„KARA POZBAWIENIA WOLNOŚCI
NA GRUNCIE
PRAWA KARNEGO WYKONAWCZEGO”
S p i s t r e ś c i :
§§ 1. Pojęcie i cele wykonania kary pozbawienia wolności ………………………... ….....3
§§ 2. Typy i rodzaje zakładów karnych oraz systemy wykonywania kary
pozbawienia wolności …………………………………………………… ………….……..3
§§ 3. Klasyfikacja skazanych i praca osobo-poznawcza …………….…………………....8
§§ 4. Badania i oceny skazanych ……….………………………………………………... 8
§§ 5. Zatrudnianie, nauczanie oraz działalność związana ze spędzaniem wolnego czasu......................................................................................................................................10
§§ 6. System nagród, ulg i kar dyscyplinarnych …………………………………………13
§§ 7. Odroczenie i przerwa w odbywaniu kary pozbawienia wolności ………………….14
§§ 1. Pojęcie i cele wykonania kary pozbawienia wolności.
§1.1 Pojęcie „kara" jest na ogół odbierane intuicyjnie i sposób ten pozwala, w pewnym stopniu, na postrzeganie tego terminu w jego najbardziej zasadniczym znaczeniu. Kara jest pewną dolegliwością, a równocześnie wyrazem negatywnej oceny zachowań ludzkich.
Według M. Cieślaka kara kryminalna to „celowa dolegliwość stosowana przez władzę państwową wobec człowieka z powodu jego zachowania uznanego przez tę władzę za społecznie naganne i zasługujące na taką dolegliwość. I. Andrejew uważa ponadto, że kara kryminalna jest dolegliwością współmierną do wagi przestępstwa i wyrazem potępienia jego sprawcy. Kara jest niewątpliwie środkiem przymusu państwowego, lecz niekoniecznie musi być wymierzana przez sąd.
§1.2 Wykonywanie kary pozbawienia wolności ma na celu wzbudzanie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw, w szczególności poczucia odpowiedzialności oraz potrzeby przestrzegania porządku prawnego i tym samym powstrzymania się od powrotu do przestępstwa. Dla osiągnięcia celu określonego w § 1 prowadzi się zindywidualizowane oddziaływanie na skazanych w ramach określonych w ustawie systemów wykonywania kary, w różnych rodzajach i typach zakładów karnych. W oddziaływaniu na skazanych, przy poszanowaniu ich praw i wymaganiu wypełniania przez nich obowiązków, uwzględnia się przede wszystkim pracę, zwłaszcza sprzyjającą zdobywaniu odpowiednich kwalifikacji zawodowych, nauczanie, zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe, podtrzymywanie kontaktów z rodziną i światem zewnętrznym oraz środki terapeutyczne.
Kara pozbawienia wolności powinna być oczywiście osobistą dolegliwością, tzn. karę wymierzyć można tylko sprawcy przestępstwa i tylko on może wymierzoną karę ponieść. Stosowane środki powinny być zdatne do wyrządzenia dolegliwości osobistej, nie oznacza to jednak by inne osoby, poza sprawcą, nie mogły odczuć pewnej dolegliwości. Skutek taki nie dyskwalifikuje kary. Nie będzie to, bowiem dolegliwość zamierzona (celowa), a jedynie w danym konkretnym przypadku nieunikniona. Cele kary pozbawienia osiągane są poprzez zastosowanie przymusu państwowego, we wszelkich sposobach przewidzianych w ustawie. Kara ma na celu wywołanie w określonym czasie i przestrzeni, pozytywnych „odruchów” u sprawców przestępstw w taki sposób, aby żaden z nich po odbyciu orzeczonej kary nie popełniał więcej czynu zabronionego.
§§ 2. Typy i rodzaje zakładów karnych oraz systemy wykonywania kary pozbawienia wolności.
§2. W celu wywołania u sprawców pewnych społecznie pożądanych postaw i powstrzymania się od ich popełniania w przyszłości, w zależności od kategorii popełnionego czynu stosuje się odpowiednie typy i rodzaje zakładów karnych oraz systemy wykonywania kary.
§2. 1. Wyróżniamy następujące typy zakładów karnych:
a). zamknięte zakłady karne,
b). półotwarte zakłady karne,
c). otwarte zakłady karne.
Ad.a. Zamknięte zakłady karne:
- Przesłanki negatywne - cele mieszkalne skazanych mogą być otwarte w porze dziennej przez określonych zasadach, jeżeli względy bezpieczeństwa nie stoją temu na przeszkodzie, skazani mogą być zatrudnieni poza terenem zakładu karnego w pełnym systemie konwojowania, zajęcia kulturalno-oświatowe, sportowe oraz nauczanie organizuje się w obrębie zakładu karnego, ruch skazanych po terenie zakładu karnego odbywa się w sposób zorganizowany i pod nadzorem, skazani mogą korzystać z własnej bielizny i obuwia a za zezwoleniem dyrektora zakładu karnego także z odzieży, skazani mogą korzystać z dwóch widzeń w miesiącu a za zgodą dyrektora zakładu karnego wykorzystać je jednorazowo, widzenie skazanych podlega nadzorowi administracji zakładu karnego, rozmowy skazanych w trakcie widzeń podlegają kontroli administracji zakładu.
- Przesłanki pozytywne - korespondencja skazanych podlega cenzurze administracji zakładu karnego z wyjątkiem porozumiewania się ze swoim obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem lub radcą prawnym podczas nieobecności innych osób. Korespondencja z tymi osobami nie podlega cenzurze i zatrzymaniu, a rozmowy w trakcie widzeń i telefoniczne nie podlegają kontroli. Nadzór nad korespondencją z obrońcą może być wykonany przez otwarcie listu wyłącznie wtedy, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że list zawiera przedmioty, których dotyczy zakaz posiadania, przechowywania, przekazywania, przesyłania lub obrotu. Czynności otwarcia dokonuje się w obecności skazanego i zawiadamia się o niej sędziego penitencjarnego, podając jej powód i wynik. Prowadzenia korespondencji, bez jej cenzurowania, z organami ścigania, wymiaru sprawiedliwości i innymi organami państwowymi, samorządowymi oraz z Rzecznikiem Praw Obywatelskich. Również skazany, jego obrońcy i pełnomocnicy oraz właściwe organizacje pozarządowe mają prawo kierować skargi do organów powołanych na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka. Korespondencja, w tych sprawach, osób pozbawionych wolności powinna być bezzwłocznie przekazywana do adresata i nie podlega cenzurze.
