Wielka Piramida

Piramida Cheopsa, będąca 7 Cudem Świata, do dziś pozostaje tajemnicą dla wielu naukowców. Nie do końca jest pewne kto i kiedy tak naprawdę wybudował Wielką Piramidę. Według nauki ta niezwykła budowla została wzniesiona ok. 2560 r. p.n.e, za czasów panowania IV dynastii faraonów. Obecnie razem z piramidą Chefrena i Mykerinosa stonowi kompleks piramid w Gizie.

Każdy z boków Wielkiej Piramidy jest prostopadle ułożony względem jednego z czterech kierunków świata: północnym, południowym, wschodnim i zachodnim, a sama piramida stoi na centralnym punkcie osi Ziemi. Południk biegnący przez piramidę jest najdłuższym biegnącym przez ląd. Dzieli on jednocześnie morza i kontynenty na dwie równe części. Sposób rozmieszczenia piramid względem siebie, łudząco przypomina układ trzech centralnych gwiazd należących do konstelacji Oriona.

Długość boku podstawy piramidy Cheopsa wynosi 230 m, wysokość budowli - 146,6 m, natomiast kąt nachylenia ścian bocznych 51°50'.

Bloki kamienne, z których została zbudowana Wielka Piramida ważą średio 2.5 tony (niektóre źródła podają, że największe nawet 70 ton), gdzie cała budowla składa się z ponad 2,5 mln takich bloków, o łącznej wadze 6-7 mln ton. Po zakończeniu budowy cała piramida została obłożona delikatnym wapieniem z Tury, który niestety nie zachował się do dnia dzisiejszego.

Grecki historyk Herodot, w utworze „Dzieje” dostarcza nam wiele informacji sprzecznych z naukową tezą dotyczącą budowy Wielkiej Piramidy. Na podstawie informacji uzyskanych od miejscowej ludności oraz po dogłębnej analizie tekstów historycznych, Herodot obliczył, że budowa piramidy zajęła 20 lat. Z matematycznych obliczeń wynika, że aby tego dokonać na każdy śednio 2,5-tonowy blok było przeznaczone tylko 30 sekund.

Biorąc pod uwagę, fakt, że podczas budowania Wielkiej Piramidy, Egipcjanie nie znali jeszcze koła, nasuwa się stwierdzenie, że ukończenie tak wielkiego projektu za pomocą tak prymitywnych narzędzi w tak krótkim czasie jest niemal niemożliwe.

W 1850 roku, w ruinach świątyni Izydy, odnaleziono tzw. „Stellę Dziedzictwa” - tablicę zawierającą szereg zapisków dotyczących dokonań faraona Cheopsa. Obecnie można ją podziwiać w Muzeum Egipskim w Kairze. Napis na Stelli głosi, że Cheops wzniósł „dom Izydy, Pani Piramidy, obok domu Sfinksa”. Nie ma najmniejszego śladu dotyczącego budowy Wielkiej Piramidy, co wg. współczesnych archeologów zostało uznane za największe dokonanie faraona. Naukowcy orzekli, że jest to fałszerstwo, które musiało powstać po śmierci Cheopsa, ponieważ jak powszechnie środowisko archeologiczne twierdzi, Sfinks powstał dopiero po wzniesieniu Wielkiej Piramidzie.

Na potwierdzenie, że faraon Cheops był twórcą Wielkiej Piramidy nie ma żadnych przekonujących dowodów. W Wielkiej Piramidzie nie ma żadnych inskrypcji sławiących imię budowniczego. W rzeczywistości istnieją jedynie dwa elementy, z których środowisko archeologów mogło wywnioskować, że to faraon Cheops jest budowniczym piramidy. Pierwszym dowodem jest zapis Herodota, mówiący o tym, że piramidę zbudował Cheops. Tylko, że „Cheops” to zapis grecki, po egipsku oznacza on Chufu. Drugim „dowodem” jest inskrypcja z jednej z komór odciążających w komorze króla. Odkrył ją niejaki Howard Vyse, brytyjski oficer gwardii, który przybył do Egiptu w grudniu 1835 roku. Zafascynowany zagadką Wielkiej Piramidy przyłączył się do włoskiego kapitana Giobanniego Battisty Caviglio, z którym po paru miesiącach współpracy się pokłócił. Howard Vyse wiedział o pewnym przejściu, które 72 lata przed nim odkrył brytyjski dyplomata Nathaniel Davison. Przy końcu Wielkiej Galerii znajdowała się dziura, prowadząca do najniższej z tzw. „komór odciążających”. Vyse i jego naczelny inżynier Perring, przy pomocy materiałów wybuchowych zrobili dziurę w bloku skalnym znajdującym się ponad „komorą Davisona”. Z kolejnymi wybuchami odkrywali kolejne komory, które ochrzczono nazwiskami Wellingtona, Nelsona, lady Arbuthnot oraz Campbelle. Howard Vyse wysłał w świat wiadomość, że w najwyższej komorze znalazł inskrypcje, na której widniało imię Hwfw (Chufu). Dopiero amerykański orientalista Zacharia Sitchin, na podstawie dat i zapisków z dziennika Vyse'a oraz błędu ortograficznego w imieniu faraona Chufu, zdemaskował to oszustwo. Vyse znał tylko podstawowe dzieła na temat hieroglifów - wydaną w 1828 roku książkę „Materia hieroglyphica” autorska Johna Gardnera Wilkinsona, w której imię „Chufu”, co się później okazało, było napisane z błędem.

Na ten temat Sitchin pisze:

„Na pytanie to odpowiedział osobiście jeden z bezpośrednich sprawców, mianowicie Perring, w swojej książce na temat piramid w Gizie. Pisze w niej, że farba, jakiej używano do wykonywania staroegipskich inskrypcji 'była sporządzona z czerwonej ochry, zwanej przez Arabów moghrah, która nadal jest jeszcze w użyciu [...] rysunki na kamieniach zachowały się tak doskonale, że nie sposób poznać, czy powstały wczoraj, czy też przed trzema tysiącami lat'.”

W Wielkiej Piramidzie nie ma żadnego śladu hieroglifów, żadnych posągów, ani żadnych inskrypcji, potwierdzających wybudowanie piramidy przez Cheopsa. Jedna jedyna statuetka mająca przedstawiać faraona Cheopsa ma ok. 5 cm, jest zrobiona z kości słoniowej i obecnie znajduje się w Muzeum Egipskim.

Aktualna wiedza o pomieszczeniach znajdujących się w piramidzie Cheopsa jest niekompletna. W 1986 roku, dwaj francuscy architekci Jean-Patrice Dormion i Gilles Goidin przy pomocy elektronicznych detektorów odkryli w piramidzie puste przestrzenie. Po uzyskaniu zgody Egipskiego Departamentu Wykopalisk, przepuścili mikrosondy przez warstwę kamienia grubości 2,5 m. Pod korytarzem wiodącym do komory królowej napotkali na pomieszczenie o szerokości 3 m i długości 5,5 m. Drugie pomieszczenie odkryto za północno-zachodnią ścianą komory królowej.

Nie tylko francuzi szukali ukrytych pomieszczeń w piramidzie Cheopsa. Japończycy, 22 stycznia 1987 roku, do swoich badań użyli radaru, potrafiącego prześwietlić różne rodzaje kamienia. Zespół specjalistów z Uniwesytetu Waseda, składający się z profesora egiptologii, profesora architektury, doktora geofizyki oraz grupy elektroników, prześwietlili cały obszar na południowej stronie Wielkiej Piramidy oraz Sfinksa. Wyniki badań wykazały istnienie w piramidzie Cheopsa całego labiryntu korytarzy i pustych przestrzeni. Na północny zachód od komory królowej oraz na południowy zachód od zasadniczej osi Wielkiej Galerii wykryto duże pomieszczenia. Badania wykazały istnienie na południe od Wielkiej Piramidy, jamy o długości 42 m, która wydaje się przechodzić pod piramidą. Dziś już wiadomo, że jest to pomieszczenie z drugą barką słoneczną.

Wielka Piramida wg. „Misji Faraon”

„Piramida Cheopsa jest budowana po to, żeby stała się kluczem albo bramą do wszechświata. Budowano ją w konkretnym celu żeby służyła jako przesłanie, jako kontakt z wszechświatem a zwłaszcza, żeby był kontakt z Drugą Ziemią.”

Seans nr 2, Wrocław, 11 wrzesień 2001

„Najważniejsze, to żeby ludzie uwierzyli... to, że Piramida Cheopsa jak i inne budowana była tylko częściowo ludzką ręką. Tak naprawdę całą pracę ciężką wykonali oni i tę właśnie zagadkę chcieli pozostawić następnym pokoleniom, które się pojawią i zechcą uwierzyć. Przekazywali też, że istoty zamieszkujące na Atlantydzie nie zginęły, wszyscy zostali uratowani, ewakuowani i rozwiezieni po różnych zakątkach ziemi. Bardzo dużo, to co mówili, osiedlało się w Egipcie.... Byli to bardzo światli ludzie, wybrani z najlepszych z drogi ewakuacji z planety, która uległa zagładzie i trzeba było ewakuować tamte istoty.”

Seans nr 2, Wrocław, 11 wrzesień 2001

Wielki Labirynt

„Dzieje” Herodota

W dziewięciu księgach, tworzących utwór „Dzieje”, grecki historyk, Herodot, zapisał wiedzę o historii starożytnych cywilizacji, którą zdobył podczas wypraw do Persji, Egiptu, Grecji i Babilonii. Jako źródło mądrości posłużyły mu własne obserwacje, tradycje przekazywane ustnie oraz wcześniejsze teksty literackie i zapiski historyczne. Pozostawił przyszłym pokoleniom obraz starożytnego świata rządzonego przez wyrocznie, przeznaczenie oraz kult Bogów.

Herodot zamieścił opis zagadkowej budowli, która do dziś jest nieznana współczesnym naukowcom. Wielki Labirynt zbudowany nad Jeziorem Mojrisa, niedaleko Miasta Krokodyli:

„Ma on mianowicie dwanaście krytych podwórców. których bramy stoją naprzeciw siebie, sześć zwróconych jest na północ, a sześć na południe, jedna obok drugiej, a od zewnątrz otacza je jeden i ten sam mur. Są w nim dwojakie komnaty, jedne podziemne, drugie nad tymi w górze, w liczbie trzech tysięcy, po tysiąc pięćset z każdego rodzaju.”

„Chociaż ten labirynt jest tak wielkim dziełem, jeszcze większy wzbudza podziw tak zwane Jezioro Mojrisa, obok którego ten labirynt jest wybudowany”

„Bo mniej więcej w środku jeziora stoją dwie piramidy, każda wystająca z wodu na piećdziesiąt sążni, a pod wodą jest równie głęboka ich podbudowa. Na każdej znajduje się kamienny kolos, siedzący na tronie.”

