Przedstawiony fragment ,,Pana Tadeusza to spowiedź księdza Robaka czyli Jacka Soplicy
Jest to niezwykła dynamiczna postać i osobowość -. To typowy, zubożały szlachcic,. Reprezentuje on drobną szlachtę. Lubi bawić się, spędzać czas na różnego rodzaju rozrywkach, dyskusjach, waśniach.
Cieszy się ogólnym szacunkiem wśród szlachty. Z uwagi na swój bojowy charakter zostaje przywódcą szlachty litewskiej. Jacek potrafi łatwo jednać sobie ludzi, bywa często na sejmikach, jest zapraszany na różnego rodzaju zabawy lub przyjęcia do swoich znajomych. jako jego główne cechy można wymienić: impulsywność, kłótliwość, działa praktycznie tylko dla swej sławy. Powszechnie znany i utożsamiany z awanturnikiem, i zawadiaką..Soplica zakochuje się w córce Stolnika ,Ewie z wzajemnością jednak jego
starania o rękę Ewy kończą niepowodzeniem - podaniem mu „czarnej polewki” - jest to wielki afront .Doprowadza to w późniejszym czasie do tragedii ,podczas najazdu Moskali zamiast pomóc ,rani śmiertelnie Stolnika.
Zabójstwo Stolnika Horeszki powoduje przełom i głęboką przemianę w jego życiu. Wszyscy uznają go za zdrajcę narodowego, a Moskale za swojego stronnika. Obdarzają go bogactwem oraz zaszczytami.
Przez ową przemianę i wszystkie inne wydarzenia Jacek pokornieje. Po burzliwych, młodzieńczych latach przychodzi czas na skruchę i poprawę. Na znak pokuty przyjmuje strój mnicha i staje się emisariuszem. Jacek od chwili ukazania się „Pana Tadeusza” jest symbolem nowego typu bohatera romantyzmu.
Zbuntowany przeciwko złu, krzywdzie, przemocy i niesprawiedliwości. Dla dobra narodu rezygnuje całkowicie ze swojego życia osobistego. Jest teraz cichym myślicielem, do którego bardzo często ludzie zwracają się o radę, jest dla nich autorytetem w wielu sprawach. Z naiwnego, łatwowiernego chłopaka przeobraża się w dojrzałego mężczyznę, który odznacza się nie tylko sprytem, ale i inteligencją.
Pod przydomkiem Księdza Robaka zaczyna walczyć u boku Napoleona, nie dbając o sławę, często narażając na niebezpieczeństwo własne życie. Postanawia odkupić swoje winy młodości, walcząc o wolność ojczyzny. Czasami udaje mu się przedostać do kraju. Przenosi rozkazy wodzów, nawołuje Polaków do przygotowania powstania przed wkroczeniem wojsk Napoleona na Litwę - wiąże się z tym nadzieja na odzyskanie niepodległości. Staje się prawdziwym patriotą, bardzo kocha swoją ojczyznę
Udaje mu się pogodzić rody Horeszków i Sopliców poprzez małżeństwo Tadeusza z Zosią. Podczas najazdu wojsk rosyjskich Jacek zostaje śmiertelnie ranny. Przed śmiercią dokonuje długiej spowiedzi, w której wyjawia swoje prawdziwe nazwisko i uzyskuje przebaczenie Gerwazego
Według mnie, po przemianie Jacek Soplica to wzór prawdziwego patrioty, który wszystko jest w stanie poświęcić dla ojczyzny. Jest to postacią dynamiczną - jego charakter kształtuje się w trakcie rozwijania się akcji utworu.
Mickiewicz w swoim utworze świadomie podkreśla, jak wielkie znaczenie w życiu człowieka odgrywa służba i poświęcenie dla ojczyzny oraz żarliwy patriotyzm, co powoduje, że przebaczamy Jackowi wszystkie grzechy jego młodości i stawiamy go w rzędzie tych bohaterów literackich, którzy stanowią dla nas wzory osobowe.
Jest to najbardziej przemiana pozytywna ,jednak bywają tez przemiany negatywne o czym mogliśmy się przekonać czytając ,,Makbeta”
Makbet jako dzielny wódz i lojalny poddany, ideał rycerza ,pod wpływem żony i własnych ambicji przemienia się w mordercę co doprowadza go do upadku.
Przemiana wewnętrzna człowieka jest procesem znanym nam wszystkim, gdyż większość z nas ją przeszło, zważywszy na sam proces dorastania, kiedy nasze poglądy ewoluują i diametralnie się zmieniają. Przemiana człowieka wynika ze zmienności natury ludzkiej, zmienia się każdy w każdym wieku. Ważne jest natomiast by to była zawsze przemiana pozytywna, gdyż wtedy służy ona danej osobie i społeczeństwu.