Zakres opieki zdrowotnej:
diagnozowanie
leczenie
usprawnianie
pielęgnowanie
promowanie zdrowia
profilaktyka
zapobieganie
działania rehabilitacyjne
Zespół – grupa ludzi, która ma wspólny cel, świadoma jest, że potrzebne są wysiłki każdej z tych osób i pełne zaangażowanie.
Zespół opiekuńczy – grupa ludzi o różnym przygotowaniu zawodowym, reprezentanci różnych zawodów świadczących usługi w zakresie opieki zdrowotnej.
Zespół terapeutyczny – grupa osób o różnym przygotowaniu zawodowym. Cel działań:
świadczenia diagnostyczne
leczenie
usprawniające
Interdyscyplinarny zespół opiekuńczy:
określa wspólny cel pracy
każda osoba rozumie swoją rolę w zespole i zna rolę oraz funkcje zawodowe innych profesjonalistów
profesjonaliści różnych dyscyplin pracujący razem potrzebują nawzajem swojej wiedzy i umiejętności aby udzielić skutecznej pomocy pacjentom
Praca zespołowa wymaga:
wspólnie planowanych decyzji
jeden z członków zespołu przyjmuje rolę koordynatora i osoby podejmującej ostatecznie decyzje wypracowane przez grupę
Efektywność pracy zespołu zależy od:
wielkości i składu zespołu
rodzaju i częstości interakcji
wkładu poszczególnych członków
demokratycznego modelu przywództwa
Utrudnienia w pracy zespołowej:
wyraźna dominacja jednej z osób
nieliczenie się ze zdaniem innych osób
wymóg wykonywania jedynie poleceń koordynatora
Umiejętności konieczne do współpracy:
komunikowanie się
współdecydowanie o sprawach podopiecznego
Kompetencje:
samodzielność w wykonywaniu zleceń
indywidualna odpowiedzialność za jakość wykonywanych zadań
Kompetentna pielęgniarka:
trafnie dokonuje oceny sytuacji
szybko podejmuje decyzje
przewiduje prawdopodobne skutki różnych działań
wykorzystując własną wiedzę potrafi wybrać właściwą metodę postępowania
Samodzielność w myśleniu, działaniu, podejmowaniu decyzji, uczeniu się.
Samodzielny pracownik:
nie wymaga nieustannego instruowania
sam dostrzega konieczność wykonania zadania
trafnie dobiera środki niezbędne do wykonania zadania
wykonuje zadanie i sprawdza jego skuteczność
ma poczucie niezależności myślenia tzn. nie ulegnie wpływom różnych sugestii i naciskom z zewnątrz, a kieruje się własnym zdaniem
Pielęgniarka, która ma prawo wykonywania zawodu powinna posiadać cechę samodzielności zawsze wtedy kiedy sama podejmuje działanie i ma zlecenie.
