Wydział
Inżynierii Lądowej i Środowiska
PROJEKT
ŚCIANY OPOROWEJ
DLA
DWÓCH WARIANTÓW POSADOWIENIA
TEMAT Nr 24
Marzena
Feszak
Nr indeksu 139967, Grupa 8
Rok akademicki 2012/13
Spis treści
OPIS TECHNICZNY PROJEKTU…………………………………………………………………………..str. 3
OBLICZENIA STATYCZNE
Przyjęcie konstrukcji i wymiarów ściany oporowej…………………………………. str. 5
Zebranie obciążeń działających na ścianę oporową:
Obciążenia pionowe……………………………………………………………………….str. 6
Obciążenia poziome (parcie gruntu czynne)……………………………………str. 7
Sprowadzenie obciążeń do poziomu podstawy fundamentu i przyjęcie kombinacji obciążeń według EC7…………………………………………………...str. 8
Obliczenia do wariantu I – posadowienie bezpośrednie ściany.
Sprawdzenie mimośrodu wypadkowej obciążeń w podstawie fundamentu i obliczenie nacisków na grunt………………………………………………………………..…str. 9
Sprawdzenie warunków stanów granicznych nośności (GEO) według zaleceń EC7.
Sprawdzenie nośności pionowej podłoża gruntowego w warunkach z odpływem……………………………………………………………………………………..str. 9
Sprawdzenie nośności poziomej podłoża gruntowego (opór na przesunięcie)………………………………………………………………………………...str. 11
Sprawdzenie stateczności ogólnej uskoku naziomu podpartego ścianą oporową metodą Felleniusa…………………………………………………………...str. 13
Obliczenia przemieszczeń ściany oporowej i sprawdzenie warunków stanów granicznych użytkowalności:
Obliczenie osiadań i przechyłki ściany……………………………………..….... str. 14
Obliczenie przesunięcia poziomego ściany…………………………….......…..str. 15
Obliczenia do wariantu II – posadowienie ściany na palach.
Przyjęcie układu pali……………………………………………………………………………….str. 16
Obliczenia statyczne fundamentu palowego (wyznaczenie sił w palach)…...str. 16
Obliczenia nośności pali w gruncie wg EC7
oraz dobranie długości i średnic pali………………………………………………………..str.
OPIS TECHNICZNY
Podstawa opracowania
Projekt został wykonany w celach ćwiczeniowych dla Katedry Geotechniki, Geologii i Budownictwa Morskiego Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska na Politechnice Gdańskiej. Podstawowe wytyczne zawarte zostały w temacie nr 19. Projekt został wykonany zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi.
Warunki gruntowo-wodne
Grunt zalegający bezpośrednio przy ścianie jest gruntem zasypowym, o stopniu plastyczności ID = 0,9. Naziom powyżej ściany obciążony jest ciężarem równomiernie rozłożonym o wartości p=20kN/m2.
A. Wariant I
Na podstawie badań geotechnicznych zaobserwowano, że do głębokości 2,2m pod poziomem terenu występuje pył ilasto-piaszczysty (saclSi), następnie do głębokości 4,0m znajduje się piasek drobny(FSa) o stopniu plastyczności ID = 0,47, poniżej którego zalegają piaski średnie i grube (MSa/CSa, dla których ID = 0,71). Ponadto stwierdzono, że zwierciadło wody gruntowej znajduje się na głębokości 2,5m pod poziomem terenu.
B. Wariant II
Stwierdzono, że do głębokości 2,2m pod poziomem terenu występuje pył ilasto-piaszczysty (saclSi), pod którym znajduje się warstwa torfu (Or) ciągnąca się do głębokości 5,9m ppt. Jako warstwę znajdującą się poniżej tofu wyznaczono piasek drobny (FSa) o stopniu plastyczności ID = 0,47 do głębokości 8,4m, poniżej którego zaobserwowano warstwę piasków średnic i grubych (MSa/CSa, ID = 0,71). Podobnie jak w wariancie I wyznaczono poziom zwierciadła wody gruntowej na 2,5m ppt.
Opis konstrukcji
Posadowienie bezpośrednie.