Niezaprzeczalnie najwspanialszą budowlą w historii Egiptu jest Wielka Piramida w Gizie, jeden z siedmiu cudów świata, tak więc jak to możliwe, że Herodot wspominając o Wielkim Labiryncie leżącym nieopodal jeziora Mojrisa, uznaje go za budowlę wspanialszą i przewyższającą nawet piramidy.

Zaskakujący jest fakt zniknięcia tak ogromnej budowli, która jeszcze istniała w 448 r. p.n.e. i którego wnętrze zwiedził Herodot podczas swoich podróży po Egipcie. Gdyby późniejsze pokolenia z powodu zapotrzebowania na budulec rozebrały kompleks i wykorzystały go do zbudowania domów i gościńców, ściany z hieroglifami, czy bloki kamienne z rzeźbami bogów istniały by do dziś i przebywały na zasłużonym miejscu w Egipskim Muzeum. Teoria wykorzystania elementów labiryntu do wzniesienia innej budowli także nie ma swoich dowodów w rzeczywistości - w czasach Herodota, ani później w Egipcie, nie wzniesiono żadnych większych budowli, a wcześniej wybudowane świątynie obracały się w ruinę. Pochłonięcie Wielkiego Labiryntu przez piasek jest najbardziej prawdopodobną teorią. Pod piaskiem znalazła się niejedna piramida a nawet i potężny Sfinksa z Giza. Nawet jeśli budowla została zniszczona przez piętno czasu, jej pozostałości w postaci ruin można by było zlokalizować.

Herodot tak mówi o wnętrzu wspaniałej budowli:

„Bo najrozmaitsze wyjścia przez sale i zakręty poprzez podworce wzbudzały w nas tysięczny podziw, gdyśmy z jednego podworca przechodzili do komnat, a z komnat do korytarzy, a z korytarzy do innych sal i znowu do innych podworców z komnat. Dach tego wszystkiego jest z kamienia, podobnie jak ściany, ściany zaś pełne są wyrytych figur. Każdy podwórzec jest dookoła otoczony kolumnami z białego jak i najściślej spojonego z sobą kamienia.”

Wielu filozofów i historyków wypowiadało się na temat wiarygodności Herodota. Niemiecki filozof dr Wilhelm Spiegelberg, w 1926 r. powiadał, że Herodot przekazał nam treści egipskich legend, tak jak zasłyszał i w tym można mu w pełni zaufać.

Diodor Sycylijski

Herodot nie wymyślił sobie labiryntu ze sztucznym jeziorem - w I w. p.n.e. informował o nim także Diodor Sycylijski. „Po śmierci króla Egipcjanie ponownie wywalczyli sobie niepodległość i posadzili na tronie swojego władcę, Mendesa, zwanego przez niektórych Marrosem. Nie dokonał on wprawdzie żadnych wojennych czynów, wybudował sobie jednak grobowiec, tak zwany labirynt, który zdobył sławę nie tyle z powodu wspaniałości budowy, ile z powodu jej niezwykłej pomysłowości. Kto bowiem do niego wszedł, ten nie tak łatwo znajdzie wyjście, jeśli nie ma u boku zmyślnego przewodnika. Niektórzy powiadają też, że Dedal przybył do Egiptu, podziwiał pomysłowość tego dzieła i potem zbudował Minosowi na Krecie labirynt, podobny do egipskiego, w którym według legendy przebywał Minotaur. Labirynt na Krecie zniknął całkowicie, nie wiadomo czy dlatego, że władcy kazali go rozebrać, czy też czas zniszczył owe dzieło, natomiast całość budowli egipskiej po dziś dzień przetrwała w stanie nienaruszonym.”

Diodor przywołuje historię o dwunastu królach i wspólnym grobowcu, a także potwierdza, że labirynt znajduje się nieopodal jeziora Mojrisa.

„Geografia” Strabon

Prawie 500 lat po Herodocie, w to samo miejsce przybył grecki geograf, historyk i podróżnik Strabon. Dzieła historyczne Strabona zaginęły, lecz przetrwała do naszych czasów siedemnastotomowa encyklopedia - „Geografia” (Geographica hypomnemata).

W XVII tomie, w rozdziale 37, Strabon pisze:

„Jezioro Mojrisa przez swoją wielkość i głębokość nadaje się zatem do tego, by w czasie przyboru Nilu przyjąć przelewające się wody [...] u obu ujść kanału znajdują się też jednak śluzy, którymi budowniczowie kierują wpływem i wypływem wody. Ponadto znajduję się tu także labirynt, dający się porównać z piramidami, dzieło budowlane, a obok grobowiec króla, który kazał wybudować ten labirynt [...] jest tam tyle otoczonych kolumnadami i przylegających do siebie pałacowych sal, wszystkie w jednym szeregu i wszystkie przy jednej ścianie [...] Przed wejściami znajduje się wiele długich, krytych korytarzy, które mają między sobą kręte połączenia, tak że bez przewodnika żaden obcy nie zdołałby odnaleźć wejścia czy wyjścia z każdej sali. Najbardziej godne podziwu jest jednak to, że strop każdej z komnat składa się z jednego kamienia i że także szersze strony krytych korytarzy wyłożone są płytami z jednego kamienia nadzwyczajnej wielkości, przy czym nigdzie nie dodano ani drzewa, ani innego materiału budowlanego. Jeśli wejść na dach, który nie znajduję się na bardzo znacznej wysokości, to ujrzy się kamienną powierzchnię z takich samych ogromnych płyt [...] również ściany zrobione są z kamienia nie mniejszej wielkości. Przy końcu [...] znajduje się grobowiec, czworoboczna, mierząca u każdego boku około cztery plethrony piramida o tejże wysokości. Imię w niej pogrzebanego jest Ismandes [...] Jeśli przepłynąć obok tej budowli i jeszcze sto stadionów dalej, napotyka się miasto Arsinoe. Nazywało się dawniej Miastem Krokodyli [...] Nasz gospodarz, jeden z najznamienitszych mężów, który pokazywał nam tam święte przedmioty, poszedł razem z nami do jeziora.” Pliniusz Starszy

Kolejną osobą, którą opisała imponujący labirynt był, rzymski historyk Pliniusz Starszy, który był tam 100 lat po Strabonie.

„Powiedzmy i o labiryntach, bo to chyba najbardziej niesamowite dzieła wzniesione ludzkim kosztem, choć bynajmniej - wbrew temu, co by można przypuszczać - niefantastyczne! Jeden znajduje się do dzisiaj w Egipcie, w nomie herakleopolitańskim. To podobno pierwszy w ogóle labirynt, zbudowany przed 3600 laty przez faraona Petesucha, czyli inaczej Tithoesa (jakkolwiek Herodot całą budowlę określa jako dzieło dwunastu faraonów, w liczbie których ostatnim był Psammetych). Przeznaczenie budowli podaje się rozmaicie. [...] Nie ulega wątpliwości, że stąd właśnie zaczerpnął Dedal wzór owego labiryntu, który wybudował na Krecie, ale jego naśladownictwo ograniczyło się tylko do jednej setnej części tegoż [...] To był drugi labirynt po egipskim, trzeci jest na Lemnos, czwarty w Italii. Wszystkie zbudowane były z polerowanego kamienia, kryte sklepieniami, a przy tym egipski - rzecz dla mnie w wysokim stopniu zdumiewająca! - ma przy wejściu kolumny z marmuru paryjskiego. Reszta jest z czerwonego granitu, ze spojonych ze sobą olbrzymich głazów, których nie potrafią obruszyć stulecia, nawet przy walnej pomocy Herakleopolitów (bo ci nienawistnej sobie budowli w dziwnie uparty sposób stale zagrażali). [...] Poza tym są tam też świątynie wszystkich bóstw egipskich, a ponadto czterdzieści kaplic Nemezys i niezliczone piramidy o boku po 40 sążni, sześć zawierających u podstawy arura. Porządnie już zmęczony marszem przychodzi człowiek do owych pozbawionych wyjścia błędnych korytarzy. A tu są jeszcze sale wysoko na piętrach i krużganki, z których się schodzi dziewięćdziesięciu stopniami. Wewnątrz kolumny z porfirytu, wyobrażenia bogów, posągi królów, potworne jakieś postacie. Niektóre pałace tak są położone, że przy otwarciu drzwi powstaje wewnątrz straszliwy grzmot, po większej też części wędruje się tam w ciemnościach. Poza murem leżą znów dalsze ogromne budynki należące do labiryntu tzw. skrzydła. Dalej jeszcze inne, podziemne komory, do których wiodą przekopane w ziemi korytarze.”

Co się stało z tym legendarnym kompleksem budynków, który antyczni historycy tak dokładnie opisywa

29 stycznia 2009 Najwyższa Rada Straożytności wydała pozwolenie na badania, które tym razem zawiera słowo 'excavations' czyli WYKOPALISKA.  Oznacza to, że w tym sezonie rozpoczną się już prace ziemne przy piramidzie mułowej bez ograniczenia głębokości badań do 1.5 metra, jak to było dotychczas.
Prace wykopaliskowe rozpoczęły się 15 marca 2009 roku, jednocześnie w trzech miejscach. 
- Po południowej stronie piramidy, gdzie obecny wykop liczy około 3 m. głębokości.
- Po wschodniej stronie piramidy, gdzie wykop sięga już ok 4 metrów. Według Lucyny Łobos po przekopaniu jeszcze ok 5-6 metrów ekipa dotrze do tunelu prowadzącego do samej piramidy i do wejścia do Labiryntu.
- Po północnej stronie piramidy, gdzie wykop sięga już ponad 4 m. i po przekopaniu się przez warstwę żwiru i iłów, robotnicy dotarli do wód gruntowych. W związku z tym wykopaliska w tym miejscu nie będą kontynuowane w głąb, lecz będą się posuwały w stronę rozszerzenia obszaru w kierunku zachodnim.  Spodziewane jest tam odkrycie konkretnych elementów kamiennych samej piramidy.

We wszystkich wykopach poszerzenie badań (szczególnie po stronie wschodniej i północnej) będzie odbywało się w stronę samej piramidy, gdyż właśnie tam georadar wykazał największe anomalie.

W dniach 1-2 kwietnia 2009  odbyła się Konferencja naukowa w Kairze pt. 'Labirynt 2009'. Organizatorem był Wydział Archeologii Uniwersytetu w Kairze, sponsorem i inicjatorem Fundacja Wspierania Badań Archeologicznych 'Dar Światowida'.  Ze strony polskiej Uniwersytet Wrocławski był reprezentowany przez dr Adama Szynkiewicza z Instytutu Nauk Geologicznych. Fundację 'Dar Światowida' reprezentowali:  Lucyna Łobos, Iwona Stankiewicz, William Brown, Mariusz Borkowski oraz Andrzej Wójcikiewicz.