Źródło: http://www.sw.gov.pl.
Na uwagę zasługuje kilka zakładów karnych typu zamkniętego są to:
- Czarne dla mężczyzn odbywających karę po raz pierwszy z oddziałem zakładu karnego typu zamkniętym dla recydywistów, obecnie karę pozbawienia wolności odbywa tam 1200 skazanych,
- Wołów dla mężczyzn, recydywistów, obecnie karę pozbawienia wolności odbywa tam 1043 więźniów,
- Wronki zamknięty dla recydywistów, obecnie karę pozbawienia wolności odbywa tam 1800 więźniów,
- Wrocław Nr 1 dla odbywających karę po raz pierwszy, obecnie karę pozbawienia wolności odbywa tam 1187 więźniów.
Ad.b. Półotwarte zakłady karne:
- cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte w porze dziennej, natomiast w porze nocnej mogę być zamknięte, skazani mogą być zatrudnieni po za terenem zakładu karnego w systemie zmniejszonego konwojowania lub bez konwojowania, w tym rożnie na pojedynczych stanowiskach pracy, skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu szkolnym oraz w zajęciach terapeutycznych organizowanych poza terenem zakładu karnego, grupowych zajęciach kulturalno-oświatowych lub sportowych, skazani mogą poruszać się po terenie zakładu karnego w czasie i miejscach ustalonych w porządku wewnętrznym, skazani mogą korzystać z własnej odzieży, bielizny i obuwia, skazanym można udzielać przepustek z zakładu karnego nie częściej niż raz na dwa miesiące, łącznie na okres nie przekraczający 14 dni w roku., skazani mogą korzystać z trzech widzeń w miesiącu które za zgodą dyrektora zakładu karnego mogą być połączone, widzenia skazanych podlegają nadzorowi administracji zakładu karnego, rozmowy skazanych w trakcie widzenia mogą podlegać kontroli administracyjnej zakładu, korespondencja skazanych może podlegać cenzurze administracyjnej, rozmowy telefoniczne mogą podlegać kontroli.
Ad.c. Otwarte zakłady karne:
- cele mieszkalne skazanych pozostają otwarte przez całą dobę, skazanych zatrudnia się przede wszystkim poza terenem zakładu karnego, bez konwojenta na pojedynczych stanowiskach, skazanym można zezwalać na uczestniczenie w nauczaniu, szkoleniu oraz zajęciach terapeutycznych, organizowanych poza terenem zakładu karnego, grupowych zajęciach kulturalno- oświatowych lub sportowych organizowanych poza terenem zakładu karnego, skazani mogą korzystać z własnej odzieży, bielizny, obuwia, skazany może korzystać z nieograniczonej liczny widzeń, skazanym w miarę możliwości stwarza się warunki do przygotowania dodatkowych posiłków we własnym zakresie, korespondencja skazanych nie podlega cenzurze administracji zakładu karnego, rozmowy telefoniczne nie podlegają kontroli administracyjnej zakładu karnego, widzenia nie mogą podlegać nadzorowi administracji zakładu karnego, rozmowy w trakcie widzenia nie podlegają kontroli administracji zakładu karnego.
Wszystkie zakłady karne podlegają Ministrowi sprawiedliwości, w drodze zarządzenia tworzy on, znosi oraz określa przeznaczenie zakładów karnych, a w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej-zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego. Zakłady karne należą do jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, która jest umundurowaną i uzbrojoną formacją apolityczną podległa Ministrowi Sprawiedliwości, posiadającą własną strukturę organizacyjną
§2. 2. rodzaje zakładów karnych:
a). zakład karny dla młodocianych,
b). zakład karny dla odbywających karę po raz pierwszy,
c).zakład karny dla recydywistów penitencjarnych,
d).zakład karny dla odbywających karę aresztu wojskowego,
Ad.a. - zakład karny dla młodocianych:
- w zakładzie tym odbywają karę skazani, którzy nie ukończyli 21 roku życia, w uzasadnionych wypadkach skazany może odbywać karę w tym zakładzie po ukończeniu 21 lat. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami oddziaływania dorosłych skazanych po raz pierwszy, wyróżniający się dobrą postawą może za swoją zgodą odbywać karę w zakładzie karnym dla młodocianych, korzysta on wtedy z takich uprawnień jak młodociany. Młodociany, któremu pozostało, co najmniej 6 miesięcy do końca, nabywa prawa do ubiegania się o warunkowe zwolnienie lub sprawiającego trudności wychowawcze poddaje się badaniom psychologicznym. Dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego, kieruje skazanego na badania w ośrodku na pisemny i uzasadniony wniosek psychologa, wychowawcy lub psychiatry wraz z załączoną pisemną zgodą skazanego. Dyrektor zakładu występuje z wnioskiem do sędziego penitencjarnego o zarządzenie przeprowadzenia badań w przypadku braku zgody skazanego na poddanie się badaniom. Termin rozpoczęcia badań psychiatryczną. Na podstawie przedstawionych wyników, dokonuje się kwalifikacji skazanych na tych „spokojnych i niebezpiecznych” w celu wyboru właściwego systemu, rodzaju i typu zakładu karnego.
Wyodrębnienie tego typu zakładu „podyktowane było koniecznością odizolowania tej kategorii skazanych od demoralizującego wpływu innych uwięzionych”. Młodociani stanowią grupę osób znajdujących się jeszcze w stanie rozwoju psychicznego i biologicznego, zatem istnieje większa skuteczność oddziaływanie wychowawczych na ich postawy. Podstawową formą oddziaływań na młodocianych w procesie resocjalizacji jest nauczanie ogólne i zawodowe oraz zatrudnienie, wykorzystywane są różnorodne formy oddziaływań zespołowych i indywidualnych uwzględniając wiek skazanego m.in. zajęcia kulturowe-oświatowe, wychowanie fizyczne i sport. Młodociani maja prawo do dłuższego widzenia raz w miesiącu, a dzienna norma żywienia jest większa dla osób, które nie ukończyły
18 roku życia. Wobec młodocianych nie stosuje się surowszych kar dyscyplinarnych. W odróżnieniu od skazanych dorosłych, którzy mogą wybrać zwykły system odbywania kar, młodociani obligatoryjnie odbywają karę w systemie programowego oddziaływania.
