przyjmować powoli i stopniowo połykać, najpierw po 1 łyżeczce syropu wraz z płatkami, zwiększając stopniowo do 3-4 łyżeczek dziennie. Działa korzystnie w przewlekłym nieżycie jamy ustnej, gardła i oskrzeli, z uporczywym kaszlem, bólem i obrzękiem.

Napar z kwiatów nagietka

l/2 łyżki suszonych płatków kwiatu nagietka zalać szklanką wrzątku, odstawiając pod przykryciem na 15 minut. Po odcedzeniu pić trzy razy dziennie po 1/4 szklanki.

Nalewka nagietkowa

50 g kwiatów lub ziela z kwiatami macerować 14 dni w 500 ml alkoholu 40-procentowego, często wstrząsając. Następnie przecedzić, wycisnąć ziele, a płyn rozlać do małych, ciemnych butelek. Zaleca się doustnie 30-50 kropli, niekiedy do 1-2 łyżeczki w kieliszku wody 2-3 razy dziennie na 1 godzinę przed posiłkiem. Zewnętrznie stosować 1 łyżeczkę na 1/2 szklanki wody do okładów. Nalewka ma pełny zakres działania nagietka.

Napar z kwiatów rumianku

1 łyżkę kwiatów rumianku zalać 1 szklanką wrzątku, nakryć i odstawić na 10 minut pod przykryciem. Odcedzić i pić kilka razy dziennie po szklance.

Napar szałwiowy

1-2 łyżeczki liści zalać 1/2 szklanki wrzątku i naparzać pod przykryciem 10 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Płukać naparem jamę ustną i gardło. Korzystnie jest dodać 10-20 kropli Azulanu lub Azucalenu na 1/4 szklanki naparu.

Zioła w anginie

Zmieszać po 20 g liści maliny i szałwii oraz kwiatów rumianku. Zalać 1 łyżkę mieszanki 1 szklanką wrzątku i naparzać pod przykryciem 15 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Stosować do płukania jamy ustnej i gardła wielokrotnie w ciągu dnia przy anginie oraz do okładów.

Doskonały jest także sok i syrop z cebuli i czosnek.

2. Dolegliwości żołądkowe, bóle brzucha

Stosowane zioła: mięta pieprzowa (Mentha x piperita), rumianek (Matricaria chamomilla), szałwia (Salvia officinalis), kminek (Carum carvi), koper ogrodowy (Anethum graveolens), fenkuł

(Foeniculum vulgare), anyż (Illicium verum), jałowiec (Juniperus communis), hyzop (Hyssopus officinalis), nostrzyk żółty (Melilotus officinalis), piołun bylica (Arthemisia absinthum), melisa (Melissa officinalis), siemię lniane (nasiona lnu Linum usitatissimum), cząber (Satureja montana), szanta zwyczajna (Marrubium vulgare), krwawnik pospolity (Achillea millefolium), gorzknik kanadyjski (Hydrastis canadensis), nagietek (Calendula officinalis), prawoślaz lekarski (Althaea officinalis)

Ziołowe herbaty lecznicze:

• napar z rumianku (przeciw bolesnym skurczom żołądka i stanom zapalnym, podrażnieniom błony śluzowej jelit, pomocniczo przy leczeniu wrzodów żołądka)

• napar z mięty pieprzowej niestrawność, bolesne skurcze)

• herbatka lecznicza z piołunu (niestrawność)

• herbatka z nasion kminku lub kopru włoskiego czy anyżku (działa wiatropędnie, usuwa wzdęcia)

• odwar z cząbru, krwawnika i szanty (stosowane w biegunce)

•napar z kwiatu nagietka połączony z korzeniem prawoślazu lekarskiego (stosowac przy owrzodzeniu żołądka)

•kleik ryżowy - stosowany przy biegunce

Lecznicza mieszanka ziołowa stosowana przy nerwicy żołądka:

50g koszyczek rumianku, 30g ziele nostrzyka żółtego, 30g liść melisy - sporządzić mieszankę, 1 łyżkę stołową mieszanki zalać szklanką wrzącej wody, odstawić na 10-15 minut pod przykryciem, odcedzić, pić 3 x dziennie przed jedzeniem.

Nalewka jarzębinowa

0,5 kg dobrze przemarzniętych owoców jarzębiny sparzamy na sicie. Napełniamy trzy czwarte naczynia. Zalewamy do pełna spirytusem, zamykamy. Pozostawiamy na słońcu lub ciepłym miejscu na dwa miesiące. Potem cedzimy i mierzymy płyn. Na każdy litr dajemy 20-30 dag cukru. Z cukru i wody gotujemy gęsty syrop. Wlewamy powoli nalewkę do gorącego syropu, cały czas mieszając. Przykrywamy, studzimy. Zlewamy do butelek. Można jej używać natychmiast po zrobieniu.

W razie potrzeby pić po łyżce stołowej nalewki wymieszanej z niewielką ilością wody.

Jarzębinowa kuracja dla wątroby:

3 garści suszonych owoców zmiel. Łyżeczkę proszku spożywaj 2 razy dziennie, po posiłkach. Popijaj wodą mineralną. Ta kuracja wzmacniająca wątrobę powinna trwać ok. 2 miesięcy.

Odwar moczopędny z jarzębiny :

Łyżeczkę suszonych owoców zalej 1,5 szklanki wody. Podgrzewaj około 30 minut, nie doprowadzaj do wrzenia. Przecedź. Pij po pół szklanki 2-3 razy dziennie.

3. Reumatyzm, stawy, bóle mięśni i

nerwobóle

Stosowane zioła: rozmaryn (Rosmarinus officinalis,) skrzyp polny (Equisetum arvense), lawenda (Lavendula angustifolia), gorczyca (Sinapsis alba), seler (Apium graveolens), mniszek lekarski (Taraxacum officinale), kozłek lekarski (Valeriana officinalis), gwiazdnica pospolita (Stellaria media), arnika górska (Arnica montana), gaulteria rozesłana (Gaultheria procumbens), tymianek (Thymus officinalis), jałowiec (Juniperus communis), arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica), bobrek trójlistny (Menyanthes trifoliata), wierzba (Salix alba), tatarak (Acorus calamus)

Reumatoidalne zapalenie stawów:

• nasiona selera-korzeń mniszka: napar

•kozłek lekarski-gwiazdnica posolita: napar

• rozmarynowy olejek eteryczny: masaże

• maść z arniki górskiej: nacierania

• nasiona gorczycy: napar, okłady

Reumatyzm ogólnie:

•kompres z nalewki z arcydzięgla lub odwar do picia albo kąpieli

•kąpiele lecznicze siarkowe, borowinowe, rozmarynowo-lawendowe

•mieszanka: kłącze tataraku, kora wierzby i kaliny, ziele serdecznika pospolitego, liście brzozy, korzeń arcydzięgla, liście maliny, ziele przywrotnika - odwar do picia.