Pielęgniarka powinna decydować o:
doborze i określaniu celu działania
sposobie wykonywania działań
kolejności rozwiązywania problemów
zakresie odpowiedzialności za przebieg i rezultat podejmowanych działań
Zadania pielęgniarki w zespole interdyscyplinarnym:
świadczenie opieki zdrowotnej i zarządzanie tą opieką
uczenie pacjentów i personelu
realizowanie roli członka opieki zdrowotnej
działania na rzecz rozwoju
Zadania szczegółowe:
współpraca:
z podmiotem opieki
z innymi profesjonalistami
w planowaniu, organizowaniu i realizowaniu opieki
w zarządzaniu usługami świadczonymi przez pielęgniarkę
w dokonywaniu ich oceny
przygotowania autorskich programów promocji zdrowia do indywidualnego pacjenta, rodziny i grupy
kampania na rzecz zdrowia:
ocenianie dostępności programów promocji zdrowia w środowisku podopiecznego
przygotowanie materiałów i środków dydaktycznych służących działaniom promocyjnym
przetwarzanie programów promocji zdrowia na konkretną informację adresowaną do indywidualnego odbiorcy (wiek, przygotowanie, stan zdrowia)
funkcja profilaktyczna i działania aby zdrowie utrzymać:
realizowanie zadań związanych z rozpoznaniem stanu zagrożeń wypadkami, uszkodzeniami i schorzeniami uznawanymi za problemy społeczne
ograniczenie zagrożeń
działania ograniczające lub zapobiegające ryzyku chorób i powikłań
Działania pielęgniarskie:
rozpoznanie zagrożenia zdrowia podopiecznego:
schorzenia uznawane za problemy społeczne
wypadki i uszkodzenia
choroby zawodowe
nieprawidłowy styl życia
planowanie i realizowanie działań profilaktycznych masowych i przesiewowych:
edukacja zdrowotna
szczepienia ochronne
pomiary
wywiady
realizowanie działań wynikających z programu kampanii profilaktycznych ukierunkowanych na wybrane grupy ryzyka:
ocena stanu podopiecznego
szczepienia
edukacja zdrowotna
planowanie i realizowanie działań ograniczających ryzyko wystąpienia powikłań w wyniku stosowanych metod diagnostycznych:
terapii
rehabilitacji
pielęgnowania
Misję pielęgniarstwa definiuje się jako udzielanie pomocy jednostkom, rodzinom, grupom w ocenianiu rozmiaru i osiąganiu ich własnego fizycznego, psychicznego i społecznego potencjału w pełnym wyzwań środowisku, w którym ludzie mieszkają, uczą się i pracują.
Z tak sformułowanej misji pielęgniarstwa w społeczeństwie wywodzą się jego funkcje: podstawowe, regulacyjne i pomocnicze. Najważniejsze dla realizacji głównego celu, misji organizacji (systemu opieki zdrowotnej) są funkcje podstawowe bezpośrednio wpływające na jego osiągniecie. Obejmują one: leczenie, pielęgnowanie i rehabilitację. Kolejne funkcje – regulacyjne nadają kierunek działaniu organizacji, sprawiają, że wysiłki jej członków skupiają się wokół działalności podstawowej. Są to funkcje związane z kierowaniem, takie jak: planowanie, organizowanie, przewodzenie, kontrolowanie. Są one ważne ze względu na skuteczność organizacji wyrażoną w osiąganiu celów. Jednakże w literaturze wskazuje się, że są one odmianą funkcji pomocniczych, pośrednio determinujące i wspierające osiągnięcie głównych celów organizacji. Funkcje regulacyjne są istotne, ale należy pamiętać, że to nie ze względu na funkcje pomocnicze powstała organizacja. Dla systemu ochrony zdrowia i podsystemu pielęgniarstwa funkcjami pomocniczymi są: badania naukowe, kształcenie kadr, zarządzanie. W podmiotach opieki zdrowotnej funkcjami pomocniczymi są m.in.: obsługa finansowa, prace biurowe i techniczne, utrzymanie porządku, czynności reżimu sanitarnego, żywienie.
J. Salvage, interpretując dokumenty WHO, wyróżnia cztery główne funkcje w pielęgniarstwie:
świadczenie oraz organizowanie opieki zdrowotnej o charakterze promocyjnym, profilaktycznym, leczniczym, rehabilitacyjnym i opiekuńczym. Pełnienie tej funkcji uważa się za najbardziej skuteczne, jeśli realizowane jest zgodnie z regułami procesu pielęgnowania,
edukacja pacjentów lub klientów oraz personelu opieki zdrowotnej,
współpraca w zespołach opieki zdrowotnej: zespołach terapeutycznych, opiekuńczych, problemowych, organizacjach zawodowych, społecznych i politycznych,
działania na rzecz rozwoju praktyki poprzez prowadzenie badań naukowych, opracowanie i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań, publikowanie osiągnięć.
