Temat prezentacji: Diody
Ogólnie ma to być zrobione bardziej pod względem praktycznym tzn zdjęcia , rysunki techniczne diod
6 rodzajów diod ma być, nie chodziłem na zajęcia więc nie wiem jakie diody były omawiane, więc tu tylko te najważniejsze parametry, obudowy, wyświetlacz siedmio segmentowy, mówił żeby to było bardziej od strony praktycznej więcej zdjęc a nie suchej teori
dioda LED
schemat
Opis to chyba z wikipedi weź więc nie wklejam tutaj.
To zdjęcie na pewno bo mówił żeby było jakieś porównanie wielkości
Wyświetlacz siedmiosegmentowy - wyświetlacz składający się z siedmiu segmentów, przeznaczony jest do wyświetlania cyfr dziesiętnych, wiele modeli ma też ósmy segment będący kropką. Na wyświetlaczu możliwe jest też wyświetlanie niektórych liter, a także umownych znaków, co jest używane do prezentacji różnych informacji. Wyświetlacze mają wyprowadzenia sterujące oddzielnie każdym segmentem.
Wyświetlacze siedmiosegmentowe mogą być wykonane w różnych technologiach – najczęściej jest to zestaw oddzielnych diod LED, buduje się też urządzenia mechaniczne – zespół klapek w kolorze tła przysłaniających kontrastowe kreski (ang. Vane displays) – zaletą układów mechanicznych jest możliwość prezentacji cyfr bez zasilania (niektóre wykonania).
Kodowanie
Jeden bajt może kodować stan wyświetlacza siedmiosegmentowego z kropką. Podłączenie poszczególnych segmentów do bitów jest dowolne ale standardem jest kodowanie gfedcba rzadziej abcdefg- dla wyświetlacza ze wspólną katodą stan wysoki (1) wywołuje świecenie segmentu, a stan niski (0) jego zgaszenie, w wyświetlaczach ze wspólną anodą odwrotnie. Produkowane są układy scalone przeznaczone do sterowania wyświetlaczami w tym i zawierające konwertery 4-bitowego kodu BCD na kody wyświetlacza siedmiosegmentowego
Monolityczny
układ scalony UCY7447N jest dekoderem kodu BCD na kod cyfrowego
wskaźnika siedmiosegmentowego. Dekoder ma wyjścia z otwartym
obwodem kolektora, zapewniające bezpośrednie sterowanie segmentów
półprzewodnikowych wskaźników ze wspólną anodą.
Układ
ma cztery wejścia informacyjne: A, B, C, D i trzy wejścia
funkcyjne:
- wejście wygaszania - BI/RBO,
-
wejście wygaszania zera - RBI,
- wejście testowe - LT.
Stan niski na wejściu BI
powoduje wyłączenie wszystkich wyjść, czyli wygaszenie całego
wskaźnika, niezależnie od stanów na pozostałych wejściach. Stan
niski na wejściu RBI i wszystkich wejściach informacyjnych powoduje
również wygaszenie wskaźnika. W stanie niskim na wejściu LT i
stanie wysokim na wejściu BI wszystkie wyjścia dekodera są
włączone, co powoduje świecenie siedmiu segmentów wskaźnika i
jest wykorzystywane w celach testowych. Działanie logiczne dekodera
określa tabela stanów.
|
|
Rys.1 Układ UCY 7447N |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Znaki jakie można wyświetlać
Tabela prawdy
|
|
Przykłady gdzie są takie wyświetlacze, tablice informacyjne, zegary itp.
Dioda półprzewodnikowa
Dioda półprzewodnikowa – rodzaj diody wykonanej z materiałów półprzewodnikowych i zawierającej złącze prostujące. Zbudowana jest z dwóch warstw półprzewodnika, odmiennie domieszkowanych – typu n i typu p, tworzących razem złącze p-n, lub z połączenia półprzewodnika z odpowiednim metalem – dioda Schottky'ego. Jest elementem dwukońcówkowym, przy czym końcówka dołączona do obszaru n nazywa się katodą, a do obszaru p – anodą. Element ten charakteryzuje się jednokierunkowym przepływem prądu – od anody do katody, w drugą stronę prąd nie płynie (zawór elektryczny).
Diody te są elementami nieliniowymi. Nieliniowość diod półprzewodnikowych polega na tym, że występujące na nich napięcie wzrasta proporcjonalnie do logarytmu płynącego przez nie prądu: U= A*ln(I) w stałej temperaturze złącza. Wynika z tego, że każdy (np. dziesięciokrotny) wzrost prądu powoduje przyrost napięcia o stałą wartość. W przypadku diod krzemowych jest to około 60 mV w 20 °C. Analogicznie, dwukrotny przyrost prądu powoduje zwiększenie napięcia o około 20 mV. Przedstawienie charakterystyki diody w liniowej funkcji prądu prowadzi do często spotykanego, acz niefortunnie w przypadku diody półprzewodnikowej stosowanego, pojęcia tzw. napięcia progowego (Vd). Wynika ono tylko z właściwości funkcji logarytmicznej przedstawianej liniowo. Różnicę obrazują zamieszczone obok charakterystyki napięciowo-prądowe: liniowa i logarytmiczna.