Bóle mięśniowe :

• gaulteria rozesłana: maść do nacierania lub okładów

• nasiona gorczycy: kompresy

• kozłek lekarski: napar pomaga przy stłuczonych i naderwanych mięśniach

• fenkuł: olejek eteryczny do masażu

Reumatoidalne nerwobóle

•olej lawendowy (sporządzony z kwiatu lawendy i oleju z oliwek): do masażu.

•leczniczy spirytus rozmarynowy i lawendowy: do nacierań

4. Gojenie ran, użądleń owadów

Stosowane zioła: żywokost lekarski (Symphytum officinale), złocień bełżyna (Chrysanthemum balssamita), rumianek (Matricaria chamomilla), nagietek (Calendula officinalis), melisa cytrynowa (Melissa officinalis), gwiazdnica pospolita (Stelaria media), aloes (Aloe vera), cebula (Allium cepa)

Gojenie ran:

• napar/ wyciąg z rumianku do przemywań (goi i dezynfekuje)

•okłady/ maść z żywokostu (gojenie ran, opuchlizny)

•okłady/ maść z kwiatu nagietka (goi i przyspiesza zabliźnianie ran ciętych

• okład ze świeżego soku z babki lancetowatej (zranienia)

• okład z soku liścia aloesu (przyspiesza gojenie ran)

Użądlenia owadów:

• maść z gwiazdnicy (pomaga usunąć wbite żądło)

•roztarte liście melisy przyłożone na użądlone miejsce przynoszą ulgę

•sok z surowej cebuli

•kwiat złocienia i nagietka

5. Bezsenność, ból głowy, wyczerpanie,

zdenerwowanie,

Stosowane zioła: rumianek (Matricaria chamomilla), dzika róża (Rosa canina), męcznica cielista (Passiflora incarnata), owies (Avena sativa), kozłek lekarski (Valeriana officinalis), eszolcja kalifornijska (Eschscholzia californica), pierwiosnek lekarski (Primula veris), lawenda (Lavendula angustifolia), rozmaryn (Rosmarinus officinalis) tarczyca (Scutelaria lateriflora), werbena (Verbena officinalis), dziurawiec (Hypericum perfoliatum), ginseng (Panax ginseng), melisa (Melissa officinalis), wrzos (Calluna vulgaris), głóg (Crataegus), arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica), chmiel (Humulus lupulus), marzanka wonna (Asperula odorata/Galium odor.), lipa (Tilia cordata), oregano/majeranek (Origanum vulgare)

Zioła stosować pojedynczo lub jako mieszanki

Bezsenność i zaburzenia snu:

• kozłek lekarski-melisa-rumianek-marzanka wonna: napar

• męcznica cielista-lawenda-rumianek: napar lub 5ml nalewki z mącznicy na filiżankę wody

• eszolcja kalifornijska-pierwiosnek lekarski-męcznica: napar

• owoce dzikiej róży-kozłek lekarski: napar

•melisa kwiat lipy: napar

Prosty, dobry środek: przed snem wypić szklankę ciepłego mleka osłodzonego 1łyżeczką miodu.

Napar chmielowy

1 łyżkę szyszek zalać 1 szklanką wrzącej wody i postawić pod przykryciem na parze na 15 minut. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po 1/2 - 1/3 szklanki na 30-60 minut przed posiłkiem jako środek łagodnie uspakajający.

Napar melisowy

Bezpośrednio przed przygotowaniem naparu bierzemy odpowiednią porcję suszu melisy w proporcji: jedna kopiasta łyżka suszu na 1 szklankę wrzątku i ścieramy susz między palcami obu rąk, aby uzyskać jak najdrobniejsze cząstki, wsypujemy do termosu, zalewamy wrzątkiem, zakręcamy termos i odstawiamy na 10-15 minut. Tak sporządzony napar ma zapach i smak bardzo zbliżony do naparu świeżego surowca. Pijemy po pół szklanki 2-4 razy dziennie, najlepiej przed jedzeniem jako środek uspokajający i rozkurczowy.

Nalewka z melisy

Doskonale uspokaja, łagodzi lęki.

Z 30 dag cukru i 0,5 litra wody gotujemy syrop. Zalewamy nim 10 dag liści melisy. Pozostawiamy na dwa dni i zalewamy 70% spirytusem (0,5 litra). Odstawiamy na kilka miesięcy. Po tym czasie filtrujemy.

Stosować 1-2 kieliszki dziennie, pić powoli w stanach zdenerwowania lub na pół godziny przed snem.

Wino melisowe

25 g rozdrobnionych liści macerować 3 dni w 1/2 l białego wina gronowego i przecedzić. Pić 1-2 łyżki kilka razy dziennie w miarę potrzeby, jako środek uspokajający i rozkurczowy.

Zioła uspokajające i nasenne

Zmieszać po 25 g liści melisy i kwiatów rumianku, po 15 g ziela dziurawca i ziela bożego drzewka oraz po 10 g szyszek chmielu i liści mięty. Zalać 1/2 łyżki ziół 2/3 szklanki wrzątku i naparzać pod przykryciem 15 minut. Przecedzić i wypić całość na 2 godziny przed snem.

Napar na bezsenność

3 łyżeczki od herbaty liści melisy zalać w filiżance wrzątkiem i naparzać pod przykryciem przez 5 minut. Krople osiadłe na przykrywce strząsa się do ziółek, ponieważ działaniem uspokajającymi spazmolitycznym odznacza się głównie olejek eteryczny, który po zalaniu ziół wrzątkiem jest natychmiast ekstrahowany i z nie przykrytego naczynia natychmiast ulotniłby się.

Dzieciom wystarczy często podać jedną filiżankę naparu z melisy, aby niepokój lub lęk przed klasówką przeszedł w spokojny sen.