Charakterystyka konstrukcji:
Zaprojektowano ścianę lekką (żelbetową) typu C1, podtrzymującą naziom o wysokości 3,2m, który jest obciążony siłą 20 kN/m2. Głębokość posadowienia fundamentu wynosi 1,2m poniżej poziomu terenu. Całkowita wysokość konstrukcji wynosi 4,4m. Szerokość podstawy 2,9m z odsadzką lewą o długości 0,48m i odsadzką prawą o długości 1,97m. Wysokość podstawy fundamentu wynosi 0,45m. Grubość ściany w koronie wynosi 0,45m. Ściana wykonana jest z betonu klasy B-20 i stali zbrojeniowej. Ponadto ściana została zbudowana na 15-centymetrowej warstwie chudego betonu.
Izolacja przeciwwilgociowa:
W miejscu styku ściany oporowej z gruntem zaprojektowano izolację przeciwwilgociową czterowarstwową:
1x emulsja asfaltowa gruntująca
3x emulsja asfaltowa przeznaczona do wierzchniego krycia
Dylatacja
Długość jednej sekcji dylatacyjnej wynosi 15 metrów. Przerwa dylatacyjna o szerokości 20 mm przecina ścianę oporową od korony do spodu fundamentu i wypełniona jest kitem trwale plastyczny. Przerwy dylatacyjne zaprojektowano jako zazębione, aby zapobiec wzajemnym ruchom sekcji dylatacyjnych względem siebie.
Odwodnienie:
W celu odwodnienia terenu zastosować drenaż z rurek drenarskich otoczonych warstwami filtracyjnymi z tłucznia, żwiru oraz piasku drobnego ułożonych na uszczelnieniu. W celu odprowadzenia na zewnątrz wody z zasypu, w ścianie wykonano co 2 metry otwory drenarskie.
Posadowienie na palach
Wymiary ściany nie uległy zmianom. Izolacja przeciwwilgociowa, dylatacja, odwodnienie jak dla wariantu pierwszego. Dla posadowienia przyjęto pale wwiercane CFA średnicy 500 mm i długościach roboczych:
1. Pal pionowy wciskany – 11 m
2. Pal ukośny (5:1) wciskany – 14 m
3. Pal ukośny (5:1) wyciągany – 15 m
Wydzielono sekcje dylatacyjne o długości 15 metrów. W każdej sekcji znajdują się 3 rzędy pali. W każdym rzędzie znajduje się siedem pali oddalonych osiowo od siebie o 2,0 metry. Oś pala pierwszego oddalona jest od krawędzi odsadzki lewej, od strony niższego naziomu o 25 cm. Oś pala drugiego i trzeciego oddalona jest od krawędzi odsadzki prawej, od strony wyższego naziomu też o 20 cm.
Obliczenia statyczne
Przyjęcie konstrukcji i wymiarów ściany oporowej.
Rys. 1. Przekrój poprzeczny ściany oporowej posadowionej bezpośrednio
Słownie:
- Głębokość posadowienia: 1,2 m
- Szerokość podstawy fundamentu: 2,9 m
- Wysokość postawy fundamentu: 0,45 m
- Szerokość korony: 0,40 m
- Szerokość odsadzki lewej: 0,45 m
- Szerokość odsadzki prawej: 1,97 m
- Całkowita wysokość konstrukcji: 4,4 m
- Wysokość części pionowej: 3,95 m
Zebranie obciążeń działających na ścianę oporową:
2.1 Obciążenia pionowe
Tablica 1. Zestawienie obciążeń pionowych na 1 mb ściany
Obciążenie |
Vk |
r0 |
M0(Vk) |
γF max |
Vd max |
M0(Vd max) |
γF min |
Vd min |
M0(Vd min) |
kN |
M |
kNm |
- |
kN |
kNm |
- |
kN |
kNm |
|
Obc. |
Vk |
r0 |
M0(Vk) |
ϒF;max |
Vd;max |
M0(Vd;max) |
ϒF;min |
Vd;min |
M0(Vd;min) |
|
[kN] |
[m] |
[kNm] |
|
[kN] |
[kNm] |
|
[kN] |
[kNm] |
Q |
70,4675 |
0,34 |
24,99 |
1,35 |
95,13113 |
32,34458 |
1 |
70,4675 |
23,95895 |
G |
146,2356 |
-0,39 |
-52,619112 |
1,35 |
197,4181 |
-76,993 |
1 |
146,2356 |
-57,031884 |
P |
45,6 |
-0,31 |
-12,71 |
1,5 |
68,4 |
-0,465 |
0 |
0 |
0 |
Σ |
262,3031 |
|
-40,339112 |
|
360,9492 |
-45,1135 |
|
216,7031 |
-33,072934 |
Obciążenia poziome (parcie gruntu czynne):
Tablica 2. Zestawienie obciążeń poziomych na 1 mb ściany
obciążenie |
Hk |
r0 |
M0(Hk) |
γFA |
HdA |
M0(HdA) |
γFB |
HdB |
M0(HdB) |
kN |
M |
kNm |
- |
kN |
kNm |
- |
kN |
kNm |
|
|
[kN] |
[m] |
[kNm] |
|
[kN] |
[kNm] |
|
[kN] |
[kNm] |
E1 |
53,49168 |
1,46 |
78,45624706 |
1,35 |
72,21377 |
105,9159 |
1,35 |
72,213768 |
105,9159335 |
E2 |
27,016 |
2,2 |
59,4352 |
1,5 |
40,524 |
89,1528 |
0 |
0 |
0 |
Σ |
80,50768 |
|
137,8914471 |
|
112,7378 |
195,0687 |
|
72,213768 |
105,9159335 |
Obliczenia:
= tg2(45 - 16) = tg2(29) = 0,3073
= 0,307259 20 = 6,14518 kPa
= 0,3073 18 4,4 + 0,3073 20 = 30,48416 kPa
E2 = e1 · h = 6,14518· 4,4 = 27,016 kN
E1 = 0,5 · (e2 – e1) · h = 0,5 · (30,48416 -6,14518) · 4,4 = 53,49168 kN
Sprowadzenie obciążeń do poziomu podstawy fundamentu i przyjęcie kombinacji obciążeń według EC7.
Obciążenia
charakterystyczne:
kombinacja
1
-
Vk;1
=262,3031
kN,
- Hk;1
=
80,50768
kN,
-
M0k;1
=-40,339112+137,8914471
= 97,552335kNm
eB;K1= = = 0, 3719 m
eB;K1=0,3719 m ≤ =0,4833m
Obciążenia
obliczeniowe
kombinacja
2
-
Vd;2
=
360,9492 kN,
- Hd;2
=
112,7378
kN,
-
M0d;2
=-45,1135
+ 195,0687=
149,9552 kNm
eBd;2= = = 0,41544 m
eBd;2=0,41544 m ≤ =0,4833m
kombinacja
3
-
Vd;3
=
262,3031 kN,
- Hd;3
=
112,7378
kN,
-
M0d;3
=-40,339112+
195,0687=
154,729588 kNm
eBd;3= = = 0,5898 m
eBd;3=0,5898
m
≤
=0,725m
Zebranie wartości mimośrodów dla danych
kombinacji wraz z zestawieniem warunków, które powinny spełnić.
kombinacja 1 |
ebk;1 |
0,371906909 |
B/6 |
0,4833 |
kombinacja 2 |
ebd;2 |
0,415447046 |
B/6 |
0,4833 |
kombinacja 3 |
ebd;3 |
0,589888522 |
B/4 |
0,725 |
Obliczenia do wariantu I – posadowienie bezpośrednie ściany.
Sprawdzenie
mimośrodu wypadkowej obciążeń w podstawie fundamentu i
obliczenie nacisków na grunt.
eB;K1=
=
= 0, 3719 m
eB;K1=0,3719
m
≤
=0,4833m
qmax = Ʃ · (1+ )
qmin = Ʃ · (1- )
qmax = · (1+ ) = 160,045437 kPa
qmin = · (1- ) = 20,8532524 kPa
Sprawdzenie warunków stanów granicznych nośności (GEO) według zaleceń EC7:
Sprawdzenie nośności pionowej podłoża gruntowego w warunkach z odpływem i bez odpływu.
