Dorota Tchorzewska Finanse i Rachunkowość bd23807

Temat: Który z filozofów odpowiada twojemu światopoglądowi.

Filozof który najbardziej odpowiada mojemu światopoglądowi to Friedrich Wilhelm Nietzsche. Fryderyk Nietzsche (1844-1900) jest chyba najbardziej kontrowersyjną postacią filozofii nowoczesnej. Filozof ten zakwestionował wartości, które przed nim uważano powszechnie za oczywiste: racje istnienia rzeczywistości, prawdę obiektywną, obiektywność wiedzy i uniwersalne zasady moralne. Jego rola nie sprowadza się jednak wyłącznie do samej krytyki. Dla Nietzsche'go w centrum filozofii stanęły problemy interpretacji człowieka jako istoty biologicznej, a zarazem twórcy kultury, autora wiedzy i prawodawcy systemów wartości. W jego twórczości można wyróżnić trzy okresy: kultu sztuki, kultu nauki, kultu siły i indywidualności. W rozwijaniu teorii sięgał do myśli M. Stirnera, K. Darwina, H. Spencera, F.A. Langego, dzieląc z nimi upodobania do nauk szczegółowych i empirycznego myślenia. Bliska mu była filozofia starożytna: teoria przyrody Heraklita z Efezu, teoria człowieka sofistów. Z relacji Platona o poglądach Kalliklesa i Trazymacha czerpał wątki do koncepcji nadczłowieka. Rozwinął relatywistyczne teorie: poznania i wartości. Był krytykiem współczesnej mu moralności. Uporządkował na nowo systemy aksjologiczne. Inspirowany darwinizmem i filozofią A. Schopenhauera, dowodził, że poznanie ludzkie, tak jak wszystkie czynności człowieka, wypływa z potrzeb życiowych i jest im podporządkowane. Poglądy filozoficzne Fryderyka Nietzschego inspirowały i inspirują do dziś wielu nie tylko filozofów, ale literatów, publicystów, a nawet polityków (np. Mussolini, Hitler). W Polsce zainteresowano się jego twórczością w okresie Młodej Polski inspirował S. Brzozowskiego, L. Staffa, skamandrytów, K. Szymanowskiego. Obecnie można odnaleźć jego sposób myślenia u współczesnych humanistów np. E. Kuźmy, M.P. Markowskiego.

Śmierć Boga i nihilizm. ‘’Gott ist tot’’ – Bóg jest martwy. Lecz cóż to oznacza? I co wynika z faktu śmierci Boga? Otóż, zdaniem Nietzschego, człowiek współczesny przestał odczuwać obecność Boga w świecie, w odróżnieniu od ludzi żyjących w Starożytności, czy choćby w Średniowieczu. W owych czasach czyny człowieka pociągały za sobą prędką reakcję Boga w życiu doczesnym, Boga należało się bać tu i teraz. Dziś każdy może liczyć na jego miłosierdzie – rozważa się problem, czy piekło w ogóle istnieje. Komu potrzebny jest jeszcze taki Bóg? Dlatego musiał on przenieść się w sferę abstrakcji, odejść w zapomnienie. Jest jeszcze, lecz jako martwy. Podobnie jak Nietzsche uważam że świat w którym żyje coraz bardziej się zmienia, to co było kiedyś priorytetem dziś staje się zupełnie niczym. Ludzie nie odczuwają istoty Boga tak jak kiedyś, coraz mniej osób a głownie młodzieży wierzy w jego istnienie i praktykuje tą wiarę. Ludzie żyją w zakłamaniu , sami gubią się w tym co jest dobre a co złe gdyż wiedza że wszystko zostanie im przecież odpuszczone. Wiele ludzi zachowuje się tak by dobrze wypaść, zdanie innych jest ważne. W naszym świecie zostały usunięte podstawy wszelkich wartości. Ciężko teraz odróżnić dobro od zła, a w życiu przeważa zło które nas otacza na każdym kroku , świat tak się zmienia ze należy uważać na wszystkie okoliczności. Zaś nihilizm to udawanie, że nic się nie stało, zaprzeczanie, że istnieją jakiekolwiek problemy. Nihilizm w rozumieniu Nietzschego to akceptacja pozorów, uznanie za wartość tego, co jest już bez-wartością. Łatwe i wygodne życie, przyjemne i pozbawione napięcia. Również z tym rozumieniem nihilizmu przez Nietzschego się zgadzam. Często ludzie zadają sami sobie pytanie czym jest Bóg, czy on w ogóle istniej czy biblia to naprawę święta księga, świat, media żyją w obłudzie kłamstwa , to co ma być nam przekazywane jest przekazywane masowa i często, ale to bardzo często mija się to bardzo z prawdą. Dziś życie toczy się w koło pieniądza, jest jedna wielka walka szczurów o byt , o pieniądze i przyjemności , coraz rzadziej liczą się uczucia innych , to czy zadami im cierpienie , liczy się tylko tzw. ‘’ja ‘’ . Wszystko toczy się wokół pieniądza tak jak w przysłowiu ‘’jeśli nie wiadomo o co chodzi to chodzi o pieniądze. ‘’

