Toruń, dnia …..10.2019r.

PLAN PRACY

INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

1. ZAGADNIENIE: Pokonywanie stref niebezpiecznych.

2. CEL:

Doskonalić:

- prawidłowego przekraczania stref niebezpiecznych oraz współdziałania w sekcji.

3. CZAS: Regulowany przez kierownika

4. MIEJSCE: OS CSAiU.

5. LITERATURA:

1. Procedury MSZ

2. „ Działania patrolowe lekkiej piechoty”, P. Makowiec, M. Mroszczyk; Difin, Warszawa 2013.

6. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO-TECHNICZNE:

- Mundur polowy i wyposażenie indywidualne 100 % szkolonych

- msbs „GROT” 100 % szkolonych

7. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

-Kategorycznie zabraniam:

• samowolnego oddalania się z miejsca ćwiczenia bez wiedzy instruktora.

• wykonywania czynności innych, niż nakazane przeze mnie.

• bawienia się bronią oraz kierowania jej w stronę ludzi i zwierząt.

• podnoszenia z ziemi niewybuchów, niewypałów czy innych środków pozoracji, a także przedmiotów o nieznanym pochodzeniu.

-Nakazuję:

• wszystkie czynności wykonywać na moją komendę.

• utrzymywać dyscyplinę podczas zajęć.

• zwracać szczególną uwagę na wystające z ziemi druty, pręty i inne niebezpieczne przedmioty.

