DROGA DO DOMU OJCA
CHÓR
a G C F E
Z Tobą ciemność nie będzie ciemna wokół mnie
a d C E a
A noc tak jak dzień zajaśnieje
Kolejno wchodzą na scenę osoby, trzymające zapalone świece w dłoniach
Narrator I
2 kwietnia 2005 roku o godz. 21.37, w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego Chrystus miłosierny przytulił cierpiącego Ojca Świętego do swego serca i powołał do nowego życia w wieczności.
Dziś mija druga rocznica tego pamiętnego dnia. Zachęcamy wszystkich do wysłuchania wspomnień o Ojcu Świętym, słów, które on sam do nas kierował, wsłuchania się w słowa jego poezji oraz do wspólnej modlitwy o beatyfikację i kanonizację Sługi Bożego Jana Pawła II.
Narrator II
Kluczem do tego niezwykłego pontyfikatu są słowa z homilii wygłoszonej podczas mszy inaugurującej jego posługę. Jan Paweł II powiedział wówczas znamienne słowa:
Papież -
„Bracia i Siostry! Nie lękajcie się przygarnąć Chrystusa i przyjąć Jego władzy! Pomóżcie Papieżowi i wszystkim, którzy pragną służyć Chrystusowi... Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! ...Nie lękajcie się! Chrystus wie, co kryje się we wnętrzu człowieka. Jedynie On to wie!”
Narrator II
Po 16 latach od tej homilii wspomniał:
Papież
„Kiedy 22 października 1978 roku wypowiadałem słowa: Nie lękajcie się!, nie mogłem w całej pełni zdawać sobie sprawy z tego, jak daleko mnie i cały Kościół te słowa poprowadzą.
CHÓR - BĘDĘ ŚPIEWAŁ TOBIE MOCY MOJA
Będę śpiewał Tobie
mocy moja
Ty Panie jesteś mą nadzieją
Tobie ufam i bać się nie będę.
C F G
C a
F G C
a d G C
Narrator III
Papież przełomu wieków dotarł do milionów wiernych ze słowem Bożym, pocieszeniem, troską o sprawiedliwość, wolą niesienia pomocy duchowej ludziom wszystkich ras, wyznań, albowiem wszyscy są braćmi Bożymi. Zmartwionych pocieszał, błądzącym pokazywał drogę, wątpiących wspierał radą.
Człowiek wielkiego ducha i niezwykłej mądrości, erudyta, lingwista, pisarz, aktor, wykładowca, uczestnik i Ojciec Soboru Watykańskiego II, dwieście sześćdziesiąty czwarty papież Kościoła Katolickiego, który przybrał imię: Jan Paweł II.
RECYTACJA: muz. J. S. Bach, Koncert Brandenburski nr 5
Na placu Świętego Piotra
pustym o tej porze,
gdy już gasły kolumny (kruche świece z wosku)
przyklęknął nowy Papież
i szepnął:
mój Boże…
po polsku.
I serce dzwonów zbudził
i wzruszył kamienie,
gdy szeptał w obcej mowie
dziełom mistrzów włoskich
codzienny, zwykły pacierz,
zwykłych prostych ludzi
z podbeskidzkiej wioski.
Z warg im zdejmował słowa wierne od stuleci.
Proste: Bogurodzica.
Zwykłe: Boże wielki.
I szeptał:
my do Ciebie
wierne, ufne dzieci…
I tobie w naszej ziemi
śpiewa żywioł wszelki.
I nagle podjęły te polskie pacierze
kamienie z Koloseum,
pinie z Via Appia
i zabrzmiało po polsku
radosne „Te Deum”,
a w Beskidzie
Frasobliwy
radośnie zapłakał.
I przyjęły ten pacierz
winnice w śpiewanie,
rozmodliły się rzeki,
drgnęła skała głucha …
a Pan Bóg przerwał różaniec,
tak się zasłuchał. (aut. Zbigniew Chałko )
NARRATOR IV
Pontyfikat Jana Pawła II już od samego początku był wyjątkowy i niezwykły. Cechowało go nieustanne wychodzenie naprzeciw każdego człowieka. W osobie Jana Pawła II świat spotykał człowieka, dla którego rzeczywistość ziemska, jak i pozaziemska stanowią jedną całość. Jak powiedział Arturo Mari, osobisty fotograf papieża: „Ten Papież to Chrystus na ziemi. On jest pierwszym, który idzie przed nami i doświadcza tego, czego naucza”. Jan Paweł II pragnął dotrzeć do każdego człowieka z osobna, mimo iż przemawiał do tłumów. Szczególnie ukochał dzieci i młodzież, zresztą z wzajemnością. Oto, co mówił między innymi do młodzieży, a więc i do nas.