Moralność panów i moralność niewolnicza.

Nietzscheańska analiza moralności wyróżnia dwa zasadnicze jej typy. Dla moralności panów pierwotnym jest pojęcie dobra, pojmowanego jako wszystko, co wzmaga poczucie mocy jednostki. Dobre jest to, co mi służy, wzmacnia mnie, daje poczucie siły. Dobry jest wróg, bo mogę z nim walczyć, dobry jest ból, bo mogę go znosić, dobry jest wysiłek, dobre jest cokolwiek, co napina moją wolę mocy. "Zło" jest pojęciem wtórnym i nie oznacza zła "metafizycznego", a jedynie to, co wolę mocy osłabia. Moralność niewolnicza bazuje z kolei na pojęciu zła jako pierwotnym, które rozumiane jest jako cierpienie i wysiłek. Złe jest to, co zadaje mi ból, co zmusza mnie do wysiłku i walki. Dobro jest ulgą w cierpieniu, spokojem. Cechą charakterystyczną moralności niewolniczej jest resentyment, uraza wobec świata, żal do życia, które nie spełnia oczekiwań. Moralność człowieka jest zawsze wypadkową obu tych typów, nie ma typów czystych, a różnice występują jedynie w przewadze jednego nad drugim.

W zupełności zgadzam się z ‘’moralnością panów’’ gdyż żyje w czasach w których każdy patrzy tylko na siebie, robi to co przyniesie mu określone skutki czy tez dobra materialne bądź niematerialne, robi wszystko by zdobyć swój cel który nie koniecznie związany jest z uczciwością. Większość z nas zastanawia się nad korzyściami które może osiągnąć w określonej sytuacji. A więc wszystko co daje mi jako jednostce siłę i chęć dalszej pracy jest uważane za pojęcie względne jakim jest dobro, bo to co jest dobre jak i złe dla jednego człowieka może oznaczać zupełnie co innego niż dla drugiego człowieka. W moralności niewolniczej zaś mamy pogląd na temat zła z którym również się zgadzam gdyż wszystko to co daje nam ból, smutek powoduje nasze niezadowolenie z życia, często narzekamy na jakość naszego życia, na to ze inni maja lepiej, ciężko cieszyć się nam z tego jak jest i co jest. Nie zauważamy piękna które nasz otacza z wielu pięknych ,szczęśliwych chwil zapamiętujemy tą sytuacje która dała nam cierpienie gdyż ona bardziej trafia w naszą pamięć. Zło przytłacza dobro daje nam takie emocje przez które na długo bytują w naszej psychice a żeby pozbyć się ich , sprawić byśmy na nowo byli szczęśliwi musimy w to włożyć wiele trudu, walki i wysiłku. Moralność każdego człowieka jest zupełnie inna i zależy od jego podejścia do życia, zasad którymi się kieruje czy tez od otoczenia w którym bytuje a to ostatnie może być czasem bardzo zgubne. W XXI wieku jest wiele pokus a ludzie są mało asertywni, często ulegają wpływom, niekoniecznie dobrym wpływom. Moim zdaniem świat nie do końca idzie w dobrym kierunku, mimo iż jestem młodym obywatelem który żyje w tych czasach wiele aspektów życia nie podoba mi się. Być może przestarzałe dla wielu młodych ludzi wartości z ubiegłych czasów nie maja znaczenia, ale ja uważam, że priorytety, podejście do życie kiedyś było o wiele lepsze.