W piśmiennictwie polskim funkcje pielęgniarstwa dzieli się na ogół na dwie grupy:
funkcje ukierunkowane na rzecz podmiotu opieki (osobę, rodzinę, grupę) związane z podstawowymi funkcjami systemu opieki zdrowotnej. Należą do nich: funkcja promowania zdrowia, profilaktyczna, wychowawcza, terapeutyczna, rehabilitacyjna, opiekuńcza,
funkcje ukierunkowane na rozwój zawodu i podsystemu pielęgniarstwa (w zarządzaniu nazywane regulacyjnymi i pomocniczymi). Należą do nich: funkcja kształcenia, zarządzania, naukowo-badawcza.
Niezależnie od przyjętego podziału funkcji pielęgniarstwa zawsze realizowane one będą przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje: pielęgniarki i położne – osoby legitymujące się dyplomem szkoły pielęgniarskiej, szkoły położnych, realizujące pielęgnowanie zawodowe oraz funkcje zawodowe pielęgniarskie, sprawujące opiekę nad człowiekiem zdrowym i chorym, w różnym wieku, w podmiocie opieki zdrowotnej, w miejscu nauczania, wychowania, zamieszkania, przebywania, podlegające zmianom w zakresie wykształcenia, uprawnień i kompetencji oraz świadomości zawodowej.
Praca pielęgniarek i położnych polega na wyuczonym, celowym i planowym podejmowaniu działań na rzecz człowieka potrzebującego, a ich aktywność zawodowa ma na celu doprowadzenie do utrzymania i promowania zdrowia, przywracania zdrowia lub ograniczania skutków choroby, towarzyszenie pacjentowi, człowiekowi w zdrowiu, chorobie i niepełnosprawności, a także kształtowanie umiejętności samoopieki i opieki ze strony najbliższych. Wśród głównych zadań zawodowych pielęgniarki, położnej wskazuje się m.in. zadania: diagnostyczne, lecznicze, rehabilitacyjne, opiekuńcze, psychopedagogiczne.
Rola i pozycja pielęgniarki, położnej w systemie opieki zdrowotnej zależy od świadomości zawodowej, profesjonalizmu, postrzegania tych grup zawodowych przez społeczeństwo, podejścia do zarządzania opieką zdrowotną, postawy kierowniczej kadry pielęgniarskiej i postaw członków zespołu terapeutycznego. Pozostaje skorelowana z aktualnie przyjętym systemem opieki zdrowotnej, wiąże się z postrzeganiem przez pracowników medycznych roli pacjenta w opiece zdrowotnej, a także postrzeganiem przez pacjentów własnego miejsca w opiece zdrowotnej.
Współczesne pielęgniarstwo to pielęgnowanie w zdrowiu i w chorobie, pomoc w zaspokajaniu złożonych potrzeb zdrowotnych człowieka jako jednostki biopsychospołecznej, kulturowej i duchowej, samodzielne świadczenie złożonej opieki pielęgniarskiej, współpraca zespołowa, wykonywanie zleceń lekarskich, udział w procesie terapeutycznym.
W oparciu o wyżej wskazane przesłanki rozwinęło się pielęgniarstwo samodzielne. Jego istotą jest działanie, w którym decydowanie o sprawach pielęgnacji pacjenta leży w gestii pielęgniarki, położnej. Następuje integracja działań opiekuńczych, leczniczych, terapeutycznych, co daje pielęgniarce i położnej określone miejsce w zespole terapeutycznym. Samodzielność zawodowa pielęgniarki, położnej wynika z zapisu Ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, która określa je jako zawody samodzielne i wskazuje na obszar działania.
Zadania zawodowe wykonywane przez pielęgniarkę, położną w opiece nad człowiekiem zdrowym i chorym są wypadkową: ustawodawstwa, wiedzy zawodowej, umiejętności nabytych w procesie kształcenia, doskonalenia zawodowego, zakresu obowiązków i uprawnień, sytuacji społecznej, ekonomicznej i organizacyjnej, systemu ochrony zdrowia w Polsce.
