Obraz 12 (8)
Poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. (Łk 24) - Emaus
1. Opis obrazu
Dwaj przyjaciele Jezusa, którzy szli z Jerozolimy do Emaus po jego śmierci krzyżowej, przybyli i świętują. Ten z lewej strony, raczej stary, ubrany jest w niebieską szatę, a jego głowę przykrywa żydowska chusta modlitewna. Mężczyzna siedzący po prawej stronie wygląda na młodszego i jest okryty czerwoną szatą. Szal założył na kształt stuły. Dolna część obrazu jest wyłożona rożnymi tekstami:
Z lewej strony widnieje pergamin z fragmentem „Państwa” Platona:
Ci, którzy kochają niesprawiedliwość nad sprawiedliwość mówią, że sprawiedliwy będzie związany, ubiczowany, maltretowany, oślepiony na oboje oczu, a na koniec, po tym jak wycierpi wszelkie możliwe zło, zostanie jeszcze ukrzyżowany.
Na pierwszym planie widać zwój otwarty na fragmencie z Pieśni Sługi Jahwe proroka Izajasza: On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. (Iz 53,5)
W środku leży otwarta księga z tekstem: Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? (Łk 24,26)
Na środku stołu stoją dwie szklanki do połowy napełnione winem oraz leżą dwa kawałki chleba. Mężczyzna po prawej stronie trzyma kolejną szklankę, podczas gdy trzeci kawałek chleba jest w rękach mężczyzny z lewej strony. Miejsce gospodarza w środku jest puste. W jego miejscu rozbłyska jasne światło, które wypełnia całą przestrzeń.
Przy lewej krawędzi obrazu widać drogę od krzyży do Emaus. Dwóch mężczyzn odchodzi od nich. Jeden trzyma w ręku otwarte Pismo. Obaj zdają się chcieć poznać jakieś powiązanie. Trzy cienie za mężczyznami wskazują, że nie są oni w drodze sami. Jezus, którego można rozpoznać po poświacie nad głową, jest pośrodku nich i otwiera przed nimi tajemnicę swojego cierpienia.
Przy prawej krawędzi obrazu jeden z mężczyzn trzyma w górze płonąca świecę paschalną, drugi wyciąga w górę bukiet kwitnących gałązek. W ten sposób doświadczenie uczniów z Emaus promieniuje aż do naszych współczesnych wspólnot, które świętują co Wielkanoc i w każdej Eucharystii: Jezus żyje!
2. Interpretacja
Na obrazie umieszczony został moment z opowiadania o Emaus, w którym uczniowie rozpoznają Pana, a on znika im z oczu. Czują, że On czyni się dla nich i dla nas stale obecnym w znaku chleba i wina. Jednak obraz przedstawia także cały proces, długą drogę, która prowadzi uczniów od ciemności śmierci krzyżowej Jezusa, od niezrozumiałej sytuacji na Golgocie do rozumienia i rozpoznania: Jezus musiał cierpieć; ukrzyżowany będzie żył.
Otwierają im się oczy. Głęboki sens śmierci Jezusa ukazał im się przede wszystkim w rozmowie o Pismach.
To wielkanocne rozpoznanie powoduje u uczniów zwrot, na który wskazują małe obrazki z prawej i lewej strony u góry. Od klęski, niepewności do wielkanocnej radości, wspomnienie i uobecnienie zmartwychwstałego Pana. Świece paschalne i kwitnące gałązki to symbole zwycięstwa życia nad śmiercią. Powodem nieustannego świętowania jest doświadczenie z Emaus: Jezus żyje. Nie jest martwy. Ciągle na nowo staje się obecny wśród nas w Słowie, winie i chlebie.