Uspokajający odwar z kwiatów maku i liści melisy

Zmieszać po 20 g kwiatów maku polnego i liści melisy. Zalać 1 łyżkę mieszanki 1 szklanką wrzątku i postawić pod przykryciem na parze na 15-20 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Pić 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie w bezsenności i stanach pobudzenia nerwowego.

Wino walerianowe

Do 1 butelki wina gronowego (700 ml) wlać 15 g nalewki lub intraktu z korzenia waleriany, dodać łyżeczkę do herbaty liści melisy i ziela dziurawca i pozostawić na 14 dni, często wstrząsając. Przecedzić i pić po łyżce stołowej 1-2 razy dziennie, korzystnie na godzinę przed snem, jako środek ogólnie uspokajający.

Można stosować również gotową nalewkę lub wyciąg z kozłka. Nalewka z kozłka (Tinctura Valerianae) działa silniej niż napary a wyciąg ze świeżych korzeni kozłka (Intractum Valerianae) jeszcze silniej niż nalewka. Stosować należy zgodnie z zaleceniem producenta.

Bóle głowy, migrena :

• kwiat lawendy-korzeń kozłka-tarczyca: napar

•kwiat lawendy-melisa: napar

• olejki eteryczne: lawenda, rozmaryn, mięta jako dodatek do kąpieli lub do nacierania skroni

Zdenerwowanie/ niepokój /nerwica:

• owoc dzikiej róży-melisa-mięta: napar

•dziurawiec-kozłek-melisa: napar

•kąpiel odprężająca: sporządzić odwar z korzenia kozłka lekarskiego, szyszek chmielu, rumianku i melisy. Odwar odcedzić, wlać do kąpieli

•kąpiel odprężająca: dodać kilka kropli olejku eterycznego z: tymianku, bergamoty, lawendy

i róży - wybrać jeden lub sporządzić mieszankę

•mieszanka stosowana przy wyczerpaniu nerwowym: koszyczek rumianku, liść melisy, ziele dziurawca, kwiat wrzosu, szyszki chmielu, korzeń cykorii, korzeń lubczyka ogrodowego, korzeń kozłka lekarskieog, kwiatostan głogu, kwiat lawendy, korzeń arcydzięgla - sporządzić odwar, pić 3xdziennie

•olej z dziurawcem

Mieszanka ojca Grzegorza Sroki na nerwicę.:

- Owoc róży 100 g

- koszyczek rumianku 100 g

- liść melisy 50 g

- ziele krwawnika 50 g

- korzeń arcydziegla 50 g

- ziele dziurawca 50 g

- szyszki chmielu 20 g

- korzeń waleriany 20 g

- liść mięty pieprzowej 20 g

Zioła wymieszać, brać łyżeczkę na szklankę wrzątku. Parzyć pod przykryciem przez 20 minut. Przecedzić, pić ciepłe dwa razy dziennie.

Muszkatołówka

Dwie gałki muszkatołowe rozdrabniamy, dodajemy niewielką ilość sproszkowanego anyżu, koszyczków rumianku, kardamonu, majeranku, melisy, goździków, cynamonu, wsypujemy 20 dag brunatnego cukru. Zalewamy litrem winiaku, odstawiamy na 6 tygodni, po tym czasie filtrujemy, przelewamy do butelek. Wycisza, działa nasennie, ale też przeciwdziała chandrze i pesymistycznemu nastrojowi.

Stosować: Pół kieliszka przed snem lub w stanach zdenerwowania.

Nalewka z szafranu

50 g suchych lub 100 g świeżych korzeni, 1 g szafranu, 24 g owoców kolendry, 2 g anyżu. Korzeń dokładnie oczyszczamy, myjemy, osuszamy, rozdrabniamy. Wszystkie przyprawy, z wyjątkiem szafranu, zalewamy spirytusem (0,5 litra) i odstawiamy w ciemne miejsce na cztery dni. Szafran należy namoczyć osobno w kieliszku spirytusu o tej samej mocy. Z 4 kg cukru i 2 litrów wody sporządzamy syrop. Do gorącego wlewamy powoli, ciągle mieszając, 3,5 litra spirytusu oraz spirytus z namoczonych wcześniej przypraw. Dokładnie mieszamy. Rozlewamy do butelek. Odstawiamy na 3 tygodnie.

Stosować 1-2 małe kieliszki dziennie: rano i po południu.

Nalewka lawendowa

20 pędów suszonej lawendy zalewamy litrem białego, wytrawnego wina, dodajemy 2 łyżki octu winnego. Gotujemy na wolnym ogniu. Dodajemy 30 dag miodu i ponownie gotujemy przez 4 minuty. Przecedzamy, wlewamy do butelek wypłukanych wódką.

Stosować trzy razy dziennie po niewielkim kieliszku.

Stany depresyjne/ wyczerpanie:

•lawenda-rozmaryn-tarczyca-werbena: napar

•dziurawiec-rozmaryn: napar

•napar z majeranku: 1łyżeczka na filiżankę wody

masaże z zastosowaniem olejków eterycznych z rozmarynu, bazylii i lawendy

•ginseng w kapsułkach (wzmacniająco)

• odwar z rozgniecionych ziaren owsa lub płatków owsianych

•odwar z liści rozmarynu

•maceracja (zimny wyciąg) z kozłka lekarskiego

•mieszanka na brak apetytu w stanach wyczerpania: sporządzić napar z kminku i ginseng: pić na 30 minut przed jedzeniem.

6. Pielęgnacja oczu

Przy pielęgnacji oczu szczególną uwagę należy zwrócić na czystość, zwłaszcza przy przyrządzaniu roztworów do płukanek. Naczynia, w których je przygotowujemy powinny być czyste, a najlepiej wysterylizowane. Używamy zawsze świeżych odwarów. Odwary do płukanek oczu powinny być gotowane przez 20 minut, aby wyeliminować jak najwięcej bakterii. Do płukanek nie używaj rumianku, ponieważ jego drobniutkie pyłki podrażniają oczy. Roztwory należy filtrować trzykrotnie przez papierowy filtr, dla usunięcia części stałych, które mogłyby podrażnić oko.

• świetlik: napar (zastosowanie: przy zapaleniu spojówek, w przypadku zmęczenia wzroku wskutek niewłaściwego sztucznego oświetlenia, długiego czytania lub nadwrażliwości na promienie słoneczne, promienie z ekranu telewizyjnego czy monitora komputerowego albo niektóre czynniki uczulające, jak kurz, dym, spaliny z silników i pyły lotne).

Środki odświeżające do oczu

Należy sporządzić z ziół silny odwar i dokładnie przecedzić. Namoczyć w tym odwarze czystą gazę lub płatki kosmetyczne i położyć na powieki na 15-20 minut.

Zioła nadające się szczególnie na takie kompresy:

Chaber bławatek - uśmierza i zmniejsza obrzęk.

Fenkuł (nasiona) - usuwa stany zapalne, nadaje oku blask.

Mięta - usuwa cienie spod oczu.

Nagietek lekarski - uśmierza ból i zaognienie oczu.

Piołun - zmniejsza zaognienie i zaczerwienienie, przykładać odwar na waciku.

Prawoślaz - zmiękcza skórę wokół oczu.

Róża - zmiękcza i łagodzi skórę wokół oczu.

Rumianek -łagodzi zaognienie i usuwa zmęczony wygląd.

Skrzyp - zmniejsza zaczerwienienie oczu i obrzęk powiek, może być skuteczny na jęczmień (gotować 30 minut).

Każdy z wymienionych odwarów można zamrozić w pojemniku na lód. Pocierając kostką lodu powieki i skórę wokół oczu uzyskujemy znakomity efekt odświeżający.

Płukanka ze świetlika

2 łyżki świeżego zioła lub 2 łyżeczki suszonego gotować w 2 szklankach wody przez 20 minut. Ostudzić, odcedzić i natychmiast używać.

Płukanka z rzepiku

Rzepik to drugie po świetliku zioło nadające oczom blask. Ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwalergiczne.

Garść świeżych szczytów pędów gotować w 2,5 szklanki wody przez 20 minut. Ostudzić, odcedzić i natychmiast używać.

Odwar w zapaleniu powiek

Po pół łyżki ziela świetlika i kwiatów rumianku zalać 1,5 szklanki gorącej wody i gotować łagodnie pod przykryciem 3 minuty. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Stosować do przemywania oczu i do okładów, również w stanach ostrych i podostrych.

Zioła do okładów na oczy

Zmieszać po 10 g ziela świetlika, ziela przywrotnika, kwiatów rumianku, nagietka i chabru. Zalać pół łyżki ziół 2/3 szklanki wrzącej wody i naparzać pod przykryciem 15 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Stosować do ciepłych okładów w stanach zapalnych brzegów powiek i spojówek. Przykładać 3-5 razy dziennie na 10-20 minut.

Kompresy na oczy

Oczy zmęczone pracą można odświeżyć okładami z czarnej herbaty, rumianku lub dzikiej róży. Należy zaparzyć 2 torebki ww. ziół w 2 szklankach wody przez 3 minuty. Po ostudzeniu przyłożyć na oczy i odpoczywać przez 15 minut z nogami ułożonymi wysoko.

Pietruszkowy napar oczyszczający

Przygotuj pietruszkową herbatkę. Dokładnie umyj garść zielonej pietruszki i zalej ją pół szklanki wrzącej wody. Odstaw napar na kilka godzin. Przetrzyj oczy nasączonym w naparze płatkiem kosmetycznym.

Jęczmień i gradówka:

Jęczmień jest guzkiem powstałym wskutek zapalenia gruczołu łojowego przyrzęskowego, wywołanego przez bakterie ropotwórcze. Gradówka jest jęczmieniem wewnętrznym spowodowanym zapaleniem gruczołu znajdującego się w tarczce powiek. W obu przypadkach preparaty ziołowe przyspieszają wchłonięcie się guzka, zmniejszają stan zapalny i obrzęk.

•Liść aloesu świeży, liść babki lancetowatej, kwiat nagietka, ziele serdecznika

Napar aloesowy

Obrywa się kilka większych liści z roślin co najmniej trzyletnich, myje, osusza i przechowuje w lodówce 7-10 dni. Bierze się 50 dag liści, usuwa brzeżne kolce, kroi liście na kilkucentymetrowe kawałki, wkłada do termosu, dodaje po łyżeczce szałwii i kwiatów nagietka lub liści babki lancetowatej, zalewa 1,5 szklanki wrzącej wody, zakręca termos i pozostawia na godzinę. Przecierać oczy watką zwilżoną naparem oraz robić okłady.

Odwar z liści babki

1 łyżkę liści babki zalać pół szklanki ciepłej wody i ogrzewać do wrzenia. Gotować łagodnie pod przykryciem 5 minut. Odstawić na 10-15 minut i przecedzić. Stosując do okładów i przemywań oczu rozrzedzić odwar przegotowaną letnią wodą w proporcji 1:1.

Zioła do okładów ocznych

Zmieszać po 20 g liści babki zwyczajnej lub lancetowatej i kwiatów malwy czarnej oraz po 10 g kwiatów jasnoty białej i kwiatów rumianku. Zalać pół łyżki mieszanki 2/3 szklanki wrzącej wody i naparzać 15-20 minut. Odstawić na 10 minut i przecedzić. Stosować do okładów na oczy jako środek przeciwzapalny, bakteriobójczy i osłaniający.

Wyciąg olejowy z nagietka

Pół garści świeżo zebranych kwiatów nagietka zalać olejem roślinnym w naczyniu, tak aby były całkowicie pokryte, postawić na parze na 1-2 godziny przez 2-3 dni, aż płatki kwiatów staną się kruche, a olej będzie żółtopomarańczowy. Przecedzić i wycisnąć kwiaty. Przelać do małych butelek i przechowywać w lodówce.

Napar z kwiatów rumianku

1 łyżkę kwiatów rumianku zalać 1 szklanką wrzątku, nakryć i odstawić na 10 minut pod przykryciem. Odcedzić, zwilżyć watkę i przemywać oczy a także robić okłady.

Odwar z serdecznika

1 - 1,5 łyżki ziela zalać 1,5 - 2 szklankami gorącej wody. Ogrzać do wrzenia i gotować łagodnie pod przykryciem 5 minut. Odstawić na 15 minut i przecedzić. Stosować do przemywań i okładów na oczy.

Uwaga: Często powracające jęczmienie czy gradówki świadczą o obniżeniu ogólnej odporności organizmu. Należy więc stosować również zioła podnoszące odporność.