Warunek bez odpływu (kombinacja 2 i 3)
Nośność: Rv = A’ · [(π+2) · Cu · bc · sc · ic + qmin)
A’ = B’ · L’; B’ = B-2·eB;
B’
= 2,9 – 2 · 0,41544 = 2,06912 m;
A’=2,06912 · 1 =
2,06912 m
A’· Cu =2,06912 · 18 =37,24416 kN > Hd;2 = 112,737768 kN
W przypadku warunków bez odpływu, zakłada się, że podczas budowy fundament bezpośredni przechodzi chwilowe osiadanie. Po zakończeniu budowy, grunt doświadcza podstawowej i drugorzędnej konsolidacji. Jeżeli pierwsza faza budowy konstrukcji wiązałaby się w szybkimi przyrostami naprężeń, należałoby rozpatrywać powyższy warunek. W przeciwnym razie można uwzględniać wyłącznie warunek z odpływem.
Warunek z odpływem
KOMBINACJA 2
B’ = B – 2 · eBd;2 = 2, – 2 · 0,41544 =2,06912 m
L’ = 1m
A’=2,06912 · 1 = 2,06912 m2
Nq= 7,82112
Nc=(Nq-1)
ctg
=(7,82112
16,88286462
5,511822739
bc = bγ = bq = 1
sc = sγ = sq = 1
m = mb =2
iq =[1 - Hd /(Vd+A’·c’·ctgφ’)]m =0,517682
ic = iq–(1- iq)/(Nc · tgφ’)= 0,446972
iγ = [1 - Hd /(Vd+A’·c’·ctgφ’)]m+1 = 0,372473
q’min = γ · D = 18 · 1,2 =21,6 kPa
Rv = 393,758kN
Rv;d = Rv / 1,4
Vd;2 = 360,9492 kN ≤ Rv;d = 281,2557 kN
Warunek nośności nie został spełniony.
W przypadku nie spełnienia warunku nośności należy przeprojektować ścianę oporową w celu zmiany układu obciążeń na bardziej korzystny, bądź wzmocnić podłoże gruntowe
Ponieważ warunek nośności dla kombinacji 2 nie został spełniony, wymieniamy grunt znajdujący się bezpośrednio pod fundamentem na występujący poniżej piasek drobny (FSa) o stopniu plastyczności ID = 0,47. W celu sprawdzenia wytrzymałości wymienionego podłoża wykonujemy ponownie sprawdzenie warunków nośności pionowej z odpływem dla obu kombinacji.
KOMBINACJA 2
B’ = B – 2 · eBd;2 = 2, – 2 · 0,4154468274 m =2,06912 m
L’ = 1m
A’=2,06912 · 1 = 2,06912 m2
Nq= 18,401122
Nc=(Nq-1)
ctg
30,13962741
21,24778548
bc = bγ = bq = 1
sc = sγ = sq = 1
m = mb =2
iq =[1 - Hd /(Vd+A’·c’·ctgφ’)]m =0,4788
ic = iq–(1- iq)/(Nc · tgφ’)= 0,4488479
iγ = [1 - Hd /(Vd+A’·c’·ctgφ’)]m+1 = 0,3251823
q’min = γ · D = 18 · 1,2 =21,6 kPa
Rv =612,6841kN
Rv;d = Rv / 1,4
Vd;2 = 360,9492 kN ≤ Rv;d = 437,6315kN
KOMBINACJA 3
B’ = B – 2 · eBd;3 = 2,9m – 2 · 0,5898885221m = 1,720222956 m
L’ = 1m
A’ = B’ · L’ =1,720222956 m2
Nq= 18,401122
Nc=(Nq-1) ctg =30,13962741
21,24778548
bc = bγ = bq = 1
sc = sγ = sq = 1
m = mb =2
iq =[1 - Hd /(Vd+A’·c’·ctgφ’)]m =0,325128
ic = iq–(1- iq)/(Nc · tgφ’)= 0,2878476453
iγ = [1 - Hd /(Vd+A’·c’·ctgφ’)]m+1 = 0,185388
q’min = γ · D = 18 · 1,2 =21,6 kPa
Rv;d = 310,4828kN
Vd;3 = 262,3031 kN ≤ Rv;d = 310,4828kN
Warunek nośności został spełniony.
Sprawdzenie nośności poziomej podłoża gruntowego (opór na przesunięcie).
