ETYKA - dziedzina filozofii, jako jedyna określana jako dziedzina praktyczna.
„Nie byłoby sensu uczyć się etyki, gdyby to nie miało praktycznego zastosowania.”
Arystoteles.
Historia ludzkości, to historia różnych rzeczy, które człowiek produkuje i które używa. Człowiek nie tylko ma narzędzia, ale tez wie, do czego one służą. Co więcej, jest w stanie rozróżnić pomiędzy tym, co jest narzędziem dobrym, a co złym.
Człowiek może zadawać pytania na temat celowości i moralności swojego działania.
ETYKA - słowo greckie
ETYKA:
NIKOMECHEJSKA
EUDEMEJSKA
WIELKA
POCHODZI OD: mos, moris - łac. zwyczaj, obyczaj
Teologia moralna różni się od etyki źródłem, z którego czerpie.
Teologia moralna czerpie z rozumności, z zachowania człowieka, ale też z tego co Bóg mówi o zachowaniu człowieka, a etyka czerpie z rozumności i zachowania człowieka.
Obie nauki są racjonalne.
ETYKA różni się od tzw. SPONTANICZNEGO POZNANIA MORALNEGO (faktów moralnych), np. pan Krecik (pogoda) - etyk i baca.
Jeżeli ktoś spontanicznie wypowiada jakieś zdanie, nie zawsze się to uzasadnia, natomiast w etyce zawsze istnieje uzasadnienie.
ANTROPOLOGIA
PSYCHOLOGIA FILOZOFICZNA - zajmuje się badaniem wewnętrznych aktów człowieka, opisuje pamięć, łączenie faktów, skojarzeń, może opisywać przewidywane zachowanie człowieka. Etyka oceni fakt - to było dobre, a to złe. Psychologia powie nam dużo o człowieku, ale nie oceni go tak, jak etyka.
SOCJOLOGIA, EKONOMIA i NAUKI POLITYCZNE mówią jak człowiek funkcjonuje w społeczeństwie, etyka mówi o tym jak POWINIEN funkcjonować.
ETYKA a PRAWO.
Obie dziedziny mówią o postępowaniu człowieka, o tym, co się powinno robić, a czego nie powinno.
- Prawo będzie oceniało zewnętrzne akty człowieka.
- Natomiast etyka bada wewnętrzne akty człowieka.
Jeżeli ktoś na łamach gazety zamieści przeproszenie, a powie, że nienawidzi tej osoby.
WSTĘPNE ZAŁOŻENIA ETYKI
Każda nauka gdzieś się zaczyna, wychodzi od czegoś, co już istnieje.
AKSJOMAT - coś, co się przyjmuje.
AKSJOMATY ETYKI:
Założenie wolności woli - ludzka wola jest wolna.
Założenie nieśmiertelności duszy - jeśli dusza nie jest nieśmiertelna, tzn, że nie mam dostatecznego motywu, żeby czynić dobro, a unikać zła, ponieważ nie zawsze w tym życiu dobro jest nagradzane, a zło ukarane
Egzystencja Boga - jeżeli nie ma Boga, to nie ma najwyższego dobra, nie ma ostatecznego końca ani celu ludzkiego działania. Skąd człowiek odczuwa, niezależnie od religii, epoki w której żyje, potrzebę sprawiedliwości?