Rodzaje kryzysu w rodzinie:
- kryzys rozwojowy- jest przewidywalny i normatywny. Członkowie rodziny mogą się spodziewać jego nadejścia lub mogli nawet już przez podobne wydarzenia przechodzić i zwykle wiedzą, jak sobie z nim radzić (np. urodzenie dziecka, pójście dziecka do szkoły, wyjazd na studia). Często po zdiagnozowaniu takiej sytuacji wystarczą pewne wskazówki, by rodzina sama umiała sobie poradzić.
- kryzys incydentalny- może być tym większy, im bardziej wydarzenie krytyczne jest nagłe i nieoczekiwane (np. nagła śmierć członka rodziny, choroba, odejście współmałżonka), jednakże reakcje są zależne od indywidualnych wzorców reagowania. W związku z powyższym ich rozpoznanie zadecyduje o rodzaju pomocy i wsparcia.
- kryzys endogenny- jest kryzysem okresowym i narastającym, ale poniekąd przewidywalnym. Ogólne wzorce reakcji w tym przypadku to te, które uważamy za normę w naszej kulturze, a zaliczamy do nich wzorce: wchodzenie dzieci w wiek dorastania; utratę pracy; fazy reakcji w sytuacji alkoholizmu w rodzinie; cykl maltretowanie (przemocy) w rodzinie.