Zdrowie, aktywność ruchowa	Cele operacyjne	Edukacja muzyczna	Cele operacyjne
- Zestaw ćw. porannych nr (s. 129 „Wych. fiz. p- lu …) - Zestaw ćwiczeń gimnastycznych wg pomysłu nauczycielki Zabawy ruchowe : -z elementem orientacji "wiewiórki do dziupli" - z elementem czworakowania "pieski" - z elementem naśladowczym "zwierzęta leśne" - Zabawa ruchowa „Mały i duży” Każde dziecko otrzymuje od nauczyciela sylwetę małego i dużego słoika. Jedną sylwetę dziecko bierze do jednej ręki, a drugą do drugiej.	- dziecko uczy się reakcji na słowa nauczycielki w trakcie trwania zabawy ruchowej - reaguje na sygnał nauczycielki, naśladuje odpowiednie ruchy, porusza się na czworaka - swobodnie biega przy dźwiękach muzyki; podczas przerwy i na hasło, np. „mały słoik”, zatrzymuje się i podnosi do góry ręce z sylwetą małego słoika ; ręce z sylwetą dużego słoika ma opuszczone itd.	- „Pada śnieżek” - osłuchanie z treścią i melodią piosenki	- dziecko śpiewa 1 zwrotkę piosenki
Edukacja językowo - literacka, edukacja przyrodnicza	Cele operacyjne	Estetyka, aktywność twórcza	Cele operacyjne
- "Jak kolczatek szukał mieszkania" H. Behlerowej - słuchanie opowiadania w oparciu o historyjkę obrazkową ,omawianie treści utworu. - Opowiadanie pt: "Kto zasypia zimą?" Rozmowa nauczycielki z dziećmi na temat opowiadania - „W spiżarni” - wiersz Krystyny Śliwy	- uświadamia sobie różnorodne sposoby przygotowania zwierząt leśnych do zimy -dziecko wie jakie zwierzęta przyszły na polankę?; co jedzą zwierzęta leśne? ( wiewiórka, jeż, sikorka, zając) - umie wypowiadać się na temat wiersza używając nowo poznanych wyrazów (spiżarnia”, „zapasów bez liku”, „cebula w wiankach”, „srogi mróz”)	- „Słoiki na zimę” - stemplowanie owoców lub warzyw (zgodnie z wyborem dziecka) w słoikach, przyklejanie ozdobnej nakrętki, urządzenie wystawy prac	- wie, do czego służą stemple i potrafi się nimi posługiwać, nakleja nakrętkę
Edukacja matematyczna	Cele operacyjne	Zajęcia indywidualne
- „Zapasy na zimę” - segregacja szyszek, orzechów, kasztanów do odpowiednio oznaczonych pojemników	- prawidłowo segreguje szyszki, orzechy i kasztany do oznaczonych pojemników	- Oglądanie przyniesionych (i przygotowanych) przez nauczyciela różnych zapasów na zimę, np. kiszonych ogórków, dżemu truskawkowego, sałatki wielowarzywnej, soku. Podczas rozmowy posługiwanie się określeniami: mały, duży, np. w małym słoiku jest dżem, a w dużym ogórki.

Termin: 24 .11.08 r. - 28 .11.08 r.

Cele ogólne:

• rozpoznawanie i nazywanie niektórych zwierząt leśnych.

• zapoznanie dzieci z różnymi sposobami gromadzenia przez ludzi zapasów na zimę

• wdrożenie dzieci do uważnego słuchania i wypowiadania się na określony temat

Temat kompleksowy: Ludzie i zwierzęta przygotowują się do zimy

Literatura:

„Rozkład materiału ABC trzylatka”, WSiP, W-wa 2005 r.

„ABC…Program wychowania przedszkolnego XXI wieku”, A.- Łada- Grodziska, WSiP, W-wa 2000 r.

„W spiżarni” wiersz Krystyny Śliwy

"Kto zasypia zimą?" opowiadanie - autor nieznany

"Jak kolczatek szukał mieszkania" opowiadanie H. Behlerowej

Opowiadanie pt: "Kto zasypia zimą?"

Wydarzyło się to w lesie. Po długiej jkesieni nastała zima. Drzewa szumiały zimowym wiaterkiem, a w środku lasu, na polance spotkały sie leśne zwierzęta.

Pierwsza odezwała się wiewiórka: - Dawno sie nie widzieliśmy przyjaciele!

- Tak! - odpowiedział zając - wszyscy mieliśmy dużo pracy, zbieraliśmy zapasy na zimę.

- A ja - odezwał się jeż - szykowałem sobie ciepłe legowisko do spania.

- Ja za to miałam ogromny kłopot - zakwiliła sikorka - długo szukałam domku do schronienia. Okazało się jednak, że ludzie nie zapomnieli o nas, ptakach i znalazłam budkę dla siebie. Teraz już nie boję się mrozów.

