Wrocław, dnia

ZATWIERDZAM

………………………

Kierownik zajęć

PLAN PRACY

INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

1. ZAGADNIENIE: „Realizacja przedsięwzięć zabezpieczenia bojowego na przeprawie mostowej.”

2. CEL: Doskonalić wiedzę z zakresu zabezpieczenia bojowego.

3. CZAS: Reguluje kierownik zajęć.

4. MIEJSCE: OSW „Osobowice”.

5. LITERATURA:

• Wydawnictwo MON 1977, „Metodyka szkolenia i technika urządzania przepraw na sprzęcie parku pp- 64”

• kpt. dypl. inż. Sławomir KOŚNIK, „Zabezpieczenie bojowe pododdziałów wojsk inżynieryjnych w rejonach rozmieszczenia.”

• „Przeprawy”, S. Lang, Warszawa, 1979.

6. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO TECHNICZNE:

• Broń etatowa na stan.

• Maska przeciwgazowa na stan.

• Hełm na stan.

• Przybory piśmiennicze na stan.

• Mapa rejonu ześrodkowania na stan.

• Oleata na mapę na stan.

7. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

Zabraniam:

• oddalać się samowolnie bez wiedzy instruktora lub kierownika zajęć,

• kierowania broni w kierunku ludzi,

• wykonywać inne komendy niż nakazane przez instruktora bądź kierownika zajęć

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
1.	Drużyna baczność ! Treść zagadnienia: Realizacja przedsięwzięć zabezpieczenia bojowego na przeprawie mostowej. Spocznij! Ma to na celu doskonalić Waszą wiedzę z zakresu zabezpieczenia bojowego. Omawiam warunki bezpieczeństwa na punkcie nauczania.	Stoją na zbiórce i słuchają.
2.	Omawiam poszczególne elementy zabezpieczenia bojowego, a następnie pokazuję na mapie w jaki sposób je zaznaczyć i w którym miejscu należy je umieścić. Zabezpieczenie bojowe na szczeblu pododdziału obejmuje: -ubezpieczenie, -maskowanie, -powszechną obronę przeciwlotniczą, -zabezpieczenie inżynieryjne -obronę przeciwchemiczną. Zadania wchodzące w skład poszczególnych rodzajów zabezpieczenia bojowego powinny być realizowane w sposób ciągły, niezależnie od zaistniałych warunków na polu walki, aktywności przeciwnika czy stopnia zaangażowania w realizację zadań bojowych. Ubezpieczenie organizuje się w celu niedopuszczenia do przeniknięcia elementów rozpoznania przeciwnika w ugrupowanie pododdziału, uniemożliwienia niespodziewanego napadu przeciwnika oraz zapewnienia wojskom czasu i dogodnych warunków przygotowania i prowadzenia działań taktycznych (walki) oraz odpoczynku. Ubezpieczenie bezpośrednie przepraw, przeznaczonych przeważnie dla czołowych pododdziałów i oddziałów ogólnowojskowych, opiera się głównie na działaniu i środkach bojowych wojsk na nich przeprawianych. Niezależnie od ubezpieczenia przepraw za pomocą środków ogólnowojskowych, obowiązkiem d-ców wszystkich przepraw jest zorganizowanie ubezpieczenia swych przepraw siłami i środkami pododdziału, który je urządza. W miarę posiadanych sił i środków d-cy wszystkich przepraw powinni, oprócz typowych elementów służby porządkowo- ochronnej przeprawy, dodatkowo wystawiać stałe posterunki ubezpieczające, szczególnie na kierunkach skrytych podejść do przeprawy. Patrole- wyznacza się do bezpośredniej obrony i ochrony rejonu mostu oraz sprzętu. Pododdział dyżurny- wyznacza się do bezpośredniej obrony mostu w razie niespodziewanego napadu nieprzyjaciela na przeprawę oraz do wzmocnienia obsługi mostu nu wypadek konieczności wykonania prac awaryjnych lub manewru, których obsługa nie jest w stanie wykonać własnymi siłami. Dyżurny pododdział powinien być zawsze w gotowości do odparcia niespodziewanego napadu nieprzyjaciela. W tym celu wykonuje dla siebie okopy i osłania podejścia do mostu polami