RECENZJA KSIĄŻKI CLARE LONGRIGG - „KOBIETY NA CZELE MAFII”
Stopka redakcyjna: Clare Longrigg - „Kobiety na czele mafii: krwawe, zdeterminowane, mściwe”; wydawnictwo - Warszawa: Philip Wilson, 2002; liczba stron - 314; cena - 30,90 zł
Brytyjska dziennikarka - Clare Longrigg - przedstawia nam w swojej książce, do której materiały zbierała przez osiem lat, życie kobiet należących do mafii. Z większością z nich spotkała się osobiście, powoli zdobywając ich zaufanie i nakłaniając je do wyznań.
W pierwszej części książki autorka ukazuje aktywny udział kobiet w poczynaniach mafii. Tym samym obala jeden z XIX-wiecznych mitów mówiących, iż mafia nie dopuszcza kobiet do udziału w swoich machinacjach. Pokazuje czytelnikowi, iż kobiety - traktowane dotąd jako towarzyszki życiowe mężczyzn, pozostające w ich cieniu - „przemówiły głosem przywódczyń”. Matki, siostry, córki stały się bezlitosne. Wstąpiły w szeregi mafijne Camorry czy Cosa Nostry.
Druga część książki eksponuje rolę kobiet w mafii, które to biorą udział w handlu narkotykami ( babcia Heroina nawet najmłodsze z wnuków zmuszała do handlu narkotykami), są egzekutorami długów i haraczy, tak jak Maria Filippa Messina - która po aresztowaniu swojego męża, zajęła jego miejsce na stanowisku bossa klanu. Kontrolowała przemyt broni, uzbrajała ludzi i rozwijała procedury wymuszania haraczu.
Wiele kobiet przedstawionych w tej książce żąda wendety dla tych, którzy zabili ich ukochanych. Rodzina staje się wtedy „jądrem zbrodni”. Kobiety wychodzą ze swoich domów, śledzą wroga, planują zbrodnie, by potem wysłać na tak zwane polowanie innych członków swojej rodziny.
W dużej mierze na kształtowanie charakteru młodocianych mafiosów wpływają matki, które wpajają im mafijne wartości jako te najlepsze. Głównym ich zadaniem jest usprawiedliwianie wszelkich poczynań dzieci.
Wielką zaletą owej książki - jest dla mnie - obalenie mitów o mafiach. Jeden z nich głosi, iż ludzie należący do mafii są honorowi, bronią słabszych i ubogich. Kolejny mówi o nietykalności i szacunku wobec kobiet i dzieci oraz o nie uczestniczeniu, tych pierwszych, w machinacjach mafii.
Tymczasem - wiele kobiet, wychowanych w środowisku mafjijnym i próbujących się z niego wyzwolić, żyje w wielkim zagrożeniu. Mafiosi zmuszani są często do poświęcenia życia najukochańszych im osób, by udowodnić wobec organizacji swoją lojalność.
Z drugiej strony mafia stawia kobiety na piedestale, ze względu na umiejętność i zdolność przynoszenia przez nie wpływów finansowych ich członkom, a także ze względu na fakt, iż mało kto postrzega je jako kryminalistki.
Obecne wprowadzenie świadków koronnych sprawiło, iż wykluczanie kobiet z przynależności do mafii - za pośrednictwem nakazu milczenia, którego mogą dotrzymać tylko mężczyźni - stało się kolejnym mitem.
Coraz więcej mafijnych zabójców okazuje bowiem skruchę i decyduje się na złożenie zeznań, co w oczach społeczeństwa czyni ich - bohaterami, a w oczach mafii - zdrajcami.
Niesamowite przykłady zachowań postaci - zarówno kobiet i mężczyzn, potwierdzające obalenie owych mitów sprawiają, iż książka ta staje się niesamowitym źródłem wiedzy. Zaskakuje nas ona na każdym kroku, „jest prawdziwą kopalnią wiedzy o mafii”. Utwierdziła mnie w przekonaniu, iż przeświadczenie - mówiące o dużej i wystarczającej wiedzy na temat mafii - staje się błędne.
Mankamentem owej książki nie jest dla mnie jej treść, lecz brak ilustracji bądź fotografii, które lepiej mogłyby dać poznać czytelnikowi piękne kobiety, nieraz groźniejsze od mężczyzn.
Wiele można zarzucić także polskiemu tłumaczeniu - przekład z języka angielskiego jest zbyt dosłowny, co kilka stron zdarzają się błędy ortograficzne i słowotwórcze.
Mimo owych niedociągnięć, uważam, iż książka ta jest fascynującą lekturą. Wybrałam ją dlatego, ponieważ w sposób niezwykły i całkiem odmienny - od pozostałych książek o podobnej tematyce ( „Polska bez mafii. Rozmowy z Markiem Biernackim”- Marek Biernacki; „Czerwona mafia” - Robert Friedman;” Historia mafii”- Matard - Bonucci Marie - Anne ) - opisuje działalność mafijnych bossów - zarówno kobiet jak i mężczyzn.
1