Konferencja była ogromnym sukcesem propagandowym, rozbudziła wielkie zainteresowanie w środowisku archeologów i egiptologów. Ze strony polskiej referaty przedstawili: dr Adam Szynkiewicz (dotyczył analizy najciekawszych wyników badań georadarowych wykonanych w rejonie piramidy w Hawarze w marcu i w maju 2008), Andrzej Wójcikiewicz (dotyczył histori Projektu, źródła jego finansowania, źródła informacji jakim jest Lucyna Łobos) oraz William Brown (referat zatytułowany 'Niekonwencjonalne metody badań w poszukiwaniu ważnych znalezisk archeologicznych' mówił o jasnowidzeniu, widzeniu na odległość (remote viewing), radiestezji, chanelingu w kontekście wykopalisk odbywających się w Hawarze. Przedstawił również projekt odwodnienia piramidy mułowej). Wystąpienia przyjęte były z ogromnym zainteresowaniem i akceptacją.

Na zakończenie Konferencji Dziekan Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Kairze, prof. dr Alaa Eldin Shaheen, poprosił Lucynę Łobos na scenę i wręczył jej specjalną pamiątkową tablicę od Uniwersytetu, która wcześniej była wręczona tylko kilku wyjątkowym gościom. Konferencja była wiec przełomem jeśli chodzi o ujawnienie prawdziwego celu badań i przede wszystkim źródła informacji.  

\\

PROLOG

Swój początek Projekt ma w maju 2001 r. kiedy Łucja Szajda, psycholog kliniczny z Wrocławia, przeprowadziła sesję hipnotycznej regresji wieku z Lucyną Łobos.

`Regresja hipnotyczna - Polega na wprowadzeniu człowieka w stan hipnozy i powolnym cofaniu się pamięcią do czasu, kiedy zaistniało traumatyczne wydarzenie `
(źródło: Wikipedia)

Z dalszych sesji wynika, że do Ziemi zbliża się Nibiru, zwana Planetą X, która w 2012 roku zahaczy ogonem w rejonie bieguna północnego, albo na oceanie. Nastąpi gwałtowne topnienie lodowców i Ziemia będzie zalewana z godziny na godzinę. Na naszej planecie istnieje system energomagnetycznego zabezpieczenia Ziemi, zainstalowany w Wielkiej Piramidzie w Gizie przez wyższą cywilizację z planety Aszun, z pasa Oriona, która przewidziała skutki kolejnej katastrofy cyklicznie nawiedzającej Ziemię (Biblijny potop)

Gdy nastąpi uruchomienie zabezpieczenia Ziemia będzie osłonięta energią i kiedy Nibiru będzie przelatywać - nie zrobi większej szkody.

FAKTY DOTYCZĄCE PIRAMIDY
źródło: http://articles.budowle.pl

- Jest zbudowana z 2 milionów 300 tysięcy kamiennych bloków o przeciętnej wadze około 2,5 ton. Do tego należy jeszcze dodać 115 tysięcy polerowanych płyt, które niegdyś pokrywały ściany Piramidy każda o wadze 10 ton.

- Powierzchnia, na której wznosi się Piramida, wynosi 5,4 hektara, a jej ogólna waga przewyższa 6 milionów ton!

- Ściany Piramidy są prawie idealnie zorientowane według stron świata. Budowniczowie Piramidy umiejscowili ją dokładnie na 30 równoleżniku

- Południk przechodzący przez środek piramidy tworzy z równoleżnikiem przechodzącym przez piramidę Mykerinosa i z linią prostą łączącą te dwa punkty trójkąt pitagorejski.

- Obwód podstawy podzielony przez podwójną wysokość daje liczbę Pi = 3,14169.

- Wysokość piramidy razy 10 do dziewiątej potęgi (miliard) jest równa średniej odległości Ziemi od Słońca.

- Odległość do bieguna N jest równa odległości do środka Ziemi i odległości od bieguna do środka Ziemi.

- Masa sarkofagu pomnożona przez 10 do piętnastej potęgi (biliard) jest równa masie Ziemi.

- Stosunek długości i objętości piramidy odpowiada stosunkowi promienia do powierzchni koła.

- Długość boku podstawy wynosi 365,342 łokci egipskich i jest równa liczbie dni roku słonecznego w tropikach.

- Monumenty w Gizie są nie tylko mapą dzisiejszego gwiezdnego nieba. Są one dokładną mapą układu gwiazd w gwiazdozbiorze Oriona w 10 450 roku przed naszą erą

- Południk biegnący przez piramidę jest najdłuższym biegnącym przez ląd. Dzieli on jednocześnie morza i kontynenty na dwie równe części.

- Kąty piramidy dzielą Deltę Nilu na dwie równe części.

- Leży ona w centrum masy lądu stałego Ziemi.

- Piramida jest zegarem słonecznym, pokazującym pory i długość roku.

- Piramida od końca lutego do połowy października nie rzuca w południe żadnego cienia.

Profesor I.E.S. Edwards, specjalista egiptolog z British Museum uważa że:
'Starożytnym Egipcjanom znany był jeden i tyko jeden sposób podnoszenia dużych ciężarów, a mianowicie za pomocą ramp zbudowanych z cegieł i ziemi wznoszących się od poziomu gruntu do żądanej wysokości'

W 1983 roku brytyjski inżynier Chris Dann obliczył, że starożytni Egipcjanie cięli granit z szybkością 500 razy większą niż to było możliwe w 1983 roku. Jedynym sposobem, który daje takie możliwości i jest nam znany, jest zastosowanie ultradźwiękowego urządzenia. Mówił, że:
'Nam byłoby dość ciężko wytworzyć większość z tych wyrobów - nawet z zastosowaniem najbardziej nowoczesnych metod obróbki materiałów. Tymi instrumentami, przy pomocy których podobno stworzono te niesamowite rzeczy, fizycznie niemożliwe jest, by nawet zbliżyć się do ich produkcji'

Odpowiedzmy sobie teraz na pytanie. Czy Egipcjanie żyjący kilka tysięcy lat temu mogli zbudować coś co w dzisiejszych czasach byłoby prawie nie możliwe, a budowa trwałaby co najmniej 20-30 lat (nawet przy naszej już dość zaawansowanej technice). Czy mieli tak wielką wiedzę astronomiczną? Skąd znali odległość Ziemi od Słońca lub odległość do środka Ziemi, odległości od bieguna, masę Ziemi, mapę nieba, mapę świata (położenie południków i równoleżników), liczbę PI czy trójkąt pitagorejski?

Odpowiedź jest bardzo prosta. Ale jakże niezwykłą. Tylko wyżej rozwinięta cywilizacja mogła stworzyć taki cud. Piramidy zbudowali nasi kosmiczni bracia z planety Aszun. Zastanawiacie się jak?

JAK NAPRAWDĘ BUDOWANO PIRAMIDY

Opis budowania piramidy dokonany na podstawie przekazów Lucyny Łobos, kiedy to będąc w stanie hipnotycznej regresji wieku, cofnęła się do swego poprzedniego wcielenia i jako kapłanka o imieniu Ki była świadkiem budowy Wielkiej Piramidy; a także na podstawie przekazów Samuela (Enki) za pośrednictwem Lucyny Łobos za pomocą techniki channellingu telepatycznego:

- Biali Bracia (mieszkańcy planety Aszun - Oriona) 24 godziny na dobę uczestniczyli w budowie

- Przy budowie Piramidy nie uczestniczyły istoty z Syriusza, działali wtedy na innych zakątkach Ziemi.

- Fundamenty były budowane metodą drążeniową, czyli dzisiejszą metodą górniczą, poprzez użycie materiałów wybuchowych udostępnionych przez mieszkańców Aszun

- Budową fundamentów jak i kanału pierwszego zajmował się ojciec Cheopsa Snefru

- Do produkcji bloków kamiennych używano wapienia

- Bloki polewano wodą, która zadziałała jak spoiwo i utwardziła ten wapienny kamień tak, żeby mógł przetrwać tysiąclecia.

- Do budowy części podziemnej nie potrzeba było wody, gdyż nie potrzeba było studzić bloków.

- Następnie montowano stropy, budowane z tego samego kamienia co piramida. Do spojenia stropu używano lasera, czym zajmowali się Biali Bracia

- Uszczelnianiem kamieni i zrobieniem odpowiedniej zaprawy zajmowali się ludzie. Do tego służyła zaprawa zrobiona z żywicy, smoły, kurzego białka z jajek oraz kitu pszczelego.

- Piramida była budowana strop po stropie. I kiedy był kończony jeden strop, wykańczano środek. Potem nakładano drugi strop i następne wykończenie środka. Wtedy to też ustawiano sarkofagi.

- Bloki były unoszone przez statki Białych Braci na zasadzie magnesu. Były to światła fioletowo - jasne, czasami pojawiała się czerwień. Unosiły jak w kleszczach taki już obrobiony blok, przenosiły na miejsce budowy i układały na murze Piramidy.

- Nepędem statków była energia energomagnetyczna pobierana za ziemskim księżycem. Tam były doładowywane pojazdy.

- Do prowadzenia i kontroli budowy służyły istotom z Oriona komputery. Podobne do dzisiejszych, ale przystosowane do przekazywania informacji na dużych odległościach. Jedna komputerowa baza centralna znajdowała się na Małym Księżycu, a druga na Marsie, i tam specjalnie wyszkoleni informatycy obsługiwali komputery. Stamtąd też płynęły informacje na Ziemię. Następny taki komputer - baza, znajdował się w Sfinksie.

- W czasie budowy piramid nikt nikogo nie popędzał, ludzie kochali swoją Piramidę, kochali Faraona i dokładnie byli informowani co Piramida będzie znaczyła dla przyszłości.

- Po trzymaniu wskazówek i projektu od Białych Braci, co dalej i jak budować, kapłan Juno i Faraon Cheops przekazywali to dalej kapłanom - pisarzom, którzy trudnili się spisywaniem całej historii na tablicach kamiennych. To było wyryte w kamieniu po to, żeby dla przyszłości było to świadectwem, jak była budowana Piramida.

- Cała tajemnica została ukryta. Część tablic znajduje się w tajemniczym pomieszczeniu pod Piramidą, czyli w fundamentach i w tych komnatach. Jeszcze jedna część znajduje się w grobowcu Faraona Chufu i w Sfinksie.

WYPRAWY DO EGIPTU

Pierwsza wyprawa ekipy fundacji 'Dar Światowida' odbyła się w dniach 16-24 czerwca 2005 roku

Ekipa nawiązała kontakt z Wydziałem Geofizyki Uniwersytetu w Kairze. Kontakt był podtrzymywany przez dr Adama Szynkiewicza

Chodziło o doprowadzenie do wykonania głębokich badań georadarowych w rejonie trzech piramid w Gizie. Takie badania nie były jeszcze prowadzone i żadna organizacja egipska ani zagraniczna takiego pozwolenia nie była w stanie otrzymać. Głębszych badań niż na 2-4 metry nie było.