Przepisy

i

receptury

1. Maść z nagietka (zastosowanie: m.in.: podrażnienia i wypryski na skórze, pielęgnacja skóry suchej i spękanej - np. pięty, łokcie, leczenie zranień i owrzodzeń na powierzchni skóry, pomocna w leczeniu grzybicy stóp)

Składniki: 100-200ml oliwy z oliwek, 20-40g wosku pszczelego, garść płatków kwiatu nagietka (najlepiej świeżych), ew. kilka kropel olejku eterycznego z melisy lub kilka świeżych liści

Wykonanie: do naczynia emaliowanego wlać oliwę, wsypać płatki nagietka(i ew. kilka świeżych liści melisy) wymieszać, gotować na małym ogniu, mieszając; odstawić po 15 minutach( ważne: nastawić b. mały ogień, by płatki się nie spaliły!). Po odstawieniu z ognia olej przefiltrować ( np. przez gazę i sitko), odstawić. Roztopić wosk pszczeli (najlepiej w naczyniu emaliowanym albo puszcze, która jest pokryta wewnątrz emalią). Do roztopionego wosku dodać przefiltrowany olej, dobrze wymieszać. Dodać ew. kilka kropli olejku eterycznego z melisy, wymieszać, wlewać płynną maść do małych pojemniczków z nakrętką. Gdy maść stwardnieje zakręcić zakrętki, przechowywać w chłodnym miejscu.

2. Herbatka nagietkowa

1 łyżeczkę kwiatków zalać szklanką wrzątku i odstawić pod przykryciem na 20 minut. odcedzić. Pić 3 razy dziennie w dolegliwościach przewodu pokarmowego i woreczka żółciowego. Zewnętrznie doskonale sprawdza się w płukankach przy stanach zapalnych gardła i jamy ustnej.

3. Nalewka nagietkowa

Składniki: 10 dag płatków, 1 litr czystej wódki

Wykonanie: płatki zalać wódką, szczelnie zamknąć i odstawić na 2 tygodnie w ciemne miejsce. Od czasu do czasu wstrząsnąć. Następnie zlać, odcedzić, wyciskając kwiaty i przelać do ciemnych butelek. Zażywać po łyżeczce na kieliszek wody 2-3 razy dziennie w dolegliwościach przewodu pokarmowego i przy problemach z woreczkiem żółciowym. Zewnętrznie - w stanach zapalnych skóry, przy ukąszeniach przez owady, drobnych rankach, otarciach, a także przy grzybicy stóp.

4. Wino nagietkowe

Składniki: 100 świeżych płatków, litr białego wina gronowego

Wykonanie: płatków zalać winem, szczelnie zamknąć i odstawić na 2 tygodnie w ciemne miejsce. Po 2 tygodniach zlać i odcedzić przez bibułę filtracyjną, dobrze odciskając zioła. Pić po kieliszku 2 razy dziennie jako środek wzmacniający oraz na uspokojenie.

5. Oliwka z nagietka lekarskiego

Wypełnić wyparzony słoik płatkami nagietka, ugnieść je mocno i zalać oliwą z oliwek tak, by pokryła ich powierzchnię. Słoik szczelnie zamknąć i odstawić na 2 tygodnie w dobrze nasłonecznione miejsce. Następnie odcedzić oliwkę przez we czworo złożoną gazetę, lub gazę - odciskając płatki. Używać na podrażnienia skóry, poparzenia słoneczne, a także jako kosmetyk wygładzający cerę. Warto ją stosować jako olejek do masażu - działa kojąco i rozluźniająco na przykład przy kryzysach psychicznych, doskonale wpływa też na mięśnie ciała.

6. Uodparniająca nalewka czosnkowa (zastosowanie: jako kuracja wzmacniająca system odpornościowy organizmu oraz stabilizująca - jako zabieg profilaktyczny, przeprowadzać, gdy organizm jest zdrowy - kurację przeprowadzać nie częściej niż 1 raz na kilka lat .

Składniki: 25 dag czosnku, 30ml spirytusu

Wykonanie: obrane ząbki czosnku dokładnie utrzeć na miazgę ( najlepiej w makutrze , drewnianą pałką), przełożyć do szklanego słoiczka, zalać spirytusem, słoiczek przykryć lnianą ściereczką lub grubą gazą, zakręcić. Odstawić w chłodne i ciemne miejsce na 10 dni- od czasu do czasu potrząsnąć. Nalewkę przecedzić przez czystą, grubą gazę, resztki miazgi dokładnie wycisnąć a otrzymany płyn zlać do buteleczki z ciemnego szkła, zakręcić i przechowywać w chłodnym miejscu. Po trzech dniach zacząć kurację. Miksturę stosować zawsze z 50ml letniego mleka ,w kroplach według następującego przepisu:

Dzień	Po śniadaniu	Po obiedzie	Po kolacji
1	1 kropla	2 krople	3 krople
2	4	5	6
3	7	8	9
4	10	11	12
5	13	14	15
6	15	14	13
7	12	11	10
8	9	8	7
9	6	5	4
10	3	2	1

Od dnia 11-tego można prowadzić kurację dalej (zwiększając dawkę do 25 kropli, zażywanych 3 razy dziennie) bądź zakończyć dnia 10-tego.

7. Czosnkowy eliksir regenerujący (zastosowanie: odwapnienie żył i naczyń wieńcowych, paradontoza, ogólne wzmocnienie)

Składniki: 30 ząbków czosnku, 5 cytryn( najlepiej bio-naturalnych), 1l wody

Wykonanie: Obrane ząbki czosnku i pokrojone w kawałki cytryny (ze skórką) zmiksować razem. Powstałą papkę wymieszać z wodą, zagotować, odstawić. Przecedzić przez sitko lub gazę, zlać do butelki(najlepiej z ciemnego szkła). Przechowywać w chłodnym miejscu. Pić 1 raz dziennie w ilości 1 kieliszka do likieru, przed lub po jedzeniu. Kurację przeprowadzić przez 3 tygodnie. Następnie wprowadzić 8 dniową przerwę. Kurację powtórzyć ponownie.

8. Nalewka czosnkowa

Składniki: 35 dag świeżego obranego czosnku, 200 ml czystego spirytusu.