minowymi (z zasady kierowanymi). Dyżurny pododdział wydziela ze swego składu niezbędną liczbę posterunków ubezpieczających i patroli ruchomych. Obszar wokół mostu objęty ubezpieczeniem jest zależny od potrzeb wynikających z ukształtowania terenu (liczby skrytych podejść) oraz od liczby żołnierzy wydzielonych do pododdziału dyżurnego. W każdym wypadku posterunki ubezpieczające powinny być wysunięte co najmniej na taką odległość, by uniemożliwić niespodziewany napad ogniowy nieprzyjaciela z broni ręcznej, maszynowej i pocisków kierowanych na przeprawę (w terenie otwartym nie mniej niż 500- 700 m od mostu oraz opanowanie wzniesień widocznych z mostu na odległości do 1,5—2 km). Pododdział dyżurny na przeprawie mostowej może być wzmocniony artylerią, pododdziałem piechoty, czołgów itp. Z reguły rozmieszcza się go na kierunku spodziewanego ataku przeciwnika. Na okres nocy należy wyznaczyć patrol wewnętrzny, którego zadaniem będzie utrzymanie ładu, porządku i bezpieczeństwa w środku zajmowanego przez kompanie rejonu, szczególnie w okolicach rozwijanych elementów kompanijnych. Wartę mostową wyznacza się do ochrony i utrzymania porządku na moście. Posterunki wartownicze wystawia się podwójne przy wjazdach na most i pojedyncze co 50—100 m na całej długości mostu. W mostach ze sprzętu parku PP-64 posterunki wartownicze na moście rozmieszcza się na dodatkowych środkach pływających (kutry, bloki zapasowe, łodzie) umocowanych do mostu. Obowiązkiem posterunków wartowniczych jest m. in.: obserwować przeszkodę wodną i niszczyć ogniem miny pływające lub zbliżających się do mostu dywersantów (nurków); Czaty wodne rozmieszcza się w od przeprawy w odległości 1,5-2km z góry rzeki, a z dołu 0,5-0,8km. Powinny niszczyć spływające miny i inne środki rażenia przed zaporami, rozstrzeliwując je, a dryfujące środki pływające holować do brzegu i kotwiczyć bądź zatapiać. Maskowanie obejmuje przedsięwzięcia mające na celu wprowadzenie przeciwnika w błąd przez ukrycie pododdziałów, obiektów i urządzeń oraz przyjętego sposobu działania. Maskowanie pododdziałów osiąga się przez: skryte rozmieszczenie i przemieszczenie pododdziałów z wykorzystaniem maskujących właściwości terenu i warunków ograniczonej widoczności, wykorzystanie etatowych i podręcznych środków maskujących oraz upodobnienie sprzętu bojowego do otoczenia, stosowanie zasłon dymnych, ograniczenie wykorzystania radiostacji i przestrzeganie zasad pracy z użyciem technicznych środków łączności, stosowanie sztucznych źródeł dźwięku i światła oraz atrap sprzętu, usuwanie oznak demaskujących rozmieszczenie sił i środków. Przedsięwzięcia maskowania pododdziały wykonują własnymi siłami i w sposób ciągły. W pierwszej kolejności maskuje się wozy bojowe i sprzęt techniczny. Pozorne ruchy pododdziału prowadzi się tylko za zgodą przełożonego. Maskowanie powinno być: aktywne, ciągłe, wiarygodne i różnorodne. Dymy wykorzystuje się do maskowania własnych pododdziałów i obiektów oraz do oślepiania przeciwnika w celu obniżenia skuteczności jego środków rozpoznania, naprowadzania i kierowania ogniem. Stosuje się je kompleksowo, jednocześnie z innymi środkami maskowania. Maskowanie bezpośrednie będzie wówczas skuteczne, gdy zostaną kompleksowo wykorzystane: Warunki terenowe, Farby i siatki maskujące oraz maski termiczne, Sztuczne zasłony dymne Należy: 1) Sprzęt inż. rozmieszczać w terenie: za wzniesieniami, na przeciwstokach, w zagłębieniach terenu, zarostach i zagajnikach, w wąwozach i jarach, 11) W gęstym lesie pojazdy i sprzęt rozmieszczać w odległości 20-50m