Ad . b.. - zakład karny dla odbywających karę po raz pierwszy:
- W zakładzie tym osadza się skazanych odbywających zastępczą karę pozbawienia wolności orzeczoną w tej samej sprawie oraz skazanych na karę pozbawienia wolności niebędących recydywistami penitencjarnymi. W tego typu zakładach mogą odbywać karę osoby skazane
za przestępstwa nieumyślne. Odbywający karę mogą korzystać w zakładzie karnym z zatrudnienia, nauczania oraz zajęć społeczno wychowawczych i sportowych.
Ad. c. - zakład karny dla recydywistów penitencjarnych:
- odbywają karę dorośli skazani za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę pozbawienia wolności oraz ukarani za wykrocznie umyśle zasadniczą lub zastępcza karą aresztu, którzy uprzednio już odbywali takie kary lub karę aresztu wojskowego za umyślne przestępstwo lub wykroczenia chyba, że szczególne względy resocjalizacyjne przemawiają za skierowaniem ich do zakładu karnego dla odbywających karę po raz pierwszy. Recydywista penitencjarny to każdy przestępca wtórny, który przebywał już w więzieniu, a który nie koniecznie mieści się, choć może w definicji kodeksowej pojęcia recydywista. Wobec tych skazanych powinny być podjęte szczególne środki oddziaływania resocjalizującego wnikające z ich znacznej demoralizacji. Kara pedagogiczna powinna być bardzo dobrze przygotowana do wypełniania szczególnie trudnych zadań wychowawczych.
Źródło: http://www.sw.gov.pl.
Ad. d. - zakład karny dla odbywających karę aresztu wojskowego:
- skazany na karę aresztu wojskowego odbywa karę w zakładzie typu otwartego chyba, że szczególne względy przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym innego typu. Zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego są przeznaczone dla żołnierzy zawodowych lub osób powołanych do odbycia służby wojskowej. Kary aresztu wojskowego trwają najmniej miesiąc najwięcej dwa lata. Podczas odbywania kary skazany ma obowiązek pracy lub nauki. W tego typu zakładach uwzględnia się przestrzeganie dyscypliny wojskowej i elementów szkoleń wojskowych. Skazani umieszczeni są w odrębnych pomieszczeniach przy zachowaniu hierarchii w stopniach wojskowych. Skazani odbywają karę w pełny umundurowaniu wojskowym pozbawianym godła państwowego oraz znaków i stopi wojskowych.
§2. 3. systemy wykonywania kary:
a).system propagandowego oddziaływania,
b).system terapeutyczny,
c).system zwykły.
Ad. a. - system programowego oddziaływania:
- w systemie programowego oddziaływania odbywają karę młodociani, a także skazani dorośli, którzy po przedstawieniu im projektu programu oddziaływania wyrażają zgodę na współdziałanie w jego organizowaniu i wykonaniu. W programie oddziaływania ustala się zwłaszcza rodzaje zatrudnienia, nauczania skazanych ich kontakty przede wszystkim z rodziną i innymi osobami bliskimi, wykorzystanie czasu wolnego, możliwość wywiązywania się z ciążących na nich obowiązkach oraz przedsięwzięcia niezbędne dla przygotowania skazanych do powrotu do społeczności. Wykonanie programów oddziaływania podlega okresowym ocenom, programy te mogą ulegać zmianom. Jeżeli skazany dorosły nie przestrzega wymagań ustalonych w programie, to przenosi się go do systemu zwykłego.
Ad. b. - system terapeutyczny:
- w systemie terapeutycznym odbywają karę skazani z niepsychotycznym zaburzeniem psychicznym, upośledzeniem umysłowym a także uzależnieniem od alkoholu, środków odurzających lub psychotropowych oraz skazani niepełnosprawni fizycznie wymagający oddziaływania specjalistycznego, zwłaszcza opieki psychologicznej, lekarskiej lub rehabilitacyjnej. W systemie tym odbywają również skazani za przestępstwa w stanie ograniczenia poczytalności. Jeżeli przemawiają za tym względy lecznicze, wychowawcze w oddziale terapeutycznym mogą odbywać karę także inni skazani za ich zgodą. Karę pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym wykonuje się przede wszystkim w oddziale terapeutycznym o określonej specjalizacji.
Źródło: http://www.sw.gov.pl.
Ad. c. - system zwykły:
- w systemie tym odbywają karę skazani, którzy nie zostali zakwalifikowani do systemów poprzednich. W systemie tym odbywają karę również skazani na zastępczą karę pozbawienia wolności oraz ukarani karami porządkowymi oraz osoby, wobec których zastosowano środki przymusu skutkujące pozbawieniem wolności chyba, że szczególne względy przemawiają za skierowaniem skazanego do innego systemu. W systemie tym skazany może korzystać z dostępnego w zakładzie karnym zatrudnienia, nauczania oraz zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych.
§§ 3. Klasyfikacja skazanych.
- podział na grupy mający zapewnić właściwe skierowanie skazanych do rodzaju i typu zakładu karnego, systemu odbywania kary. Podział ułatwia również rozmieszczenie więźniów wewnątrz placówki penitencjarnej i ma na celu zapobieganie wzajemnej demoralizacji skazanych, zapewnienie więźniom bezpieczeństwa, stosowanie odpowiednich dla każdej grupy metod i środków oddziaływania.
§3.1. Klasyfikacji skazanych dokonuje się ze względu na:
a). płeć,
b). wiek,
c). uprzednie odbywanie kary pozbawienia wolności,
d). umyślność lub nieumyślność czynu,
e). czas pozostałej do odbycia kary pozbawienia wolności,
f). stan zdrowia fizycznego i psychicznego, w tym stopień uzależnienia od alkoholu, środków odurzających lub psychotropowych,
g). stopień demoralizacji i zagrożenia społecznego,
h). rodzaj popełnionego przestępstwa,
i). treść podlegającego wykonaniu orzeczenia,
j). uzasadnienie orzeczenia,
k). przekazane przez sąd informacje dotyczące osoby skazanego,
l). wyciąg z poprzednich akt wykonawczych skazanego,
ł). orzeczenie psychologiczno - penitencjarne.
