KONSPEKT OTWARTYCH ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH

Temat: Zabawy integracyjne z wykorzystaniem metod programu „Odyseja umysłu”

Cele:

- zapoznanie dzieci i obecnych nauczycieli z ideą programu „Odyseja umysłu”

- kształtowanie wyobraźni

- kształtowanie twórczego, kreatywnego myślenia

- ćwiczenie pamięci

- integracja grupy

- dzielenie się z innymi nauczycielami zdobytymi wiadomościami i doświadczeniem

Metody: drama, gra dydaktyczna, praktycznego działania, burza mózgów

Formy: indywidualna, zespołowa, zbiorowa

Pomoce dydaktyczne: kartki z rysunkami, kartki papieru, kredki i flamastry, sznurki, puzzle, chusty

Przebieg zajęć:

1. Przywitanie i zapoznanie dzieci z tematem zajęć, krótkie przedstawienie idei programu „Odyseja umysłu”.

2. Poznajemy się:

1. „Jestem Paweł, poprawny i pilny” - dzieci podają swoje imiona oraz dwa określenia na tę samą literę, na którą zaczyna się ich imię

2. Utrwalamy nasze imiona - zabawa „Potwór bez imienia”- dzieci stoją w kole, w środku koła znajduje się „potwór”- jedno z dzieci; potwór powolnym krokiem zbliża się do wybranej „ofiary” z wyciągniętymi rękami i chce ją schwycić, „ofiara” szuka wzrokiem swojego „wybawiciela”- dziecka, które musi wypowiedzieć głośno imię niedoszłej „ofiary” zanim „potwór” jej dotknie

3. Jaki jestem - zabawa „Nigdy, często, zawsze”- nauczyciel kładzie na podłodze (lub wiesza na tablicy) kartki z tymi wyrazami; dzieci ustawiają się wokół wybranej kartki po wysłuchaniu zwrotów: spóźniam się, opowiadam dowcipy, kłócę się ze znajomymi, mówię brzydkie słowa, spędzam wakacje tak jak chcę, jem owoce, lubię chodzić do szkoły, mam przyjaciół…

3. Uczymy się porozumiewać:

1. Zabawa „Kształt w ciemności”- drużyny układają w określonym czasie kształt kwadratu ze sznurka, który trzymają w dłoni (sznurek jest poplątany, a dzieci mają oczy zasłonięte chustami)

2. Porozumiewanie się bez słów - dzieci ustawiają się w grupy według koloru oczu, rozmiaru buta, miesiąca urodzin rosnąco, ulubionego koloru

4. Uczymy się współpracować:

1. „Cztery kwadraty”- dzieci układają puzzle, drużyna osiąga sukces, gdy wszyscy ułożą swoje kwadraty w wyznaczonym czasie; ułożenie kwadratów jest możliwe tylko wtedy, gdy dzieci zaczną współpracować i pomagać sobie nawzajem. Omówienie wykonania zadania, wyciągnięcie wniosków.

2. „Obrazkowy przekaz”- dzieci dobierają się parami, jedna osoba przekazuje słowne instrukcje na temat kolejnych elementów obrazka, który ma narysować druga osoba, rysujące dziecko nie może o nic pytać; drugi etap zabawy - rysujące dziecko może zadawać pytania „przewodnikowi”. Omówienie i porównanie obu sposobów wykonania zadania, wyciągnięcie wniosków.

3. „Punkt na ścianie”- dzieci obierają sobie dowolny punkt w sali na wysokości oczu, stojąc w kole ze złączonymi rękami nie mogą rozerwać kręgu; na słowo „Start!” każdy za wszelką cenę chce osiągnąć swój cel; po upływie podanego czasu tylko kilkoro dotyka swojego punktu. Etap drugi: burza mózgu - w jaki sposób możemy wszyscy w tym samym czasie osiągnąć swój cel? Propozycje dzieci i ponowne wykonanie zadania. Ocena skutków wspólnego działania. Wyciągnięcie wniosków.

5. Podsumowanie zajęć:

1. Zabawa „Jestem butem”- dzieci wybierają sobie dowolny przedmiot w sali i podają do niego dwa określenia (np. but brązowy i skórzany), następnie przedstawiają się jako ten przedmiot (Jestem butem brązowym i skórzanym)

2. Czego nauczyliśmy się podczas tych zajęć? Jakie zabawy poznaliśmy? Ocena zajęć
   i podziękowanie za wspólną zabawę.

Bibliografia:

Fundacja Odyssey of the Mind Polska - „Więcej niż Książeczka Trenera”

---