Warunek bez odpływu
Ac = 2,9m2
Cu = 0 kPa
Podobnie jak w przypadku nośności pionowej, nośność pozioma podłoża w warunkach bez odpływu ma charakter krótkoterminowy, zatem jej rozpatrywanie nie jest konieczne .
Warunek z odpływem
KOMBINACJA 2
Vd;2 = 360,9492 kN
Rh = Vd · tgφ = 208,3941178 kN
Rh;d = 208,3941178 / 1,1 = 189,449198 kN
Hd;2 = 112,7378 kN ≤ Rh;d = 189,449198 kN
KOMBINACJA 3
Vd;3 = 262,3031 kN
Rh = 151,4407654 kN
Rh;d = 137,6734231 kN
Hd;3 = 112,7378 ≤ Rh;d = 137,6734231 kN
Warunek został spełniony dla obu kombinacji.
Sprawdzenie stateczności ogólnej uskoku naziomu podpartego ścianą oporową metodą Felleniusa.
R = 6,865 m
|
Wi |
bi |
α |
sinα |
cosα |
tgα |
Wi*cosαi*tgøi |
Wi*sinαi |
1 |
3,2688 |
0,64 |
0,785398 |
0,707106781 |
0,7071068 |
0,57735 |
1,33448139 |
2,311391 |
2 |
9,0752 |
0,64 |
0,663225 |
0,615661475 |
0,7880108 |
0,57735 |
4,12883492 |
5,587251 |
3 |
13,5952 |
0,64 |
0,541052 |
0,515038075 |
0,8571673 |
0,57735 |
6,728067908 |
7,002046 |
4 |
17,1136 |
0,64 |
0,436332 |
0,422618262 |
0,9063078 |
0,57735 |
8,954807587 |
7,23252 |
5 |
19,792 |
0,64 |
0,331613 |
0,325568154 |
0,9455186 |
0,57735 |
10,8043568 |
6,443645 |
6 |
21,7312 |
0,64 |
0,244346 |
0,241921896 |
0,9702957 |
0,57735 |
12,1738234 |
5,257253 |
7 |
22,992 |
0,64 |
0,139626 |
0,139173101 |
0,9902681 |
0,57735 |
13,14524535 |
3,199868 |
8 |
23,616 |
0,64 |
0,05236 |
0,052335956 |
0,9986295 |
0,57735 |
13,61601172 |
1,235966 |
9 |
30,9696 |
0,85 |
0,069813 |
0,069756474 |
0,9975641 |
0,57735 |
17,83674305 |
2,16033 |
10 |
10,046 |
0,24 |
0,139626 |
0,139173101 |
0,9902681 |
0,57735 |
5,743612333 |
1,398133 |
11 |
9,9433 |
0,24 |
0,174533 |
0,173648178 |
0,9848078 |
0,57735 |
5,653549147 |
1,726636 |
12 |
58,2492 |
0,45 |
0,226893 |
0,224951054 |
0,9743701 |
0,57735 |
32,7682364 |
13,10322 |
13 |
38,5218 |
0,33 |
0,279253 |
0,275637356 |
0,9612617 |
0,57735 |
21,37899961 |
10,61805 |
14 |
37,9397 |
0,33 |
0,331613 |
0,325568154 |
0,9455186 |
0,57735 |
20,71109821 |
12,35196 |
15 |
37,2561 |
0,33 |
0,383972 |
0,374606593 |
0,9271839 |
0,57735 |
19,94354793 |
13,95638 |
16 |
36,4676 |
0,33 |
0,436332 |
0,422618262 |
0,9063078 |
0,57735 |
19,08191971 |
15,41187 |
17 |
35,5632 |
0,33 |
0,488692 |
0,469471563 |
0,8829476 |
0,57735 |
18,12904509 |
16,69591 |
18 |
34,1207 |
0,33 |
0,558505 |
0,529919264 |
0,8480481 |
0,57735 |
16,70619653 |
18,08122 |
19 |
51,5988 |
0,69 |
0,645772 |
0,601815023 |
0,7986355 |
0,661006 |
27,23915601 |
31,05293 |
20 |
44,1216 |
0,69 |
0,785398 |
0,707106781 |
0,7071068 |
0,661006 |
20,62251766 |
31,19868 |
21 |
37,6632 |
0,79 |
0,942478 |
0,809016994 |
0,5877853 |
0,661006 |
14,63326814 |
30,47017 |
22 |
14,931 |
0,79 |
1,204277 |
0,933580426 |
0,3583679 |
0,661006 |
3,536905743 |
13,93929 |
∑ |
|
|
|
|
|
|
314,8704246 |
250,4347 |
F=(∑Wi cosαi tgø)/∑Wi sinαi=1,257295424 |
F
dop= 1,1-1,3
Stateczność ogólna uskoku naziomu podpartego ścianą oporową metodą Felleniusa została zachowana.
