PLAN PRACY

Instruktora w punkcie nauczania z przedmiotu zapory i minerstwo.

ZAGADNIENIE: Sporządzanie zapalnika lontowego oraz wysadzanie pojedynczego ładunku.

CZAS: ..................

MIEJSCE: plac A

ZAPOTRZEBOWANIE MATERIAŁOWE:

1. spłonki pobudzające - ………..

2. lont prochowy - …………

3. trotyl - ………….

4. zapałki - ……….

5. nóż - …………..

6. deseczka - ………….

7. szczypce uniwersalne - …………

8. taśma izolacyjna - …………

Przebieg zajęć

L.p.	Czynności		Czas
		Instruktora		Szkolonych
1.	BACZNOŚĆ - Uczył was będę prowadzenia zajęć w roli instruktora nt. „sporządzanie zapalnika lontowego” SPOCZNIJ Ma to na celu nauczanie was metodycznego prowadzenia zajęć w roli instruktora	Słuchają wykonują komendy instruktora	……..
2.	Wybieram drużynę do szkolenia oraz instruktora z pośród podchorążych. Podczas prowadzenia zajęć przez instruktora reaguje na bieżąco na popełniane błędy przez niego przerywając zajęcia i je omawiając. BACZNOŚĆ - Uczył was będę sporządzania zapalnika lontowego SPOCZNIJ Ma to na celu nauczanie was prawidłowych czynności podczas sporządzania zapalników lontowych Zajęcia rozpoczyna od omówienia warunków bezpieczeństwa (uzupełnia warunki bezpieczeństwa podane przez kierownika zajęć) WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA. Wszystkie czynności związane z wykonywaniem danego zadania żołnierze wykonują jedynie na ustalony sygnał lub komendę wydaną przez dowódcę (kierownika pracy); Ustalone komendy muszą być jednolite i jednoznaczne, a wszyscy żołnierze wykonujący zadanie muszą dokładnie znać ich znaczenie i sposób postępowania po ich podaniu; Miejsce wykonywania prac minerskich powinno byś chronione przez posterunki ochronne, które należy wystawiać na bezpiecznych odległościach od miejsc wybuchów ładunków; żołnierzy na posterunki rozprowadza i zdejmuje z nich rozprowadzający, który podlega dowódcy (kierownikowi prac; Dla ludzi znajdujących się w terenie otwartym przyjmuje się następujące bezpieczne odległości: wybuch ładunków o masie do 10 kg: w powietrzu 50 m na gruncie 100 m początek i zakończenie prac minerskich określa dowódca (kierownik) za pomocą komend i sygnałów; sygnały podawane są za pomocą syreny lub pistoletu sygnałowego; do rejonu wykonywania prac minerskich mają prawo wstępu tylko osoby bezpośrednio związane z tymi pracami; w rejonie wykonywania prac minerskich; wyznacza się miejsca na polowy skład materiałów wybuchowych i środków zapalających; składy te muszą być ochraniane przez wartowników; zabrania się prowadzenia prac z użyciem materiałów wybuchowych i środków zapalających w budynkach i pomieszczeniach mieszkalnych; kategorycznie zabrania się palenia tytoniu oraz rozpalania ognisk bliżej niż 100 m od miejsca (rejonu) wykonywania prac minerskich; miejsca odpoczynku i palenia tytoniu wyznacza terenie dowódca (kierownik prac); po zakończeniu prac minerskich rejon tych prac musi być dokładnie sprawdzony, a ewentualne niewybuchy niszczy się przez wysadzanie dodatkowymi zapalnikami; ładunki trotylu które niewybuchły lub pokruszyły się, można spalić; środki zapalające spłonki, zapalniki elektryczne nie nadające się do dalszego wykorzystania niszczy się (wysadza) w rejonie wykonywanych prac. W ogniowym sposobie wysadzania stosowane są środki minerskie, które wymagają szczególnie ostrożnego obchodzenia się z nimi. Posługiwanie się lontem prochowym wymaga stosowania następujących środków ostrożności: przed użyciem należy sprawdzić prędkość palenia się lontu; lont należy ciąć suchym i ostrym nożem, nie należy go zginać ani łamać, gdyż może nastąpić przerwanie ścieżki prochowej; minimalna długość lontu prochowego w zapalniku lontowym powinna wynosić 50 cm, lontu prochowego, który zgasł nie wolno ponownie zapalać. Spłonki pobudzające są środkami najbardziej narażonymi na wybuch (od zewnętrznych bodźców) ze względu na to, że w ich skład wchodzą bardzo wrażliwe na bodźce (iskra, płomień, nakłucie, potarcie, zgniecenie) inicjujące materiały wybuchowe. Posługując się spłonkami pobudzającymi należy bezwzględnie przestrzegać następujących zasad: sprawdzić stan techniczny spłonek; spłonek zgnieconych, skorodowanych i takich, z których wysypuje się materiał wybuchowy używać nie wolno lecz należy je zniszczyć przez wysadzenie; spłonki należy tylko przenosić w spłonnikach, a przechowywać w spłonnikach i oryginalnych opakowaniach; spłonki w pudełkach należy zabezpieczyć przed przemieszczaniem. Wysadzanie