Juliusz Słowacki, Rozłączenie
Słowacki sygnował wiersze datami i nazwami miast. Przy tym widnieje zapis: „20 lipca 1835 r., Jezioro Genewskie (Szwajcaria)”.
Tytuł utworu sugeruje, że jest to erotyk.
Podmiot liryczny - w rozłączeniu z ukochaną - pisze do niej. Dobrze ją zna (jej rozkład zajęć, wygląd, dom, jej otoczenie, stroje, reakcje).
Ukochana jednak nie może sobie wyobrazić miejsc, w których znajduje się podmiot liryczny, ponieważ nigdy nie była nad Jeziorem Genewskim.
obraz poetycki jeziora i Alp
Romantyczny zwyczaj - zakochani wybierają sobie gwiazdozbiór i oddaleni patrzą na niego o wyznaczonej (umówionej) godzinie.
światła wysoko w górach, „gwiazdy jeziora”
są niżej niż gwiazdy świecą wyraźniej, ostrzej
„dwa światełka” przypominające o ukochanej
„Wieczny tułacz” - podmiot liryczny.
„Zamilkniemy na chwilę” - przerwa w korespondencji.
Do kogo skierowany był ten wiersz?
Niektórzy mówią, że do Marii Wodzińskiej, ale Słowacki nie znał jej tak, jak kobietę z tekstu.
Może do matki, chociaż utwór ma charakter erotyku.
Matka była dla Słowackiego najbliższą, najukochańszą kobietą. Była od niego starsza 16,5 roku.
W poezji romantycznej jest to zastrzeżone dla ukochanej kobiety.