Zwierzątka porozmawiały jeszcze trochę, ale ponieważ dokuczał im chłód, ustaliły, że spotkają się niedługo na polance. Tylko jedno zwierzę powiedziało ze smutkiem, że nie przyjdzie na spotkanie, bo idzie spać i będzie spało całą zimę.

„Jak kolczatek szukał mieszkania” H. Bechlerowa

W ogrodzie koło ścieżki stał sobie chochoł i rozmawiał z jesiennym wiatrem.

Przyszedł do niego jeż Kolczatek. Podniósł do góry nosek i popatrzył na słomiana osobę. Chochoł spojrzał z wysoka, potem ukłonił się miłemu gościowi.

- Czy mógłbym zamieszkać na zimę pod twoim słomianym dachem?- zapytał jeżyk.

- Zamieszkać u mnie?- zdziwił się Chochoł.- Nie, u mnie już ktoś mieszka.

Tego jeżyk się nie spodziewał. Kto może mieszkać pod chochołowym dachem?

- Ktoś bardzo piękny- powiedział Chochoł.- Jeżeli zgadniesz, to kto wie, może i dla ciebie znajdzie się miejsce.

- Ktoś bardzo piękny mówisz? A jak ubrany?

- Latem ubiera się w piękną sukienkę. Ale teraz śpi, więc proszę cię mów ciszej.

- W czerwona sukienkę, w czerwoną sukienkę....- powtarzał Kolczatek zamyślony. -Nie chyba nie, zgadnę. Powiedz coś więcej.

Chochoł pochylił się niżej i szepną:

- Ona jest podobna do ciebie.

- Do mnie? Nigdy nie noszę czerwonej sukienki. Ani latem, ani zimą.

- Ale masz kolce. I one też ma kolce.

Jeżyk usiadł i jedną łapką obliczał na pazurkach drugiej:

- Ma kolce, ma czerwoną sukienkę... Nie wiem. Powiedz sam.

Ale Chochoł nie chciał zdradzić tajemnicy. Powiedział tylko:

- Przyjdź do mnie w odwiedziny na wiosnę. Ona się obudzi.

I jeżyk odszedł.

„Przyjdę wiosna i zobaczę, kto mieszka pod chochołowym dachem. Ale gdzie znajdę mieszkanie na zimę?”

***************

Nad stawem stała wierzba, była rozczochrana i trzęsła się na jesiennym wietrze. Trochę ze strachem zapytał ja Kolczatek, czy da mu na zimę mieszkanie pod swoimi konarami.

Wierzba poruszyła ciemnymi włosami i powiedziała:

- U mnie już ktoś mieszka. Widzę, że masz ciekawy nosek i pewnie chciałbyś wiedzieć, kto. Tego ci nie powiem.

- Powiedz chociaż jak wygląda- poprosił jeżyk.

- Ma płaszczyk zielony jak trawa. Po za tym umie grać.

- Ma płaszczyk zielony jak trawa i umie grać...- powtórzył jeżyk.- Czy na skrzypeczkach? Bo jeśli tak, to może to świerszczyk?...

Ale wierzba odpowiedziała trochę niecierpliwie, bo wiatr targał ją za włosy.

- Za dużo chciałbyś wiedzieć. Przyjdź wiosną. Zobaczysz.

Jeżyk spuścił ciekawy nosek.

- Nie pozostaje mi nic innego, jak wrócić do ogrodu; coraz silniejszy wiatr się zrywa.

****************

W ogrodzie za klombem leżał duży kamień. Z jednej strony siwy mech zwisał mu jak broda.

- Czy nie mógłbym znaleźć u ciebie zimowego mieszkania?- zapytał jeżyk grzecznie.

Kamień, który nigdy w życiu nie ruszał się z miejsca, odzywał się tez bardzo niechętnie. Mrukną grubo, tak jakby i głos miał obrośnięty mchem:

-U mnie już ktoś mieszka.

- U ciebie też? Kto?

- Oho, powiem ci głośno, wicher usłyszy, zawoła mróz, zmrożą mojego lokatora.

- Powiedz chociaż jak wygląda- prosił jeżyk.

- Jak wygląda? Mały, złoty...

- Mały, złoty? I co jeszcze?

Ale kamień nie odpowiedział już nic. Milczał zwyczajem wszystkich kamieni, tylko przez chwile drżała mu jeszcze siwa broda.

*****************

Jeżyk odszedł w drugi koniec ogrodu. Rósł tam krzak berberysu. Liści tu było na ziemi dużo, brunatnych, szeleszczących.

- Czy mogę zamieszkać u ciebie, berberysie?

- Dobrze- zgodził się berberys.- Miękko tu będzie, cicho....

Więc jeżyk zagrzebał się w liściach, zwinął się w kłębek i zasnął.

Wiersz K. Śliwy pt. „W spiżarni”

W spiżarni na półce

zapasów bez liku.

Są dżemy, kompoty,

złoty miód w słoiku.

Jest i cebula w wiankach

i grzyby suszone.

Są główki kapusty

ogórki kwaszone.

A gdy zimą będzie srogi

mróz na dworze,

zapachnie nam lato,

gdy słoik otworzę.

---