§3.2. Organy dokonujące klasyfikacji skazanych to Sąd i Komisja penitencjarna. Sąd wydając wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności może określić w wyroku rodzaj i typ zakładu karnego oraz system terapeutycznego wykonania kary. Zmiana określonego w wyroku rodzaju i typu zakładu, a także orzeczonego systemu terapeutycznego wykonania kary może być orzeczona tylko przez sąd penitencjarny. Komisja penitencjarna powoływana jest w każdym zakładzie karnym przez dyrektora zakładu. W skład komisji wchodzą funkcjonariusze i pracownicy tego zakładu. W pracach komisji mogą uczestniczyć również inne osoby np. przedstawiciele stowarzyszeń, fundacji, organizacji i instytucji, kościołów i innych związków wyznaniowych. Komisja podejmuje decyzje o skierowaniu skazanego do właściwego zakładu karnego oraz do określonego systemu odbywania kary. Ustala indywidualny program oddziaływania na skazanego jak i dokonuje okresowych ocen postępów skazanego w resocjalizacji. Komisja dokonuje klasyfikacji skazanych, gdy nie uczynił tego sąd w wyroku.
§§ 4. Badania i oceny skazanych.
- dyrektor zakładu karnego lub aresztu śledczego, kieruje skazanego na badania w ośrodku na pisemny i uzasadniony wniosek psychologa, wychowawcy lub psychiatry wraz z załączoną pisemną zgodą skazanego. Dyrektor zakładu występuje z wnioskiem do sędziego penitencjarnego o zarządzenie przeprowadzenia badań w przypadku braku zgody skazanego na poddanie się badaniom. Termin rozpoczęcia badań wyznacza kierownik ośrodka niezwłocznie po otrzymaniu skierowania na badania oraz zawiadamia o tym dyrektora zakładu kierującego na badania lub sąd, który zarządził przeprowadzenie badań. Badania w ośrodku nie powinny trwać dłużej niż 2 tygodnie. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek prowadzącego badania, kierownik ośrodka przedłuża badania na czas niezbędny dla ich przeprowadzenia, o czym powiadamia sędziego penitencjarnego - jeżeli nie ma zgody skazanego. Dobór metod badań i zakres ich stosowania ustalają odpowiednio psycholog lub lekarz psychiatra zatrudnieni w ośrodku. Na podstawie przeprowadzonych badań psycholog wydaje orzeczenie psychologiczno-penitencjarne, a lekarz psychiatra - opinię psychiatryczną.
4.1.Charakterystyka badanych:
- Badania przeprowadzono w Zakładzie Karnym w Koszalinie, w Areszcie Śledczym w Słupsku oraz w Oddziale Zewnętrznym w Ustce. Zakład w Ustce jest typem zakładu otwartego i półotwartego. W Zakładzie Karnym w Koszalinie typu półotwartego znajduje się wyselekcjonowana, bardziej pozytywna grupa skazanych. Wyroki odbywają tutaj mężczyźni skazani po raz pierwszy i recydywiści. Jest to specyficzna jednostka, ponieważ w wydzielonej części budynku penitencjarnego znajduje się areszt tymczasowy, a także zakład karny typu częściowo zamkniętego i półotwartego dla kobiet - dla wszystkich kategorii osadzonych.
Badaniami objęto łącznie siedemdziesięciu przestępców w wieku od 21 do 58 lat. Badanych podzielono na dwie grupy: skazanych po raz pierwszy i recydywistów oraz na tych, którzy popełnili występki i zbrodnie. W przeprowadzonych badaniach na zainteresowanie zasługuje:
- struktura przestępczości,
- poziom wykształcenia skazanych,
- umyślność i nieumyślność popełnionego czynu, a wybrane aspekty osobowości przestępczej,
- wymiar kary, a wybrane aspekty osobowości przestępców,
- wpływ wybranych aspektów osobowości na rodzaj popełnionych przestępstw.
Przeprowadzone badania empiryczne wykazały, jakie wybrane aspekty osobowości posiadają osadzeni popełniający przestępstwa. Analiza siedemdziesięciu teczek osobo-poznawczych umożliwiła zapoznanie się z danymi personalnymi i informacjami dotyczącymi czynu przestępczego. Opis i klasyfikacja kodeksowa pozwoliła ustalić struktury przestępstwa. Uzyskane dane umożliwiły klasyfikację badanych na skazanych po raz pierwszy i recydywistów oraz tych, którzy odbywają karę za występki i zbrodnie. Charakter przestępstw popełnionych przez skazanych wskazuje na ukształtowanie się typu przestępczości grupy. Poniżej przedstawiono strukturę przestępczości stwierdzoną w pierwszym etapie badań.
Struktura przestępczości.
Lp. |
Rodzaje popełnionych przestępstw. |
N |
% |
1. |
Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu XIX |
|
|
|
|
3 |
2.59 |
|
|
7 |
6.04 |
|
|
1 |
0.86 |
|
Razem: |
11 |
9.49 |
2. |
Przestępstwa przeciwko wolności XXIII |
|
|
|
|
3 |
2.58 |
3. |
Przestępstwa przeciwko mieniu XXXV |
|
|
|
|
2 |
1.72 |
|
|
1 |
0.86 |
|
|
5 |
4.32 |
|
|
20 |
17.24 |
|
|
24 |
20.69 |
|
|
2 |
1.72 |
|
|
1 |
0.86 |
|
|
6 |
5.18 |
|
Razem: |
61 |
52.59 |
4 |
Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu XX |
|
|
|
|
20 |
17.24 |
5. |
Przestępstwa przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego XXIX |
|
|
|
|
1 |
0.86 |
6. |
Przestępstwa przeciwko rodzinie, opiece XXVI |
|
|
|
|
20 |
17.24 |
Razem |
116 |
100.00 |
|
4.2. Wykształcenie badanych osadzonych:
Nauka szkolna i praca są uznawane powszechnie za bardzo istotne czynniki resocjalizacji. Wykształcenie jest niezbędne do wykonywania konkretnej pracy, która służy do readaptacji społecznej po wyjściu wychowanków na wolność. Odpowiednie wykształcenie umożliwia szybkie włączenie się w normalne życie społeczne. Jak dowodzi analiza otrzymanego materiału empirycznego szanse te nie zostały dane badanym osadzonych.
Wykształcenie badanych osadzonych.