Podanie o pozwolenie zostało złożone do Supreme Council of Antiquities (egipski odpowiednik Ministerstwa Kultury), jeszcze w sierpniu 2005, przez Wydział Geofizyki Uniwersytetu w Kairze w porozumieniu z Wydziałem Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego.

Pozwolenie zostało wydane przez specjalną komisję (pod kierownictwem dr Zahi Hawassa) pod koniec stycznia 2006

Druga wyprawa miała miejsce w dniach 12-16 luty 2006

Do Kairu pojechały trzy osoby: dr Adam Szynkiewicz, specjalista od interpretacji wyników badań georadaru, Lucyna Łobos, aby jeszcze raz dokładnie wskazywać miejsca do badań, oraz Andrzej Wójcikiewicz jako kierownik i tłumacz ekipy.

Badania georadarem zostały wykonane przez pracowników Uniwersytetu w Kairze i trwały przez 3 dni (13, 14 i 15 lutego). Wykonane zostały sprzętem produkcji amerykańskiej za pomocą multifunkcyjnej anteny z zasięgiem od 12 do około 60 metrów (a w niektórych miejscach - jeszcze głębiej) w dół.

W czasie drugiej wyprawy ekipa spotkała w Gizie Amerykanina, z zawodu inżyniera, Billa Browna, który jest przyjacielem i znajomym Patricka Geryla, który przypadkowo znalazł się w tym samym czasie i w tym samym miejscu

Bill Brown, przy pomocy własnych przekazów i własnych analiz, wyznaczył te same punkty w rejonie piramid, które wskazała Pani Lucyna, choć nie wiedział co tam może się znajdować. Chodzi przede wszystkim o umiejscowienie obydwóch grobowców. Było to i dla niego, niezwykłe odkrycie i wielka radość, że dwa tak różne źródła informacji wskazują te same rejony badań

SFINKS I PRZEKAZY EN-KI DOT. LABIRYNTU

Poniższe informacje pochodzą z przekazów Lucyny Łobos, kiedy to będąc w stanie hipnotycznej regresji wieku, cofnęła się do swego poprzedniego wcielenia i jako kapłanka o imieniu Ki była świadkiem budowy Wielkiej Piramidy; a także na podstawie przekazów Samuela (Enki) za pośrednictwem Lucyny Łobos za pomocą techniki channellingu telepatycznego:

- Sfinks przybył  na Ziemię z planety, która uległa zagładzie. Ta planeta znajdowała się pomiędzy Jowiszem, a Marsem. Kiedy powstało zagrożenie, trzeba było istoty (ludzkie) z tej planety ewakuować. Ziemia jest najbliżej tej planety, więc zapadła decyzja ewakuacji na Ziemię. Już przy zasiedlaniu, istoty ludzkie były rozlokowane po całej Ziemi. Najbardziej światłe umysły zasiedliły wyspę Atlantydę. I tam też wybudowano Sfinksa. Tam też wybudowano Piramidę.

HISTORYCZNIE  

'Ludzie antycznego świata kojarzyli okresowe zbliżanie się 10 planety za oznakę wielkich wstrząsów, wielkich zmian, nowej ery. Mezopotamskie teksty mówią, że okresowe pojawianie się planety w wyniku zbliżania się jej orbity do Słońca, potrafili oni przewidzieć z dużą dokładnością. W Starym Testamencie wzmianki o takim zbliżeniu się 10 planety to okres deszczu, trzęsień ziemi i innych kataklizmów. W biblijnych ustępach znajdziemy, podobnie jak w ich Mezopotamskich odpowiednikach, wzmianki o znajdującej się w sąsiedztwie Ziemi olbrzymiej planecie, oddziaływającą ogromną siłą grawitacji. Wtedy słowa proroka Izajasza mówiące o przybyszu z dalekiego Nieba, przybywającym by zniszczyć Ziemię mogą stać się bardziej zrozumiałe.'

NAUKOWO

- W 1846 roku, została opublikowana praca astronoma Kenetha Changa na temat istnienia dziesiątej planety, tzw. Planety X

- W 1978 roku Robert Harrington i Tom Van Flanden z Obserwatorium Marynarki Wojnnej USA w Waszyngtonie stwierdzili, że orbity Urana i Neptuna podlegają zakłóceniom na skutek grawitacyjnego oddziaływania jakiegoś nie zidentyfikowania ciała niebieskiego. Stwierdzili, że to Dziesiąta Planeta, ochrzczona 'Planetą X' mogła być 'planetą intruzem' przechwyconą przez Słońce i poruszającą się po niezwykle nachylonej orbicie wokółsłonecznej o bardzod długim okresie. Z ich obliczeń wynikało, że Planeta X powinna być 3-4 razy większa od Ziemi.

- W roku 1982 NASA oficjalnie potwierdziła możliwość istnienia Planety X. W wydanym oświadczeniu znalazło się stwierdzenie, że
'daleko poza najodleglejszymi planetami jes naprawdę jakiś tajemniczy obiekt'

- W roku 1983 wystrzelony w kosmos Satelita Astronomiczny do Badań w Podczerwieni, dostrzegł w głębinach wszechświata duży, tajemniczy obiekt. Kierownik naukowy programu IRAS, Gerry Neugebauer z Laboratorium Napędu Odrzutowego w Kaliforni, mówił wtedy:
'W kierunku konstelacji Oriona przy pomocy orbitującego teleskopu odkryto ciało niebieskie, które może mieć wielkość planety-giganta Jowisza i może być tak blisko Ziemi, że jest częścią naszego Układu Słonecznego. Mogę dodać tylko tyle, że nie wiemy co to jest'

 - W roku 1987 NASA wydała oficjalny komunikat dopuszczający istnienie Planety X,
'wokół Słońca może, lub nie - krążyć po ekscentrycznej orbicie dziesiąta planeta'

- Pod koniec lat osiemdziesiątych zaczęto podważać istnienie dziesiątej planety. Tylko niewielu astronomów od tego czasu gotowa była przyznać, że jest to faktem.

PRAWDA O NIBIRU

Poniższe informacje pochodzą z przekazów Samuela (Enki) za pośrednictwem Lucyny Łobos za pomocą techniki channellingu telepatycznego:

- Planeta Nibiru, zwana też przez starożytnych Egipcjan i Greków planetą Faeton, w Starym  Testamencie jest nazwana jako Olamu Niszczyciel, obecnie Planeta X.

- Przelatuje cyklicznie koło Ziemi, ma swój cykl - raz na dwanaście tysięcy lat znajduje się w pobliżu Ziemi.

- 12 tysięcy  lat  temu, kiedy była na wysokości Marsa, nastąpił wybuch i została martwą planetą, gdyż wszyscy mieszkańcy, którzy jeszcze nie zdążyli się ewakuować, zostali ewakuowani na Aszun

- Wtedy też nastąpiła kolizja NIbiru z Ziemią, a w konsekwencji - Biblijny potop

- Po wybuchu z planety Nibiru powstały dwie planety - obecny Uran, który pozostaje na swojej orbicie i  nie okrąża Słońca, natomiast trzyma jak na smyczy tą drugą martwą planetę, która po okrążeniu Słońca wraca na swoją orbitę a przez naukę jest nazwana Planetą X.

- Na kometę jest za duża gdyż jej rozmiary są niewyobrażalne.

- Na Nibiru cywilizacja była bardzo wysoko rozwinięta. Reaktory jądrowe były powszechnie stosowane i nadal pozostały aktywne.    

- Reaktory wytwarzając energię, wytwarzają też gazy, które się ciągną za tą planetą. Gazy te natomiast wciągają w siebie wszystko, co znajduje się w zasięgu drogi, dlatego powstał ogon  meteorytów, który  się ciągnie za tą  planetą, czyniąc spustoszenie w Układzie Słonecznym ziemskim. Ale tylko Ziemia jest zamieszkała, inne planety są martwe.

- Kiedy planeta Nibiru była jeszcze żywą planetą, nie czyniła szkody w tym Układzie Słonecznym jaką teraz wyrządza, kiedy stała się martwą  planetą.

- Największym zagrożeniem ta planeta jest dla Ziemi. Posiada też negatywny wpływ na wasz układ nerwowy co już jest powszechnie odczuwalne i bez zabezpieczenia większość ludzi nie wytrzyma naporu tej energii.

- Możliwe jest, ze zgodnie z badaniami zetknie się  z Ziemią w roku 012, a może być tak, że będzie to za rok, dwa od tej daty. Jeszcze są wahania w obliczeniach.

BÓG

- Za wszystkimi religiami kryje się ten sam Bóg, tylko inaczej nazwany

- Bóg jest energią.

- Jeden jest Bóg, a plejada innych bogów pomaga Najwyższemu i oni dopiero zdają relację ze swojej pracy na danej planecie i nad istotami, zamieszkującymi na tych planetach.

- Rada Bogów w pierwszej części składa się z dziewięciu Bogów, potem następna dziewiątka i następna. Cała Rada składa się z dwudziestu siedmiu Istot Boskich. Rady Bogów, odbywają się w siódmym niebie.

- Na każdej Galaktyce jest Bóg, który jest właścicielem danej Galaktyki. Właścicielem naszej Galaktyki jest Bóg o imieniu Jahwe.

- Nikt nie stworzył Boga. Bóg nie miał początku i nie będzie miał końca.

STWORZENIE ŚWIATA I CZŁOWIEKA

- Pierwotną przyczyną stworzenia była Energia Najwyższa, która stworzyła wszystkie Galaktyki. Siła tej Energii miała rozładowanie, albo inteligencja tej Energii była tak ogromna, że w pustce kosmicznej zacząła tworzyć.

- Świat nie był tworzony przez tysiące lat, ale przez wiele miliardów lat. Bóg chciał zapełnić pustą przestrzeń, więc tworzył kolejno planety.

- Kiedy stworzył Ziemię, doszło do zasiedlania. Na innych planetach już było życie, więc wystarczyło wziąć komórki i przekazać na Ziemię. Tak było z roślinnością i zwierzętami, a w końcu i z człowiekiem, który nie powstał z małpy.

- Powstały istoty o ciemnym kolorze skóry, bardzo prymitywne, gdyż drogą ewolucji mieli się doskonalić. Był to eksperyment zrobiony przez bogów.

- Adam i Ewa to nie mit, ale nie byli jedynymi istotami, Bóg stworzył ich, żeby pokazać jak można żyć doskonale, w doskonałych warunkach.

- Na planecie pomiędzy Jowiszem a Marsem (na której warunki były dokładnie takie same, jak na Ziemi) nastąpiła katastrofa, zgasło ich słońce. Po stworzeniu przez naukę sztucznego słońca, które tylko mogło działać przez jakiś czas, trzeba było szybko ewakuować wszystkich mieszkańców owej planety na planetę najbliższą, czyli Ziemię.