Wykonanie: Czosnek rozetrzeć i zmieszać ze spirytusem. Szczelnie zamknąć i pozostawić w ciemnym chłodnym miejscu, ale nie w lodówce, na okres 10 dni. Następnie masę przecedzić, przelać do ciemnego naczynia szklanego i pozostawić w ciemnym miejscu jeszcze na 4 dni. Po tym czasie nalewka jest gotowa do użytku. Należy przyjmować po 25 kropli 3 x dziennie z 50 ml naturalnego kefiru lub jogurtu. W celu zneutralizowani a nieprzyjemnego zapachu czosnku należy zjeść natkę pietruszki, jabłko, skórkę z cytryny lub pomarańczy.

9. Czosnkowa nalewka jeszcze inaczej (zastosowanie: chroni przed przeziębieniem)

Składniki: 20 ząbków czosnku, sok z dwóch cytryn, 0,5l wody, łyżka miodu

Wykonanie: obrane ząbki czosnku rozgnieść na miazgę, zalać mieszanką wody i soku cytrynowego, dodać miód, dokładnie wymieszać, odstawić w zamkniętym szklanym słoiczku w chłodnym miejscu na 3 dni. Zlać przez sitko albo gazę do słoiczka albo buteleczki. Pić po jednej łyżeczce dziennie z letnim mlekiem. Przechowywać w lodówce.

10. Olej z dziurawcem (zastosowanie: jako środek leczniczy przy oparzeniach, przeciw bólom mięśni, schorzeniom neuralgicznym, w leczeniu owrzodzeń oraz jako środek pomocniczy w leczeniu stanów depresyjnych)

Składniki: 2-3 garście świeżych kwiatów i liści dziurawca ( Hypericum perfoliatum) , 1l oleju z oliwek

Wykonanie: Oczyszczone kwiaty i liście umieścić w butelce (tak by wypełniły 2/3 butelki), zalać oliwą z oliwek, butelkę zakręcić lub zawiązać szmatką, postawić na 2-3 tygodnie w nasłonecznionym miejscu. Przecedzić przez gazę (może być też papierowy filtr do kawy).Ponownie napełnić butelkę świeżymi kwiatami i liśćmi, zalać przecedzonym olejem, odstawić na kolejne 2- 3 tygodnie w nasłonecznionym miejscu, od czasu do czasu potrząsnąć butelką. Przecedzić, przelać do czystej, szklanej butelki. Olej ma czerwony kolor. Przechowywać w chłodnym miejscu.

Uwaga: dziurawiec powoduje wzmożoną wrażliwość organizmu na światło - dlatego oleju nie należy stosować przed opalaniem lub długim przebywaniem na słońcu.

11. Nalewka z owoców dzikiej róży (zastosowanie: w stanach przemęczenia i osłabienia organizmu)

Składniki: 500g owoców dzikiej róży (Rosa canina), 250g cukru, alkohol 45%

Wykonanie: owoce wsypać do słoika przesypując cukrem, następnie zalać alkoholem, przykryć, odstawić w ciepłe miejsce na 2 tygodnie. Płyn przecedzić przez sitko i gazę, zlać do butelek, przechowywać w chłodnym miejscu. Pić 1 kieliszek do likieru dziennie.

12. Sok z czarnego bzu (zastosowanie: wspomaga leczenie grypy, przeziębienia oraz łagodzi nerwobóle)

Składniki: owoce bzu czarnego (Sambucus nigra), cukier

Wykonanie: przebrane i umyte owoce bzu ogrzewać w naczyniu, stale mieszając aż popękają i puszczą sok. Wówczas rozetrzeć na miazgę i małymi porcjami wycisnąć w płóciennym woreczku. Otrzymany sok pozostawić do odstania, potem przecedzić, dodać cukier w proporcji 1:1, wymieszać i gotować przez kilka minut. Wystudzić, rozlać do butelek, zakorkować. Sok pić 3 razy dziennie po 2 łyżki.

13. Ziołowa mieszanka „kręgosłupowa” (łagodzi bóle kręgosłupa i wspomaga leczenie jego schorzeń)

Składniki: owoce bzu czarnego, kwiat dziewanny, owoce dzikiej róży, owoce jarzębiny - po 20 g każdego składnika

Wykonanie: z podanych składników sporządzić mieszankę. 1 łyżkę ziół zalać wrzątkiem i odstawić pod przykryciem na 30 minut. Przecedzić, pić codziennie robiąc każdorazowo świeży napar.

14. Ziołowa mieszanka odtruwająca (zastosowanie: pomocniczo w niewydolności nerek, zatruciach wątrobowych, gośćcu, odtruciu organizmu)

Składniki: ziele skrzypu(50g), mięta pieprzowa (50g), korzeń łopianu (50g), ziele rdestu ptasiego (25g), liście orzecha włoskiego (25g), kwiat bzu czarnego (25g), kwiat bławatka (25g)

Wykonanie: zioła dokładnie wymieszać, 2 łyżki mieszanki zalać 2,5 szklanki ciepłej wody, odstawić pod przykryciem na 30 minut , aż zioła napęcznieją; ogrzewać do zagotowania, odstawić pod przykryciem na 15 minut. Odcedzić. Pić 2/3 szklanki 3xdziennie.

15. Ziołowa mieszanka „antyreumatyczna” (zastosowanie: pomocniczo, łagodząco w schorzeniach reumatoidalnych)

Składniki: w równych częściach kłącze tataraku, kora wierzby, kora kaliny, ziele serdecznika, liście brzozy, korzeń arcydzięgla, kłącze perzu, ziele przywrotnika, owoce maliny

Wykonanie: zioła dokładnie wymieszać, 1łyżkę mieszanki zalać ciepłą wodą, podgrzewać do zagotowania, odstawić na 30 minut pod przykryciem, odcedzić. Pić 3 razy dziennie.

16. Syrop z babki i selera (zastosowanie: na wrzody żołądka i dwunastnicy)

Składniki: 300 g miodu, 5 łyżek liści babki. 1 łyżeczka nasienia selera

Wykonanie: nasienie selera utłuc w drewnianym moździerzu lub zemleć na proszek. Liście babki gotować w 1 litrze wody na małym ogniu ok. 30 min. Dodać miód i nasienie selera i gotować jeszcze 10 min. Przecedzić po ostygnięciu.

Sposób użycia: 1 łyżeczka 3 razy dziennie 2 godziny po jedzeniu.