Na samodzielność zawodową wpływa podniesienie poziomu wiedzy i umiejętności, rozwój kształcenia przed- i podyplomowego, różnorodność form doskonalenia zawodowego, kształcenie na poziomie wyższym oraz aktywny udział pielęgniarek i położnych w realizacji programów terapeutycznych, prewencyjnych, profilaktycznych. Samodzielność zawodowa łączy się z szeroko rozumianą odpowiedzialnością za decyzje, działania, postawy, wypowiedzi. Samodzielność zawodowa pielęgniarki, położnej to również autonomiczne miejsce w zespole terapeutycznym, co rozumiane jest jako współdecydowanie, współdziałanie, postawa akceptacji dla profesjonalizmu, a także profesjonalna ocena i wypowiedzi na temat własnej roli i zadań zawodowych.
Pielęgniarka z racji sprawowania swoich funkcji zawodowych wchodzi w bezpośredni kontakt z przedmiotem opieki, jego rodziną i znajomymi, z własną grupą zawodową oraz innymi członkami zespołu terapeutycznego.
Wiąże się to z koniecznością posiadania i ciągłego doskonalenia odpowiednich umiejętności komunikacyjnych. Każdy kontakt z wyżej wymienionymi grupami osób musi być efektywny, celowy i terapeutyczny. Pielęgniarka powinna w tym celu wykorzystywać odpowiednio (dla właściwego celu i osób) dobrane komunikaty werbalne, niewerbalne
i mieszane. Musi sobie zdawać sprawę z tego, że jej prawidłowe porozumienie się z pacjentem bardzo często decyduje o skuteczności prowadzonych względem niego działań diagnostycznych i terapeutycznych. To ona bowiem towarzyszy człowiekowi w zdrowiu, chorobie i niepełnej sprawności, umiejętnie kształtując zachowania prozdrowotne swoich podopiecznych, dostosowując własne postępowanie do indywidualnych potrzeb pacjenta. Pielęgniarka musi wiedzieć, że chory może szukać informacji u źródeł nie zawsze kompetentnych, np. u znajomych czy innych pacjentów, co wiąże z wyolbrzymianiem błahych dolegliwości, nasilaniem się lęku itp. Pacjent może także pomniejszyć lub stracić wiarę w możliwości zespołu terapeutycznego. Brak odpowiedniej informacji, przekazanej we właściwy sposób, powoduje, że chory czuje się zagrożony, poniżony, odizolowany od otoczenia.
Właściwy kontakt ze swoją grupą zawodową umożliwia pielęgniarce spełnienie
kryteriów współcześnie pojętego procesu pielęgnowania (uniwersalności, ciągłości, dynamiki, logiczności, następstwa czasowego, całościowego podejścia do chorego) i stwarza większe szanse realizowania właściwej opieki nad chorym.
Komunikowanie w obrębie zespołu terapeutycznego jest niezbędne w celu
odpowiedniego realizowania procesu diagnozy i leczenia. Sprzyja wytworzeniu
życzliwej, przyjacielskiej atmosfery oraz zapewnia pacjentowi ciągłą opiekę
na właściwym poziomie. Musi być to jednak powiązane z właściwym przepływem
informacji na temat zmian, jakie zachodzą w stanie pacjenta i zamierzonych
poczynań realizowanych przez poszczególnych członków zespołu.
Rozwijanie współpracy zespołowej z jednej strony umożliwia skupienie się
wszystkich uczestniczących w opiece nad konkretnymi potrzebami i problemami
zdrowotnymi pacjentów, z drugiej – sprzyja sprzęganiu wysiłków w
zwalczaniu chorób i ich skutków u podopiecznych oraz przeciwdziała niekompletnemu,
wybiórczemu postrzeganiu problemów pacjentów.