Wola ku mocy (lub w dawniejszych interpretacjach, wola mocy) to jedno z centralnych pojęć filozofii Nietzschego, a jednocześnie jedno z mniej dopracowanych. Pewne fragmenty pism filozofa pozwalają na interpretację woli ku mocy w sposób podobny do heraklitejskiego ognia, który bezustannie przeprowadza jedne rzeczy w inne i jest podstawą istnienia świata, wydaje się jednak, że dla późnych poglądów Nietzschego reprezentatywne jest wyobrażenie woli ku mocy jako siły, której przejawem jest wszelkie życie i jego dążenia. Siła ta znajduje swe potwierdzenie i spotęgowanie w samej sobie w momentach najwyższej mobilizacji i przełamywania oporów. W życiu człowieka wola ku mocy wyraża się poprzez poczucie siły jednostki i panowania nad sobą, w wytrwałości i zwycięskim znoszeniu przeciwieństw. Wola ku mocy nie jest wolą życia, bo ta szuka przetrwania za wszelką cenę, a poczucie mocy może osiągnąć apogeum w chwili świadomej śmierci; nie jest też pragnieniem panowania nad innymi, bo często większe poczucie mocy daje służebność. Wola ku mocy w życiu człowieka, to raczej chęć zwyciężania, pragnienie i uczucie posiadania siły zdolnej łamać wszelkie przeszkody, połączone z radością zwycięzcy i twórczą ekstazą. To pęd ku sile. Wola ku mocy jest bardzo ważna w życiu, dzięki niej realizujemy swoje plany, marzenia a także realizujmy się w życiu. Każdy z nas dąży do czegoś w życiu chcę by to życie było jak najlepsze, chcę się w nim spełniać i z dnia na dzień podwyższać własna poprzeczkę. Kieruje się dużo mobilizacją która daje siłę w walce. Spełniając swoje cele czujemy się spełnieni, bardziej pewni siebie i zmobilizowani do dalszych działań. Realizując swoje plany, marzenia stajemy się szczęśliwszy a także możemy dawać to szczęście innym bliskim nam osoba, na czym nam zależy. Realizujemy się w ten sposób w różnych dziedzinach życia, w pracy, w domu , w sporcie który daje nam poczucie siły, zwycięstwa. W sytuacjach awaryjnych , każdy z nas chce zrobić wszystko by przeżyć , czasem ta chęć to życia daje nam tyle siły że jesteśmy w stanie pokonać wszystko, nie ważne jak będzie bolało , ile trudu w to wniesiemy nasza motywacją jest życie i nasi bliscy .

