Gwara więzienna





Gwara więzienna





Joanna Matkowska

Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa

PWiP, II rok

Studia niestacjonarne





Gwara więzienna to język środowisk przestępczych. Inaczej nazywana jest grypserą,
a ludzie nią władający to grypsiarze. Powstała na gruncie języka polskiego i jest jedną
z najbogatszych, pod względem słownictwa, gwar polszczyzny. Niegdyś język ten był tajny, znany jedynie dla przestępców odsiadujących wyroki. Dziś wiele słów przenika do mowy potocznej. Młodzież często używa grypsów, nie zdając sobie z tego sprawy.
Według Anny Oryńskiej istnienie gwary więziennej jest zjawiskiem językowym, ale
i kulturowym, bowiem jest ona wyrazem istnienia specyficznej subkultury – subkultury przestępców w warunkach pozbawienia wolności
1.

J. Morawski twierdzi, iż grypsera nie jest rodzajem szyfru, powstałym na skutek potrzeby tajemnego komunikowania się, lecz jest to wytwór kultury więziennej.2

Maciej Szaszkiewicz w książce „Tajemnice grypserki” informuje, że język więźniów zachowuje zasady odmiany oraz często, choć nie zawsze te same nieodmienne części mowy. Do tego podstawowego zasobu słów dochodzi jednak słownictwo szczególne, znane
i zrozumiałe tylko dla reprezentantów podkultury więziennej
3. Szaszkiewicz wymienia również trzy funkcje tej gwary: szkoleniową, różnicująco-integracyjną i konspiracyjną.

Szkoleniowa polega na poznawaniu przez młodych więźniów działalności przestępczej. Rozmowy są dla nich nieustającą edukacją. Amerykan (nowy więzień, wg. Macieja Szaszkiewicza) dowiedzieć się może również o konsekwencjach swoich czynów, jest poddawany także testowi charakteru. Kandydat na git-człowieka poznaje nazewnictwo grypserskie dotyczące najbliższego otoczenia w celi4. Stopniowo poznaje kolejne określenia ludzi, przedmiotów i innych rzeczy. Poprzez poznawanie grypserki przyjmuje grypserski styl myślenia. Proces ten rozwija się przeważnie niepostrzeżenie, bowiem poznawanie nowych słów i nowej mowy wiąże się zazwyczaj z przyjemnym uczuciem odkrywania nowości
i wzbogacania własnego doświadczenia
5.

Funkcja różnicująco- integracyjna ukazuje kto jest lepszy w środowisku więziennym. Posługiwanie się wspólnym językiem, trudno zrozumiałym dla osób postronnych, jest z jednej strony silnym czynnikiem integrującym członków grupy pomiędzy sobą, a z drugiej – czynnikiem tworzącym i utrzymującym odrębność grupy grypserskiej od innych grup, nie używających tego języka.6 Przez to w więzieniach panują metody rozróżniania kto jest kim w grupie, w sensie przynależenia do niej. Dzięki temu można również zaznaczyć pozycję
w hierarchii gryp serskiej.

Funkcja konspiracyjna nie jest niczym innym jak tajnością języka więziennego. Jedynie przestępcy odsiadujący wyroki winni znać znaczenia danych słów, nikt spoza ich otoczenia nie jest do tego uprawniony.

Jeśli chcemy stworzyć słownik gryperski musimy liczyć się z tym, iż słownictwo to różni się od siebie. W jednym więzieniu kradzież nazywana jest „rozmową”, w innym zaś funkcjonuje pod postacią „bawić się”, czy „walić”.

Słownik taki opracował Klemens Stępniak:

Przeprowadzając rozmowę z kolegą, który niedawno przebywał w więzieniu zauważyłam dużą rozbieżność między książkowym słownikiem, a tym który przedstawił mi znajomy. Ewidentnie widać ewolucję tej gwary. Sądzę, iż zależne jest to od usytuowania więzienna, od tego czy znajdują się w nim recydywiści, którzy znają już grypserkę oraz od pomysłowości więźniów, którzy nie mogą narzekać na brak wolnego czasu podczas przebywania w zamkniętej palcówce.

Zauważyć również można, iż gwara ta jest niesamowicie ordynarna, wulgarna. Więźniowie nie zwracają kompletnie uwagi na styl swojej mowy. W więzieniach dziczeją, stają się ordynarni jak ich język.











Bibliografia



1. Język a Kultura, tom 2.

Zagadnienia leksykalne i aksjologiczne, pod red. Jadwigi Puzyniny i Jerzego Bartmińskiego, Wiedza o Kulturze, Wrocław, 1991, Anna Oryńska Kategorie semantyczne leksyki języka potocznego i gwary więziennej.

2. Język a Kultura, tom 1

Podstawowe pojęcia i problemy, pod red. Janusza Anusiewicza i Jerzego Bartmińskiego, Wiedza o Kulturze, Wrocław, 1991, Anna Oryńska Zasady komunikowania w gwarze więziennej – tabu i eufemizmy.

3. Tajemnice grypserki, Maciej Szaszkiewicz, wydawnictwo: Wydaw. Instytutu Ekspertyz Sądowych, 1997 r.

4.Klemens Stępniak Słownik tajemnych gwar przestępczych wyd. Puls Londyn 1993










1 Język a Kultura, tom 2

Zagadnienia leksykalne i aksjologiczne, pod red. Jadwigi Puzyniny i Jerzego Bartmińskiego, Wiedza o Kulturze, Wrocław, 1991, Anna Oryńska Kategorie semantyczne leksyki języka potocznego i gwary więziennej.

2 Język a Kultura, tom 1

Podstawowe pojęcia i problemy, pod red. Janusza Anusiewicza i Jerzego Bartmińskiego, Wiedza o Kulturze, Wrocław, 1991, Anna Oryńska Zasady komunikowania w gwarze więziennej – tabu i eufemizmy.

3 Tajemnice grypserki, Maciej Szaszkiewicz, wydawnictwo: Wydaw. Instytutu Ekspertyz Sądowych, 1997 r.

4 Tajemnice grypserki, Maciej Szaszkiewicz, wydawnictwo: Wydaw. Instytutu Ekspertyz Sądowych, 1997 r.

5 Tajemnice grypserki, Maciej Szaszkiewicz, wydawnictwo: Wydaw. Instytutu Ekspertyz Sądowych, 1997 r.

6 Tajemnice grypserki, Maciej Szaszkiewicz, wydawnictwo: Wydaw. Instytutu Ekspertyz Sądowych, 1997 r.


7 Klemens Stępniak Słownik tajemnych gwar przestępczych wyd. Puls Londyn 1993



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Słownik grypserski(gwara więzienna), Cz. II Słownik, <MI>abarot<D> - zob
Gwara więzienna- CIEKWOSTKA, turystyka
Gwara więzienna
ZIZEK SLAVOJ, Zizek Slavoj Tybet w więzieniu marzeń
GWARA STUDENCKA 2 D BARTOL (R P )
Gwara łowiecka zwierzyna gruba
KP poprawczaki, więzienia
Ciosek ''Izolacja więzienna'' TYLKO rozdz 12
Foucault M Nadzorować i karać Narodziny więzienia cz 1
Gwara na podstawie opisu tematycznej strony www w serwisie facebook
personel wiezienny
Więzień z, Dziennikarsttwo i komunikacjaspo

więcej podobnych podstron