- Stąd też na Ziemi pojawiły się cztery kolory, czyli cztery rasy: żółta, czerwona, czarna i biała.

- A więc na Ziemi były 2 grupy istot ludzkich: stworzone przez samego Boga i  przybyłe z planety znajdującej się pomiędzy Jowiszem a Marsem.

- Bóg stworzył istoty podstawowe. Dopiero przybycie istot inteligentnych stworzyło istotę rozumną - drogą eksperymentów genetycznych.

DUSZA

- Dusza, zanim zejdzie na Ziemię, najpierw wybiera sobie opiekunów ziemskich, czyli rodziców. Potem następuje ziemskie zapłodnienie. Dusza patronuje przebiegu ciąży i czeka. Kiedy dziecko jest w łonie matki jest złączone jednym duchem. Jest to jedno ciało. Kiedy następuje poród dusza schodzi na Ziemię, razem, ze swoim Aniołem Stróżem i czeka.

- Poprzez wszystkie wcielenia dusza nabywa wiedzę, szkoli się, zdobywa doświadczenia.

- Bywa tak, że dusza, w ostatniej chwili, czyli w chwili narodzin, rezygnuje. I kiedy, w trybie natychmiastowym, nie znajdzie się dusza zastępczy - dziecko po prostu, po urodzeniu - umiera, gdyż nie posiada ducha.

- Dusza powraca, reinkarnuje się, tak długo, dopóki się zupełnie nie oczyści, dopóki nie osiągnie doskonałości takiej, żeby mogła wejść na wyższy szczebel drabiny

- Anioł schodzi na Ziemię wraz z człowiekiem w chwili narodzin. Opiekun-przewodnik przychodzi wtedy, kiedy człowiek jest na to gotowy,

- Są odstępstwa od nieśmiertelności duszy. Kiedy dany duch ciągle brnie w swoich niegodziwościach, w końcu - umiera.

- Dusza samobójcy nie zostaje potępiona. Jest jeszcze bardziej otaczana troskliwą opieką, miłością, serdecznością, wszystkim tym, czego nie miała na ziemi.

- Zwierzęta nie podlegają prawu reinkarnacji

JEZUS

- Jego prawdziwe imię to En-Li, jest synem Boga Jahwe, a jego brat to En-Ki

- Miał braci i siostry

- Jako człowiek schodził na Ziemię 2 razy. Pierwszy raz, kiedy to zasiedlana była Ziemia z przesiedlenia. Miejscem jego stałego zamieszkania była Atlantyda. Z tego miejsca jeździł po całej ziemi i uczył nowego życia. Drugi raz - narodził się w Betlejem.

- Do roku 29 przebywał poza granicami swojego kraju. Jeździł i uczył się. Był w Indiach, był w Tybecie, w Chinach, w Europie

- Kochał Marię Magdalenę czystą miłością, ale potomstwa nie mieli, gdyż Jezus posiadał pierwiastki boskie i nie mógł się bratać lub współżyć z ziemską kobietą.

- Był pierwszym Prorokiem, który już zapowiadał wielkie oczyszczanie.

- Przyszedł na Ziemię, bo chciał pokazać życie., być wzorcem do tego jak należy żyć, nauczyć ludzi posłuszeństwa, wiary, zaufania i chciał pokazać, że Bóg jest istotą żywą.

- Zmarł na krzyżu, ale nie cierpiał bólu, gdyż rzymski żołnierz podawał Jezusowi narkotyk. Po złożeniu do grobu, został z niego usunięty i przeniesiony w inne miejsce. Ogłoszono zmartwychwstanie, bo rzeczywiście się ukazywał, ale jako Duch przybierał materię. Ciało zostało wywiezione do Rzymu. Pod grobami namiestników papieskich znajduje się grób Piłata, a w grobowcu dwa szkielety - Piłata i Jezusa. Mówi o tym dokładnie Trzecia Tajemnica Fatimska, i jest to przed ludźmi ukrywane.

- Rada Bogów uchwaliła, ze, kiedy na Ziemię przyjdzie Jezus i potem odejdzie, kontakt z Orionem zostanie przerwany.

- Zostało zapowiedziane w Apokalipsie, że przybędzie ponownie. Już jest na Ziemi. Przybył w roku 1914. Nie będzie się już reinkarnował.

RELIGIA

- W dawnych czasach ludzie uważali przybywające z innych planet istoty za aniołów

- Nieważne do jakiej przynależności religijnej się obecnie należy. Ważne jest otwarte serce.

- Religie nie zostały ustanowione przez Boga, ale przez ludzi.

- Nie będzie zjednoczenia wszystkich religii. Jeszcze przed rokiem 012 nastąpi upadek wszystkich religii. Po roku 012 będzie jedna religia i jeden pasterz.

- Biblia jest kodem matematycznym i słowa zawarte w Biblii się naprawdę sprawdzają

- Biblia podaje w Apokalipsie wizję, że nastąpi koniec. To koniec świata, bo Ziemia będzie istniała nadal.

- Powszechnie znana Biblia została wiele razy poprawiona. Natomiast pisana po raz pierwszy, oryginalna Biblia, jest ukryta i niedostępna dla ludzi. Tam jest zawarta prawda, a we współczesnych Bibliach prawda podana jest w taki sposób, żeby można mieć było kontrolę nad ludźmi

- Arka Przymierza był to agregator energotwórczy, gdzie produkowany był prąd. Obecnie skrzynia Arki Przymierza znajduje się w Mekce

- Sodoma i Gomora uległy zniszczeniu przez broń atomową

- Całun Turyński to falsyfikat

- Zostały przekazane tylko dwa przykazania. Pierwsze: będziesz miłował Boga i nie czynił obrazów. Drugie: szanuj bliźniego swego jak siebie samego.

- Najważniejsze prawo to prawo miłości, następne - posłuszeństwa, kolejne - wolnej woli i ostatnie - prawo doskonalenia się. 

- Najważniejsze w życiu człowieka powinny być dobre uczynki wobec drugiego człowieka.

- W sztucznym zapłodnieniu nie ma nic złego ani grzesznego.

- Do aborcji najczęściej dochodzi wtedy, kiedy to dusza, która wybrała sobie daną kobietę na rodzicielkę - rezygnuje, a na to miejsce nie znalazła się inna dusza, który by zechciała być w danej rodzinie lub w tym czasie żyć. Wtedy dochodzi albo do poronienia, albo do aborcji

- Kara śmierci to nie jest kara, a nagroda. Za odebranie drugiemu człowiekowi życia powinna być kara taka, w której morderca długo mógłby myśleć nad tym, co uczynił, a nie szybko odejść i mieć problem z głowy.

- Sex nie powinien być tematem tabu, nie jest grzechem. To ogromna energia, która dodaje sił, która daje chęć do pracy, daje radość życia

- Antykoncepcja, która nie jest akceptowana przez Kościół, nie jest grzechem, gdyż sam Bóg zesłał na Ziemię specjalne ziele, aby zapobiegało niepożądanej ciąży

ŻYCIE POZAZIEMSKIE

- Istnieje bardzo wiele planet zamieszkałych przez inteligentne cywilizacje

- W Układzie Słonecznym ludzie są obecnie jedynymi mieszkańcami. Przed kilkunastu tysięcy laty była cywilizacja, też istoty ludzkie

- Na Wenus nie ma życia w materii. Jest życie tylko duchowe.

- Plejadanie to istoty żyjące na planecie położonej niedaleko od Ziemi. Nie biorą udziału w akcji oczyszczania Ziemi. Nie są jednak obojętne, gdyż poprzez wybranych ludzi przekazują informacje.

- Cywilizacje Hoova, Aragon i Altea dopiero zaczną się albo angażować, albo zasiedlać Ziemię, kiedy to będzie zrobiony na niej porządek.

- Istoty zwane Jaszczurami (połączenie jaszczurki z człowiekiem, mającymi ogony i trzy palce) pochodzą pochodzą z planety, która znajduje się w pobliżu Syriusza B, życie na Ziemi ich nie interesuje. Nie ujawniają się ludziom ze względu na swój wygląd.

- Obce cywilizacje nie przemieszczają się na dużych przestrzeniach, wybierają sobie bazy na planetach. Na najbliższej planecie pozostawiają swoje ciało i przemieszczają się na daną planetę, na której mają coś do zrobienia, albo w postaci duchowej, albo przybierają materię danej planety. Jest to możliwe, kiedy mózg jest wykorzystany w ok 80 procentach.

- Planeta Aszun (Druga Ziemia - Orion) znajduje się poniżej pierwszej gwiazdy pasa Oriona w linii prostej. Jeszcze nie została odkryta, gdyż to zbyt daleko, żeby móc to zbadać

- Życie na planecie Aszun jest doskonałe. To czysta planeta, a ludzie są szczęśliwi, nie ma zła, chorób, to rajska planeta

- Istoty z Oriona posiadają duże, mądre oczy koloru bardzo ciemnego, prawie czarnego, o jasnej karnacji skóry. Są to blondyni o kręconych włosach dbający o swoje ciała i o zdrowy wygląd. Cechuje ich wysoki wzrost. Dwa metry to wzrost u nich średni.

- Tzw 'szaraki' to istoty z Syriusza B. W czasie wzięcia pobierają od ludzi komórki i ich rasa zostaje skrzyżowana z naszą w celu zamieszkania, gdyż istoty te chcą zasiedlić Ziemię w przypadku uderzenia w nią Nibiru i wyginięcia ludzi. Jesli do tego nie dojdzie - będą chcieli zostać współlokatorami ludzi.

- Jest miejsce w Brazylii gdzie za zgodą wojska lądują istoty z Syriusza B i leczą z nieuleczalnych chorób najbardziej ubogich ludzi i tych, którzy się ich nie boją.

- Na Ziemi żyją istoty zarówno z Aszun, jak i z Syriusza. Jedni i drudzy są nierozpoznawalni, najczęściej piastują wysokie stanowiska. Tak było przez wszystkie tysiąclecia.

- Istoty spoza Ziemi nie porywają ludzi, są tylko krótkie 'wzięcia' na statek kosmiczny. Są prowadzone badania nad człowiekiem, wiele prowadzonych ludzi odzyskało zdrowie, ale sie o tym nie mówi.

- Rząd amerykański jest w posiadaniu wielu dowodów na obecność innej inteligencji na Ziemi, łącznie z fragmentami statku kosmicznego, ale nie ujawnia tych danych w obawie przed ogólnoświatową paniką, gdyż ludzie nie są gotowi na przyjęcie takich wiadomości.