• niezwłocznie meldować o doznanych urazach.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
1.	„BACZNOŚĆ!” Treść zagadnienia: Prowadzenie marszu ubezpieczonego (przekraczanie stref niebezpiecznych). „SPOCZNIJ!”.	Stoją na zbiórce i słuchają.
2.	Ma to na celu uczyć żołnierzy prawidłowego pokonywania drogi i umiejętnego doboru sposobu jej pokonania w zależności od sytuacji.	Stoją na zbiórce i słuchają.
3.	Wprowadzenie w sytuację taktyczną - sekcja lekkiej piechoty podczas wykonywania rutynowych działań patrolowych zmuszona jest do przekroczenia stref niebezpiecznych (droga).	Stoją na zbiórce i słuchają.
4.	Podanie komendy na jaką wykonuje się daną czynność - nie dotyczy.	-
5	Wzorowy pokaz - pokaz przy użyciu stołu plastycznego.	Stoją i obserwują.
6	Pokaz z objaśnieniem - (przedstawienia graficzne w załączniku 1i 2). SPOSÓB NR.1 (NA SZYBKO) Wykorzystujemy przy przekraczaniu małych duktów leśnych z małym prawdopodobieństwem spotkania przeciwnika. Sekcja piechoty dochodzi do drogi, sprawdza czy nikogo nie ma (szybka obserwacja terenu). Następnie każdy z sekcji pojedynczo jeden po drugim przechodzi przez drogę zwracając uwagę, że na drodze może znajdować się tylko jeden członek sekcji oraz, że przy przechodzeniu żołnierze patrzą raz na lewo raz na prawo upewniając się, że nikogo nie ma i jest „czysto”. SPOSÓB NR.2 (KROPELKOWA) Przekraczanie drogi metodą kropelkową. Stosowane jest podczas przekraczania dróg mało uczęszczanych oraz dróg leśnych. Jedynka zatrzymuje marsz całego szyku. Podchodzi do drogi, prowadzi obserwację sektora i podaje sygnał dwójce. Dwójka podchodzi do jedynki, zajmuje sektor przeciwny. Jedynka przechodzi przez drogę trzymając cały czas swój sektor i zajmuje pozycję z drugiej strony drogi obserwując sektor. Dwójka pokazuje sygnał trójce. Trójka podchodzi do dwójki, zajmuje jej sektor. Dwójka przechodzi na drugą stronę zmieniając jedynkę - jedynka rusza dalej. Czwórka podchodzi do trójki zajmując jej sektor. Trójka przechodzi drogę i zmienia dwójkę w obserwacji sektora - dwójka rusza dalej. Czynności tą powtarzają wszyscy pozostali ze składu sekcji. Ostatni (dwunasty) podchodzi do przedostatniego (jedenastki) informuje go, że jest ostatni i obaj przekraczają drogę jednocześnie. Dołączają do reszty szyku i kontynuują marsz. SPOSÓB NR.3 (NA WOLNO) Przekraczanie drogi na wolno, stosuje się w przypadku dróg o sporym natężeniu ruchu. „Jedynka” zatrzymuje sekcję w bezpiecznej odległości od drogi za pomocą sygnałów dowodzenia. Żołnierze obniżają sylwetki do postawy klęczącej i robią krok w bok w kierunku swojego sektora i prowadzą obserwację. „Jedynka” i „dwójka” zbliżają się do drogi skrycie i obserwują teren za nią. Sprawdzają czy za drogą jest bezpiecznie i czy nie ma za nią przeszkód naturalnych, które uniemożliwią przejście sekcji. Następnie jedynka zostaje przy drodze w ukryciu, dwójka wraca do dowódcy i melduje czy jest bezpiecznie czy nie. Jeżeli dowódca wyrazi zgodę na przejście, dwójka zabiera ze sobą dwóch ostatnich z sekcji i udają się w miejsce gdzie znajduje się jedynka. jedenastka i dwunastka wystawiają ubezpieczenie po lewej i prawej stronie drogi w postawie leżącej, ściągając plecaki, które posłużą im do maskowania. Jak ubezpieczenia zajmą pozycje, Jedynka i dwójka przekraczają pojedynczo drogę. Po przekroczeniu robią przeszukanie terenu tzw. „zetke”. Po wykonaniu tej procedury jedynka, zostaje w bezpiecznej odległości od drogi i prowadzi obserwację w kierunku marszu. Dwójka cofa się bliżej drogi tak aby mieć możliwość przekazywaniu sygnałów dowodzenia. Pokazuje reszcie sekcji, że mogą przekroczyć drogę. Jeżeli na drodze jest małe prawdopodobieństwa spotkania z przeciwnikiem, lub dowódca podejmie inną decyzję, możliwe jest aby sekcja przekracza drogę całą grupą (tzw. skok) lub po 2/3 ludzi z sekcji. W innym przypadku, każdy żołnierz przekracza drogę pojedynczo. dziewiątka i dziesiątka po przekroczeniu wystawia ubezpieczenie po prawej i lewej stronie drogi w postawie klęczącej. Następnie dają znak jedenastce i dwunastce do przekroczenia drogi. Gdy jedenastka i dwunastka przejdą przez drogę. dziewiątka i dziesiątka również dołączają do ugrupowania. Następuje odbudowa szyku przeliczenie po czym sekcja rusza dalej kontynuując zadanie.	Obserwują pokaz z objaśnieniem.
7.	Ćwiczenie na tempa - nie dotyczy.	-
8.	Ćwiczenie etapami - nie dotyczy.	-
9.	Ćwiczenie do pełnego opanowania - Szkoleni ćwiczą przekraczanie stref niebezpiecznych różnymi sposobami.	Wykonują komendy instruktora ćwiczą praktycznie.
10.	Reagowanie na popełniane błędy - koryguję na bieżąco	Wykonują komendy instruktora ćwiczą praktycznie.
11.	Omówienie zrealizowanego zagadnienia ze wskazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazuję najlepiej ćwiczących i stawiam zadania do pracy samodzielnej	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają pytania.

Załączniki:

- Załącznik nr. 1 - Metody przekraczanie stref niebezpiecznych

OPRACOWAŁ

……………………………

Załącznik nr. 1

Metody przekraczania stref niebezpiecznych

Metoda kropelkowa (ukazana dla podsekcji 6-o osobowej).

Etap I

Etap II

Metoda na wolno (ukazana dla podsekcji 12-o osobowej).

Etap I

Etap II

ZATWIERDZAM

DOWÓDCA 815klp

……………………….

ppor. Bartosz GRUDZIEŃ

---