a w rzadkim lesie nie bliżej jak 200m 111) Drogi dojazdowe wyznaczać wykorzystując: Wzniesienia terenowe, lasy, wąwozy i jary Wały przeciwpowodziowe i zabudowania, 1V) Sprzęt pontonowy i środki przeprawowe na wodzie maskować wykorzystując: zakola, odnogi i ujścia rzek oraz kanałów wysokie brzegi rzek, przybrzeżne zarośla, brzegi wysepek Powszechna obrona przeciwlotnicza realizuje się ją na wszystkich szczeblach dowodzenia i w każdym rodzaju działań bojowych oraz w rejonach rozmieszczania. Stanowi zespół przedsięwzięć mających na celu zmniejszenie skutków uderzeń z powietrza. Powszechna obrona przeciwlotnicza obejmuje: rozpoznanie wzrokowe przeciwnika powietrznego; alarmowanie o zagrożeniu z powietrza; prowadzenie zorganizowanego ognia do celów powietrznych z różnych systemów broni będącej w wyposażeniu pododdziału; realizowanie przedsięwzięć pasywnej obrony powietrznej. Do prowadzenia rozpoznania lotnictwa przeciwnika i alarmowania własnych wojsk zobowiązane są posterunki obserwacyjne, natomiast podczas działań bojowych również obserwatorzy ze składu pododdziału. W celu wyeliminowania zaskoczenia nagłym atakiem z powietrza wydziela się pododdziały dyżurne, które na określony czas pozostają w ciągłej gotowości do natychmiastowego otwarcia ognia do atakujących celów powietrznych. Przedsięwzięcia pasywnej obrony przeciwlotniczej obejmują: maskowanie; rozśrodkowanie wojsk; przygotowanie schronów i ukryć; likwidację skutków uderzeń z powietrza, realizuje się je kompleksowo w ramach zabezpieczenia bojowego. Obronę przeciwlotniczą przepraw organizuje się łącznie z rozbudową systemu zabezpieczenia całej strefy odcinka forsowania. Jej główny trzon stanowią rozmieszczone na ogólnych zasadach pododdziały rakiet, artylerii przeciwlotniczej i lotnictwa. IPO OPL- Inżynieryjny posterunek obserwacji OPL Przeprawy mostowe są szczególnie narażone na ataki lotnictwa przeciwnika. Na tych przeprawach środki przeciwlotnicze danego pododdziału inż., utrzymującego most, włącza się w skład pododdziału dyżurnego. Środki wydzielone do obrony przeciwlotniczej obowiązuje w czasie przeprawy stała gotowość bojowa. Określa się ześrodkowania ognia przeciwko desantom śmigłowcowym i środkom napadu powietrznego/nisko lecącym samolotom, Zabezpieczenie inżynieryjne realizuje się w celu stworzenia warunków terenowych niezbędnych do skutecznego prowadzenia działań bojowych przez oddziały i pododdziały. Zadania zabezpieczenia inżynieryjnego: rozpoznanie inżynieryjne przeciwnika i terenu; rozbudowa fortyfikacyjna terenu ; budowa zapór inżynieryjnych i wykonanie niszczeń; przygotowanie i utrzymanie dróg; wykonanie przejść (torowanie) w zaporach, przez przeszkody naturalne i rejony zniszczeń; rozminowanie terenu i obiektów; urządzenie i utrzymanie przepraw; wydobywanie i oczyszczanie wody. Zorganizowany system obrony mostu pontonowego przez kpont musi być zdolny do odparcia ataków przeciwnika wykonanego siłami i środkami: płetwonurków, pływających min rzecznych, taboru rzecznego uzbrojonego w MW W środowisku wodnym najczęściej będą to miny fugasowe i kierowane zapory minowe oraz pojedyncze ładunki MW o masie 0,2- 2kg w celu zniszczenia płetwonurków, min rzecznych, środków pływających wypełnionych MW. W wodzie ustawia się również zagrody przeciwminowe. Zapory minowe, ustawiane na przyczółku mostowym, zakładane będą w postaci odcinków pól minowych, grup min. Organizacja systemu ognia w ubezpieczeniu przeprawy oparta będzie na broni strzeleckiej kpont. Polegać będzie na wykonaniu następujących przedsięwzięć: - Określeniu