- Rząd Amerykański przetrzymuje w lodówkach istoty pozaziemskie, ktore rozbiły się w Roswell

- W tzw. Strefie 51w Nevadzie w USA odbywają się bliskie spotkania trzeciego stopnia, lądują statki kosmiczne. Nie tylko tam, jest wiele takich miejsc. Np. Wyspy Wielkanocne, Brazylia. Pojawianie się istot pozaziemskich odbywa się, jak na razie, w sposób utajony, gdyż ujawnienie się groziłoby im śmiercią z rąk ludzi.

- Kręgi w zbożu (w Polsce np w Wylatowie) to znak i przesłanie z zaświatów, sygnał nadawany z kosmosu. Znaki te są pisane przez energie ze statków, które nadlatują. Jest to pisane szyfrem, językiem z kosmosu. który mówi o nadchodzącym oczyszczaniu

- Raelianie twierdzą, ze ludzi stworzyli kosmici o nazwie Elohim. Jest to po części prawdą. Ale nie stworzyli, a doskonalili metodą inżynierii genetycznej, dodatkowo jeszcze poprzez własne DNA dokonywano eksperymentów. Prawidłowo zostali przez Raelian nazwani, czyli 'Ci, którzy przybyli z nieba' - Elohim

MARS I KSIĘŻYC

- Mars był tak zwaną bazą przesiadkową, postojową do dalszej podróży na Księżyc i na planetę Ziemia. Posiadał jeszcze wtedy atmosferę i nie było potrzeby żeby budować bazy pod powierzchnią Marsa.

- Kiedy Nibiru zahaczyła o Marsa, atmosfera została zniszczona. Od tamtych lat Mars stał się martwą planetą. I wtedy zapadła decyzja budowania baz postojowych pod powierzchnią Marsa. Istoty, które przybywały na Marsa już zaczęły zamieszkiwać pod powierzchnią. Tak jest do dnia dzisiejszego. Mars jest planetą żywą, ale życie toczy się pod powierzchnią, w dawnych kopalniach po wydobywaniu tytanu i uranu.

- Były planety Wenus i Mars i pomiędzy tymi planetami znajdowała się ta planeta, która miała być ukształtowana, miała być stworzona do zamieszkania. Bóg, spowodował eksplozję i oderwał się duży kawał planety, z której powstał Księżyc i małe odłamki, które zostały nazwane małymi Księżycami.

- Księżyc miał służyć Ziemi energetycznie. Energetycznie też służył Ziemi tak zwany Mały Księżyc, który wybrano na bazę postojową, a znajdował się on po drugiej stronie Księżyca, który go zasłaniał i był niewidoczny od strony Ziemi.

- Mały Księżyc nie miał atmosfery, więc trzeba było wybudować bazę pod powierzchnią. Tam były bazy mieszkalne. Na powierzchni Małego Księżyca znajdowały się platformy gdzie mogły lądować statki.

- Kiedy piramidy były ukończone Mały Księżyc został zniszczony, a wszelkie ślady zostały zatarte.

- Po drugiej stronie Księżyca, nie od strony Ziemi, tylko od strony niewidocznej Ziemi, jest też baza, która była wybudowana jako baza awaryjna, która będzie służyć istotom przybywającym na Ziemię po roku 2012. Baza ta jest kompletnie wyposażona. Naukowcy o tym wiedzą. Baza znajduje się też pod powierzchnią Księżyca, tak samo jak na Marsie.

- Ostatnia współczesna sonda, która była na Marsie miała kontakt z istotą z Oriona, została uszkodzona i kontakt z Marsem się urwał. NASA nie pokazało filmów, które miały być przekazane ludzkości.

- Na Marsie znajduje się dokładnie taka sama piramida jak Piramida Cheopsa. Te dwie planety są połączone ze sobą tą osią. Następny punkt znajduje się na Orionie. To wszystko tworzy trójkąt

- W okresie współczesnym była dwukrotna próba lądowania na Księżycu. Lądowania się nie powiodły. Pod powierzchnią Księżyca znajdują się bazy istot z Oriona, które nie dopuściły do lądowania za pierwszym razem. Pozwolono wylądować po drugiej stronie, gdzie baz nie ma. To, co było pokazane ludziom to były zrobione atrapy na podstawie zdjęć, jakie były zrobione z góry.

CIEKAWOSTKI DOTYCZĄCE ŚWIATA

- Są ludzie, którzy posiadają wmontowane implanty. Z takimi istoty z innych wymiarów mają kontakt przez 24 godziny na dobę - oczy służą jako kamery. Objawienia (np te w Fatimie) następują wtedy, kiedy na danym miejscu znajduje się osoba z kamerą w oczach. Po włączeniu pokazuje się obraz taki, jaki jest potrzebny na daną chwilę.

- Jeśli Matka Natura nie zdoła zdziesiątkować ludzi, to do szczepionek podawanych od dziecka ludziom będzie dodawany, przez grupę Globalistów, odpowiedni wirus, który będzie uśmiercał ludzi.

- Jan Paweł II wiedział o Misji Oriona. Wiedzieli też inni. Ojciec Pio bardzo dużo wiedział i nawet się kontaktował z istotami z Oriona. Matka Teresa też mówiła o kontaktach pozaziemskich, o kontaktach z istotami, o rozmowie z nimi, a wzięto ją za niepoczytalną, chorą umysłowo
 
- Ludzie są manipulowani przez komputery za pomocą przekazu podprogowego, nie tylko przez komputery, ale i przez telewizję. Koduje się ludziom w umysły to, co jest na dzień dzisiejszy wygodne dla rządzących i nauki.

- Hitler i Ewa Brown nie zginęli w czasie II wojny światowej. Spłonęły ich sobowtóry. W tej chwili już nie żyją, ale długo cieszyli się zdrowiem

- Masoneria, która rządzi na Ziemi w prostej lini pochodzi z tej rozbitej planety i od tych istot z ewakuacji. Istotom zrzeszonym w kręgu masonerii pomagają istoty z Syriusza B. Ugrupowania masonerii nie mają na celu ratowania ludzi. Już sobie wyznaczyli grupy ludzi, którzy są przygotowani do przeżycia.

- Po roku 012 będzie jeden język: esperanto

'Atlantyda - mityczna kraina będąca miejscem istnienia rozwiniętej cywilizacji, która została zniszczona przez serię trzęsień ziemi i zatopiona przez wody morskie.'
(źródło: Wikipedia)

PLATON O ATLANTYDZIE
(źródło: Wikipedia)
 
 
Atlantydę jako jedyny opisał Platon. Jako swoje źródło podał ustną tradycję przechowywaną w ateńskim rodzie Solona, który miał usłyszeć tę historię od egipskiego kapłana.

W dialogu Timajos czytamy o wspaniałym królestwie położonym na wyspie większej od Libii (Afryki) i Azji razem wziętych, która znajdowała się za Słupami Heraklesa (Gibraltarem). Atlantyda zanurzyła się pod powierzchnię morza i zniknęła w IX tysiącleciu p.n.e.

W innym dialogu (Krytias) Platon opisuje ukształtowanie terenu, architekturę, ustrój polityczny i bogactwa Atlantydy. Miała to być ziemia obfitująca w drewno, metale szlachetne i diamenty, które występowały tak powszechnie jak drzewa owocowe, warzywa i zioła. Wysokie góry chroniły mieszkańców przed mroźnymi północnymi wiatrami. Na łąkach, wśród strumieni i jezior pasły się ogromne stada oswojonych i dzikich zwierząt. Wyspa była podzielona na dziesięć prowincji. Każdą z nich rządził w harmonii i pokoju król.

PRAWDA O ATLANTYDZIE

Poniższe informacje pochodzą z przekazów Samuela (Enki) za pośrednictwem Lucyny Łobos za pomocą techniki channellingu telepatycznego:

- Atlantyda, jak sama nazwa mówi, znajdowała się na Oceanie Atlantyckim i była połączona z Ameryką i innymi lądami.

- Wyspa została zniszczona, kiedy to przelatywała koło Ziemi planeta Nibiru

- Samo centrum Atlantydy było usytuowane na czynnych górach wulkanicznych. Wybuch wulkanu przyczynił się do tego, że wyspa znalazła się pod wodą, ale przecież płyty tektoniczne znajdujące się wewnątrz Ziemi też uległy przesunięciu, na skutek przebiegunowania.

- Kiedy Nibiru weszła na kurs okrążenia Ziemi, czyli ziemskiego Słońca, to wtedy zapadła decyzja o ewakuacji.

- Na Atlantydzie żyły cztery kolory ludzi. Był to kolor biały, czerwony, żółty i czarny. Wszystkie kolory zostały rozesłane na wszystkie cztery  końce świata.

- Na skutek przebiegunowania, ok. 11 tysięcy lat temu (Biblijny potop) zatonęła  Atlantyda, wtedy też inne kontynenty znalazły się pod wodą. Najmniej wtedy ucierpiały kontynenty dzisiejszej Nowej Zelandii, Australia, Ameryka Południowa i część Środkowej. Ucierpiała Ameryka Północna, bardzo ucierpiała Europa.

- Kiedy nastąpiło to niewielkie przesunięcie biegunów, Ziemia się zatrzęsła i nastąpił ubytek wody na biegunie północnym i biegunie południowym. Kiedy wody się wycofały i znalazły się na biegunie  północnym, klimat się oczywiście zmienił, czyli minęła epoka lodowcowa i lodowiec pozostał tylko i wyłącznie na biegunie północnym i południowym.  

- Ręką Lucyny Łobos zostały zakreślone mapy, najdogodniejszego zejścia do Złotej Piramidy zatopionej Atlantydy i czekają na swojego odkrywcę.

 
 

Więcej o Atlantydzie, pełny opis Platona, teorie, artykuły na TEJ stronie

MAJOWIE Majowie pozostawili po sobie imponującą wiedzę matematyczną i astronomiczną, potrafili posługiwać się liczbami rzędu miliardów.

- Do obserwacji nieba nie stosowali żadnych przyrządów, a mimo to bezbłędnie przewidywali różne zdarzenia, jak zaćmienie Słońca czy Księżyca lub zrównanie dnia z nocą.

- Tabele astronomiczne Majów opisywały ruchy ciał niebieskich naszego Układu słonecznego nawet sprzed 500.000 lat.

- W wielkim mieście Chichen Itza wznoszono prawdziwe obserwatoria, które pomogły im stworzyć niezwykle dokładny kalendarz słoneczny, w którym zaznaczone były synodyczne obiegi, jak również synchronizacja z cyklami Merkurego, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna.

- Ich kalendarz był najdokładniejszym kalendarzem świata, ale też najbardziej skomplikowanym. Różnił się on od najnowszych obliczeń astronomicznych o mniej niż tylko 0,069 dnia na rok.

- W 2012 roku ten kalendarz się kończy.