zapalników lontowych i ładunków wymaga stosowania następujących zasad bezpiecznej pracy; każdorazowo przed wysadzaniem należy określić liczbę żołnierzy, którzy mają odpalać zapalniki lontowe, kierunek i odległość na jaką należy odejść (po odpaleniu) oraz czas palenia się zapalników. jeden żołnierz może odpalać maksymalnie pięć zapalników lontowych o różnej długościach (różnica minimum 10 cm, najkrótszy (zapalany na końcu) powinien mieć długość co najmniej 10 cm. żołnierze odpalający zapalniki indywidualnie (nie w składzie zastępu) po upewnieniu się, że lont się pali mogą samodzielnie odchodzić z miejsca wysadzania nie czekając na komendę; po powrocie na rubież wyjściową (na bezpieczną odległość) wszyscy żołnierze powinni obserwować i liczyć wybuchy założonych przez siebie ładunków; do niewybuchu można podchodzić dopiero po upływie 15 min licząc od momentu, w którym wybuch powinien nastąpić. Zabraniam: Wykonywać inne czynności niż te nakazane przez instruktora. Oddalać się z miejsca prowadzenia zajęć bez zezwolenia instruktora. Nakazuje: Po stwierdzeniu jakiejkolwiek kontuzji, oparzenia niezwłocznie poinformować instruktora lub kierownika zajęć.	Wybrany instruktor przechodzi do prowadzenia szkolenia w punkcie nauczania Słuchają omówienia warunków bezpieczeństwa odpowiadają na zadane pytania przez instruktora .	……..
3.	Wykonuje się to na komendy: „UZBROIĆ ŁADUNKI” - na tą komendę żołnierze wkładają w gniazda ładunków MW zapalniki lontowe i zabezpieczają je przed wypadnięciem; „PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYSADZANIA” - na tę komendę żołnierze przygotowują się do zapalenia lontu lub odpalenia zapłonnika tarciowego; „WYSADZAĆ” - na tę komendę żołnierze zapalają lont prochowy zapalnika lontowego; „ODCHODZIĆ” - na tę komendę wszyscy żołnierze odchodzą z miejsca wysadzania również i ci, którzy nie zdążyli zapalić lontu; „KONIEC WYSADZANIA” - komendę tę podaje się dopiero po sprawdzeniu rejonu wybuchu przez dowódcę (kierownika prac), gdy niema niewybuchów Wykonuje wzorowy pokaz. Wykonuje pokaz z omówieniem. Sporządzenie zapalników lontowych. Zapalniki lontowe ręcznie należy sporządzać w następującej kolejności: odciąć na drewnianej deseczce czystym i ostrym nożem nie nadającą się do użycia końcówkę lontu prochowego; odciąć 60 cm lontu i przeprowadzić próbę prędkości spalania; następnie odciąć 50 cm (lub więcej - zależnie od wyznaczonego okresu zwłoki) lontu i dokładnie obejrzeć go z zewnątrz jeden jego koniec uciąć prostopadle, a drugi ukośnie w celu łatwiejszego zapalenia; wyjąć z opakowania spłonkę pobudzającą i przed użyciem poddać ją oględzinom. sprawdzoną spłonkę ująć w lewą rękę, a lont prochowy w prawą i ostrożnie, powoli wprowadzić prostopadle ucięty koniec lontu dl tulejki pobudzającej tak, aby koniec lontu oparł się o miseczkę - wykonując tę czynność należy, unikać zbytniego i nierównomiernego naciskania lub obracania lontu i spłonki - jeśli lont zbyt luźno wchodzi do spłonki, to jego koniec należy owinąć taśmą izolacyjną; trzymając tak wykonany zapalnik lontowy w lewej ręce (przytrzymując palcem wskazującym spłonkę), ująć prawą ręką obciskacz spłonkowy (lub szczypce uniwersalne z urządzeniem do obciskania spłonek), nałożyć obciskacz na tulejkę spłonki tak, aby tulejki spłonki, po czym 3 - 4 krotnie zwiększając nacisk obciskacza. sposób sporządzania zapalnika lontowego Spłonka pobudzająca Służy do spowodowania wybuchu ładunku materiału wybuchowego. Składa się z tulejki aluminiowej z wprasowanym wewnątrz niej szczególnie wrażliwym materiałem wybuchowym. Uzbrojenie MW Przygotowane ładunki MW uzbraja się zapalnikami lontowymi przed ich wysadzeniem. Spłonkę pobudzającą zapalnika lontowego wkłada się do gniazdka kostki zapałowej ładunku tak, aby dotykała dna tego gniazda. Do zamocowania spłonki lontowego w kostce zapałowej stosuje się obsady z masy plastycznej. Ładunek z plastyku uzbraja się przez zagłębienie spłonki w materiale wybuchowym minimum na 2/3 jej wysokości.	Stoją na zbiórce słuchają i oglądają pokaz wykonywany przez instruktora.
4.	Przechodzę do praktycznego szkolenia. Wydaję podchorążym wcześniej przygotowane odcinki lontu prochowego oraz spłonki podaje komendy do uzbrajania ładunków i wysadzania.	Na komendę instruktora wykonują praktycznie zapalnik lontowy
5.	Po przeprowadzeniu zajęć przez podchorążego przechodzę do omówienia prowadzenia zajęć.

OPRACOWAŁ

.............................

---