Obliczenia przemieszczeń ściany oporowej i sprawdzenie warunków stanów granicznych użytkowalności:
Obliczenie osiadań i przechyłki ściany.
σ0zi = k0i ⋅p1 + k0i ⋅p2
σ1zi = k1i ⋅p1 + k1i ⋅p2
σ2zi = k1i ⋅p1 + k2i ⋅p2
qmax = · (1+ ) = 160,045437 kPa
qmin = · (1- ) = 20,8532524 kPa
p1 = qmin = 20,8532524 kPa
p 2 = qmax – qmin = 160,045437 kPa - 20,8532524 kPa = 139,1921846 kPa
osiadanie pierwszego punktu krawędziowego:
S1=9,15209 mm
osiadanie drugiego punktu krawędziowego:
S2=3,17291 mm
osiadanie środka podstawy fundamentu:
S0=6,0175438 mm
Obliczenie
przechylenia ściany:
φ = = = 0,0020617 rad ≤ φdop = 0,006 rad
f2
= φ · H = 0,0020617 · 4,4 = 0,00907148m = 9,07148 mm
Obliczenie przesunięcia poziomego ściany.
QHn= 80,50768 kN
l1 = 1 mb
Dla piasku drobnego:
mГ1 = = 1,373368276
= 2,352258
E1 = 0,8 · 55 = 44 kPa
Ia = D · tg (450+φ/2) = 1,2 · tg (450+300/2) = 2,07846 m
hw = 0,4 · (B + Ia) = 1,991384 m
= 2,151986754 mm
f = f1 + f2 = 2,151986754 mm +9,07148 mm =11,22346675 mm
fdop = 0,045 · 4,4 = 0,198 m = 198,0mm
f ≤ fdop
Warunki stanu granicznego nośności zostały spełnione.
Obliczenia do wariantu II – posadowienie ściany na palach.
Przyjęcie
układu pali.
Rodzaj pali:
Średnica: ø 500 mm
Nachylenie pali ukośnych: 1:5
Ilość pali w sekcji:
Długość
sekcji dylatacyjnej:
Obliczenia
statyczne fundamentu palowego (wyznaczenie sił w
palach).
Określenie wypadkowej obciążeń:
Wartość wypadkowej obciążeń:
W= 378,1456552 kN;
KOMBINACJA 2
Suma sił pionowych:
Vd;2 = 360,9492 kN;
Suma sił poziomych:
Hd;2 = 112,7378 kN;
Siły wyznaczone metodą graficzną:
S1 = 254,87 kN
S2 = 181,09 kN
S3 = 103,46 kN
S3 = 103,46 kN ≰ 0,1 · Ʃ Si = 0,1 · kN = 43,596 kN
Dla powyższego układu pali warunek S3 ≤ 0,1 Ʃ Si nie został spełniony, przyjęto następny układ pali – kozioł palowy.
KOMBINACJA 2
Siły wyznaczone metodą graficzną:
S1 = 254,34 kN
S2 = 434,2 kN
S3 = 330,12 kN
Wyznaczenie siły w pojedynczym palu:
L = 12 m
n = 6
S1 = 508,68 kN - pal wciskany
S2 = 868,4 kN – pal wciskany
S3 = 660,24 kN – pal wyciągany
KOMBINACJA 3
Siły wyznaczone metodą graficzną:
S1 = 276,18 kN
S2 = 417,02 kN
S3 = 344,61 kN
Wyznaczenie siły w pojedynczym palu:
S1 = 552,36 kN - pal wciskany
S2 = 834,04 kN – pal wciskany
S3 = 689,22 kN – pal wyciągany
Obliczenia nośności pali w gruncie według EC7 oraz dobranie długości i średnic pali.
str.