Bardzo ważna rada dla cukrzyków

Cukier pomaga leczyć rany oporne na antybiotyki

Sugar helps to heal wounds

Clara Wiggins 30.03.2018

Jako dziecko dorastające w biedzie na wiejskich Wschodnich Wyżynach Zimbabwe, Moses Murandu zwykł używać sól dokładnie wcieraną w swoje rany kiedy upadł i rozciął sobie skórę. W szczęśliwe dni jego ojciec miał tyle pieniędzy by kupić coś co piekło go mniej niż sól – cukier.

Murandu zawsze zauważał, że cukier wydawał się szybciej leczyć rany niż kiedy nie używało się niczego. Dlatego zdziwił się kiedy, zwerbowany do pracy jako pielęgniarz w brytyjskim Krajowym Systemie Zdrowia (NHS) w 1997, odkrył, że cukru nie używano w żadnej oficjalnej procedurze. Postanowił, że spróbuje to zmienić.

I teraz w końcu do pomysłu Murandu podchodzi się poważnie. Wykładowca pielęgniarstwa dorosłych na University of Wolverhampton, Murandu przeprowadził wstępne badania pilotażowe skupiające się na stosowaniu cukru w leczeniu ran, i w marcu 2018 Journal of Wound Care przyznał mu nagrodę za pracę.

W niektórych częściach świata ta procedura może być kluczowa, bo ludzi nie stać na antybiotyki. Ale zainteresowanie jest też w Brytanii, bo kiedy występuje infekcja w ranie, czasami nie reaguje na antybiotyki.

Jak się go stosuje? Murandu mówi, że wystarczy posypać ranę cukrem i owinąć bandażem. Kryształki cukru wchłaniają wilgoć, która pozwala na mnożenie się bakterii. Bez bakterii rana goi się szybciej.

Obawy związane z opornością na antybiotyki

zwiększyły zainteresowanie innymi środkami, takimi jak cukier (Getty Images)

Dowody na to wszystko znaleziono w badaniach Murandu w laboratorium. A rosnąca kolekcja studiów przypadków z całego świata wspierała ustalenia Murandu, w tym przykłady udanych zabiegów cukrowych na ranach opornych na antybiotyki. Mimo to Murandu staje w obliczu ciężkiej walki. Finansowanie dalszych badań pomogłoby mu osiągnąć ostateczny cel - przekonać NHS do używania cukru jako alternatywy dla antybiotyków. Ale wiele badań medycznych jest finansowanych przez firmy farmaceutyczne. Te firmy, jak zauważa, niewiele mogą zyskać, płacąc za badania nad czymś, czego nie mogą opatentować.

Jest to zwykły granulowany cukier używany do słodzenia herbaty

W badaniach in vitro odkrył, że nie było żadnej różnicy między używaniem cukru trzcinowego i buraczanego. Ale ciemny cukier trzcinowy – demerara – nie okazał się tak skuteczny.

Badanie wykazało, że szczepy bakterii rosły w niskich koncentracjach cukru, a całkowicie zahamowały w wyższych koncentracjach. Murandu zaczął opisywać studia przypadków w Zimbabwe, Botswanie i Lesoto (gdzie uczył się pielęgniarstwa). Włączył do nich kobietę mieszkającą w Harare (Zimbabwe):

"Zmierzono stopę kobiety, była gotowa do amputacji, kiedy zadzwonił do mnie bratanek" – mówi Murandu. Miała tę straszną ranę przez pięć lat, i lekarz chciał ją amputować. Kazałem jej obmyć ranę, posypać cukrem, pozostawić i powtarzać.

"Kobieta nadal ma nogę".

To, mówi, jest przykładem powodu dużego zainteresowania jego metodami, szczególnie w częściach świata gdzie ludzi nie stać na antybiotyki.

Badacze jak Moses Murandu starają się o to by

cukier uznać za skuteczną metodę leczenia ran

(Getty Images)

Murandu przeprowadził badania kliniczne na 41 pacjentach w Anglii. Jeszcze nie opublikował ich wyników na konferencjach krajowych i międzynarodowych. Jedno pytanie na które musiał odpowiedzieć w badaniach było czy cukier można stosować u pacjentów chorych na cukrzycę, którzy zwykle mają owrzodzenie na nogach lub stopach. Oni muszą kontrolować poziom glukozy we krwi, więc dla nich to nie jest oczywistą metodą leczenia.

