Kazimierz III Wielki (ur. 1310, zm. 1370), syn Władysława Łokietka i Jadwigi księżniczki kaliskiej, od 1333 król polski, ostatni król z dynastii Piastów. Utworzył silną władzę centralną, opartą na radzie królewskiej i urzędzie starostów. Statutami spisanymi w Wiślicy i Piotrkowie zastąpił dotychczasowe prawo zwyczajowe. Dbał o rozwój gospodarczy i kulturalny kraju, popierając rozwój osadnictwa, budowę nowych miast i rozbudowę istniejących, roztaczał opiekę nad handlem i rzemiosłem. Dla podniesienia bezpieczeństwa kraju i szlaków handlowych wznosił zamki obronne i mury miejskie. W 1364 r. założył Uniwersytet w Krakowie. Wybitny polityk, większość ziem - odzyskał drogą dyplomatyczną. Na mocy pokoju z Krzyżakami w kaliszu (1343 r.) odzyskał ziemię dobrzyńską i Kujawy, podporządkował sobie jako lenna Mazowsze (1351 r.) i Podole (1366 r.), prowadził aktywną politykę na Pomorzu Zachodnim. W latach 1349 - 52, przy pomocy węgierskiej, opanował większość Rusi Halicko - Władzimierskiej. Osiągnięcia rządów Kazimierza były imponujące. Terytorium państwa wzrosło ponad dwukrotnie, a zniszczony wojnami kraj stał się zasobny.

---