ZASADY NACZELNE USTROJU
Główne, podstawowe rozstrzygnięcia polityczne ustrojodawcy określające formę i ustrój danego państwa o charakterze ogólnym i wielkiej doniosłości społecznej.
Zasada suwerenności narodu
Nazywana zasadą zwierzchnictwa narodu (ludu)
Suwerenem (podmiotem władzy) w państwie jest naród.
Sposoby wyrażania suwerenności narodu w konstytucji:
Expressis verbis (wyraźnie)
Dorozumiane (np. w konstytucji USA)
Marsyliusz z Padwy, J. J. Rousseau - suwerenność narodu
Ujęta została również wprost w Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela.
Konsekwencje tej zasady:
Lud (naród) może sprawować władzę bezpośrednio (demokracja bezpośrednia)
Zasada przedstawicielstwa (naród sprawuje władzę poprzez swoich przedstawicieli)
Formy demokracji bezpośredniej:
Zgromadzenie ludowe (Zebranie ogółu obywateli, którzy mogą zadecydować w jakiejś sprawie)
Referendum (Głosowanie ogółu obywateli dotyczące wyrażenia opinii lub podjęcia decyzji w określonej sprawie)
Rodzaje:
- obligatoryjne (dotyczy sprawy, która musi zostać przeprowadzona w drodze referendum)
- fakultatywne (sprawa, która może, ale nie musi być w referendum głosowana)
Ze względu na materię:
- konstytucyjne
- ustawodawcze
- w sprawach lokalnych
Ze względu na obszar:
- ogólnokrajowe
- lokalne
Ze względu na skutek:
- konsultatywne (ma charakter badania opinii społecznej)
- wiążące (wyniki obligują prawodawcę do określonego zachowania)
Referendum:
- ante legem (przed prawem) - jeszcze nie ma prawa, rozstrzygnięcie przez przyjęciem aktu
- post legem (po prawie) - ratyfikacyjne