Papież -
Moi drodzy młodzi przyjaciele! Przypatrujcie się życiu, przypatrujcie się sobie i bierzcie głęboko, najgłębszym jak tylko można oddechem, w swoje młode życie przykazanie miłości, jego całą wartość, jego całe konstruktywne znaczenie. Bo będą pracowały różne okoliczności i różne słabości nad tym, ażeby je zniszczyć w waszych duszach i żeby je zniszczyć w życiu społecznym. A naszym zadaniem, zadaniem chrześcijan żyjących tu na ziemi jest przede wszystkim to, ażeby zwyciężyła miłość.
NARRATOR V
Ukochany Ojcze Święty! Nie zawiedziemy Twojego zaufania. Przyrzekamy Ci, że uczynimy wszystko, aby na świecie zakrólowała miłość. Nawet jeżeli możemy niewiele, zrobimy to, co się da. Zaczniemy od siebie, naszej rodziny, środowiska. Jesteśmy przecież pokoleniem Jana Pawła II Wielkiego. A w budowaniu królestwa Bożego na ziemi pomoże nam Ta, której zawierzyłeś swoje życie i posługę na stolicy Piotrowej, powtarzając nieustannie synowskie słowa: „Totus Tuus”.
CHÓR
Już teraz we mnie kwitną Twe ogrody, C F G
już teraz we mnie Twe królestwo jest. F d G
Już teraz we mnie kwitną Twe ogrody, C F G
już teraz we mnie Twe królestwo jest. F d G C
Narrator VI
Któż z nas, z pokolenia JP II nie zna słów zachęty i otuchy: Nie bój się, wypłyń na głębię, jest przy Tobie Chrystus. ? Pamiętajmy o nich w chwilach lęku i zwątpienia, bo wypowiadał je człowiek święty - co do tego nie mamy najmniejszej wątpliwości. Właśnie dobiegł końca diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego. Dopiero, gdy papież odszedł, świat dowiedział się, że Jego modlitwa miała niezwykłą moc. Bo to właśnie w modlitwie i Jego kontakcie z Bogiem tkwiła siła uzdrawiania, podnoszenia na duchu, wypędzania złych mocy, niezwykłych zbiegów okoliczności.
Narrator VII
Liczne uleczenia z raka, nowotworów i innych chorób to efekty Jego modlitwy do Boga. Wiele jest przypadków, kiedy osoby doznawały uzdrowień dokładnie w czasie, kiedy modlił się za nie Ojciec Święty. Czasem wystarczyło dotknięcie Jego ręki, czasem uśmiech lub spojrzenie aby doszło do uzdrowień, których lekarze nie potrafili wyjaśnić. Pamiętajmy, że Jan Paweł II niestrudzenie mówił o nadziei, jaką każdy powinien pokładać w Bogu. Jezu ufam Tobie - to zawołanie powinno towarzyszyć człowiekowi każdego dnia. Pokazał to swoją postawą i nauczał, że tak należy postępować - mieć ufność w Bogu. Bo wtedy człowiek nie boi się, nie lęka się tego, co ma nadejść.
CHÓR - NIE BÓJ SIĘ, WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ
D G A
Nie bój się, wypłyń na głębię
G A
Jest przy tobie Chrystus
Narrator I
Powoli, lecz nieubłaganie zbliżał się kres ziemskiej wędrówki naszego wielkiego rodaka, który miał świadomość tego, co pozostawia po sobie nam, potomnym, nie tylko pokoleniu Jana Pawła II, choć jemu w szczególności.
Papież
Kres jest tak niewidzialny, jak początek.
Wszechświat wyłonił się ze Słowa i do Słowa też powraca.
W samym centrum Sykstyny artysta ten niewidzialny kres wyraził
W widzialnym dramacie Sądu
I ten niewidzialny kres stał się widzialny jakby szczyt przejrzystości:
Słowa zapisane u Mateusza, tutaj zamienione w malarską wizję:
„ Pójdźcie błogosławieni... idźcie przeklęci”...
I tak przechodzą pokolenia
Nadzy przychodzą na świat i nadzy wracają do ziemi, z której zostali wzięci.
„ Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”.
To co było kształtne i bezkształtne.
To co było żywe - oto teraz martwe.
To co było piękne- oto teraz brzydota spustoszenia.
A przecież nie cały umieram,
To co we mnie nieśmiertelne trwa! (fragm. „Tryptyku rzymskiego”)
CHÓR - W CIEMNOŚCI IDZIEMY
d B a g A4 A7
W ciemności idziemy, w ciemności do źródła Twojego życia.
D C F A A7 d A
Tylko pragnienie jest światłem, tylko pragnienie jest światłem.
