Zamieszczony przeze mnie scenariusz można wykorzystać do zajęć z dziećmi w wieku od 4 do 7 lat.
Prowadzący zajęcia: Marzena Nowak
Data:……………………………………….Uczeń:……………………………………..
Wada: seplenienie „sz”, „ż”, „cz”, „dż” → „s”, „z”, „c”, „dz”
Temat: Zimowy wiatr.
Cele:
- zapoznanie się z prawidłową wymową głoski „sz”
- wprowadzenie percepcji słuchowej
- kształtowanie prawidłowego tonu oddechowego
- wzbogacenie słownictwa
- doskonalenie słuchu fizjologicznego
- rozwijanie słuchu fonemowego
- kształcenie myślenia
- kształcenie analizy i syntezy
- dążenie do stosowania poprawnych form gramatycznych
- wzorcowe ułożenie artykulatorów
Pomoce:
- lustro
- tablica ze schematem i symbolem, przedstawiająca układ narządów mowy, podczas wymawiania głoski „sz”
- papierowe śnieżynki
- papierowe bałwanki z luźnych części
- plastykowa rurka (słomka)
- różne rodzaje szeleszczących materiałów (folia, papiery, kartony itp.)
- nagranie z piosenką o zimie
- magnetofon
- papierowe bałwanki na patykach
- obrazki, w nazwie których znajduje się głoska „sz”
- gazety
- obrazek sytuacyjny przedstawiający zimę w przyrodzie
1.
Rodzaj ćwiczenia:
Rozmowa na temat zimy na podstawie własnych przeżyć oraz obrazka sytuacyjnego
Cel ćwiczenia:
- wzbogacenie słownictwa
- wdrażanie do wymawiania poprawnych form gramatycznych
Przebieg ćwiczenia:
Prowadzący rozmawia z dzieckiem o zimie, jej oznakach w przyrodzie i pogodzie, o tym, że często wieje wiatr, który szumi(szsz…)w gałęziach drzew.
Pomoc:
Obrazek
2.
Rodzaj ćwiczenia:
Omówienie
- głoska „sz”
Cel ćwiczenia:
- wzorcowe ułożenie artykulatorów przy wymówieniu głoski „sz”
- uczulanie miejsca artykulacji
Przebieg ćwiczenia:
Dziecko siada naprzeciw lustra, a następnie naśladując szum wiatru, obserwują w nich układ narządów artykulacyjnych. Prowadzący zwraca uwagę na zaokrąglone wargi lekko wysunięte do przodu, język uniesiony do górnego wałka dziąsłowego, zbliżone do siebie zęby. Dla zapamiętania ułożenia artykulatorów (m.in. języka) prowadzący dotyka wyziębioną łyżeczką wałka dziąsłowego. Prowadzący prezentuje tablicę ze schematem i symbolem, przedstawiającą układ narządów mowy podczas wymawiania głoski „sz”.
Pomoc:
Lustro, łyżeczka, tablica ze schematem i symbolem przedstawiającym układ narządów mowy podczas wymawiania głoski „sz”
3.
Rodzaj ćwiczenia:
Zabawa słuchowo-ruchowa- „Drzewa”
Cel ćwiczenia:
- usprawnianie percepcji słuchowej
- prawidłowe ułożenie artykulatorów
Przebieg ćwiczenia:
Dziecko wyobraża sobie, że jest drzewem, którego gałęzie poruszają się na wietrze. Naśladuje szum wiatru. W tym samym czasie prowadzący wygrywa na tamburynie dźwięki. Zgodnie z ich natężeniem dziecko „szumi” raz głośniej, raz ciszej. Gdy instrument cichnie, milknie. Należy zwrócić uwagę na spoczynkową pozycję języka (występująca wtedy, kiedy nie mówimy, nie jemy, nie pijemy), polegająca na ułożeniu języka na podniebieniu górnym- stykająca się z nim. Podczas spoczynkowej pozycji języka należy oddychać nosem.
Pomoc:
tamburyno
4.
Gimnastyka narządów mowy „Misie przygotowują się do zimowego snu”
Cel ćwiczenia:
- usprawnienie narządów artykulacyjnych
Przebieg ćwiczenia:
Prowadzący zaprasza dziecko do zabawy. Umawia się z nim, że będzie się włączało do opowiadania w odpowiednim momencie i w określony sposób.
Pomoc:
Tekst opowiadania
5.
