Ryzyko zgonu u pacjentów zgłaszających się z powodu omdlenia

Na łamach czasopisma omdlenia.

Badanie miało charakter jednoośrodkowy, obserwacyjny oraz prospektywny. Na potrzeby badania przebadano kohortę 550 pacjentów w celu ustalenia postępowania a następnie sprawdzenie przyjętego panelu badań na kohorcie liczącej również 550 pacjentów zgłaszających się do izby przyjęć z powodu omdlenia.

Wyniki badania wykazały, że poważne rokowanie oraz zgon z jakiejkolwiek przyczyny w trakcie 1 -miesięcznej obserwacji wystąpiły u 40 (7.3%) pacjentów z pierwszej kohorcie. Niezależnymi predykatorami wystąpienia tych zdarzeń był poziom BNP (brain natriuretic peptide concentration) >/=300 pg/ml (iloraz szans [OR]: 7.3), pozytywny test na krew utajoną w kale (OR: 13.2), hemoglobina <=90 g/l (OR: 6.7), saturacja O2 <=94% (OR: 3.0), oraz fala Q obecna na wykonanym elektrokardiogramie (OR: 2.8). W drugiej kohorcie natomiast poważne rokowanie oraz zgon z jakiejkolwiek przyczyny w trakcie 1 -miesięcznej obserwacji wystąpiły u 39 (7.1%) pacjentów. Zasady zastosowane w badaniu ROSE wykazywały czułość oraz swoistość na poziomie odpowiednio 87.2% i 65.5 % a ich negatywna wartość predykcyjna sięga aż 98.5%.
Podwyższony poziom BNP był najczulszym pojedynczym predykatorem poważnych powikłań sercowo - naczyniowych (8 z 22 zdarzeń, 36%) oraz zgonów z jakiejkolwiek przyczyny (8 z 9 zgonów, 89%).

Wnioski płynące z przedstawionego badania mogą w przyszłości okazać się pomocne w codziennej praktyce na szpitalnych izbach przyjęć. Jednakże potrzebne są kolejne badania w tym kierunku. Badanie ROSE przedstawia postępowanie oraz sposób stratyfikacji ryzyka odznaczający się bardzo wysoką czułością a także doskonałą negatywną wartością predykcyjną w identyfikacji pacjentów wysokiego ryzyka z omdleniami.