Agnieszka Lampka
Inżynieria Materiałowa
Dynamiczna próba rozciągania próbek z karbem i bez karbu.
1.Wprowadzenie.
Próbę dynamiczną rozciągania przeprowadza się na próbkach wykonanych z gotowych elementów konstrukcyjnych narażonych w czasie pracy na obciążenia dynamiczne, jak łańcuchy, haki itp. Lub na próbkach wykonanych z tego samego materiału.
Dynamiczną (udarową próbę rozciągania) nazywamy próbę zrywania próbki o przekroju kołowym podczas jej rozciągania
2 Cel ćwiczenia
ocena wpływu karbu na wielkość pracy i odkształcenia przy dynamicznym i statycznym rozciąganiu.
3. Próbki do dynamicznego i statycznego rozciągania.
bez karbu
z karbem
4. Naprężenia i odkształcenia przy dynamicznym rozciąganiu.
Falowy charakter rozchodzenia się naprężeń i odkształceń.
Naprężenia i odkształcenia dla próbki bez karbu rozchodzą się z punktu przyłożenia siły ze skończoną prędkością tworząc falę naprężeń i odkształceń przebiegające od punktu przyłożenia siły udarowej o miejsc podparcia.
W punkcie przyłożenia siły udarowej powstaje fala odkształceń, którą można rozłożyć na falę podłużną i poprzeczną. Fale te interferują między sobą dając w położeniach węzłowych szczególnie duże odkształcenia i naprężenia. Dobierając odpowiedni kształt i sposób obciążenia próbki można doprowadzić o tego, ze próbka pęknie np. w dwóch miejscach równocześnie. Przemawia to na korzyść falowego charakteru rozchodzenia się naprężeń i występowania lokalnych węzłów.
Spiętrzanie naprężeń.
Zerwanie próbki z karbem następuje w miejscu karbu, ponieważ występuje w tym miejscu spiętrzenie naprężeń. Praca włożona na zerwanie próbki z karbem jest znacznie mniejsza niż próbki bez karbu. Odkształcenia próbek z karbem są mniejsze w porównaniu z odkształceniem próbek bez karbu ze względu na małą zdolność tych próbek do powstania odkształceń trwałych. Odkształcenia te powstają tylko w strefie karbu.
5. Wpływ karbu na wielkość pracy i odkształcenie przy statycznym rozciąganiu.
Rozciąganie statyczne próbek z naciętym karbem daje odmienne wyniki zarówno co do wielkości wytrzymałościowych jak i plastycznych materiału niż rozciąganie próbek bez karbu. Działanie karbu przejawia się ogólnie tym, że zamiast jednoosiowego stanu występuje trójosiowy, nierównomierny stan naprężenia, a w przypadku próbek rozciąganych - stan trójosiowego równomiernego rozciągania. Ten stan naprężenia zmienia dodatkowo swoja wartość i nie jest jednakowy, w całym przekroju karbu.
6. Tabela pomiarowa.
Lp.
|
Materiał |
Rodzaj karbu |
Rodzaj próby |
d0 [mm] |
S0 [cm2] |
K [J] |
Fe [daN] |
Fm [daN] |
1 |
stal |
bez karbu |
statyczna |
5 |
0,19 |
375 |
7000kg= 3684 |
870kg=4579 |
2 |
stal |
bez karbu |
dynamiczna |
5 |
0,19 |
175 |
- |
- |
3 |
stal |
Z karbem |
statyczna |
5 |
0,19 |
118 |
- |
6631 |
4 |
stal |
Z karbem |
dynamiczna |
5 |
0,19 |
31 |
- |
- |
a) statyczna bez karbu b) statyczna z karbem
5 Wnioski.