17. Syrop z chrzanu (zastosowanie: w schorzeniach wątroby (ale nie stosujemy go w marskości wątroby!) i dróg żółciowych).

Do 10 dag utartego świeżego chrzanu wlać i/2 szklanki przegotowanej, ostudzonej wody, zostawić pod przykryciem na l/2 godziny. Wycisnąć sok przez płótno, dodać 10 dag miodu lub syropu. Zażywać 3 razy dziennie łyżkę stołową; dzieci — łyżkę do herbaty.

18. Okłady z miazgi chrzanowej (zastosowanie: zewnętrznie w postaci okładów w chorobach reumatycznych, w bólach stawowych i mięśniowych oraz w nadwerężeniu ścięgien).

Świeży chrzan drobno utrzeć, miazgę przyłożyć na chore miejsca, przykrywając ceratką. Okład trzymać aż do uczucia silnego pieczenia. Jeśli skóra piecze jeszcze po zdjęciu okładu, należy wytrzeć ją do sucha, a następnie posmarować wazeliną lub tranem.

19. Żel łagodzący na skórę wokół oczu

Składniki:

6 łyżek odwaru z ziół

2 łyżki wyciągu z oczaru

1/4 łyżeczki agar-agar

szczypta benzoesanu sodu, jeśli chcemy poprawić trwałość żelu.

Wykonanie: Sporządzamy silny odwar z równych ilości rumianku, nagietka i kwiatu chabru bławatka oraz liści prawoślazu i podgrzewamy go wraz z oczarem prawie do wrzenia. Rozpuszczamy w nim agar-agar (i benzoesan sodu). Agar-agar musi być dokładnie rozpuszczony, inaczej będzie wyczuwalny. Pozostawiamy do ostygnięcia i zgęstnienia. Jeśli żel będzie zbyt gęsty, miksujemy kilka sekund. Przechowujemy w zakręconym słoiku, w lodówce.

20. Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata)

Badania naukowe potwierdziły, że sok z liści żyworódki pierzastej ma szczególne własności lecznicze: regeneruje, przyspiesza pokrywanie się ran świeżym naskórkiem, ma działanie przeciwzapalne, zmniejsza obrzęki i miejscowe przekrwienie, zwiększa siły obronne organizmu, co umożliwia skuteczną likwidację chorób infekcyjnych, leczy trudno gojące się rany i oparzenia, odleżyny, leczy stany zapalne błony śluzowej, paradontozę, zapalenie spojówek, stosowana jest w chirurgii, zwłaszcza przy przeszczepach skórnych, pomaga przy regeneracji organizmu po radioterapii i chemioterapii, wzmacnia serce, poprawia i reguluje układ krążenia, poprawia pamięć, pomocna w leczeniu przerostu prostaty, ma działanie wirusobójcze, grzybobójcze i bakteriobójcze.

Zastosowanie zewnętrzne:

•Wszelkie uszkodzenia powierzchniowe skóry, głębokie zranienia cięte i szarpane, blizny pooperacyjne, pęknięcia poporodowe, pęknięcia sutków itd.: Przemywamy lub przykładamy czystym sokiem z liści lub nalewką spirytusową.

•Oparzenia skóry

•Wrzodziki, trądzik, wągry

•Ropne chroniczne wycieki

•Długo nie gojące się rany

•Egzema

•Łupież

•Brodawki

•Piegi

•Gangrena (jak i choroba Bürgera)

•Reumatyzm

•Zapalenia stawów

•Bóle głowy

Zastosowanie wewnętrzne:

•Katar

•Angina

•Utrata głosu, chrypka

•Krwawienie z dziąseł

•Ból zęba

•Kaszel

•Grypa

•Dychawica oskrzelowa; astma bronchitowa, oskrzelowa, alergiczna; zapalenie oskrzeli

•Zapalenie płuc

•Zakażenie krwi

•Cukrzyca

•Bóle serca

•Hemoroidy

•Żylaki

•Choroby układu pokarmowego

Kilka podstawowych przepisów:

Liść żyworódki nie powinien mieć kontaktu z metalowymi przedmiotami gdyż traci swoje właściwości, dlatego liście odrywamy od łodygi palcami, i miażdżymy drewnianymi przedmiotami. Lek z żyworódki jest środkiem antyseptycznym. Jej sok ani liść nie są trujące i nie powodują niepożądanych skutków ubocznych Nalewkę do picia sporządza się na czystym spirytusie lub wódce, natomiast do nacierania można użyć spirytusu salicylowego.

Sok: Ściąć zielone łodyżki wraz z liśćmi, umyć, owinąć bibułką i trzymać w lodówce około tygodnia. Zmiażdżyć i wycisnąć sok, który jest już gotowy do użycia. Jeżeli do SOKU dodamy spirytus (jedną piątą jego objętości) możemy używać te mieszankę przez cały rok trzymając w lodówce.

Nalewka spirytusowa: Około jednej czwartej szklanki soku połączyć 2 jedną szklanką spirytusu (w przypadku nacierań może być salicylowy). Przelać do małych buteleczek. Mikstura: Zalecana przy nieżytach chrypce i bólu gardła. Jedna łyżka masła plus jedna łyżka smalcu (najlepiej stopiona słoninka) plus jedna łyżka miodu. Wszystko dokładnie wymieszać i wolniutko połączyć z dwiema łyżkami soku z żyworodki. Stosować jedną łyżeczkę przed jedzeniem rano i kilka razy dziennie w małych porcjach przez okres kilku dni. Czyniąc to trzy razy w roku przez 10-12 dni chronimy gardło.

Liść do natychmiastowego użycia: Używając Świeżego liścia jako kompresu lub bezpośrednio do przyłożenia na zmienioną chorobowo skórę, należy zdjąć z niego cieniutką błonkę i położyć na skórę. Na to nałożyć ceratkę lub folię, owinąć bandażem. Zmieniać kompres co 4-5 godzin aż do zagojenia, tzn. ok. 3 dni. Liść można zgnieść. Skuteczne przy skaleczeniach, kontuzjach, obrzękach i zapaleniach dziąseł.

Krople do nosa, uszu i oczu: Zmiażdżyć listek (uprzednio dobrze wypłukany), wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakropić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakropić nos, stosując po 2 kropelki 2 razy dziennie. Ulga nastąpi bardzo szybko, a infekcja minie, ale zakrapiać trzeba jeszcze przez 3-4 dni.