Lp. |
Poziom wykształcenia |
N |
% |
1. |
Podstawowe |
19 |
27.14 |
2. |
Podstawowe z przyuczeniem do zawodu |
7 |
10.00 |
3. |
Zawodowe |
28 |
40.00 |
4. |
Średnie |
12 |
17.14 |
5. |
Wyższe |
2 |
2.86 |
6. |
Nieudokumentowane |
2 |
2.86 |
|
Razem |
70 |
100.00 |
Na potrzeby prowadzonych badań zastosowano Inwentarz Osobowości M.P.J. (Maudsley Personality Inventory) H.J. Eysencka. Składa się on z szeregu pytań dotyczących różnych cech i skłonności. Poniżej przedstawiam cztery pytania z wyżej wymienionego kwestionariusza.
- czy uważasz się za beztroskiego?
- czy zdarzyło ci się czasami skłamać?
- czy często myśli nie pozwalają ci spać?
- czy jako dziecko robiłeś zwykle od razu, bez szemrania to, co polecono ci robić?
Po każdym pytaniu następują do wyboru trzy odpowiedzi: „tak”, „nie”, lub „znak zapytania”. Po przeczytaniu pytania badany powinien zakreślić wybraną odpowiedź kółkiem. W Inwentarzu nie ma odpowiedzi dobrych lub złych, bo nie jest to badanie inteligencji, lecz cech osobowości. Inwentarz Osobowości H.J. Eysencka ujmuje diagnozę osobowości w ramach intro - ekstrawersji i neurotyczności. Szeroko stosowany Inwentarz Osobowości H.J. Eysenka zawiera skalę kontrolną zwaną skalą kłamstwa, która pozwala ujawnić tendencje, które umożliwiają ocenę postawy badanego wobec zadania, a tym samym kontrolę wiarygodności uzyskanych wyników. 7 osadzonych w skali kłamstwa osiągnęło 10 sten. Jako, że są to wyniki bardzo wysokie - wyeliminowałam ich z badań. 10 sten osiągnięty w tej skali może świadczyć o skłonności do ukrywania wad. Wyniki osób, które osiągnęły 10 sten świadczą o fałszu.
Autor inwentarza zakłada, że u osób, które równocześnie cechuje mniejsza łatwość warunkowania i ponadprzeciętna labilność emocjonalna - a więc wysoka ekstrawersja i neurotyczność - częściej niż u pozostałych jednostek występują zaburzenia zachowania określone mianem „przestępczości” i „psychopatii”. Eysenck podkreśla, że do zachowania przestępczego dochodzi najczęściej, gdy jednostka nie nauczy się, poprzez warunkowanie klasyczne, reagować lękiem na wszelkie sytuacje zawierające wyraźnie antyspołeczne elementy postępowania. Nadmienię, iż H.J. Eysenck dostrzega tylko oscylację w kierunku cech psychopatycznych. Pomija natomiast ten rodzaj przestępstw, które - podobnie jak zachowanie neurotyczne - wynikają z lęku i obrony przed nim, czyli wszelkie tzw. przestępstwa neurotyczne. Introwertycy charakteryzują się dużą dokładnością przy mniejszej szybkości, dużą tolerancją na derywację sensoryczną, natomiast małą na ból. Introwertycy to często ludzie nieśmiali, powściągliwi niewierzący we własne siły. Może to sugerować, choć nie musi, pewną strategię zaplanowania, a w konsekwencji dokonanie czynu zabronionego. Ekstrawertycy odznaczają się niskim poziomem aspiracji, małą wytrwałością, trudnościami w długotrwałym czuwaniu, małą dokładnością przy większej szybkości, wysokimi progami zmysłowymi, a także małą tolerancją na derywację sensoryczną. „Są oni surgentni (beztroscy, nieostrożni, weseli, łatwo zapalający się, śmieli, nie zahamowani, samorzutni, aktywni i impulsywni. Owa impulsywność, brak zahamowań, beztroska, nieostrożność może, choć nie musi, predysponować do większej podatności na przestępstwa osoby, u których dominującym aspektem osobowości jest ekstrawersja. Potwierdza to H.J. Eysenck. W innych badaniach np. prowadzonych u nas w Polsce sugestie Eysnecka dotyczące typologicznej jednorodności przestępców nie zostały potwierdzone. Istnieje, zatem związek pomiędzy określonym rodzajem przestępstwa, a wybranymi cechami osobowości. Ekstrawertycy są bardziej skłonni do popełniania przestępstw niż introwertycy. Ekstrawertycy i cholerycy częściej dokonywać będą rozbojów, a introwertycy i sangwinicy bardziej skłonni są do kradzieży i uchylania się od płacenia alimentów.
Wpływ wybranych aspektów osobowości na rodzaje przestępczości.
Wybrane aspekty osobowości skazanych |
Rodzaj czynu zabronionego |
|||||||
|
Rozbój |
Uchylanie się od alimentów |
Kradzież z włamaniem |
Inne Przestępstwa |
||||
|
N |
% |
N |
% |
N |
% |
N |
% |
EKSTRAWERTYCY |
5 |
42 |
X |
X |
6 |
55 |
15 |
54 |
INTROWERTYCY |
4 |
33 |
10 |
83 |
2 |
18 |
9 |
32 |
AMBIWERTYCY |
3 |
25 |
2 |
17 |
3 |
27 |
4 |
14 |
RAZEM |
12 |
100 |
12 |
100 |
11 |
100 |
28 |
100 |
CHOLERYCY |
4 |
33 |
X |
X |
5 |
45 |
6 |
21 |
SANGWINICY |
1 |
8 |
X |
X |
1 |
9 |
2 |
7 |
Źródło:
J.K. Gierowski, Z. Lew-Starowicz, J. Mellibruda: Psychopatologia zjawisk społecznych,
K. Pospiszyl, E. Żabczyńska: Psychologia dziecka niedostosowanego społecznie. Warszawa1988,
P. Brzozowski, R. Drwal: Podręcznik do kwestionariusza osobowości (EPQ-R). Warszawa 1995,.
§§ 5. Zatrudnianie, nauczanie oraz działalność związana ze spędzaniem wolnego czasu.
5.1. Zatrudnianie:
- Celem zatrudnienia skazanych jest resocjalizacja, którą w warunkach pozbawienia wolności osiąga się przez:
- kształtowanie u skazanego nawyku pracy,
- nauczanie zawodu,
- zachowanie i rozwój sił fizycznych i umysłowych.