 
 

TEORIA PATRICKA GERYLA

- W swojej książce 'Proroctwo Oriona rok 2012' (współautorem był Gino Ratinckx), Geryl stwierdził, że w ostatnich dniach grudnia 2012 roku na Ziemii nastąpi przebiegunowanie, co dokładnie przewidzieli Majowie.

- Identyczne jak u Majów informacje znalazł w zapiskach starożytnych Egipcjan, a nawet w wierzeniach Sumerów. Wszędzie pojawiał się motyw roku 2012.

Data ta prawie idealnie pokrywa się z ustaleniami geologów, którzy podejrzewają, że wtedy na Ziemi doszło do gigantycznego potopu.

- Majowie wiedzieli, że tego typu zjawisko jest czymś normalnym dla gwiazd wielkości naszego Słońca i w dziejach Ziemi powtarza się cyklicznie, właśnie co 11 i pół tysiąca lat. Kolejna faza tego cyklu ma mieć miejsce w 2012 roku

- Dzięki swej zdumiewającej wiedzy astronomicznej Majowie przewidzieli zagładę, zbudowali wówczas tysiące łodzi i uciekli do Ameryki Południowej i Egiptu.

Oba ludy, Majowie i Egipcjanie, są następcami legendarnych Atlantydów, którzy posiadali głęboką wiedzę astronomiczną.

- Atlantydzi potrafili dokładnie przepowiedzieć powstanie fali tsunami, która była zwiastunem końca ich cywilizacji.

- Patrick Geryl i Gino Ratinckx złamali starożytne szyfry gwiezdne sprzed 10 000 lat, jak tajemniczy zodiak z Dendery, i ustalili, że w roku 2012 Wenus, Mars, Orion i inne gwiazdy znajdą się w takiej samej pozycji jak w roku 9792 p.n.e.

- W 2012 roku ludzkość stanie w obliczu zagłady. Trzęsienia ziemi o niespotykanej sile i ogromne fale zniszczą naszą cywilizację. Europa i Ameryka Północna przesuną się o do strefy polarnej. W apokalipsie zginie prawie cała ludzkość

W książce 'Jak przeżyć kataklizm roku 2012' Patrick podaje wskazówki jak przetrwać zagładę i być jednym z założycieli nowej, powstałej po kataklizmie, cywilizacji. Pod TYM adresem przeczytac możecie najważniejsze informacje z książki. PATRICK O LABIRYNCIE

'Poszukiwanie Korytarza Zapisów jest nie cierpiące zwłoki. Ja nieustannie mam wrażenie, że jakaś starożytna siła została reaktywowana i cały świat stanie twarzą w twarz z doniosłym odkryciem. Zakończy się to apoteozą, która ujawni super naukę przedpotopowej rasy, która była w stanie przewidzieć poprzednie przemieszczenie bieguna. Nie wątpię, że znajdziemy w Wielkim Labiryncie połączenie pomiędzy zwrotem w magnetyzmie słońca, zwrotem biegunowym ziemi a zniszczeniem Atlantydy. Tajemnice naszej odległej przeszłości zaszokują wszystkich ludzi na świecie ponieważ Wielki Labirynt ukrywa również sekret, że koniec jest blisko - bardzo blisko'

SAMUEL O TEORII PATRICKA

Na pytanie o prawdziwość teorii Patricka Samuel (Enki) stwierdził, że do takiej katastrofy nie można dopuścić, bo Ziemia jest połączona z innymi planetami i jeśli to by się stało wypadłaby z Układu Słonecznego przez co powstałaby kosmiczna dziura.

Jeśli natomiast Misja Faraon się nie powiedzie, Nibiru zahaczy o Ziemię, powodując szkody podobne do tych, opisywanych przez Patricka. Tutaj ma on rację. To proces cykliczny. Oczyszczanie na Ziemi i tak się odbędzie. Nawet jeśli, przez zatwardziałość ludzi, zginie cała populacja. Planeta Ziemia jednak istnieć musi.

Samuel (Enki):
'Niezupełnie jest to prawdą. Nie chcemy niszczyć Ziemi - gdyż jest zbyt cenna. I dodatkowo, Ziemia jest połączona w jednym pasie w Układzie Słonecznym z innymi planetami. Zakłócenie tego systemu mogłoby wywołać katastrofę w Kosmosie, a wcale nam na tym nie zależy, gdyż inne cywilizacje muszą się swobodnie poruszać po wszechświecie. A gdyby to nastąpiło i Ziemia by wypadła z tego układu słonecznego - powstaje kosmiczna dziura, nie do przeskoczenia dla innych cywilizacji. Dlatego, jak już wiecie - kiedy ludzie będą tacy zatwardziali, to wolimy usunąć wszystkich z Ziemi, a sama Ziemia pozostać musi'


Pod TYM adresem posłuchać można wywiadu z Patrickiem Gerylem w audycji Roberta Bernatowicza 'Archiwum Roberta Bernatowicza' w radiu TOK FM

Książkę Patricka Geryla pobrać można pod TYM adresem (spakowana w programie WinRar)

APOKALIPSA Susze, powodzie, huragany, tsunami, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów, pożary, globalne ocieplenie. Ziemia od kilku lat zaczyna do nas przemawiać - zbliża się koniec.

Głód, ludzkie cierpienie, wojny, terroryzm, wszechobecne zło. To wszystko wina człowieka. To 'ludzie ludziom zgotowali ten los' A więc czy nie czas najwyższy na zmiany? Czy nie czas na oczyszczanie? Czy nie czas na KONIEC tych czasów...

TRZĘSIENIA ZIEMI

RAPORTY INSTYTUTU SEJSMOLOGII RZĄDU USA
(dane na dzień 10 maja 2005)
Wyciąg z raportów Instytutu Sejsmologii przygotowanego dla Rządu Stanów Zjednoczonych, dokumentujący aktualny stan aktywności sejsmicznej na naszej planecie. (Dotyczy całej ziemi).

Skala porównawcza do przedziału lat: od 1 stycznia 1980 - do 4 kwietnia 2005 (liczba trzęsień ziemi w całym roku - średnio ok. 4 - 6 stopni w skali Richtera)
1980 - 65 trzęsień
1985 - 65
1990 - 72
2000 - 91
2004 - 97  

Sytuacja w roku 2005
Według skali porównawczej i modelu komputerowego, od 1 stycznia do 10 maja 2005 roku powinniśmy mieć około 35 trzęsień ziemi.
Wykaz dziennej częstotliwości trzęsień ziemi, od 1 kwietnia 2005 - do 10 maja 2005 - TYLKO znaczących, czyli powyżej 4.0 w skali Richtera!
1 - 7 KWIETNIA 2005 - 173 trzęsienia
8 - 14 KWIETNIA 2005 - 145
15 - 21 KWIETNIA 2005 - 102
22 - 28 KWIETNIA 2005 - 67
29.IV - 5 MAJA 2005 - 96

6 MAJA 2005 - 12 trzęsień
7 MAJA 2005 - 8 trzęsień
8 MAJA 2005 - 11 trzęsień
9 MAJA 2005 - 19 trzęsień
10 MAJA 2005 - 6 trzęsień

Razem, w okresie niecałych 6 tygodni zdarzyło si 639 znaczących trzęsień ziemi

OŚWIADCZENIE RZĄDU USA

Oświadczenie USGS, czyli amerykańskiej rządowej organizacji zajmującej się badaniami trzęsień ziemi i monitorowaniem wulkanów z dnia 10 maja 2005 - donosi, że:
"W stronę Ameryki idzie jakaś dziwna fala, która jest wynikiem niezrozumiałego pobudzenia naszej planety i już jest pewne, że będą się trzęsły regiony, które nigdy nie należały do regionów sejsmicznych"

Trzęsienia ziemi zanotowano również w rejonie Islandii, który jest uznawany na nie sejsmiczny. Ostatecznym wnioskiem naukowców USGS jest, że nasza planeta wpadła w jakąś amplitudę drgań z nieznanej przyczyny

- Na początku grudnia  2006 roku Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego podpisał umowę z Instytutem Geofizyki i Astronomii w Kairze (w którym pracuje prof. M. Abbas), na podstawie której Instytut może wystąpić, w imieniu obydwu placówek naukowych, o pozwolenie na wykopaliska w Gizie do Najwyższej Rady Starożytności.

- W dniach 2 - 8 stycznia 2007 roku po raz trzeci delegacja Fundacji wyjechała do Kairu.(Lucyna Łobos, Bill Brown, Andrzej Wójcikiewicz). W czasie tego pobytu odbyło się pierwsze oficjalne spotkanie z dr Zahi Hawassem. Dyskutowane były sprawy pozwolenia na planowane wykopaliska w miejscach największych anomalii wynikających z badań georadarowych.

- Na początku lutego 2007 roku została przysłana z Egiptu do Uniwersytetu Wrocławskiego propozycja podania na wykopaliska, która została złożona w biurze Najwyższej Rady Starożytności, zawierająca miejsce, w którym Fundacja chciała rozpocząć wykopaliska: grobowiec faraona Cheopsa II. Sugerowane było również powtórzenie badań georadarem w rejonie Cheopsa I. Podanie odrzucono.

- Fundacja przeszła więc do Planu B, czyli badań w innym miejscu niż Giza, która ze względów politycznych jest niedostępna nawet dla badań prowadzonych przez samych Egipcjan.

- W kwietniu 2007 roku pojechała do Egiptu czteroosobowa delegacja Fundacji. Przeprowadzone zostały wstępne rozmowy z naukowcami egipskimi, tym razem jednak z Wydziału Archeologii Uniwersytetu w Kairze.

- Powrócono do koncepcji poszukiwania wejścia do Wielkiego Labiryntu, które to odkrycie będzie na tyle ważne, że uwiarygodni informacje uzyskiwane przez Panią Lucynę władzom egipskim i jednocześnie otworzy drogę do Gizy.

- W dniach 2-5 lipca do Egiptu pojechali Bill Brown oraz Andrzej Wójcikiewicz. Celem wyprawy było ustalenie z władzami uczelni kairskiej dokładnego miejsca badań, oraz uściślenie zasad współpracy i określenie budżetu badań.

- Nowym, wyznaczonym miejscem był teren wokół piramidy mułowej w miejscowości Hawara, która znajduje się w oazie El-Fajum, około 100 km na południe od Gizy, w okolicy dawnego jeziora Moerisa. Jest to miejsce, o którym pisze w swoich książkach Patrick Geryl.

- Razem z przedstawicielami uczelni kairskiej, udano się do Hawary, aby zrobić odpowiednie rozeznanie terenu. Według naukowców egipskich jest to teren w bardzo niewielkim stopniu zbadany przez archeologów. Według Lucyny, na tym terenie znajduje się jedno z głównych wejść do Wielkiego Labiryntu.

