Dzieci w strojach ludowych wchodzą na scenę, w tle słychać melodię piosenki „ Plon, niesiemy plon”. Niosą wieniec dożynkowy, ustawiają się w półkolu.
Scena I
1. Śpiew „Piosenki dożynkowej”
Plon niesiemy, plon
W gospodarza dom
Aby dobrze plonowało,
Po sto korcy z kopy dało
Plon niesiemy, plon,
W gospodarza dom.
Plon niesiemy, plon,
W gospodarza dom.
2. Recytacja wiersza „ Dożynkowy wieniec”.
Dziecko I
`
Plon niesiemy plon
Dożynkowy wieniec
Złoto polskich zbóż
Owoców rumieniec
Dziecko II
Kwiatów polskich tęczę
Na zielonym wieńcu.
Plon niesiemy plon
Ze stu różnych stron.
Dziecko III
Spod Giewontu
Z ciupagami
Spod Krakowa
w pawich piórach
Dziecko IV
Spod Łowicza
z zapaskami
w kolorowych
dźwięcznych sznurach.
Plon niesiemy, plon
Ze stu różnych stron.
Dziecko V
Z gór kieleckich
Z puszcz kurpiowskich
Znad Bystrzycy
Znad Bałtyku
Plon niesiemy
Z całej Polski
Z piosenkami i z muzyką.
Plon niesiemy, plon.
3. Śpiew piosenki „ Plon niesiemy, plon”.
Plon niesiemy, plon,
W gospodarza dom.
Plon niesiemy, plon,
W gospodarza dom.
Bodaj zdrowo plonowało,
Że tak roczek doczekało,
Plon niesiemy, plon,
W gospodarza dom.
4. Recytacja wiersza „Chleb”
Dziecko VI
Koszą w polu kombajny
zapach siewny i urodzajny.
Powiążą w snopy powrósłem
zapachy żyzne i tłuste.
Dziecko VII
Ustawia w stertę kanciastą
zapach zboża i chwastów.
Wymłócą na młockarniach
zapach słomy i ziarna.
Dziecko VIII
Przemielą młyny przez pytle
zapachy pszenne i żytnie.
I znajdziemy w bułkach i chlebach
zapach ziemi, wiatru i nieba.
Scena II
1. Taniec „Koziorajka”. Jedno z dzieci śpiewa.
Piekło dziewczę, piekło placki,
posypało piernikiem.
Podawało Jasiulkowi
Do stajenki okienkiem.
La, la, la …} bis
Scena III
1. Inscenizacja
Narrator I Poszła Dominika
Do sklepiku kupić chleba
Chleb- to jest nasz skarb codzienny
A więc wiedzieć o nim trzeba
Chór (na melodię krakowiaka)
A my się schylimy nad każdym bochenkiem
Za bochenek chleba damy wam piosenkę
Dominika: Myśli sobie Dominika
Skąd się bierze taki chlebek.
Już wiem ! Piekarz go wypieka
Ale z czego, tego nie wiem.
Dzieci: Piekarzu, piekarzu upiecz bochen chleba
Piekarz: Do pieczenia chleba
Mąki mi potrzeba.
Poproście młynarza
Dzieci: Młynarzu, młynarzu, daj nam mąkę w worze
Młynarz: Dam mąkę w worze
Jak dostanę zboże
Poproście żniwiarza
Chór: Zasiali górale owies, owies
Od końca, do końca, tak jest.
Zasiali górale żyto, żyto
Od końca do końca wszystko.
Gospodyni: Nad polem, nad polem, raz słonko, raz deszczyk
Dziś właśnie roślinki malutkie nam wzeszły.
Gospodarz: Gdy dojrzały w polu kłosy, wtedy ludzie biorą kosy.
Koszą zboże od rana. Oj dana, dana!
Kosiarze: W poniedziałek rano kosił ojciec siano
Kosił ojciec, kosił ja kosiliśmy obydwa.
A we wtorek rano suszył ojciec siano.
A we środę rano zwoził ojciec siano
Zwoził ojciec, zwoził ja, zwoziliśmy obydwa.
Dzieci: Żniwiarzu, żniwiarzu, czy skosiłeś kłosy?
Czy wystarczy ziarna?
Żniwiarz: Będzie chleba dosyć.
Skoszę zboża cały łan
Młynarzowi mąkę dam.
Chór: Gdy przemija lato, jesień się zaczyna
Z workami ze zbożem, jedzie wóz do młyna.
A młyn miele zboże nasze
To na mąkę, to na kaszę.
Skrzydła tak się kręcą, kiedy młyn pracuje
Młynarz cały biały, mielenia pilnuje.
A młyn miele…
Dzieci: - Dokąd jadą wozy?
- Do młyna za łąkę.
- A co wiozą w workach?
- Pszenicę na mąkę.
Razem: - Młynarz mąkę zmiele
Pięknie jak należy.
Będą białe bułki
Będzie chlebek świeży.
Taniec „Młynarz” Młynarzu, ty śpisz
A twój młyn wciąż się kręci
Młynarzu ty śpisz
A twój młyn krąży wciąż.
Twój młyn, twój młyn
Wciąż się kręci,
Twój młyn, twój młyn
Krąży wciąż.
Młynarz: W młynie zboże zmielę sam
Piekarzowi mąkę dam.
Narrator: Szumi woda, młyn turkoce i sypią się ziarna
Będzie mąka śnieżnobiała i razowa - czarna.
Chór: Mało nas, mało nas do pieczenia chleba
Jeszcze nam, jeszcze nam piekarza potrzeba.
Dzieci: Piekarzu, piekarzu upiecz bochen chleba.
Piekarz: Z białej mąki będzie chleb
Chleba będzie pełen sklep.
Wszyscy: Patrzcie ile rąk potrzeba
Aby mieć kawałek chleba.
2. Śpiew piosenki „ A my się schylimy”.
A my się schylimy nad każdym bochenkiem
Za bochenek chleba damy wam piosenkę
Niech nasza piosenka prędko do was leci
A teraz na koniec tańczą wszystkie dzieci
Scena IV
1. Taniec „ Trojak”
2. Zejście ze sceny na tle muzyki do „ Trojaka”
Małgorzata Wróbel