Maść: Około 10dag świeżego, nie solonego smalcu delikatnie roztopić. Gdy jest ciepły (nie gorący) mieszamy z 1 łyżką soku z żyworódki. Można dodać 2-3 krople perfum. Maść należy przechowywać w lodówce.

Przepisy

ziołowe

Ojców

Bonifratrów

Zioła pomocne w leczeniu WZW (także HCV):

• bukwica zwyczajna

• chaber bławatek

• chmiel zwyczajny [nie w postaci piwnej!]

• cykoria podróżnik

• drapacz lekarski

• dymnica pospolita

• dziewanna wielokwiatowa

• dziurawiec zwyczajny

• jarząb pospolity

• kocanka piaskowa

• krwawnik pospolity

• kurzyślad polny

• mniszek pospolity

• perz właściwy

• ostropest plamisty [np. Sylimarol]

• poziomka pospolita

• rumianek pospolity

• rzodkiew czarna

• szczaw zwyczajny

• owoc kminku [szczególnie polecany]

Zioła „wątrobowe” to również: mięta pieprzowa, krwawnik, tysięcznik, kwiat nagietka [tylko pomarańczowe płatki], owoc jałowca, owoc bzu czarnego, kora kruszyny i liść bobrka.

Polecają także: kisiel żurawinowy, sok brzozowy (oskołę), sok z kiszonej kapusty zmieszany z sokiem pomidorowym (w stosunku1:1), pyłek kwiatowy z miodem.

Ostre zapalenie wątroby.

Po 50g:

• Ziele rdestu ptasiego (Hb. Polygoni avicul.)

• Ziele krwawnika (Hb. Millefolii)

• Ziele dziurawca (Hb. Hyperici)

• Liść mięty pieprzowej (Fol. Menthae piper.)

• Liść bobrka (Fol. Menyanthidis)

• Liść jeżyny (Fol. Rubi frutic.)

• Kora kruszyny (Cort. Frangulae)

• Korzeń mniszka lekarskiego (Rd. Taraxaci)

• Koszyczki rumianku (Anth. Chamomillae)

• Kłącze perzu (Rhiz. Agropyri)

• Owoc róży (Fr. Rosae)

Pić 3 razy dziennie po szklance, 20 minut przed posiłkiem.

Zioła stosowane przy przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby:

Przepis 1.

• 4 dkg przetacznika

• korzeń mniszka lekarskiego

• 2 dkg macierzanki wonnej

• kwiat podróżnika

Po wymieszaniu jedna łyżkę ziół zalać szklanką wrzątku i pozostawić do naciągnięcia na 10 minut. Pić w ciągu dnia w ilości 2 szklanek, po kilka łyków.

Przepis 2.

• dwa plasterki cytryny wraz ze skórką

• łyżeczka cukru

Zmieszać, zalać szklanką wody, doprowadzać do wrzenia 3 razy (i 3 razy schładzać)

• babka lancetowata

• ziele macierzanki

Zioła zmieszać w równych proporcjach, zalać wrzącym roztworem "cytrynowym", zostawić do naciągnięcia na 15-20 minut, pić 3 razy dziennie po szklance.

Przepis 3.

• czarna rzodkiew

• łyżka miodu

Rzodkiew zetrzeć na tarce, odcisnąć sok przez gazę, dodać do niego łyżkę miodu i zażywać po 2 łyżki przed posiłkami i przed snem.

Przepis 4.

• ziele dziurawca

• ziele krwawnika

• mięta pieprzowa

• kora kruszyny

• koszyczki rumianku

Zioła wymieszać w równych proporcjach, jedną łyżeczkę ziól zalać szklanką wrzątku, pozostawić do naciągnięcia 1/2 godziny, przecedzić, pić 2 razy dziennie po 1 szklanki na czczo i przed snem.

Zioła stosowane przy marskości wątroby:

Przepis 5.

• 6 łyżeczek liści pokrzywy

• 9 łyżek owoców dzikiej róży

• 9 łyżek kłączy perzu

Po zmieszaniu 2 łyżki ziół zalać 2 szklankami wody, zostawić na 12 godzin, następnie ogrzewać do wrzenia i zostawić do naciągnięcia, przecedzić, wlać do termosu i pić łykami w ciągu dnia.

Przepis 6.

• kwiat rumianku

• kwiat lipy

• kocanka

• krwawnik

Równe proporcje ziół zmieszać ze sobą, zalać szklanką wrzątku. Gotować 3 minuty, przykryć, zostawić do naciągnięcia 15 minut, przecedzić, posłodzić łyżeczką miodku, pić 2 razy dziennie po szklance.

Przepis 7.

Po 50 g.

• Kwiatostan kocanki

• Liść pokrzywy

• Kłącze perzu

• Korzeń mniszka lekarskiego

• Ziele drapacza

• Korzeń omanu

• Liść borówki czernicy

• Liść melisy

• Korzeń cykorii

• Liść brzozy

• Kora kruszyny

Pić 3 razy dziennie po szklance, 20 minut przed posiłkiem. Codziennie przed spaniem pić łyżeczkę surowej oliwy z oliwek, zaraz po tym zmieszać z oliwą sok z całej cytryny i wypić. Praktykować tak przez 9 dni. Gdyby okazało się, że 3 szklanki na dzień to za dużo, ograniczyć do 2 szklanek lub 3 razy po pół szklanki. Przy ostrych bólach ulgę przynosi lekkie ogrzewanie wątroby np. poduszką elektryczną.

Kamica żółciowa

Po 50 g:

• Kwiatostan kocanki

• Ziele rdestu ptasiego

• Liść bobrka

• Liść mięty pieprzowej

• Ziele dziurawca

• Ziele krwawnika

• Ziele glistnika

• Korzeń mniszka lekarskiego

• Kora kruszyny

• Kłącze perzu

• Ziele drapacza

Pić 3 razy dziennie po szklance, 20 minut przed posiłkiem. Codziennie przed spaniem pić łyżeczkę surowej oliwy z oliwek, zaraz po tym zmieszać z oliwą sok z całej cytryny i wypić. Praktykować tak przez 9 dni. W ten sposób przyśpiesza się rozkruszanie kamieni woreczka żółciowego. Przez cały czas leczenia unikać tłuszczów zwierzęcych i pokarmów wzdymających.

---