1.Próba Pettenkofera:
Służy do wykrywania kwasów żółciowych! Do roztworu żółci dodajemy kryształy sacharozy. Podwarstwiamy stężonym H2 SO4 . na granicy płynów powstaje purpurowy pierścień ze względu na występowanie grup OH w kwasach!
2.Próba Haya na wykrywanie kwasów żółciowych:
do probówki wlewamy roztwór żółci, jednocześnie do drugiej probówki dajemy taką sama ilość wody destylowanej. Na powierzchnie płynów wsypujemy odrobinę kwiatu siarczanowego. W roztworze żółci opada deszcz siarkowy, natomiast w próbie z wodą siarka zatrzymuje się na powierzchni. Przyczyną zatrzymania siarki na powierzchni wody jest jej wysokie napięcie powierzchniowe, które w obecności kw. Żółciowych zostaje obniżone.
3.Próba Salkowakiego:
Jest to próba służąca do wykrywania cholesterolu. Warunkiem tej próby jest zachowanie środowiska bezwodnego. Pod wpływem H2 SO4 następuje odłączenie 2 cząsteczek wody i połączenie 2 cząsteczek cholesterolu przy węglach C3 w bicholestadien. Jednocześnie przy węglach C7 następuje dołączenie 2 reszt sulfonowych. Powstaje kwas 2- sulfonowy o czerwonym zabarwieniu.
4.Próba Libermana- Burcharda:
Próba na wykrywanie cholesterolu. pod wpływem stężonego H2SO4 i bezwodnika kwasu octowego powstaje kwas jedno-sulfonowy, który w pierwszej fazie ma kolor czerwony, a następnie zmienia barwę na zieloną.
5.Wykazanie emulgującego działania żółci:
Do roztworu mydła dodajemy stężonego H2SO4 w celu wydzielenia wolnych kwasów tłuszczowych, które po energicznym wstrząśnięciu i odstawieniu próby gromadzą się na powierzchni płynu. Do próby wlewamy roztwór żółci i wstrząsamy. Obserwujemy rozpuszczenie się kwasów tłuszczowych.
6. Oznaczanie lipidów całkowitych w surowicy metodą sulfowanilinową:
Przygotowujemy dwie probówki. W jednej przygotwujemy próbę badaną, w drugiej wzorcową. Do obydwu dodajemy stęż. kwasu siarkowego. Dokładnie mieszamy i wstawiamy do łaźni wrzącej. Do prob. K odmierzamy stęż. H2SO4 . do wszystkich prob. dodajemy odczynnika wanilinofosforowego, a następnie zawartość każdej prob. mieszamy dokładnie oddzielną bagietką. Powstałe różowe zabarwienie próby badanej i wzorcowej kalorymetrujemy przy 530 nm. wobec próby K. Wyniki podstawiamy do wzoru wzór str. 165
7. Oznaczanie aktywności lipazy w soku trzustkowym:
Najczęściej stosowanym substratem do oznaczania aktywności lipazy trzustkowej w soku trzustkowym jest oliwa z oliwek.
Przebieg oznaczenia: dwie małe kolbki oznaczamy jako próbę badaną i próbę kontrolną, i odmierzamy do nich równa ilość soku trzustkowego. Próbe kontrolna umieszczamy we wrzącej łaźni wodnej w celu inaktywacji enzymu. Do obydwu prób odmierzamy bufor fosforanowy, oraz emulsję oliwy. Próby umieszczamy w łaźni. Po zakończeniu inkubacji próby wyjmujemy z łaźni wodnej odmierzamy do nich etanol i fenoloftaleinę. Obydwie próby miareczkujemy roztworem NaOH do barwy jasno różowej.
Obliczenie:
Od liczby cm3 rozt. NaOH zużytego do miareczkowania próby odejmujemy wartość dla próby K i mnożymy przez 1250 w celu przeliczenia na mikromol produktu. Wynik otrzymujemy w IU aktywności enzymu.
Wzór str.168
8. Ilościowe oznaczanie cholesterolu całkowitego w surowicy: