Wojciech , imię zakonne Adalbert, święty (ok. 955-997), biskup , męczennik , patron Polski. Pochodził z rodziny książąt czeskich - Sławnikowiców . Kształcił się w Magdeburgu pod opieką arcybiskupa Adalberta, na cześć którego przyjął imię zakonne. W 983 roku jako subdiakon powrócił do Czech i został biskupem Pragi . Około 989, wobec trudności w zarządzaniu diecezją praską, udał się do Rzymu, zrzekł się godności biskupiej i za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów na Awentynie . W 992 roku, po śmierci sprawującego opiekę nad diecezją praską biskupa miśnieńskiego Falkolda, powrócił do Pragi i zajął się organizacją spraw kościelnych.
Zasłynął
z opieki nad ubogimi, więźniami i z wykupu chrześcijańskich
niewolników z krajów muzułmańskich. Po zatargu z księciem
Bolesławem II, w roku 995 ponownie opuścił Pragę i udał się do
Rzymu, gdzie pozostał na wieść o zniszczeniu rodzinnych Libic i
wymordowaniu swych braci. Za namową cesarza Ottona III i w
porozumieniu z Bolesławem I Chrobrym przy końcu 996 r. przybył do
Polski, aby podjąć misję wśród pogańskich Prusów. Wraz z
towarzyszami podróży misyjnej, bratem Radzimem Gaudentym i
prezbiterem Benedyktem Boguszą, popłynął łodzią do Gdańska,
stamtąd morzem w kierunku Pregoły.
Zginął
podczas prób podjęcia pracy misyjnej, zabity przez pogańskiego
kapłana, w bliżej nie znanej miejscowości. Jego towarzysze zdołali
się uratować i zdali relację o męczeńskiej śmierci św.
Wojciecha. Bolesław I Chrobry wykupił jego ciało i sprowadził do
Gniezna , gdzie zostało uroczyście pochowane. 999 papież Sylwester
II dokonał kanonizacji świętego Wojciecha. Dzięki staraniom
Bolesława I Chrobrego i poparciu cesarza Ottona III papież utworzył
w 1000 w Gnieźnie metropolię, której patronem został św.
Wojciech. W tymże roku odbył się słynny zjazd gnieźnieński, na
który - z pielgrzymką do grobu św. Wojciecha - przybył m.in.
cesarz Otton III. Wizerunki św. Wojciecha znajdują się w herbach
dwu miast: Trzemeszna i Radzinkowa. W 1997 w Gnieźnie, a także w
Gdańsku(w ramach obchodów 1000-lecia miasta) odbyły się
uroczystości poświęcone 1000-leciu wyprawy i męczeńskiej śmierci
św. Wojciecha, patrona Polski.
Zdecydowałem się na wybór Świętego Wojciecha, jako wzoru do naśladowania, ponieważ zasłynął on z wielu szlachetnych czynów. Zajmował się bardzo dużo biednymi oraz chorymi ludźmi, a także wykupywał niewolników z handlu ludźmi. Świadczy to o jego ogromnej miłości do bliźnich i szlachetności. Prowadził także misje, m.in. na pogańskich Prusach. Jego szlachetna misja została jednak przerwana, przez Prusów, ponieważ został- według legend- ukamienowany. Wiele źródeł podają różne wersje, wiemy, że został zamordowany. Nie wstydził się Boga i głosił jego słowo, aż zapłacił najwyższą cenę, dopełnił dzięki temu swojej misji. Świadczy to także o jego ogromnej miłości do Boga. Scenę wykupywania jego ciała przez Bolesława I Chrobrego, aby go prawowicie pochować upamiętniono nawet na drzwiach katedry Gnieźnie, co świadczy także o doniosłości jego czynów. Myślę, że opisane przeze mnie czyny Świętego Wojciecha świadczą o tym, że przyjęcie jego imienia podczas bierzmowania i naśladowanie go jest dobrą decyzją.