Zakres uprawnień pielęgniarki w specjalistycznej opiece domowej
diagnozuje, planuje i realizuje opiekę pielęgniarską nad obłożnie chorym, zgodnie z wybranym modelem procesu pielęgnowania,
ustala sposoby, formy, metody realizacji kompleksowej pielęgnacji pacjentów,
koordynuje i nadzoruje pracę opiekunki osoby przewlekle chorej i/lub niepełnosprawnej,
edukuje rodzinę/opiekunów do przyjęcia opieki nad obłożnie chorym członkiem rodziny
Pielęgniarka z chwilą objęcia obłożnie chorego specjalistyczną opieką domową ma obowiązek powiadomienia na piśmie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lekarza rodzinnego, do którego zapisany jest obłożnie chory o zaistniałym fakcie, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia objęcia opieką.
Do podmiotów posiadających podpisaną umowę w zakresie pielęgniarskiej specjalistycznej opieki domowej pacjenci mogą być zgłaszani przez:
lekarzy poz/lekarzy rodzinnych
pielęgniarki środowiskowe/rodzinne
pracowników ochrony zdrowia lub opieki społecznej
samych chorych
rodzinę chorego
zakład pielęgnacyjno – opiekuńczy
zakład opiekuńczo- leczniczy, zakład opieki zdrowotnej
Zadania dotyczące promocji zdrowia i profilaktyki chorób:
prowadzi, we współdziałaniu z lekarzem, poradnictwo dla osób zdrowych, zagrożonych chorobą, chorych,
wykonuje szczepienia ochronne zgodnie z kalendarzem szczepień (w sytuacji, gdy lekarz obejmuje opieką również dzieci), szczepienia ponadstandardowe,
wykonuje badania przesiewowe,
uczestniczy w profilaktycznych badaniach lekarskich,
współdziała z innymi profesjonalistami i instytucjami w realizacji zadań a zwłaszcza Narodowego Programu Zdrowia i lokalnie realizowanych programów profilaktyki chorób,
dba o aktualizację różnych form oświatowo-zdrowotnych – we współdziałaniu z terenową stacją sanitarno-epidemiologiczną.
Zadania dotyczące opieki nad chorym:
we współdziałaniu z lekarzem prowadzi poradnictwo dla osób chorych a także dla członków ich rodzin,
współdziała z pielęgniarkami i położnymi środowiskowymi-rodzinnymi, w domowej specjalistycznej opiece pielęgniarskiej przewlekle chorych i niepełnosprawnych,
pobiera materiał do badań diagnostycznych,
realizuje na zlecenie lekarza testy kliniczne, badania diagnostyczne, a także pomiary antropometryczne i mierzy podstawowe czynności życiowe w gabinecie zabiegowym,
wykonuje zlecenia lekarskie w gabinecie zabiegowym,
kompletuje, aktualizuje sprzęt medyczny, leki, środki dezynfekcyjne oraz niezbędne zestawy do zabiegów,
asystuje podczas badań i zabiegów wykonywanych przez lekarza,
sprawuje opiekę nad pacjentami zgłaszającymi się do poradni,
udziela pierwszej pomocy medycznej w wypadkach, urazach i stanach nagłego zagrożenia życia,
przeprowadza wywiad i odnotowuje dane w dokumentach medycznych pacjenta.
Zadania związane z organizacją pracy:
prowadzi rejestr osób i wizyt domowych do lekarza w każdej formie (osobiście przez zainteresowanych, przez osoby trzecie, telefonicznie),
uzgadnia terminy badań i konsultacji specjalistycznych dla chorych objętych opieką,
przygotowuje gabinety i sprzęt zabiegowy do przyjmowania pacjentów,
prowadzi obowiązującą dokumentację medyczną,
gospodaruje szczepionkami lekami, sprzętem medycznym i materiałem opatrunkowym,
wdraża zmiany w praktyce pielęgniarskiej i uczestniczy w działaniach na rzecz poprawy jakości świadczonych usług,
wdraża szczegółowe standardy opieki pielęgniarskiej,
ustawicznie podnosi kwalifikacje zawodowe.