I odkrył, że to działa dla diabetyków bez szybowania w górę poziomu glukozy. "Cukier to sacharoza - potrzebujesz enzymu, który zamienia go w glukozę" - mówi. Ponieważ w organizmie występuje sacharoza, dopiero po wchłonięciu cukru ulega ona konwersji. Nałożenie go na zewnętrzną ranę nie wpłynie na to w ten sam sposób.

W czasie kiedy Murandu kontynuuje swoje badania na pacjentach, po drugiej stronie Atlantyku weterynarz Maureen McMichael od lat stosowała tę metodę leczenia na zwierzętach.

McMichael, która pracuje na University of Illinois Veterinary Teaching Hospital, zaczęła stosować cukier i miód na zwierzętach domowych w 2002. Powiedziała, iż to kombinacja prostoty metody i niski koszt szczególnie ją zainteresował – zwłaszcza właścicieli zwierząt których nie stać było na zwykłe metody przyprowadzenia zwierzęcia do szpitala i zastosowanie środka uspokajającego.

McMichael mówi, że w klinice używa się obu – cukier i miód, na psach i kotach (okazjonalnie też na zwierzętach gospodarskich). Miód ma podobne właściwości leczenia jak cukier (jedno badanie wykryło iż jest bardziej skuteczny w hamowaniu rozrostu bakterii), choć jest droższy

Metoda cukrowa może działać na rany nie tylko u ludzi, ale i zwierząt domowych (Getty Images)

"Mieliśmy naprawdę wielkie sukcesy" – mówi McMichael. Podała przykład bezdomnego psa, którego przyniesiono do nich po wykorzystaniu go jako "zwierzę treningowe", wisiał na uprzęży i atakowały go pitbulle szkolone do walk. Pies miał 40 ran od ugryzienia na każdej nodze – i zagoiły się w ciągu 8 tygodni.

"Był bezdomny, więc nie było dla niej pieniędzy. Leczyliśmy go miodem i cukrem, i wyzdrowiał" – mówi McMichael. "Teraz jest zupełnie zdrowy".

Oprócz tego że jest tańszy, cukier ma dodatkową zaletę: kiedy używa się coraz więcej antybiotyków, stajemy się oporni na nie.

W Anglii, specjalistka w inżynierii tkanek, Sheila MacNeil z University of Sheffield zbadała jak w naturalnie występujące cukry można stosować w stymulacji odrostu naczyń krwionośnych. Jej badania wynikały z jej pracy nad guzami, kiedy zauważyła, że pokazywał się jeden szczególnie mały cukier powstały z rozkładu DNA (2-deoksy-D-ryboza). Zespół MacNeil eksperymentował nakładając ten cukier na błonę otaczającą zarodki kurcząt. Zdaniem MacNeil cukier pobudzał podwojenie się naczyń krwionośnych, czego nie byłoby bez niego.

Ale te naturalnie występujące cukry występujące w naszych ciałach są dalekie od rodzaju codziennego cukru używanego przez Murandu w eksperymentach. Według MacNeil "szczytem marzeń" byłoby znalezienie cukru, który mógłby być używany w obu kierunkach. Uważa, że jest to kolejny krok, jaki powinny zrobić badania.

Tymczasem w Wolverhampton, Murandu zamierza założyć prywatną klinikę stosującą metodę cukrową. Oczekuje, że pewnego dnia cukier będzie się powszechnie używać, nie tylko w NHS, ale i w szpitalach publicznych w innych krajach gdzie pracuje. Nadal dostaje wiele emails z całego świata z prośbami o poradę. Jego bardzo daleko mieszkający pacjenci przysyłają mu zdjęcia pokazujące rezultaty, wdzięczni za wyleczenie się z ran.

Jest to starożytna metoda którą stosowało wielu biednych ludzi w rozwijających się krajach, ale dla Murandu dopiero kiedy przyjechał do Anglii zdał sobie sprawę ze znaczenia jakie cukier mógłby mieć w świecie medycznym. To postrzega jako mieszankę swojej wiedzy z nowoczesnymi placówkami badawczymi w Brytanii.

"Jak cukier, wiedza przyszła w stanie surowym z Zimbabwe, tu ją rafinowano – i teraz wraca by pomagać ludziom w Afryce" – mówi.

http://www.bbc.com/future/story/20180328-how-sugar-could-help-heal-wounds

więcej świadectw tutaj: http://www.medsugar.co.uk/