Rodzaj ćwiczenia:
-Zabawa oddechowa- „Śniegowe gwiazdki”
Cel ćwiczenia:
- kształtowanie prawidłowego tonu oddechowego
- wydłużenie fazy oddechowej
Przebieg ćwiczenia:
Dziecko otrzymuje od prowadzącego papierową śnieżynkę. Zadanie polega na złapaniu za jej brzeg i dmuchaniu na nią (zachowując prawidłowy tor oddechowy) w taki sposób, aby jak najdłużej była ona odchylona od pionu. Następnie dziecko zdmuchuje papierowe płatki śniegu leżące na otwartej dłoni.
Pomoc:
Papierowe płatki śniegu
6.
Rodzaj ćwiczenia:
Zabawa słuchowa- „Co tak szeleści?”
Cel ćwiczenia:
- usprawnienie percepcji słuchowej
Przebieg ćwiczenia:
Dziecko wyobraża sobie, że wieje wiatr. W tym czasie prowadzący demonstruje odgłosy różnych szeleszczących rodzajów materiałów(folia, karton, celofan, papier itp.). Poleca, aby dziecko zapamiętało dźwięki, a następnie zamknęło oczy. Ponownie je demonstruje. Dziecko słuchając odgaduje, co szeleści.
Pomoc:
Folia, karton, celofan, papier
7.
Rodzaj ćwiczenia:
Zabawa słuchowo- ruchowa „Bałwanki”
Cel ćwiczenia:
- doskonalenie koordynacji słuchowo- ruchowej
- rozwijanie słuchu fonematycznego
Przebieg ćwiczenia:
Prowadzący daje dziecku papierowego bałwanka na patyku. Wymienia ciągi sylab. Wcześniej umawia się z dzieckiem, że podnosi do góry bałwanka, kiedy w wymawianej sylabie usłyszy głoskę „sz”
Pomoc: Papierowy bałwanek na patyku
8.
Rodzaj ćwiczenia:
Zabawa artykulacyjna- „Niespodzianka”
Cel ćwiczenia:
- wzbogacenie słownictwa
- kształtowanie myślenia
- kształcenie analizy i syntezy
Przebieg ćwiczenia:
W koszu znajdują się obrazki zawierające w wyrazie głoskę „sz”. Na przemian z prowadzącym losuje obrazki. Zadaniem dziecka jest odgadnąć co znajduje się na obrazku, który opisuje prowadzący. Następnie dziecko samo opisuje i nazywa to, co wylosowało oraz wyklaskuje nazwę sylabami zwracając uwagę na prawidłowy układ narządów mowy podczas wymawiania głoski „sz”.
Pomoc:
Obrazki przedstawiające różne przedmioty, w nazwie których znajduje się głoska „sz”.
9.
Rodzaj ćwiczenia:
Zabawa słuchowo- ruchowa „Zimowy taniec”
Cel ćwiczenia:
- doskonalenie koordynacji słuchowo- ruchowej
Przebieg ćwiczenia:
Prowadzący przy dźwiękach muzyki, opowiada historyjkę. Dziecko z pomocą gestów i ruchów ciała ilustruje opowiadania oraz piosenkę o zimie.
Pomoc:
Nagranie z piosenką o zimie, magnetofon
10.
Rodzaj ćwiczenia:
Zabawa oddechowa „Bałwanek w rozsypce”
Cel ćwiczenia:
- kształcenie kontroli oddechu
- wzmocnienie mięśnia okrężnego
- masaż więdzidełka
Przebieg ćwiczenia:
Dziecko przy pomocy słomki plastikowej łączy w całość elementy składające się na bałwanka. Słomkę wykorzystujemy do masażu języka, wędzidełka- ruchem okrężnym
Pomoc
Plastikowa słomka, papierowy bałwanek z luźnych części:
11.
Rodzaj ćwiczenia:
Układanka
Cel ćwiczenia: - kształtowanie prawidłowego tonu oddechu
- usprawnienie małej motoryki ręki
Przebieg ćwiczenia: Dziecko otrzymuje do domu bałwanka składającego się z kilku luźnych części. Składa bałwanka przy pomocy plastikowej rurki trzymanej w ustach i wciągając powietrze przykleja go w zeszycie oraz koloruje
Pomoc Bałwanek
- układanka
- rurka
- kredki
- klej
12.
Zakończenie: Prowadzący dziękuje dzieciom za wspólną zabawę i aktywny udział.
Opracowała: Marzena Nowak
Nauczyciel mianowany SP w Łopiennie