Zadania związane z organizacją pracy:
prowadzi obowiązującą dokumentację medyczną,
uzgadnia z lekarzem i pacjentką terminy badań i konsultacji.,
przygotowuje gabinety zabiegowe do przyjmowania pacjentek,
gospodaruje szczepionkami, lekami, sprzętem medycznym, materiałami opatrunkowymi,
wdraża zmiany w praktyce położniczej i ginekologicznej oraz uczestniczy w działaniach na rzecz poprawy jakości świadczonych usług,
wdraża szczegółowe standardy opieki położniczej i ginekologicznej,
ustawicznie podnosi kwalifikacje zawodowe.
Wykaz
świadczeń zdrowotnych realizowanych przez pielęgniarki i położne
w podstawowej opiece zdrowotnej
B. Katalog świadczeń zdrowotnych realizowanych przez położne środowiskowe / rodzinne
D. Wykaz świadczeń zdrowotnych wykonywanych przez pielęgniarkę w środowisku nauczania i wychowania (we wszystkich typach placówek)
1. Planowanie, realizowanie zadań promocji zdrowia, edukacji zdrowotnej i profilaktyki: |
realizacja Narodowego Programu Zdrowia |
prowadzenie edukacji zdrowotnej |
promowanie zdrowia |
udział w projektowaniu i programowaniu zajęć z edukacji zdrowotnej |
udział w realizacji programu szkoły promującej zdrowie |
prowadzenie czynnego poradnictwa |
organizowanie szczepień ochronnych |
wykonanie szczepień ochronnych |
organizowanie profilaktyki fluorkowej |
realizowanie profilaktyki fluorkowej |
2. Świadczenia diagnostyczne: |
wywiad środowiskowy |
pomiar ciśnienia tętniczego, |
pomiar tętna |
pomiar temperatury |
badanie w kierunku wykrycia wad zgryzu |
pomiary antropometryczne: |
ciężaru ciała |
wzrostu |
obliczanie centyli |
badanie układu ruchu |
badanie ostrości wzroku |
badanie widzenia barw |
badanie słuchu |
badanie wymowy |
badanie fizykalne w nagłych zachorowaniach i wypadkach na terenie placówki |
test diagnostyczny dla oznaczenia ciał ketonowych w moczu |
glukometria (oznaczenie poziomu cukru we krwi) |
rozpoznanie i ocena zagrożeń dla zdrowia i rozwoju ucznia / wychowanka |
identyfikowanie uczniów z problemami zdrowotnymi, szkolnymi, społecznymi |
prowadzi bieżący nadzór stanu sanitarno-higienicznego w szkole |
monitorowanie wyszczepialności |
3. Świadczenia pielęgnacyjno-lecznicze: |
podanie leku doustnie |
wykonanie iniekcji domięśniowej |
wykonanie iniekcjo dożylnej |
wykonanie iniekcji podskórnej |
założenie opatrunku |
założenie okładu |
założenie kompresu |
unieruchomianie kończyny po złamaniu |
unieruchomianie kończyny po zwichnięciu / skręceniu |
usunięcie ciała obcego z nosa |
usunięcie ciała obcego z oka |
płukanie oka |
udzielenie pierwszej pomocy |
prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej |
transportowanie ucznia / wychowanka do zakładu opieki zdrowotnej |
wezwanie pogotowia ratunkowego i przekazanie podopiecznego |
inicjowanie wsparcia społecznego lub instytucjonalnego, w sytuacjach wymagających takiej pomocy dla ucznia / wychowanka lub jego rodziny. |
udział w programie dożywiania dzieci w szkole |
inne świadczenia |
4. Świadczenia organizacyjno-administracyjne: |
uzgadnianie badań bilansowych z lekarzem |
prowadzenie obowiązującej dokumentacji zdrowotnej ucznia |