Narrator II
Dziś trzymamy w rękach zapalone świece - symbol światła Chrystusa. To światło rozprasza mrok naszego życia, wskazuje drogę, dodaje odwagi w dążeniu do świętości. Do świętości, która jest naszym zadaniem i powołaniem.
Papież prosił nas:
Papież
„Nie ustawajcie w modlitwie, gdziekolwiek będziecie. Raz jeszcze powtarzam: Nie ustawajcie w modlitwie, za życia mojego i po śmierci.”
CHÓR - KANON: „ZOSTAŃ TU I ZE MNĄ SIĘ MÓDL”
d g7 d g7
Zostań tu i ze mną się módl,
d C F C d A7
razem czuwajmy, razem czuwajmy.
Narrator III -
Dokładnie dwa lata temu pożegnaliśmy naszego umiłowanego Ojca Świętego. Ale przecież nie po to, aby o nim zapomnieć. Przeciwnie, po jego śmierci coraz pełniej dociera do nas prawda, kim był. Jedynym, niepowtarzalnym autorytetem moralnym. To On sprawił, że zacierały się granice miedzy narodami i wyznaniami. Wszystko co czynił, każde Jego Słowo, każdy gest sprawiały, że choć w części staraliśmy się być lepszymi i doskonalszymi, że chętniej wybaczaliśmy winy innym, byliśmy dla siebie serdeczniejsi i bardziej wyrozumiali oraz więcej czasu poświęcaliśmy Bogu.
Recytator -
MODLITWA O BEATYFIKACJĘ JANA PAWŁA II:
Boże w Trójcy Przenajświętszej,
dziękujemy Ci za to,
że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II,
w którym zajaśniała Twoja Ojcowska dobroć,
chwała Krzyża Chrystusa
i piękno Ducha miłości.
On,
zawierzając całkowicie
Twojemu miłosierdziu
i matczynemu wstawiennictwu Maryi,
ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza,
wskazując świętość,
która jest miarą życia chrześcijańskiego,
jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą.
Udziel nam,
za jego przyczyną,
zgodnie z Twoją wolą,
tej łaski, o którą prosimy z nadzieją,
Amen.
Narrator I
Papież pozostawił nam, młodym, swoisty testament, o którym nie wolno nam zapomnieć.
Papież
„Szukałem was, a teraz wy przyszliście do mnie i za to wam dziękuję.”
CHÓR - LITANIA LEDNICKA
C G C F d C F E
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
C G C F E
Świadku Chrystusa - módl się za nami.
Świadku Nadziei -
Wiodący nas ku Miłosierdziu -
Ikono pokazująca Chrystusa -
Wierny Duchowi Świętemu -
Czcicielu Matki Najświętszej -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Kluczu Ewangelii -
Sługo woli Bożej -
Dźwigający z Chrystusem -
Współcierpiący z Chrystusem -
Kroczący na przedzie -
Bracie ludzkości -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Apostole czystości -
Wzorze człowieczeństwa -
Wzorze ojcostwa -
Nauczycielu pokory -
Potęgo wrażliwości -
Obrońco życia -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Towarzyszu cierpiących -
Siło udręczonych -
Ojcze zasmuconych -
Nadziejo zagubionych -
Odwago wątpiących -
Opiekunie najsłabszych -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Ojcze poczętych dzieci -
Przekazicielu wiary -
Nieugięty Nauczycielu -
Wymagający Miłością -
Patronie małżeństw -
Ojcze ognisk domowych -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Przyjacielu młodych -
Opiekunie nas wszystkich -
Serce wszystkich -
Orędowniku pokoju -
Ojcze wolności -
Głosicielu tradycji -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Apostole Jedności -
Ojcze ekumenii -
Jednoczący zwaśnionych -
Czuwający nad Polską -
Namiestniku Chrystusa -
Wybrańcu Boga -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Wysłanniku nieba -
Darze Wszechmocnego -
Uśmiechu Boga -
Miłości bezbrzeżna -
Promieniu Boga -
Strażniku wiary -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Głosie Kościoła -
Drogowskazie życia -
Drogo do Boga -
Rybaku ludzi -
Łowiący serca -
Klejnocie świecący Miłością -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Zakochany w Miłości -
Oddychający modlitwą -
Piewco Miłości Ojca -
Gościńcu nieba -
Orędzie wieczności -
Poeto życia -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
Duchu niegasnący -
Siewco Radości -
Niestrudzony Pielgrzymie -
Biegnący do końca -
Najbliższy ze świętych -
Ty, który czekasz na nas -
Szukałem Was, teraz Wy do mnie przychodzicie.
G C
Amen.
2