Nadczłowiek. Niestety, również koncepcji nadczłowieka Nietzsche nie zdążył wypracować w jasnej formie. Pojawia się ona ledwie w zarysie i pod postacią metafor w Zaratustrze i Woli mocy. Być może idea nadczłowieka miała być tematem następnych dzieł filozofa poświęconych przewartościowaniu wartości, jednak na ten temat można snuć jedynie domysły. Niektóre interpretacje odwołują się do nauki o wiecznym powrocie i przedstawiają nadczłowieka jako istotę, która może zaakceptować wieczny powrót. Oznacza to pełną zgodę na powtarzalność całej historii świata, włącznie z wszelkimi dokonanymi w niej gwałtami i mordami, ale i pełnią twórczej ekstazy. Przyjęcie tej koncepcji wykracza jednak poza ramy logicznego dyskursu na płaszczyźnie wyznaczonej przez etykę opartą na Dekalogu. Trudno bowiem wydać zgodę na gwałty, wartościując czyny z punktu widzenia powszechnie przyjmowanych zasad moralnych – aby to uczynić należałoby wpierw dokonać przewartościowania wartości w duchu nietzscheańskim. Nietzscheański nadczłowiek miałby być istotą obdarzoną wielką wolą mocy, jednostką twórczą, której każda chwila życia jest doskonale pełna i warta ponownego przeżywania. Istota ta żyłaby poza zasadami obowiązującymi resztę ludzkości, poza rządzącymi nią prawami. Jednak, w ujęciu Nietzschego pokazanym w Poza dobrem i złem, żyłaby ona jak najbardziej właśnie w tym świecie, po tej jego stronie, w przeciwieństwie do tęskniącej za "zaświatami" reszty. My możemy się tylko domyślać co by było gdyby aczkolwiek sądzę, że jest duże prawdopodobieństwo tego, że historia świata mogłaby się powtórzyć tak samo jak mogła by być zupełnie inna. Jest zbyt wiele niewiadomych .

Przewartościowanie wartości. Nietzsche nie ukończył również dzieła, które miało być propozycją przewartościowania wartości. O tym, że miało powstać, wiadomo jedynie z luźnych zapisków odnalezionych w spuściźnie filozofa. Są podstawy, by sądzić, że przymiarkami do niego były książki Poza dobrem i złem oraz Zmierzch bożyszcz, być może także Antychryst. Wolno wszakże domyślać się, że chodziło o przywrócenie wartości temu, co w kulturze Zachodu od dawna uchodzi za "złe" – wyniosłości, uznaniu naturalnej nierówności między ludźmi oraz "niesprawiedliwości", polegającej na faktycznym zaprzeczeniu idei równych praw. Niestety sprawiedliwości na świecie nie ma. Każdy człowiek jest inny mimo iż zbudowany jest tak samo fizycznie jego psychika podejście do życia jest zupełnie odrębne. Ludzie nigdy nie będą równi , chorzy nigdy nie będą tacy jak zdrowi bo temu dorównać się nie da. Na świecie żyje bardzo dużo ludzi każdy na innym kontynencie w innym państwie kulturze, religii i to już jest argument na to ze nigdy nie będziemy równi. Może faktycznie nie jest to dobre podejście , powinniśmy wszystkich traktować tak samo, ale czy się da? Jest dużo nietolerancji co już stawia duża barierę pomiędzy równością wobec siebie.

Wybrałam tego filozofa gdyż czytając na jego temat od razu nasuwała mi się myśl ‘’uważam tak samo ‘’ , podzielam jego zdanie , poglądy na temat moralności, istnienia, ważności Boga w naszym życiu, podejścia do życia, człowieka jako jednostkę czy też jego chęć życia ,zwycięstwa. Uważam ze jego poglądy na temat nihilizmu i wyczerpania formuły Boga i na tej płaszczyźnie mogę się zgodzić w całej rozciągłości. Bóg stał się pustym, wyzutym z jakichkolwiek właściwości abstrakcyjnym podmiotem, niemalże sloganem. Umarł. I to jest smutne, bo skoro już ludzie decydują się wierzyć, niechże ta wiara niesie coś ze sobą. Nietzsche nie lubi słabości, dlatego słabość niszczy w swoim myśleniu - i bardzo dobrze. Dziś wszędzie widać słabość, przytakiwanie ogółowi "oświeconych", brak szacunku dla siebie i swoich poglądów wyrażający się w strachu przed krytyką głupoty i zła. Krytyką powszechnie panujących ideologii. Nietzsche był radykałem. Ja zawsze mam swoje zdanie i nie boje się mówić go głośno mimo że często zdarzają się na mojej drodze osoby które tego nie szanuje, ale zawsze będę mówiła to co myślę nawet jeśli spotkam się z krytyką. Moralność panów i niewolników ma dla mnie znaczenie bardzo głębokie, niewolnikiem jest ktoś kto ulega falom, pan nad falami panuje. Zawsze dążyłam do tego by być ‘’panem’’ i będę dążyć pewnie do końca.