- W dniach 15-19 października 2007 roku, czteroosobowa grupa z Fundacji wyjechała do Egiptu na rozmowy z  przedstawicielami władz Uniwersytetu w Kairze, oraz na wizytę w Hawarze. Fundacji towarzyszyła ekipa telewizji TVN z programu Discovery.

- Polska sekcja Discovery podjęła decyzję nakręcenia filmu dotyczącego Projektu. Na początek realizowanych jest co najmniej sześć odcinków o Pani Lucynie i badaniach w Polsce (Ślęża), oraz o dotychczasowych i przyszłych badaniach w Egipcie. W przypadku znaczących odkryć, program będzie pokazany na całym świecie.

- Projekt badań w rejonie Hawary został złożony Dyrektorowi Najwyższej Rady Starożytności - Zahi Hawassowi.

- 6 marca 2008 specjalna komisja Najwyższej Rady Starożytności wKairze podjęła decyzję wydania zezwolenia na kompleksowe badania wrejonie piramidy mułowej w Hawarze. Za wnioskiem głosowało 30 członkówkomisji. Badania będą przeprowadzone przez Wydział ArcheologiiUniwersytetu w Kairze przy współpracy z Uniwersytetem Wrocławskim iprzy finansowaniu Fundacji Wspierania Badań Archeologicznych 'DarŚwiatowida'.
Pozwolenie jest na czas nieograniczony i prace w rejonie Hawary mogąrozpocząć sie natychmiast. W marcu pojedzie do Kairu delegacjaskładająca sie z przedstawiciela Uniwesytetu Wrocławskiego orazFundacji "Dar Światowida" w celu ustalenia harmonogramu prac orazokreślenia budżetu na bieżący rok.

18 maja do Egiptu ponownie poleciała grupa Fundacji. Celem tego wyjazdubyło wykonanie dodatkowych badań georadarowych na terenie przylegającymdo piramidy mułowej w Hawarze, dostarczenie Wydziałowi ArcheologiiUniwersytetu w Kairze oficjalnej analizy wyników badań georadarowych z 18 marca. Wykonana została ona przez dr Adama Szynkiewicza z InstytutuNauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Największe anomaliezostały stwierdzone po północnej stronie piramidy, w miejscu, gdziearcheologowie twierdzą, że nie powinno być śladów Labiryntu. Właśnietam, już na głębokości 12-17 metrów anomalie są jednak bardzo wyraźne.Według analizy dr Szynkiewicza mogą to być grobowce, komnaty,przejścia, tunele lub kanały.

25 maja wykonane zostały dodatkowe badania georadarowe w obrębie piramidy mułowej w Hawarze przez pracowników Instytutu Geofizyki Uniwersytetu w Kairze. Surowe dane z tych badań przywieziono do Polski i zostały one poddane szczegółowej analizie w Instytucie Geologii Uniwersytetu Wrocławskiego przez dra Adama Szynkiewicza. Wyniki są absolutną rewelacją. W bliskiej odległości od ścian piramidy mułowej zostały stwierdzone ogromne anomalie, szczególnie od strony wschodniej i północnej. Dają one podstawę do dalszych badań w tym rejonie, włączając w to już badania archeologiczne

Na początku sierpnia 2008 roku zostały wykonane dwa odwierty geologiczne przy piramidzie mułowej w Hawarze w celu sprawdzenia jakości podłoża w pobliżu piramidy, jak również stwierdzenia, czy i gdzie jest tam woda. Równolegle, po stronie wschodniej w pobliżu piramidy trwają prace związane z usunięciem zwałów piachu, gdzie georadar wykazał bardzo wyraźne anomalie. Odnalezione zostały pozostałości po greko-romańskich grobowcach, oraz takie rzeczy jak stare lampy, monety, naczynia, oraz ludzkie czaszki i kości (okres greko-romański przypada na lata 700 p.n.e. do około 400 n.e.)

Prace porządkowe i wykopaliskowe w Hawarze prowadzone były przez całysierpień i we wrześniu. Polegały na usuwaniugórnych warstw piasku po wschodniej stronie piramidy mułowej.  Jakinformował kierownik prac, dr Reda Haleem w niektórych miejscach odkrytozarysy ścian lub murów mogących być pozostałością grobowców (lub innychpomieszczeń) z okresu XX - XXIII Dynastii  (ok 1000 lat p.n.e.)

Oczyszczaniei wywożenie piachu rozpoczęło się w pewnej odległości od piramidy i było kontynuowane w kierunku samej piramidy i zauważonych w czasiebadań georadarem największych anomalii.  Odnaleziono już 5 mumii, orazszereg przedmiotów ozdobnych takich jak figurki, szpilki do włosów,części naczyń, itp. 

Wdniach od 6 do 14 października nastąpił kolejny wyjazd przedstawicieliFundacji na teren badań wykopaliskowych w Hawarze. Prace przebiegały wdwóch kierunkach jednocześnie. Z jednej strony - usuwanie ogromnychchałd piachu po wsch. stronie piramidy mułowej, pozostawionych pobadaniach prowadzonych w latach 1888 - 1911 (prace odbywały się przypomocy koparki i dwóch traktorów wywożących piasek), z drugiej strony -klasyczne prace wykopaliskowe w odległości około 70 m od wschodniejściany piramidy, które polegały na odkopywaniu wierzchnich części murówi znajdujących się tam zabudowań. W tym właśnie rejonie znalezione jużzostały mumie, kości ludzkie, fragmenty naczyń glinianych, figurki.Znaleziska te oceniane są przez egipskich archeologów jako pochodzące zczasów tzw. Nowego Królestwa czyli około 1000 lat p.n.e.
Dokonanoteż dość ciekawego odkrycia. Znaleziona zostałała doskonale zachowanaczaszka oraz cały szkielet krokodyla. Krokodyl pochowany był razem zeszczątkami ludzkimi w jednym grobie, co potwierdza tezę, że wykopaliskaprowadzone są bardzo blisko miasta zwanego Crokodilopolis - MiastaKrokodyli opisanego w pismach Herodota. W czasach Starego Królestwa wtym właśnie rejonie krokodyle uważane były za święte zwierzęta.

Kolejnywyjazd mial miejsce w dniach 14-21 listopada 2008. Usunięte zostałyostatnie zwały piasku od wsch strony piramidy mułowej. Wewnątrz tejwysokiej na 5 mi długiej na 75 m hałdy piachu zostało odkrytych sporobardzo dużych kamieni z wapienia. Dodatkowo, w poł-wsch rogu piramidywykonany został szeroki wykop na głębokość około 4.5 m o powierzchniokoło 4 m kwadratowych .
Do Polski przywiezione zostały próbki ziemi(w sumie 7) z każdego poziomu tego wykopu, które zostały dostarczone doanalizy dla dra Szynkiewicza z Wydziału Geologii UniwersytetuWrocławskiego. Na ich podstawie można dowiedzieć się dużo więcej opodłożu, na którym zbudowana była piramida mułowa.
Na dnie wykopuzauważono wyraźną zmianę koloru podłoża i jego gęstości. Pokazuje sięrównież woda. Poziom znajdujący się około 2 m poniżej poziomu piasku towarstwa żwiru o grubości około 30 cm z czasów grecko - romańskich.Podczas robienia tego wykopu nie znaleziono podziemnej konstrukcji rogulub fundamentu piramidy mułowej (był to jeden z powodów zrobienia tegowykopu w tym właśnie miejscu). Może to oznaczać, że piramida sięga owiele głębiej niż to zostało matematycznie wyliczone przez Egipcjan, cobyło dużym zaskoczeniem dla wszystkich.
Dyrektor Generalny prac wHawarze, prof. Alaeldin Shaheen, oraz kierownik dr Abdul Reda,zaproponowali wykonanie w późniejszym czasie kilku następnych,głębszych wykopów, aby znaleźć fundamenty piramidy. Potrzebne jestjednak na to odrębne pozwolenie od Najwyższej Rady Starożytności.
Zauważonoteż szereg dość dużych dziur i zapadlisk niedaleko strony wschodniejpiramidy, które sugerują istnienie pod spodem pustych przestrzeni.Jednak, dotrzeć do nich można jedynie przez wykonanie kolejnych wykopów.

20listopada dokonano dość niezwykłego odkrycia w odległości około 70metrów na wschód od piramidy. Jest ono na tyle niezwykłe, że DyrektorGeneralny badań prof. Alaeldin Shaheen prosił, aby na razie nieumieszczać jego opisów ani zdjęć w internecie, dopóki wykopalisko tonie zostanie oficjalnie zbadane przez ekspertów z Najwyższej RadyStarożytności i ogłoszone w Egipcie.

Ostatnia wizytaFundacji w Hawarze w 2008 roku miała miejsce w dniach 15-21 grudnia.Dotychczasowe pozwolenie od Najwyższej Rady Starożytności (NRS) byłowydane wyłącznie na: badania geofizyczne (georadar, odwierty, pomiarygeodezyjne, itp); porządkowanie terenu (usuwanie zwałów piaskupozostawionych po ostatnich wykopaliskach w 1911 roku); badaniahydrologiczne (określenie sposobu usunięcia wody z piramidy w Hawarze,wykonanie wykopów testujących poziom wody);  prace renowacyjne(renowacja znalezisk, oraz znalezionych w okolicy zabytków, upłynełoono z końcem 2008 roku i potrzebne było kolejne podanie na przedłużeniebadań.

Pomimo, wspomnianych ograniczeń znaleziono ponad 50znalezisk archeologicznych i dużą ilość fragmentów kości, orazceramiki. Wszystkie znalezione do tej pory przedmioty archeolodzyegipscy wstępnie oceniają jako pochodzące z czasów tzw. NowegoKrólestwa, XXVI Dynastii, czyli około 1000 lat p.n.e.

Najciekawsze,najbardziej intrygujące znaleziska odkryto w październiku i listopadzie2008 roku. Są to grobowce, w których znalezione zostały kości krokodylipochowane wraz ze szczątkami ludzkimi, oraz dwie mumie, z których jednamiała na sobie złotą maskę.

Styczeń 2009 roku był poświeconywyłącznie na inwentaryzację dotychczasowych znalezisk i pracerenowacyjne. Powstał wspólny raport z badań wysłany przez WydziałArcheologii Uniwersytetu w Kairze i Wydział Nauk GeologicznychUniwersytetu Wrocławskiego do Specjalnej Komisji Najwyższej RadyStarożytności wraz z podaniem o kolejne pozwolenie na rok 2009. Podaniezawierało również prośbę o pozwolenie na prace wykopaliskowe wmiejscach największych anomalii.

29stycznia 2009 Najwyższa Rada Straożytności wydała pozwolenie nabadania, które tym razem zawiera słowo 'excavations' czyliWYKOPALISKA.  Oznacza to, że w tym sezonie rozpoczną się już praceziemne przy piramidzie mułowej bez ograniczenia głębokości badań do 1.5metra, jak to było dotychczas.

---