- Skazani mogą być zatrudnieni odpłatnie, przy pracach porządkowych oraz pomocniczych na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, w przywięziennych zakładach pracy, u innych zewnętrznych przedsiębiorców, w tym również w ramach umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy o pracę nakładczą. Skazany może skierować wniosek do dyrektora zakładu karnego, w formie pisemnej, dotyczący określenia warunków zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy o pracę nakładczą. Wniosek skazanego powinien zawierać potwierdzenie przez pracodawcę zamiaru zawarcia umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy o pracę nakładczą. Pisemna akceptacja warunków zatrudnienia przez skazanego, a także zatrudniającego, jest podstawą wyrażenia przez dyrektora zakładu karnego zgody na zatrudnienie skazanego.
Wynagrodzenie za pracę skazanego zatrudnionego na podstawie umowy o pracę pracodawca przekazuje wraz z listą płac do zakładu karnego, w którym skazany przebywa, w terminie do dziesiątego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
Na zatrudniającym ciążą określone obowiązki takie jak: dostarczyć do zakładu karnego obowiązujące u niego przepisy dotyczące zatrudnienia, zwłaszcza w zakresie czasu pracy i wynagrodzenia, oraz informować o dokonywanych w nich zmianach. Niezwłocznie po zatrudnieniu przesłać do zakładu karnego potwierdzenie zatrudnienia skazanego, określające stanowisko i przyznaną stawkę wynagrodzenia wraz z dodatkami. Informować zakład karny o przypadkach negatywnego zachowania skazanego oraz może wnioskować o zmianę miejsca i rodzaju jego pracy lub o wycofanie skazanego z zatrudnienia. Wnioski te powinny być szczegółowo uzasadnione.
Tabela określająca wynagrodzenie skazanych:
I
|
Pracownik transportu, pracownik gospodarczy (sprzątający, pomoc w pralni itp.), pomoc magazyniera, pomoc kucharza, pomoc palacza c.o. i inne stanowiska niewymagające kwalifikacji zawodowych.
|
50%-60 % minimalnego wynagrodzenia. |
II
|
Bibliotekarz, pracownik radiowęzła, rolnik, hodowca zwierząt, ogrodnik. Obsługa maszyn pralniczych.
|
50 %-65 % minimalnego wynagrodzenia.
|
III
|
Palacz c.o. Kwalifikowane prace robotnicze wymagające dyplomu czeladnika lub świadectwa ukończenia kursu albo równorzędne w zawodach: fryzjer, szewc, krawiec, introligator, kucharz, masarz, elektryk, hydraulik, tapicer, spawacz, tokarz, ślusarz, frezer, mechanik samochodowy i innych.
|
50 %-70 % minimalnego wynagrodzenia.
|
IV
|
Stanowiska robotnicze wymagające kwalifikacji mistrza w zawodzie (wykonywane samodzielnie prace wysoko kwalifikowane).
|
50 %-75 % minimalnego wynagrodzenia.
|
Skazanemu zatrudnionemu odpłatnie przy pracach porządkowych oraz pomocniczych wykonywanych odpłatnie na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych na zasadach określonych w Kodeksie Pracy. Skazanemu wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę, w wysokości 20 % przyznanej godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. Skazanym zatrudnionym odpłatnie przy pracach porządkowych oraz pomocniczych wykonywanych na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej przysługuje za każdą godzinę pracy wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych lub niebezpiecznych, dodatek w wysokości 10 % przyznanej godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego w wymiarze, co najmniej 80 godzin w miesiącu.
- Skazani mogą być zatrudniani nieodpłatnie: przy pracach porządkowych oraz pracach pomocniczych wykonywanych na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej lub za prace porządkowe na rzecz samorządu terytorialnego, w wymiarze nieprzekraczającym 90 godzin miesięcznie. Skazanemu, za jego pisemną zgodą lub na jego wniosek, dyrektor może zezwolić na nieodpłatne zatrudnienie przy pracach publicznych na rzecz organów administracji publicznej oraz przy pracach wykonywanych na cele charytatywne, a także przy pracach porządkowych i pomocniczych wykonywanych na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej. W celu przyuczenia do wykonywania pracy skazanemu, za jego pisemną zgodą, można zezwolić na wykonywanie nieodpłatnej pracy w przywięziennych zakładach pracy, przez okres nie dłuższy niż 1 miesiąc.
Źródło: www.sw.gov.pl
5.2. Nauczanie:
- w zakładach karnych prowadzi się nauczanie skazanych w celu uzyskania wykształcenia podstawowego, a także umożliwienia zdobycia kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych, przekwalifikowania zawodowego, wdrożenia do samokształcenia oraz podnoszenia poziomu wiedzy zawodowej i ogólnej. Przy doborze formy nauczania skazanego uwzględnia się jego uzdolnienia, predyspozycje i okres, jaki pozostaje skazanemu do przewidywanego terminu opuszczenia zakładu. W celu dostosowania cyklu kształcenia, dokształcania i doskonalenia zawodowego do przewidywanego terminu opuszczenia przez skazanego zakładu dyrektor szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną może: realizować skrócony do połowy cykl kształcenia, z zachowaniem pełnej liczby godzin nauczania poszczególnych przedmiotów, określonych w ramowym planie nauczania dla danego typu szkoły, przyjmować warunkowo kandydatów do nauczania w każdym terminie, z jednoczesnym nałożeniem obowiązku opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu programów nauczania wszystkich przedmiotów realizowanych od początku semestru i złożenia egzaminu klasyfikacyjnego.
5.3. Działalność związana ze spędzaniem wolnego czasu:
- Bazę do prowadzenia zajęć kulturalno-oświatowych. i sportowych stanowią 2 świetlice, biblioteka, ekumeniczna kaplica oraz boisko do piłki siatkowej. Świetlice są wyposażone w sprzęt telewizyjny, sportowy oraz rekreacyjny. W kaplicy odbywają się nabożeństwa i spotkania religijne Kościoła Rzymsko-Katolickiego oraz Prawosławnego. Na terenie jednostki nie jest prowadzone nauczanie, jednak corocznie organizowany jest kurs palacza centralnego ogrzewania dla grupy ok. 10-15 skazanych. Szkolenie kursowe jest prowadzone przez pracowników Zakładu Doskonalenia Zawodowego w Białymstoku.