sektorów ognia przeciw piechocie i środkom panc przeciwnika - Wyznaczeniu stanowisk ogniowych/głównych i zapasowych/ oraz terminów gotowości. RF w rejonie przeprawy powinna być prowadzona przez wszystkie p/o rozmieszczone w tym rejonie. P/o do ubezpieczenia przepraw mostowych przygotowują SO i wykonują ukrycia dla ludzi i sprzętu. Kpont w I kolejności wykonuje: - Szczeliny przeciwlotnicze odkryte dla służb porządkowo-ochronnych oraz obsługi środków przeprawowych, okopy dla ubezpieczeń, okopy obserwacyjne dla DPP i PO. W II kolejności należy: Przykryć szczeliny, wykonać schron obserwacyjny dla DPP i ukrycia dla samochodów dowódczo-sztabowych i ciągników awaryjnych Aby zapewnić niezbędne warunki do funkcjonowania przeprawy, należy wykonać następujące obiekty fortyfikacyjne: Okop obserwacyjny/schron dla DPP- -1 Okop obserwacyjny dla IPO - 2 Okop strzelecki pojedynczy - 4-6 Okop zespołowy - 4-6 Szczelina przeciwlotnicza - 10-12 Ukrycia na samochód - 1-2 Ukrycia na ciągnik - 1-2 Obrona przeciwchemiczna to zespół przedsięwzięć mających na celu maksymalne osłabienie skutków rażącego działania broni jądrowej, chemicznej i biologicznej oraz środków promieniotwórczych i toksycznych środków przemysłowych. Obrona przeciwchemiczna w pododdziale obejmuje: wykrywanie uderzeń bronią jądrową i chemiczną; rozpoznanie skażeń; ostrzeganie o zagrożeniu i alarmowanie o skażeniach; udział w przedsięwzięciach ratunkowo-ewakuacyjnych; kontrolę radiologiczną i chemiczną; indywidualną i zbiorową ochronę przed skażeniami oraz wykorzystanie właściwości ochronnych terenu i jego infrastruktury; likwidację skażeń. Wykrywanie uderzeń bronią jądrową i chemiczną organizuje się w celu uzyskania danych o miejscu i czasie jej użycia oraz określenia stopnia zagrożenia wojsk czynnikami rażącego działania tych broni. Rozpoznanie skażeń organizuje się i prowadzi w celu ustalenia rzeczywistej sytuacji skażeń w rejonie rozmieszczenia pododdziałów oraz ustalenia możliwości i sposobów prowadzenia działań taktycznych w strefach skażeń. Ostrzeganie o zagrożeniu i alarmowanie o skażeniach to przekazywanie, poza wszelką kolejnością i we wszystkich relacjach łączności, ustalonych sygnałów (komunikatów), które nakazują zagrożonym pododdziałom wykonanie czynności ograniczających lub wykluczających skutki rażącego działania skażeń. Ostrzegają dowódców wyższych szczebli o sytuacji na podstawie analizy zagrożenia skażeniami. Udział w przedsięwzięciach ratunkowo - ewakuacyjnych, to działania, mające na celu udzielenie pomocy porażonym oraz ewakuacja ludzi i sprzętu z rejonu porażenia. Kontrolę radiologiczną i chemiczną organizuje się dla oceny stanu zdolności bojowej skażonych żołnierzy, stopnia skażenia promieniotwórczego i chemicznego sprzętu, środków materiałowych i obiektów oraz określenia możliwości ich wykorzystania. Indywidualna i zbiorowa ochrona przed skażeniami oraz wykorzystanie właściwości ochronnych terenu i jego infrastruktury, ma na celu zmniejszenie wpływu skutków rażącego działania broni jądrowej, chemicznej i biologicznej oraz ochronę pododdziałów działających w rejonie skażenia. Likwidację skażeń organizuje się i wykonuje w celu usunięcia substancji promieniotwórczych oraz zneutralizowania lub usunięcia środków trujących i biologicznych.	Słuchają, obserwują rozmieszczenie elementów zabezpieczenia bojowego na mapie.
3.	Omawiam i podsumowuję ćwiczenia. Odpowiadam na pytania.	Stoją na zbiórce i słuchają.

OPRACOWAŁ:

Załączniki:

Załącznik nr 1 Schemat ubezpieczenia bezpośredniego przeprawy mostowej

---