5.3.1.Od września 2003 roku na stałe w katalog oddziaływań penitencjarnych wszedł trening zastępowania agresji ART. Od czerwca 2003 roku na terenie Zakładu odbywają się regularnie spotkania grupy AA z udziałem osób z zewnątrz. W Zakładzie Karnym w Czerwonym Borze zostały przeprowadzone kursy zawodowe dla osadzonych, realizowane według programu przygotowanego przez Stowarzyszenie Wspierania Edukacji i Rynki pracy oraz Ośrodek Kształcenia Kursowego w Łomży. Obie instytucje pokryły całkowity koszt przeprowadzenia szkoleń kursowych:
1. Robotnik Drogowy - umiejętność układania kostki Polbruk,
2. Kurs obsługi wózków akumulatorowych i spalinowych,
3. Kurs stolarza,
Znaczącą liczbę osadzonych zatrudnia odpłatnie Gospodarstwo Pomocnicze przy ZK przy pracach remontowo-budowlanych oraz w kuchni, która obsługuje ZK oraz położony obok jednostki Ośrodek dla uchodźców (50 osadzonych). Ponadto więźniowie pracują nieodpłatnie w systemie bez konwojowym sezonowo przy pracach remontowych w Ośrodku Szkolno - Wychowawczym w Długoborzu, Zespole Szkół Drzewnych w Łomży, Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Zambrowie, oraz na rzecz samorządu terytorialnego (Gmina Zambrów, Łomża) przy pracach porządkowych.
Źródło: Zakład Karny w Czerwonym Borze.
5.3.2.Skazany ma prawo do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych oraz bezpośredniego uczestniczenia w nabożeństwach odprawianych w zakładzie karnym w dni świąteczne i słuchania nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu, a także do posiadania niezbędnych w tym celu książek, pism, przedmiotów. Skazany ma prawo do uczestniczenia w prowadzonym w zakładzie karnym nauczaniu religii, brania udziału w działalności charytatywnej i społecznej kościoła lub innego związku wyznaniowego, a także do spotkań indywidualnych z duchownymi kościoła. Duchowni mogą odwiedzać skazanych w pomieszczeniach, w których przebywają. Korzystanie z wolności religijnej nie może naruszać zasad tolerancji ani zakłócać ustalonego porządku w zakładzie karnym.
§§ 6. System nagród, ulg i kar dyscyplinarnych.
6.1. System nagród i system ulg:
- skazanemu wyróżniającemu się dobrym zachowaniem w czasie odbywania kary mogą być przyznawane nagrody. Nagroda może być również przyznana skazanemu w celu zachęcenia go do poprawy zachowania. Nagrodami są:
a. zezwolenie na dodatkowe lub dłuższe widzenie,
b. zezwolenie na widzenie bez osoby dozorującej,
c. zezwolenie na widzenie w oddzielnym pomieszczeniu, bez osoby dozorującej,
d. zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych,
e. nagroda rzeczowa lub pieniężna,
f. zezwolenie na widzenie bez dozoru, poza obrębem zakładu karnego, z osobą najbliższą lub osobą godną zaufania, na okres nie przekraczający jednorazowo 30 godzin,
g. zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru, na okres nie przekraczający jednorazowo 14 dni,
h. pochwała,
i. zezwolenie na częstsze branie udziału w zajęciach kult-ośw, z zakresu W-F i sportu,
j. zezwolenie na odbywanie widzeń we własnej odzieży,
zezwolenie na otrzymanie dodatkowej paczki żywnościowej,
zezwolenie na dokonywanie dodatkowych zakupów art. Żywnościowych i wyrobów tytoniowych,
ł. zezwolenie na telefoniczne porozumienie się skazanego ze wskazaną przez niego osobą na koszt zakładu karnego.
- nagrody w pkt. „f i g” można przyznać skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu poza zakładem karnym będzie przestrzegać porządku prawnego, po odbyciu przez niego co najmniej połowy tej części kary, po której mógłby być warunkowo przedterminowo zwolniony. Łączna liczba nagród wymienionych w punkcie „f” nie może przekroczyć 28 w ciągu roku. Łączny czas trwania nagród wymienionych w punkcie „g” nie może przekroczyć 28 dni w roku. Skazanemu odbywającemu karę dożywotniego pozbawienia wolności nagroda z punktu „f” lub „g” może być przyznana po odbyciu co najmniej 15 lat kary. Przyznanie nagrody wymienionej w punkcie „f” lub „g” skazanemu odbywającemu karę dożywotniego pozbawienia wolności, w zakładzie karnym typu zamkniętego, wymaga zgody sędziego penitencjarnego. Nagrody wymienione w punkcie „f” lub „g” dyrektor zakładu karnego przyznaje z urzędu lub na pisemny wniosek przełożonego skazanego. Skazanemu który korzystając z nagród wymienionych w punkcie „f” lub „g” nadużył zaufania, a w szczególności nie powrócił do zakładu karnego w wyznaczonym terminie, nie udziela się tych nagród przez okres co najmniej 6 miesięcy od udzielenia ostatniej nagrody. W razie korzystania przez skazanego z nagród wymienionych w punkcie „f” lub „g” ma on obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji, właściwej terytorialnie dla miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca pobytu. W wypadkach szczególnie uzasadnionych warunkami rodzinnymi lub osobistymi skazanego nagrody mogą być stosowane jako ulgi. Nie przyznaje się jako ulg nagród wymienionych w punkcie „f” lub „g”. W wypadkach szczególnie ważnych dla skazanego można mu zezwolić na opuszczenie zakładu karnego , na czas nie przekraczający 5 dni, w miarę potrzeby pod konwojem funkcjonariusza SW lub w asyście innej osoby godnej zaufania. W stosunku do osadzonych w zakładzie karnym typu zamkniętego zezwolenia udziela sędzia penitencjarny, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki - dyrektor zakładu karnego.
6.3. System kar dyscyplinarnych:
- skazany podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za zawinione naruszenie zakazów lub nakazów wynikających z ustawy lub regulaminu lub innych przepisów. Wyróżniamy następujące systemy kar:
1. nagana,
2. pozbawienie wszystkich lub niektórych wykorzystanych przez skazanego nagród lub ulg albo zawieszenie ich wykonania na 3 miesiące,
3. pozbawienie korzystania z niektórych zajęć kulturowo-oświatowych, sportowych na 3 miesiące,
4. pozbawienie lub ograniczenie możliwości wykonywania zakupów art. żywnościowych lub wyrobów tytoniowych na okres do 3 miesięcy,
5. udzielenie widzeń w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt z osoba odwiedzającą na okres do 3 miesięcy,
6. obniżenie przypadającej skazanemu części wynagrodzenia za pracę, nie więcej niż o 25%, na okres do 3 miesięcy,
7. umieszczenie w celi izolacyjnej na okres do 28 dni.
§§ 7. Odroczenie i przerwa w odbywaniu kary pozbawienia wolności.
7.1. Odroczenie i przerwa w odbywaniu kary pozbawienia wolności:
- Z odroczeniem mamy do czynienia, gdy skazany nie rozpoczął jeszcze jej odbywania. Postanowienie w przedmiocie udzielenia przerwy może być wydane tylko wobec osoby, która rozpoczęła już odbywanie kary pozbawienia wolności, niezależnie od tego czy w chwili orzekania przebywa w zakładzie karnym czy tez na wolności. Podstawą obligatoryjnego odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności jest choroba psychiczna lub inna ciężka choroba uniemożliwiająca jej wykonanie. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Odroczenie następują do czasu ustania przeszkody. W przypadku fakultatywnego odroczenie wykonania kary, sąd może odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności na okres do 6 miesięcy, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki.
Można to także uczynić gdy liczba osadzonych w zakładach karnych przekracza w skali kraju ogólną pojemność zakładów karnych, przy uwzględnieniu normy powierzchni przypadającej na skazanego.
Z kolei jeżeli odroczenie wykonania kary nie przekraczającej 2 lat pozbawienia wolności trwało przez okres co najmniej jednego roku - sad może warunkowo zawiesić wykonanie tej kary. Zawieszenie wykonania kary następuje na warunkach określonych w art. 69-75 kk. sąd wykonawczy może zastosować wobec skazanego dozór, nałożyć na niego określone obowiązki.
7.2. Podstawa udzielenia przerwy w odbywaniu kary
- Podstawą obligatoryjnej przerwy w odbywaniu pozbawienia wolności mogą być te same przesłanki, które stanowią o obligatoryjnym odroczeniu wykonania takiej kary - choroba psychiczna lub inna ciężka choroba uniemożliwiająca wykonanie kary. Przerwa w wykonaniu kary może nastąpić tylko wówczas gdy stan zdrowia skazanego nasuwa uzasadniona obawę o jego życie lub stwarza poważne zagrożenie dla jego zdrowia. Sam fakt choroby skazanego nie jest wystarczającym powodem do orzeczenia przerwy w wykonaniu kary, jeśli skazany może być leczony w szpitalu zakładu karnego, a jego życiu nie zagraża bezpośrednie niebezpieczeństwo. Pobyt w takim szpitalu nie przerywa wykonania kary.
Podstawa fakultatywnej przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności mogą być ważne względy zdrowotne, rodzinne lub osobiste. Kodeks Karny Wykonawczy przewiduje dwa okresy dopuszczalnej przerwy:
1. do czasu wyzdrowienia - w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonanie kary,
2. na okres roku - gdy przemawia za tym szczególny interes społeczny albo ważne względy zdrowotne i rodzinne. Nie można udzielić przerwy przed upływem roku od dnia ukończenia poprzedniej przerwy i powrotu po niej do zakładu karnego, chyba że zachodzi wypadek choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego albo inny wypadek losowy.
Udzielając przerwy w wykonaniu kary sąd może zobowiązać skazanego do utrzymywania w okresie tej przerwy kontaktu z sądowym kuratorem zawodowym w miejscu pobytu, niezmieniania bez jego zgody miejsca pobytu, meldowania się we właściwej jednostce Policji.
7.3. Zwolnienie z kary pozbawienia wolności bez ograniczeń:
- Kodeks Karny Wykonawczy pozwala na warunkowe zwolnienie skazanego bez ograniczeń niezależnie od tego czy skazany odbył część kary, po której może nastąpić warunkowe zwolnienie na ogólnych zasadach, ale przy spełnieniu następujących warunków:
1.Skazany odbywa karę nie przekraczającą trzech lat pozbawienia wolności,
2.Przed udzieleniem przerwy odbył przynajmniej 6 miesięcy tej kary,
3.Korzystał z przerwy co najmniej przez rok.
Aby można było orzec warunkowe przedterminowe zwolnienie takiego skazanego muszą być spełnione pewne przesłanki - sąd musi dojść do przekonania, że istnieje dodatnia prognoza kryminologiczna co do takiej osoby, oparta na ocenie postawy, właściwości i warunków osobistych, sposobu życia przed i po popełnieniu przestępstwa oraz w czasie odbywania kary. Odroczenie wykonania kary sąd może odwołać w razie ustania przyczyny, dla której zostało udzielone, lub w wypadku gdy skazany nie korzysta z odroczenia w celu, w jakim zostało udzielone, albo rażąco narusza porządek prawny.
7.4. Postępowanie w przedmiocie orzekania o odroczeniu i przerwie w odbywaniu kary pozbawienia wolności.
- Sądem właściwym do orzekania o odroczeniu wykonania kary jest sąd który wydał orzeczenie w pierwszej instancji. może to być sąd rejonowy lub okręgowy, sąd powszechny lub wojskowy. W kwestii odroczenia lub jego odwołania sąd wydaje postanowienie, na które służy zażalenie skazanemu i prokuratorowi. Sądem właściwym do orzekania o przerwie w odbywaniu kary pozbawienia wolności jest ten sąd penitencjarny, w którego okręgu przebywa skazany. Sądem penitencjarnym jest sąd okręgowy. W stosunku do osób skazanych przez sąd wojskowy-w sprawach zastrzeżonych dla sądu penitencjarnego orzeka wojskowy sąd garnizonowy. W kwestii udzielenia przerwy lub jej odwołania sąd wydaje postanowienie, na które służy zażalenie (skazanemu i prokuratorowi).
6
6
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
ZASADA PRAWA DO OBRONY art, AS Prawo karne wykonawcze
zasady PKW1[1], Dokumenty - I ROK, Przedmioty z grupy B, Prawo karne wykonawcze
Prawo karne wykonawcze, Prawo Karne
Postępowanie karne, prawo karne wykonawcze, postepowanie w sprawie nieletnich, 1
Prawo Karne Wykonawcze
KARY w kkw[1], Dokumenty - I ROK, Przedmioty z grupy B, Prawo karne wykonawcze
Prawo karne wykonawcze
prawo karne wykonawcze wykład 1, Prawo, Prawo karne wykonawcze
Prawo karne wykonawcze (KKW) - skrypt, Prawo, Prawo i postępowanie karne
Prawo karne wykonawcze 9 str., pedagogika i inne
więcej podobnych podstron